กลั่นความจากใจ ใส่หนังสือที่ระลึก


หากรักและอาลัยการจากไปของแม่และพ่อ สิ่งที่พวกเราควรทำก็คือการสืบสานต่อ ซึ่งความดีงามทั้งหลายเหล่านั้น ด้วยการทำปฏิบัติบูชาให้ยิ่งๆขึ้นไป

    เมื่อคืนนี้ในการจัดเลี้ยงข้าวปลาอาหารแก่ญาติมิตร มีการตั้งเต๊นท์ทั้งด้านหน้าและหลังบริเวณบ้าน  หลังพิธีสงฆ์เราก็ปรึกษาหารือเรื่องการดำเนินงานในเรื่องต่างๆในหมู่พี่น้องและหลานๆ  ผมเข้านอนตอนใกล้เที่ยงคืน หลับนิ่งและสบายดี จนตาสว่างตื่นมาตีสี่กว่าๆ  คิดทบทวนเรื่องต่างๆ แล้วก็มาลงที่ว่า พี่จำนง หรือ นาย Augustman ยังค้างงาน สรุปข้อเขียนลงปกหลังให้ผมไม่ได้  โคลงที่แต่งไว้ก็ดูดีแต่ยังไม่เป็นที่พอใจ  พี่บอกว่าเขียนเป็นร้อยแก้วธรรมดาก็น่าจะดี  นึกถึงตรงนี้ก็จวนตีห้า จึงลุกขึ้นมาไปจุดธูปกราบแม่ แล้วก็มานั่งเขียนข้อความจากใจ เพื่อนำไปใส่ไว้บนปกหลังด้านใน ของหนังสือที่จะแจกจ่ายเป็นธรรมทาน  สรุปแล้วเราก็ได้ออกมาอย่างนี้ครับ

           บทกลอนข้างบนแต่งโดยท่านพี่ Augustman  และส่วนที่ผมเพิ่งเขียนเสร็จเพื่อวางบนปกหลังด้านในมีหน้าตาดังนี้ครับ

 

          หลังจากนั้นผมก็นำชุดเครื่องเสียงอันประกอบด้วยวิทยุธานินทร์ และเครื่องเล่น MP-3 ไปวางใกล้แม่ เปิดบทสวนมนต์ทำวัตรเช้า แปลไทย ให้แม่ฟังร่วมกับหมู่ญาติที่มานอนเฝ้า  ตั้งใจว่าจะทำวันละสองรอบ เช้า -ค่ำ และครั้งต่อไปจะปล่อยเสียงผ่านระบบขยายเสียงออกไปนอกบ้านให้ญาติที่มาร่วมงาน ได้ซึมซับรับรสพระธรรม ผ่านการฟังบทสวดมนต์แปลด้วย  เช่นเดียวกับที่แม่เคยได้รับครับ 

คำสำคัญ (Tags): #อยู่กับแม่
หมายเลขบันทึก: 180806เขียนเมื่อ 6 พฤษภาคม 2008 06:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:01 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (17)

พี่พินิจครับ

ขอให้ราบรื่นตลอดพิธีงานนะครับ ผมไม่มีโอกาสได้ไปร่วมงานแต่ขอส่งกำลังแรงใจมาให้ครับ

อนุโมทนาด้วยครับ

อาจารย์พินิจคะ

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ

วันที่ 7 พฤษภาคมนี้ หนูก็ไหว้ครบรอบคุณแม่แบบจีนค่ะ

หนูคงไม่มีโอกาสร่วมพิธี ขอส่งแรงใจมานะคะ

ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยดลบันดาลให้คุณแม่เสวยสุขเย็นในสัมปรายภพเทอญฯ

สวัสดีค่ะอาจารย์

   ขออนุโมทนาจิตขอกุศลผลบุญของคุณแม่และกุศลที่อาจารย์ได้ช่วยเหลือให้ความรู้กับผู้คนทั้งหลายส่งให้คุณแม่สุขสบายในสัมปรายภพ...

มาส่งคุณแม่ครับ  ผมไม่มีโอกาสไป ถึงตัวไม่ได้ไปแต่ใจส่งถึง 

เรียนอาจารย์

เพิ่งทราบข่าวคุณแม่ของอาจารย์ ขอร่วมส่งท่านสู่สัมปรายภพด้วยค่ะ คนดีพระท่านคุ้มครอง ร่วมถึงบุตรหลาน สาธุ สาธุ สาธุ

สวัสดีครับ อาจารย์

  • อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยครับ
  • ยังไงก็เป็นกำลังใจให้อาจารย์นะครับ

เรียนอาจารย์ ที่เคารพ

* ขอร่วม อนุโมทนา สาธุ ในบุญครั้งยิ่งใหญ่ที่ลูก-หลาน และบุคคลที่เคารพนับถือท่าน ที่ได้ร่วมแรง ร่วมใจจัดให้ท่านด้วยค่ะ

ขอคุณพระศรีรัตนไตร โปรดนำพาแม่เนิ่น พันธ์ชื่น

สู่สุขคติในสัมปรายภพ...

อนุโมทนา ด้วยค่ะอาจารย์

ขออนุโมทนาบุญ ด้วยค่ะ ท่านอาจารย์

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ ท่านอาจารย์

สวัสดีค่ะอาจารย์พินิจ

   ขออนุโมทนาจิตขอกุศลผลบุญของคุณแม่และกุศลที่อาจารย์ได้ช่วยเหลือให้ความรู้กับผู้คนทั้งหลายส่งให้คุณแม่สุขสบายในสัมปรายภพด้วยนะค่ะ    อาจารย์ค่ะหนูขอโทษด้วยนะค่ะหนูได้รับข่าวผิดนึกว่าเป็นพ่อของอาจารย์  อย่างไรก็ตามขอให้คุณพ่อและคุณแม่ได้อยู่สุขสบายในสัมปรายภพด้วยเทอญ

         สวัสดีครับอาจารย์พินิจ ที่เคารพ

       ขออนุโมทนาจิต ขอกุศลผลบุญของคุณแม่ และกุศลที่อาจารย์ได้ช่วยเหลือให้ความรู้กับผู้คนทั้งหลายส่งให้คุณแม่สุขสบายในสัมปรายภพด้วยนะครับ ผมไม่มีโอกาสได้ไปร่วมงานแต่ขอส่งกำลังแรงใจมาให้ครับ อาจารย์ครับผมขอโทษด้วยนะครับผมได้รับข่าวผิดนึกว่าเป็นพ่อของอาจารย์ อย่างไรก็ตามผมขอให้คุณพ่อและคุณแม่ของอาจารย์ได้อยู่สุขสบายในสัมปรายภพด้วยเทอญ ขออนุโมทนา ( นายนิยม จินมอญ รุ่นที่ 5 )

ขอขอบพระคุณอาจารย์ที่เสียสละเวลาส่งข่าวคราวตลอด มีอะไรหลายอย่างที่ได้เรียนรู้จากบล็อก คุณความดีที่คุณแม่ของอาจารย์ที่เป็นมรดกอันยิ่งใหญ่  ไม่เพียงแต่ถ่ายทอดให้กับลูกอย่างอาจารย์ แต่กลับเป็นสื่อถ่ายทอดความรู้สึกให้กับหลาย ๆ คน โดยผ่านทางบล็อก ให้มีสติในการปฏิบัติตนเองในชีวิตประจำวัน  ถึงแม้ว่า เกิด แก่ เจ็บตาย  จะเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่ก็อดใจหายไม่ได้ที่บุคคลที่เราเรียกว่าแม่จากไป  หนูโชคดีที่ได้เป็นลูกศิษย์อาจารย์  ที่ไม่ใช่ได้แต่ความรู้  แต่หนูได้ข้อคิดอะไรดี ๆ หลาย ๆ อย่างและเพียงพอที่จะไปอบรมสั่งสอนลูกศิษย์ในโอกาสต่อไป

อะทาสิ เม อะกาสิเม ญาติมิตตา สะขา จะเม,

บุคคลมาระลึกถึงอุปการะอันท่านได้ทำแก่ตนในการก่อนว่า, ผู้นี้ได้ให้สิ่งนี้แก่เรา, ผู้นี้ได้ทำกิจนี้ของเรา, ผู้นี้เป็นญาติเป็นมิตร เป็นเพื่อนของเรา, ดังนี้.

เปตานัง ทักขิณัง ทัชชา ปุพเพ กะตะนะมะนุสสะรัง,

ก็ควรให้ทักษิณาทาน, เพื่อผู้ละโลกนี้ไปแล้ว.

นะ หิ รุณณัง วาโสโก วา ยาวัญญา ปะริเทวะนา.

การร้องไห้ก็ดี. การเศร้าโศรกก็ดี หรือการร่ำไรรำพันอย่างอื่นก็ดี, บุคคลไม่ควรทำทีเดียว.

นะตัง เปตานะมัตถายะ.

เพราะว่าการร้องไห้เป็นต้นนั้น, ไม่เป็นประโยชน์แก่ญาติทั้งหลาย, ผู้ละโลกนี้ไปแล้ว.

เอวัง ติฏฐันติ ญาตะโย,

ญาติทั้งหลาย, ย่อมตั้งอยู่อย่างนั้น,

อะยัญจะ โข ทักขิณา ทินนา,

ก็ทักษิณาทานนี้แล, อันท่านให้แล้ว

สังฆัมหิ สุปะติฏฐิตา,

ประดิษฐานไว้ดีแล้วในสงฆ์,

ทีฆะรัตตัง หิตายัสสะ ฐานะโส อุปปะกัปปะติ,

ย่อมสำเร็จประโยชน์เกื้อกูลแก่ผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้วนั้น, ตลอดกาลนาน ตามฐานะ,

โส ญาติธัมโม จะ อะยัง นิทัสสิโต,

ญาติธรรมนี้นั้น, ท่านได้แสดงให้ปรากฏแล้ว,

เปตานะ ปูชา จะกะตา อุฬารา,

แลบูชาอันยิ่งท่านก็ได้ทำแล้ว, แก่ญาติทั้งหลาย, ผู้ละโลกนี้ไปแล้ว,

พะลัญจะ ภิกขูนะมะนุปปะทินนัง,

กำลังแห่งภิกษุทั้งหลาย, ชื่อว่าท่านได้เพิ่มให้แล้วด้วย,

ตุมฺเหหิ ปุญญัง ปะสุตัง อะนัปปะกันติ.

บุญไม่น้อย, ท่านได้ขวนขวายแล้ว, ดังนี้แล.

( ติโรกุฑฑกัณฑปัจฉิมคาถา )

  • ขอขอบคุณทุกท่านครับ ที่เข้ามาทักทาย ให้กำลังใจ และแสดงความคิดเห็น ความจริงเข้ามาอ่านหลายรอบแล้ว ตอนยุ่งๆเรื่องงานศพแม่
  • กำลังอยู่ในห้องฝึกอบรมครูต่างชาติครับ จึงขออภัยที่ไม่อาจเอ่ยนามเป็นรายบุคคล
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท