ก่อนอื่นของกล่าวสวัสดีทุกท่าน ที่แวะเข้ามาอ่านก่อนนะครับ

เรื่องราวของผมอาจจะไม่ใช่เรื่องราวอะไรใหญ่โตนัก แต่มันคือจุดเริ่มต้นเล็กๆ ของเด็ก(หรือเปล่าหว่า)ผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเคยติดอยู่กับโลกเดิมๆ อยู่ในกะลาใบหนึ่งที่ครอบเอาไว้ แต่หลังจากได้รับการแนะนำจาก คุณเฉลิมพล บุญฉายา (http://gotoknow.org/profile/bambie_boot) และได้ติดตามไปเปิดโลกทัศน์ ดูงานและความเป็นไปของชุมชน จึงทำให้กล้าพูดได้ว่า โลกนี้มีอะไรตั้งเยอะแยะ

สิ่งแรกที่อยากจะเล่าให้ฟังในครั้งนี้ก็คือ การได้ร่วมเดินทางกับคุณเฉลิมพล ไปดูกิจกรรมความร่วมมือของชุมชน วัดท่าสะท้อน หมู่ที่ 2 ต.ชะอวด อ.ชะอวด จ.นครศรีธรรมราช เพื่อเรียกร้องให้มีการเปิดโรงเรียนวัดท่าสะท้อนอีกครั้ง หลังจากที่ถูกปิดไปสอง ปี เนื่องจากไม่มีผุ้อวยการโรงเรียน สิ่งที่ได้เรียนรู้ในครั้งนี้ ก็คือความร่วมมือของชุมชน ซึ่งแตกต่างกับชุมชนที่ผมอยู่มาก ทุกคนดูให้ความสนใจและมีการร่วมมือกัน การแสดงความคิดเห็น และเห็นถึงความมุ่งมั่นที่จะสร้างโรงเรียนให้เป็นโรงเรียนของชุมชนโดยแท้จริง

เรื่องต่อมาคือได้ไปพบปะกับกลุ่มพี่ๆ ครูอาสา และอาสาสมัคร อีกหลายท่านที่เข้ามาช่วยเหลือชาวบ้านท่าสะท้อน โดยพี่ๆทุกคนมีความตั้งใจที่จะเข้ามาช่วยเหลืออย่างแท้จริง โดยตอนที่ผมเข้าไปนั้น กำลังมีการจัดค่ายนักข่าวชุมชนด้วย (อิอิ น่าสนุกละสิ) เห็นพี่ๆเค้าทุ่มเทกันมาก พอเลิกกิจกรรมในแต่และวันก็มีการประชุมกันจนดึกอีก แล้วใหนต้องกลับมาทำการบ้าน เตรียมเรื่องที่จะทำในวันต่อไปอีก ทำให้ผมรู้สึกอยากจะลองทำงานแบบนี้บ้าง

ก่อนจะจบ ขอขอบคุณ พี่บู๊ท ผู้กระตุ้นการเริ่มต้นของการเดินทาง  พี่วิลเลี่ยม และครอบครัวลุงผู้ใหญ่เติม ที่เอื้อเฟื้อ ที่พักและอาหาร + ผลไม้ที่กินไม่ขาดปาก พี่แพ็พ พี่น้อง พี่กะทิ น้องหนุ่ย ครเอียด พี่หวอด ที่ผมคอยรบกวนถามและซึมซาบความรู้จากท่านทั้งหลาย และชาวบ้านทุกๆคนครับ