Pui
นางสาว อัมพวรรณ อิ่มเอมทรัพย์

บ้านรักไทย..จีนยูนานในบ้านไทย


คราวก่อนเคยบอกไว้ว่าจะมาเล่าเรื่องสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆ ของจังหวัดแม่ฮ่องสอนให้ฟัง วันนี้ ฤกษ์ดี จึงขอนำ เรื่องของบ้านรักไทยมาเล่าสู่กันฟังค่ะ

 

บ้านรักไทย เป็นหมู่บ้านสุดท้ายก่อนจะเข้าสู่เขตรอยต่อ ไทย พม่า เป็นหมู่บ้านเล็กๆของชาวจีนยูนาน ซึ่งอพยพเข้ามาทางเขตรอยต่อ ไทย พม่า ดังนั้นประชากรส่วนใหญ่จึงเป็นชาวจีน และบางส่วนเป็นชาวไทยใหญ่อพยพคะ

 

ภายในหมู่บ้านรักไทยยังคงไว้ซึ่งเอกลักษณ์ของชาวจีน  จะเ็ห็นได้จาก ลักษณะของร้านค้าที่ยังคงใช้ดินเหนียวผสมกับฟาง แล้วนำมาสร้างบ้าน

ครั้งนึงเคยมีโอกาสได้ไปเห็นวิธีการทำบ้านดินของเค้า เค้าจะช่วยกันทำนะคะ โดยที่ จะก่อตัวบ้านด้วยไม้ไผ่ก่อน จากนั้นก็จะเอาดินเหนียวมาผสมกับฟาง แล้วก็จะใช้เท้าย่ำๆ ให้ดินกับฟางคลุกเข้ากัน

 
จากนั้นเค้าก็จะเอาฟางนั้นมาพาดกับโครงไม้ที่สร้างไว้ แล้วจึงฉาบด้วยดินเหนียวอีกครั้งค่ะ เรา็้ก็เลยสงสัยว่า เอ๊ะ แล้วมันจะไม่อึดอัดเหรอ ทึบซะขนาดนั้น ช่างเค้าบอกว่า ที่ทำอย่างนี้เพราะ อากาศที่นี่ค่อนข้างเย็นตลอดปี ดังนั้นจึงต้องสร้างให้มิดชิดไว้ก่อนค่ะ แล้วก็เลยเกิดคำถามตามมาอีกว่า แล้วมันแน่นหนาเหรอ อันนี้ไม่มีคำตอบนะคะ แต่เท่าที่สังเกตจากร้านอาหารที่เราเข้าไปนั่งทาน อาหารจีนกัน ก็สังเกตเห็นว่า ผนังค่อนข้างแน่นหนาทีเดียวค่ะ เพราะเจ้าฟางกับดินมันยึดกันแน่นเชียว แหม ภูมิปัญญาชาวบ้านนี่ ล้ำเลิศจริงๆ 

 

การมาเที่ยวบ้านรักไทยสามารถที่จะมาพักได้ที่รีสอร์ท ซึ่งก็มีหลายแห่งนะคะ แต่ที่ผู้เขียนไปพักนั้น ชื่อ รีสอร์ท ต้าเหล่าซือ (แปลว่าครูใหญ่ ค่ะ) ซึ่งบรรยากาศสวยงามมากเลยค่ะ เพราตั้งอยู่ริมทะเลสาป นอกจากนั้น ที่นี่ยังเป็นร้านอาหารด้วย ดังนั้นก็เลิกกังวลเรื่องอาหารการกินได้เลยค่ะ อิอิ

 

จุดเด่นของบ้านรักไทย คือการมาชิมอาหารจีนยูนาน  เมนูเด่นๆ ก็คือ หมูพันปี (150 บาท)และขาหมูพันปีหมูพันปี(200 บาท) และก็ขาหมู(180-200) (รสชาติคล้ายๆหมูพันปี) ซึ่งมักจะทานกับหมั่นโถว(80 บาท)ค่ะ่  นอกจากนั้นก็ยังมี ยำยอดใบชา ซูยุ(คล้ายๆ หมูทอด) ที่เป็นเมนูแนะนำค่ะ

 

ที่นี่เค้ามีชาให้ชิมฟรีด้วยนะคะ่ ชาที่นี่เค้าปลูกเองค่ะ(ระหว่างทางที่ขับมายังบ้านรักไทย ก้จะมีไร่ชาเรียงรายให้เห้นกันตลอดสองข้างทางค่ะ) ดังนั้นรับรองคุณภาพกันได้ ถ้าอยากซื้อฝาก ก็มีขายในราคาย่อมเยานะคะ คือ ตั้งแต่ 150- 250 ค่ะ ชาที่เป็นที่นิยม ก็คือ ชายอดน้ำค้าง (หอมมากก)  แล้วก็ ชาหอมหมื่นลี้ค่ะ นอกจากนั้นที่นี่ยังมีไวน์ผลไม้ที่ผลิตเองให้ได้ชิมกันอีกด้วย ืถือว่า อยากได้ของฝาก ก็ต้องมาที่นี่เลยค่ะ รับรองไม่ผิดหวัง

 

สำหรับผู้ที่สนใจจะเดินทางมายังบ้านรักไทยนั้น เราเดินทางมาตามเส้นทางที่จะไปยังปางอุ๋งนั่นแหละค่ะ เพียงแต่ว่า แทนที่เราจะเลี้ยวซ้ายเข้าไปยังปางอุ๋ง เราก็ตรงไปอีก ประมาณ เกือบๆ 10 กิโลเมตร  ก็จะถึงบ้านรักไทยค่ะ  และสามารถเดินทางมาได้ด้วยรถยนต์ส่วนตัว หรืออาจนั่งรถประจำทางมาก็ได้นะคะ โดยขึ้นรถตรงตลาดสดตอนเช้าค่ะ

 

คำแนะนำในการมาเที่ยว

ถ้าสนใจจะมาเที่ยวที่บ้านรักไทยนั้น แนะนำให้มาพักค้างคืนค่ะ แล้วเราจะได้สัมผัสบรรยากาศยามเช้าที่สดใส  ชิมชา แล้วก็อาหารจีนกันตอนเช้าๆ แล้วก็ค่อยออกเดินทางกลับลงไปเที่ยวยังสถานที่อื่นๆ เช่น แปลงสาธิต food bank (สามารถtracking ประมาณ 30 นาที ชมพันธุ์ไม้หายากและสมุนไพรหลายชนิด) หรืออาจจะตรงมายังปางอุ๋ง ก็ยังทันที่จะเห็น หมอกยามเช้า นะคะ 

 

 

หมายเลขบันทึก: 152395เขียนเมื่อ 9 ธันวาคม 2007 16:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:37 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

สวัสดีครับ อาจารย์ ... หัวใจติดปีก

  • "ภาพไม่ขึ้น" เหมือนกระทู้ของผมเลยครับ
  • ยังหาสาเหตุไม่ได้ครับ .. อาจจะต้องเรียนถามผู้ดูแลระบบครับ
  • ว่าแต่ ... อาจารย์เป็นคนแม่ฮ่องสอนโดยกำเนิดหรือเปล่าครับ ... เห็นอาจารย์เขียนเรื่องแม่ฮ่องสอนอย่างคล่องแคล่วเชียว

ขอบคุณครับ :)

สวัสดีค่ะ อ.Wasawat Deemarn

ว้า แย่จังนะคะ ที่ภาพไม่ขึ้น คงต้องรอผู้ดูแลระบบ จัดการซักพักนึง แต่ตอนเขียน แล้วก็อัพขึ้นเนี่ย มีรูปนะคะ

จากคำถามนะคะ เกิดเชียงใหม่ แต่มาเติบใหญ่ แม่ฮ่องสอนค่ะ อิอิ เป็นคนแม่ฮ่องสอนร้อยเปอร์เซนต์ค่ะ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะคะ 

อาจารย์ ... หัวใจติดปีก

ขอบคุณครับ อาจารย์ .. ว่าง ๆ จะแวะไปหาที่ห้องทำงาน อิ อิ

สวัสดีครับ

เคยไปแม่ฮ่องสอน ตู้โทรศัพท์มีหลังคา ดูเหมือนเศียรทศกัณฐ์

เสียดายที่ไม่เห็นภาพนะครับ

ลองดูสักพัก ถ้าไม่ขึ้น อาจต้องลบแล้วโหลดภาพใหม่ครับ

       สนใจเกี่ยวกับเรื่องเมืองเหนือ  จึงแวะเข้ามาอ่าน   คิดถึงสมัยก่อนที่เคยไปทำงานในภาคเหนือ(ประมาณสิบปี)  แต่นานมากแล้ว   เคยไปพักแรมที่ปางมะผ้า(สมัยที่ยังไม่ได้เป็นอำเภอ)  ไปเดินลอดถ้ำที่มีน้ำไหลผ่านในถ้ำ  และกลับลงมาทางแม่แตง  สมัยนั้นทางยังเป็นลูกรังฝุ่นตลบ  เดี๋ยวนี้คงเจริญแล้ว   (คนแก่ก็นึกถึงความเก่าอย่างนี้แหละ)

เคยไปมาเหมือนกันเมื่อช่วงสองอาทิตย์ก่อน ขับไปเรื่อยพอถึงสามแยก(เลี้ยวขวาลงไปศาลากลางหมู่บ้านแต่เรากลับเลี้ยวขวาเพราะเห้นป้ายกลางสามแยก)เลี้ยวขวาไปไม่ถึงสิบเมตรหน้าโรงเรียนบ้านรักไทย เห็นมีร้านอยูร้านหนึ่งแต่ที่สวยโดดเด่นคือบ้านแปดเหลี่ยมทำจากดิน สวยมากเลยแวะเข้าเจ้าของอัธยาศัยดีมาก พอเข้าไปถามถึงรู้ว่าเป็นหอประวัติทหารจีนคระชาติที่เขาภูมิใจสร้างขึ้นโดยใช้เงินส่วนตัวและเป็นจุดท่องเที่ยวแห่งเดียวของหม่บ้านรักไทย เพื่อนที่ทำงานด้วยกันบอกไปเที่ยวจะไปชมหอคนขับรถตู้และไกด์จะไม่ให้ไปเพราะมีไปทำสัญญากับร้านใหญ่แถวศาลาใว้แล้วจะได้ค่าหัว จะไม่ให้ไปไหนเลยพออ่ยปากถามก็บอกไม่มีหรือบอกข้างในไม่อะไรชม แต่เราขับรถไปเองเลยไปได้ข้างในมีประวัติของทหารจีนคณะชาติตั้งแต่อพยพจากประเทศจีนจนมาถึงไทยและการต่อสู้เพื่ออิสรภาพที่แสนทรหดจนถึงการสู้รบในบ้านรักไทยกับขุนส่า และการกำเนิดหมู่บ้านรักไทยและที่มาของชนชาวยูนานในหมู่บ้าน จึงอยากแนะนำนักท่องเที่ยวที่ไม่ได้ไปกับทัวร์ เรามีสิทธิ์ที่จะไปเที่ยวชมที่ไหนก็ได้เขาไม่มีสิทธิ์ห้ามที่สำคัญเรานั่งรถนั่งเครื่องไปถึงที่นั่นกลับถูกนำไปขายให้ร้านขายของไม่กี่ร้านในหมู่บ้าน กระผมบอกคำเดียวว่าเสียดายมาก เราไปเที่ยวก็ควรศึกษาทุกอย่างแล้วคุณจะเข้าใจทุกอย่างเอง สถานที่อยู่หน้าโรงเรียนไทย เพื่อนไปกันแปดคนเราไปเองแต่กลับมาเล่าสู่กันฟังเพื่อนบอกว่าโดนไกด์กับคนขับปิดหูปิดตา จึงประกาศให้ผู้ที่จะเดินทางไปเที่ยวบ้านรักไทยให้ทราบ

คนหวังดีแล้วมาเขียนว่ามีการจ่ายค่าหัว ผมว่าคุณทำลายบรรยากาศความอยากเที่ยวหมด ผมเป็นคนนำเที่ยวมาก็นานตั้งแต่บ้านรักไทยยังไม่บูมเหมือนตอนนี้ ผมว่าเรื่องค่าหัวไม่น่ามีน่ะ

แต่ยังไงผมก็ชอบบ้านรักไทยเหมือนคุณล่ะคับ

อาจารย์ครับ ขาหมูพันปี ชื่อแปลกดีน่ะครับ

ผมว่ามันแยกกันน่ะครับ ระหว่างหมูพันปีกับขาหมูหมั่นโถอ่ะครับ

ซึ่งมันแปลตรงๆมาจากรากศัพท์ที่เป็นภาษาจีนครับ

บ้านรักไทยคนเยอะมาก โดยเฉพาะหลังเที่ยง คนที่ไปเที่ยวปางอุ๋งส่วนใหญ่จะไปทานอาหารและพักที่บ้านรักไทย หายคนเจอกันที่ปางอุ๋งแล้ว ยังไปเจอที่บ้านรักไทยด้วย ถ้าจะไปเที่ยวในช่วงเทศกาลนะต้องจองอาหารล่วงหน้านะ เรากะเพื่อนสามคนไปหน้าหนาวเมื่อปีที่แล้ว เราหาที่ทานข้าวไม่ได้ เพราะ คนไปทานข้าวเยอะมาก แต่พอดี

เดินหาหลายร้านมาก ในที่สุดตัดสินใจเข้าร้าน จินฟ่ง แต่ก็หาที่นั่งไม่ได้ บาย3แล้ว หิวมากด้วย พอดีเจอกับน้องนุชลูกสาวเจ้าของร้าน (ชื่อเหมือนเราด้วอะ)น้องเค้าจัดการหาโต๊ะมาเพิ่มให้ เอาหมันโถกับน้ำชามาให้ก่อน (โอรอดแล้วเราซึ้งมาก ๆ )หลังจากทานอาหารเสร็จก็เลยขอน้องนุชหาที่พักให้ ที่พัก เต็มอีก สุดท้ายก็ได้ กางเต้นหน้าร้านน้องนุช (ร้านจิงฟ่ง)น้องนุช พี่ขอบคุณมากนะคะ

ไว้พี่จะไปเที่ยวอีก

หลงเสน่ห์ บ้านรักไทยแล้ว

HTTP://BANNRAKTHAI.BLOGSPOT.COM/

http://maehongsong.blogspot.com/

สวัสดีค่ะทุกท่าน

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนมาเยี่ยมค่ะ มีโอกาสขอเชิญนะคะ บ้านรักไทย แล้วคุณจะหลงรักค่ะ ;)

สวัสดีค่ะ คุณ misunderstand

อืม สงสัยจะจริงค่ะ เอามารวมกันได้อีก คงเป็นเพราะรสชาติที่คล้ายกัน แก้ไขแล้วนะคะ

ขอบคุณที่แนะนำติชมค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณนุช

ดีใจค่ะที่ชอบ ไว้มีโอกาสแวะไปอีกนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท