ต่อที่หนึ่งวันนี้ตั้งใจจะไปมหาวิทยาลัยทักษิณถิ่นที่หมายครับ...เพื่อเคลียร์ภารกิจตัวเองสองเรื่อง คือ รักษาสถานภาพ และพูดคุยกับอาจารย์ ก็อัลฮัมดุลิลละฮฺ (ขอบคุณพระเจ้า) กับการได้พบปะพูดคุยกับท่านประธานหลักสูตรโดยตรงที่โรงอาหารของมหาวิทยาลัยโดยบรรยากาศเป็นไปอย่างกันเอง แต่การเดินทางไปของผมวันนี้ไปแบบไม่เป็นทางการในการไปพบท่านเพราะจริงๆตามกำหนดจะเป็นวันที่ ๒๐ ก.พ. เสาร์หน้าครับแต่ก็เอางานติดตัวไปเผื่อๆครับสุดท้ายคุยไปคุยมาท่านเห็นด้วยกับสิ่งที่ผมจะทำแต่ท่านบอกว่าตอนนี้อาจารย์ลาออกไปแล้ว (ฮือๆๆๆ นี่แหละเป็นปัจจัยที่หลายคนที่มหาวิทยาลัยผมไม่เข้าใจแล้วประชดผมได้ตลอด) ตอนนี้อาจารย์ในภาควิชาเหลือเพียงสองท่านที่สามารถคุมได้ แล้วลองนึกสภาพนะครับสองสามท่านกับเด็กห้าชั้นปี (จะบอกว่ารุ่นพี่ผมเพิ่งผ่านสามบทไปสองคนเองครับ น่าคิดไหม๊ครับ)
การเอาอะไรติดไม้ติดมือการเตรียมตัวไปอย่างตั้งใจถือว่าคำตอบในการพูดคุยวันนี้มันชัดขึ้นครับ เพราะอาจารย์ประธานหลักสูตรท่านบอกว่าอย่าทำให้มันยากไปปรับใหม่อีกนิดเปลี่ยนให้ง่ายขึ้น (ท่านบอกว่าจะได้จบง่ายๆ อิอิ...อยากจบเหมือนกันครับ) ผมมองเห็นภาพอะไรเลยครับ บางครั้งผมอาจคิดซับซ้อนไปเองกับการทำวิทยาินิพนธ์ระดับนี้ ในเมื่อต้องปรับอีกนิดก็ไม่เป็นไรยังไงก็คงต้องสู้ต่อครับ (รู้ว่าไกลแต่จะไปให้ถึงซึ่งปริญญา...) บางครั้งก็ท้อครับแต่ไม่เคยคิดถอยครับ....ขอบคุณทุกกำลังใจครับ
ต่อที่สองวันนี้ไม่คาดคิดว่าจะได้พบกัลญาณมิตรอาจารย์ท่านที่ผมนับถือของโกทูโนที่มหาวิทยาลัยทักษิณถิ่นสงขลาครับ คือ วันนี้หลังจากวิ่งตามหาท่านอาจารย์ประธานหลักสูตรผู้เป็นความหวังอีกท่านจนหอบแฮ่กๆๆมาด้านล่างตึกคณะมนุษยศาสตร์ฯ กำลังจะก้าวเท้าผ่านห้าประตูคณะก็ดันเหลียวตาไปมองอาจารย์ท่านหนึ่งคับคล้ายคับคาว่าจะคุ้นๆในโกทูโน ยืนเพ่งพินิจพิจารณาก็ถึงบางอ้อว่าใช่แน่ครับท่านอาจารย์ Umi (ดร.อุทัย) แห่งโกทูโน ยืนคุยถามไถ่และทักทายด้วยความดีใจและตื้นตันในท่าทางที่ท่านเอ็นดูที่รู้ๆคือท่านอาจารย์คงแปลกใจที่หนุ่มน้อยที่อาจารย์เจอวันนี้ไม่น่าจะเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยใช่ไหม๊ครับ อิอิ เห็นอาจารย์พาดพิงถึงในบันทึกนี้ครับ http://gotoknow.org/blog/kohyor/335531 ขอบคุณนะครับกับความกันเองเสมือนหนึ่งได้เคยรู้จักกันมานานครับท่านอาจารย์มีโอกาสคงได้แวะไปเยี่ยมอีกครับเพราะช่วงนี้ต้องแวะไปแถวนั้นบ่อยครับ อิอิ
มิตรภาพมิอาจขวางกั้นสารพันในโลกเสมือนของ Gotoknow แห่งนี้จริงๆครับ
ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ สู้ๆๆๆๆ...สู้นะคะ.
ยินดีด้วยนะคะคุณน้องหนุ่มหล่อ(เสียง)เล็กๆ ที่ได้เจอกับท่านอาจารย์หล่อใหญ่
เห็นด้วยค่ะ ได้เจอท่านอาจารย์ยูมิรู้สึกสุข สงบ และอบอุ่น ... เป็นกำลังใจกับเป้าหมายค่ะ
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ยินดีด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมากครับพี่
ครับท่านอาจารย์หนุ่มหล่อใหญ่อย่าง อ.ยูมิ เป็นคนอบอุ่นและเป็นกันเองมากครับ
ขอบคุณทุกกำลังใจครับ
เข้ามาทักทาย
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากครับพี่
ครับ...อาจารย์ท่านเหมือนชาวญี่ปุ่น แต่จิตใจโอบอ้อมอารีเหมือนคนไทยเราครับ อิอิ
ผมก็เคยเจอ อ.ยูมิ เมื่อครั้งไปงาน G2K ที่หาดใหญ่
อาจารย์ท่านน่ารักมากครับ
และขอดุอาให้อาจารย์จบไวๆด้วยนะครับ เพราะทุกคนกำลังรอ
ขอบคุณมากครับอาจารย์
ครับเห็นด้วยครับว่า อ.ยูมิ ท่านน่ารักมากครับ
ขอบคุณมากนะครับสำหรับกำลังใจและคำอวยพร(ซาบซึ้งและตื้นตันมากครับ)
คงจะมีแค่บางคนครับไม่ใ่ช่ทุกคนที่รอ เพราะบางคนเขา...? กำลังใจและข้อคิดต่างๆที่อาจารย์มีให้ คือ แรงผลักที่ทำให้ผมเดินต่อครับ
ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองและตอบแทนคุณความดีครับ
น่ายินดีมาก ผมเองไม่ได้ไปที่มหาวิทยาลัยนานมาก มีอะไรเปลี่ยนไปมาก ท่านอาจารย์ยูมิใจดีมากๆๆเลยครับ
ขอบคุณมากครับอาจารย์
ครับ...ท่านอาจารย์ยูมิเป็นคนใจดีและอบอุ่นมากครับ ทักทายถามไถ่อย่างเอ็นดูครับ ประทับใจท่านมากครับ