เมื่อวานมีโอกาสต้องเดินทางไปสงขลาเพื่อทำธุระสำคัญไหนๆไปแล้วผ่านทางนาทวีก็เลยแวะพักบ้านพี่สาวสักคืนกลับมาถึงปัตตานีเช้านี้ได้รับพัสดุจากแดนไกล (เีชียงใหม่) นึกในใจคงไม่ใช่ของใครที่ไหนแน่ต้องเป็นของพี่สาวที่แสนดี (ศน.อ้วน จากเชียงใหม่) แน่ๆ อัลฮัมดุลิลละฮฺ(ขอบคุณพระเจ้า) เป็นอย่างที่ตัวเองคิดจริงๆ

     บันทึกนี้อยากจะให้เป็นบันทึกแห่งมิตรภาพและคำขอบคุณผ่านทางโกทูโนแห่งนี้ นับตั้งแต่ผมรู้จักและเรียนรู้เรื่องราวต่างๆมากมายบนพื้นที่แห่งนี้ ผมได้รับสิ่งดีๆมากมายโดยเฉพาะความรู้ที่ปราศจากอวิชา วันที่ผมพยายามจะมองหาทางออกให้แก่งานของตัวเอง(วิทยานินพธ์) กลับผมการบอกเล่าทำความเข้าใจเกี่ยวกับภาษาไทยให้แก่ผู้คนบนพื้นที่แห่งนี้อย่างประจักษ์และัดแจ้งของพี่สาวคนนี้ ศน.อ้วน ของพวกเรา 

    ผมได้รับความอนุเคราะห์และคำตอบมากมายที่ตัวเองสงสัยในสิ่งที่ไม่รู้ในหลายๆเรื่องเกี่ยวกับภาษาไทย จนได้รับความกระจ่างและเห็นทางออกแห่งแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์มีหลายอย่างที่ผมมองภาพไม่ชัดกับงานของตัวเองแต่ ณ วันนี้คงต้องขอบคุณพี่สาวที่แสนดี คนนี้มา ณ โอกาสนี้ครับกับการช่วยเหลือและทำความเข้าใจด้วยดีเสมอมาอย่างหามิตรภาพบนโลกไซเบอร์ยากมากครับหากไม่บอกก็คงไม่มีใครเชื่อ ข้อมูลที่มอบให้ คือ คลังทางปัญญาและแนวทางที่จะทำให้ผมเดินหน้าต่อไป ขอขอบคุณมิตรภาพจากใจมา ณ โอกาสนี้อีกครั้งครับ (ขอพระเจ้าให้พี่สาวมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงดีขึ้นเรื่อยๆนะครับ ทราบว่ายังคงป่วยอยู่ สู้ๆๆๆ ครับ...ขอบคุณอีกครั้งน้องชายน้อยขอเป็นกำลังใจให้ครับฟันฝ่าทุกอุปสรรคและบททดสอบ อ๋อ...ชอบจังครับคำว่า "น้องชายน้อยที่ตั้งให้เต็มไปด้วยไออุ่นจริงๆครับ)

(หนังสือและสื่อมากมายของขวัญจากพี่สาวที่แสนดี ศน.อ้วน)

ผมไม่รู้ว่ามิตรภาพบนโลกไซเบอร์ที่ดีเป็นอย่างไร

แต่นี่คือการช่วยเหลือจากใจและผมเรียกมันว่า "มิตรภาพแห่งโลกไซเบอร์"