ผมไม่ได้กล่าวถึงเรื่องราวทางวิชาการหรอกครับ เพราะไม่อย่างนั้นแล้ว มันคงไปอยู่บล็อกอื่นแล้ว

ปัญหาของสังคมมีมากมาย โดยที่เราไม่สามารถที่จะควบคุมได้ ความจริงคือ หากเราควบคุมตัวเราได้ เราจะควบคุมปัญหาต่าง ๆ นั้นได้

ทำไม??ต้องควบคุมตัวเองด้วยล่ะ

แล้วมันจะทำให้แก้ปัญหาได้อย่างไร???

หากใครมีคำถามแบบนี้ แสดงว่า "ท่านยังไม่เข้าใจปัญหา"

ที่ผมอยากบอก คือ "เราสร้างปัญหา โดยที่ไม่รู้ว่ามันคือปัญหา" หากนึกไม่ออก อ่านต่อ หากไม่่ยอมรับ ให้หยุดอ่าน

ก่อนอื่นต้องยอมรับก่อนว่า "ไม่มีปัญหาใด เกิดขึ้นโดยที่เราไม่ได้สร้าง ฉันใดก็ฉันนั้น ไม่มีความสำเร็จใด เกิดขึ้นโดยที่เราไม่ได้สร้าง" เชื่อผมใหม???

เข้าเรื่อง ลองนึกถึงปัญหาสังคมทุกวันนี้สิ ไม่ว่าจะเป็น ความยากจน(ใครเป็นคนบอกเรา ว่าเราจนหรือเรารวย??) แก็งรถซิ่งของเด็ก(เด็กจะมีรถได้ไงกัน??) ปัญหาการบริโภคฟุ่มเฟือยของวัยรุ่น(ไม่รู้จักพอดีพอควร เพราะใคร??) ปัญหาเด็กติดเกม(เด็กรู้จักเกมได้อย่างไรกัน???) ยังมีปัญหาอื่น ๆ อีกบานตะไท

ปัญหาต่าง ๆ เหล่านั้นเชื่อมโยงกันอย่างแน่นแฟ้น และซับซ้อน ส่วนใหญ่แล้ว เราหรือคุณนั่นแหละ จะหาคำตอบของปัญหาเหล่านี้ได้...ว่า เพราะอันนั้น เพราะอันโน้น เพราะที่นั่น เพราะที่นี่ คนนั้นคนนี้  เด็กก้าวร้าว พ่อแม่โทษโรงเรียน โรงเรียนโทษเพื่อน ๆ หรือสิ่งแวดล้อม เพื่อน ๆ บอกว่าพ่อแม่ต่างหากไม่สอนเอง ปัญหายากจน บ้านโทษเศรษฐกิจแย่ เศรษฐกิจโทษนโยบายรัฐ และรัฐก็บอกว่าประชาชนไม่พอเพียง

และคราวนี้ต้องยอมรับอีกอันว่า "หากเด็กติดเกม ก้าวร้าว ไม่ฉลาดเป็นปัญหาของสังคม เป็นลูกคุณ หากความยากจนเป็นของคุณ ก็ "คุณ" นั้นแหละเป็นคนสร้างปัญหา" 

หากรับได้ ผมว่า เราน่าจะเห็นทางแก้ปัญหาแล้วล่ะ