สวัสดีค่ะ น้อง Nina
เป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ
สวัสดีครับคุณครูอ้อย
ผมอ่านคำถามที่สอง เรื่องชาว กศน อำเภอเชียงยืน มหาสารคาม แล้วคันใจครับ
ถ้าเป็นผมเจอนายแบบนี้ผมจะทำอย่างนี้ครับ
1 ต้องกล้าสู้ก่อนครับ อย่ากลัวว่าอะไรจะเกิด ไอ้สิ่งที่กลัวนั้นถ้ามันเกิดแล้วก็จบครับ
2 ทำหนังสือร้องไปยังจังหวัด แม้เรื่องนี้จะมีนายในจังหวัดกระทำเองก็ตาม
แต่ในท้ายหนังสือ ผมจะแจ้งให้ทราบว่า ผมมีสำเนาร้องไปที่ใดบ้าง
เช่นปปช. คณะกรรมาธิการสภาผู้แทน นายกรัฐมนตรี เจ้ากระทรวง ผู้ว่าราชการจังหวัด
และทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง พร้อมถ่ายสำเนาเอกสารทั้งหมดแนบท้ายหนังสือเพื่อประกอบหลักฐาน
(เหตุผลที่ทำเช่นนี้ เพราะผมเชื่อว่าในแต่ละหน่วยงานที่ร้องไปจะต้องมีสักหน่วยงานหนึ่งสังสืบสวน)
โดยทั่วไปเมื่อทำหนังสือร้องไปยังหน่วยงานใดมักจะไม่แจ้งว่าร้องไปที่ใดบ้าง
ตามประสบการณ์ผม ทำเช่นนี้ก็ได้ผลทุกครั้ง เพราะหน่วงงานที่ได้รับหนังสือจะทราบและเกรงว่านายจะถาม
แล้วไม่มีคำตอบให้ ก็ต้องสืบสวนเอาไว้ก่อน ในเมื่อตนเองไม่เกี่ยวข้องหากไม่ทำเกิดมีหน่วยงานใดสอบสวน
เรื่องตกมาที่ตนแล้วไม่ดำเนินการอาจมีผลกับตนก็เป็นได้
คุณครูอ้อย ลองแนะนำ ชาวกศน เชียงยืน ดูนะครับ
ถ้าทำหนังสือร้องไม่ได้หรือไม่กล้าทำลองส่งหลักฐานไปให้ผมตามหมายเลข อีเมล ของผมจะช่วยเขียนให้ฟรีครับ
อย่ากลัวที่จะทำ อย่ากลัวที่จะเกิด ฝากให้กำลังใจ ชาว กศน อำเภอเชียงยืน มหาสารคาม ด้วยนะครับ
สวัสดีค่ะ น้อง ชาวฝนแปดแดดสี่
ยินดีด้วยนะคะ ขอบคุณน้อง ชาวฝนแปดแดดสี่ ด้วยค่ะ
ขอความสุข ความเจริญ จงมีแด่ น้องและครอบครัว นะคะ
เข้ามาอ่านครับ คิดอยากจะตอบเหมือนกัน แต่ตนเองไม่เคยเป็นครู (ถึงแม้จะอยากเป็นครู) เอาไว้วันหนึ่งตอบได้ แล้วจะตอบกับตนเองนะครับ
สวัสดีค่ะ น้อง บีเวอร์
ดีค่ะ ถึงเวลา ก็สามารถตอบให้ตนเองได้
ขอบคุณที่มาทักทายครูอ้อยเสมอๆ
มีความสุขมากๆๆนะคะ