สวัสดีด้วยความคิดถึงเป็นอันมาก(ๆๆๆ)ค่ะ อ.มัท

ดีใจจังที่เห็นบันทึก อ.มัทแต่เช้า  (และพี่แอมป์เข้าระบบได้โดยเน็ตไม่ดาวน์) เลยรีบวิ่งถลันถลาเข้ามา  (อารามดีใจ  อิๆๆๆ)

ชอบคำเหล่านี้จัง...  "คนสวน  ต้นไม้  เล็ม ตัดแต่งกิ่ง  ให้ปุ๋ย  ให้น้ำ    Kitchen Table Wisdom และ ความไว้ใจ"  .....ดูเหมือนจะอยู่แถวๆบ้านและความเป็นครอบครัวทั้งสิ้น  

คุณหมอเรเชลพูดได้จับใจเหลือเกิน  พี่แอมป์มานึกๆดูแล้วก็เห็นอย่างหนึ่ง  การจะก้าวข้ามกำแพงความรู้วิทยาศาสตร์กลไกไปได้  ก็ต่อเมื่อเรารักคนๆหนึ่งแบบที่เรารักคนในครอบครัวของเรา 

ง่ายดีจัง....และไม่มีอะไรซับซ้อนเลย แค่"คิดกลับ"ไปที่บ้านอีกที  ก็จะเห็นความรักความเมตตาต่อกันอย่างง่ายเช่นนั้น 

"ผู้ที่เห็นคุณค่าความเป็นมนุษย์ของผู้อื่น  ย่อมคงไว้ซึ่งความเมตตาเสมอ" 

ขอบคุณ อ.มัทมากนะคะ ที่เอาเรื่องน่าชื่นใจมาฝากแต่เช้า  ขอให้ อ.มัทมีพลังเต็มเปี่ยมที่จะเดินหน้าเขียน(และพิมพ์)วรรคทองในเดอะสิสต่อไปอย่างคล่องปรื๋อนะคะ  : )

สวัสดีค่ะคุณมัท

วิ่งตามพี่แอมป์เข้ามา ( และยืนยันว่าพี่แอมป์ไม่ได้ล้ม อิ อิ อิ แสดงว่า " ยังไหว " ฮี่ ฮี่  ) โดยไม่ล็อคอินค่ะ เพราะชอบชะมัดเลย ถ้าปราศจากการทำงานของกระบวนการทางชีวภาพ ทางอารมณ์ และจิตวิญญาณของผู้ป่วยที่ทำปฎิกริยากับการรักษาที่ฉันให้แล้ว ยังไงซะมันก็ไม่มีผล

ตลอดเวลาที่ฉันคิดไปเองว่าฉันเองเท่านั้นที่เป็นคนแก้ไขปัญหาให้ผู้ป่วย ฉันไม่ได้รู้เลยว่า หน้าที่ของฉันนั้นเป็นแค่ "ผู้ประสานงาน" 

"All the time I thought I was reparing, I was collaboating"

" หมอคือคนสวน " ..ช่างเป็นเช้าที่บรรเจิดมหัศจรรย์อะไรเช่นนี้  หอมฟอดใหญ่ๆพร้อมกอดแน่นๆอีกทีค่ะ

ขอให้เดอะสิส ( ตามคำพี่แอมป์ ) ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ ^ ^

ขอขอบคุณอาจารย์มัทนา...

• เป็นข้อคิดที่น่าสนใจมากๆ ครับ
• ถ้าปัจจัยรอบข้างไม่ช่วย... หมอก็ทำอะไรไม่ค่อยได้เหมือนกัน

สวัสดีครับอาจารย์

โอ้โห !    ไม่รู้จะบอกว่ายังไง ถูกใจที่สุดเลยครับ สำหรับบทความนี้  ขอบคุณมากครับที่เอามาฝาก ตอนนี้ save บันทึกนี้ใน HD เลย ( ปรกติเวลาเจอบันทึกที่ถูกใจ จะเก็บไว้เสมอ กลัวหาย )  นี่เป็นอีก หนึ่งบันทึกที่เก็บไว้ครับ no comment เลย

สวัสดีค่ะ

คุณหมอหายไปนานนะคะ ช่วงนี้ คิดถึงค่ะ

"All the time I thought I was reparing, I was collaboating" 

สัมพันธภาพที่ดีระหว่างแพทย์และผู้ป่วยคือสิ่งสำคัญยิ่งต่อมนุษย์ทุกยุคสมัย

 แต่ปัจจุบัน  สายสัมพันธ์นี้ ค่อนข้างเปราะบาง

อยากให้สายใยเอื้ออาทร "หมอ-คนไข้" เป็นเหมือนสมัยก่อนค่ะ

• ดีนะที่หนีไปเป็นคนชอบวิ่ง  เลยไม่ต้องทำสวน อิอิ

tag คิดถึงนะรับอาจารย์ http://gotoknow.org/blog/humanized-heart/141600