“การเรียนรู้ด้วยใจอย่างใคร่ครวญ เป็นกระบวนการเรียนรู้ที่พรั่งพร้อมด้วยศีล สมาธิ อันเป็นบาทฐานของการก่อกำเนิดความรู้ที่ถึงพร้อมนั่นคือ ปัญญา ที่สามารถมองเห็นสรรพสิ่งตามที่เป็นจริง เห็นถึงความสัมพันธ์ เชื่องโยง การเปลี่ยนแปลงไหลเลื่อนไม่หยุดนิ่ง เห็นถึงความไม่แน่นอนของชีวิต ที่จะทำให้เรากลับมาเห็นคุณค่าของการมีชีวิตอยู่ในปัจจุบันขณะ ด้วยสติสัมปชัญญะที่สมบูรณ์ เป็นการศึกษษด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน ด้วยสายตาแห่งความสดใหม่อยู่เสมอ ผลที่งอกงามภายในจะสุกงอมหอมหวาน ก่อเกิดผลเป็นการงานอันสร้างสรรค์ เพื่อประโยชน์อันกว้างขวางต่อสังคมและผู้คนรอบข้าง”
ข้อความข้างบนคือสิ่งที่ปรากฏอยู่บนปกหลังของ หนังสือชื่อ “เรียนรู้ด้วยใจอย่างใคร่ครวญ” เขียนโดย วิจักขณ์ พานิช ที่ผมมีโอกาสได้เป็นเจ้าของ ในช่วงที่เดินทางไปร่วมโครงการอบรม จิตตปัญญาศึกษา ของอาจารย์ผู้สอนวิชาศึกษาทั่วไป ระหว่างวันที่ 28-31 กรกฎาคม 2551 ที่ผ่านมา ซึ่งเปิดงานและบรรยายพิเศษ โดย ท่าน รศ. ดร. พิศมัย ศรีอำไพ รองอธิการบดี
แม้ว่าตามโครงการ ผมคาดหวังว่าจะได้รับฟังเรื่องราวประสบการณ์โดยตรงจากผู้เขียนโดยตรง แต่ด้วยเหตุจำเป็น (อ่านรายละเอียดได้จากบันทึกของ อ. สุรเชต) ผมมีโอกาสพบเพียงช่วงสั้น ๆ ในช่วงหัวค่ำของวันที่ 28 เท่านั้น พอรุ่งเช้าจึงทราบว่าผู้เขียนต้องเดินทางกลับไปเชียงรายด่วนในคืนวันนั้นเอง ทั้ง ๆ ที่เพิ่งเดินทางมาถึงไม่กี่ชั่วโมงจากเชียงราย ที่โต๊ะอาหารเย็นวันนั้นผู้เขียนเล่าให้ฟังว่า ตัดสินใจอยู่นานเหมือนกัน ว่าจะเดินทางมาร่วมงานนี้หรือไม่ เพราะกำลังจะได้เป็นคุณพ่อ แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจที่จะมาร่วมงานนี้ เป็นเรื่องของ “ใจ” จริง ๆ ครับ แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ร่วมงานในวันรุ่งขึ้นตามที่ตั้งใจไว้ แต่ก็ได้ “ใจ” ของผมไปแล้วครับ ขอแสดงความยินดีกับคุณพ่อคนใหม่ด้วยครับ
ได้เห็นความใส่ใจของทีมกระบวนกร ที่ขอขึ้นไปดูห้องที่จะจัดการอบรมก่อนเพื่อดูสภาพห้อง และแนะนำผู้ประสานงานในการจัดห้องให้เหมาะสมต่อการอบรมในวันรุ่งขึ้น ก็เกิดความประทับตั้งแต่ยังไม่เริ่มการอบรมแล้วครับ และ หลังจากการอบรมก็ยิ่งประทับใจมากขึ้นครับ เกินกว่าที่จะบรรยายได้ครับ ในความตั้งใจ ความใส่ใจในทุกรายละเอียดของการจัดกิจกรรม ความใส่ใจในความรู้สึกและความต้องการของผู้เข้าอบรม ของทีมกระบวนกรชุดนี้.....ผมโชคดีจริง ๆ ครับที่ได้มาร่วมงานนี้
อ่านเรื่องอื่น ๆ ของจิตตปัญญาศึกษา
สวัสดีค่ะอาจารย์ Panda
มิน่าสิคะ จากการติดตาม UKM13 ผ่าน blog หนิงไม่เห็นอาจารย์ Panda เลย ก็สงสัยอยู่ ที่แท้ติดภารกิจที่ปากช่อง นี่เอง
ช่วงนี้เป็นช่วงเวลาดีดี มีกิจกรรมกันมากมายนะคะ
หนิงเองเดือนสค.นี้ ก็แทบไม่ได้อยู่ทำงานที่ DSS @MSU เลยค่ะ ชีพจรลงเท้าค่ะอาจารย์