ผมเขียนบันทึกนี้บนรถทัวร์สายใต้ นครศรีธรรมราชทัวร์ ขณะเดินทางกลับกทม. และอยู่ในเขตจังหวัดราชบุรีครับ
ความจริงอยากจะอยู่กับพี่ๆ หลานๆต่ออีกสักหน่อย หลังทำบุญกระดูกแม่ในตอนเช้าที่ผ่านมา ตั๋วรถไฟไม่มี จึงต้องกลับรถทัวร์ ซึ่งแต่ไหนแต่ไรมาผมใช้บริการรถทัวร์สายใต้ ไม่เกิน 5 ครั้ง สำหรับคนสุราษฏร์ฯ หรือนครฯ การเดินทางไกล แปลว่าต้อง "รถไฟ" ครับ ก็อ่าวไทยด้านนี้ เพิ่งจะมีถนนรถยนต์เชื่อมต่อไปกทม.นี่ครับ ถนนเดิมพอมาถึงชุมพรแทนที่จะตรงเข้าสุราษฎร์ฯ นครฯ กลับอ้อมไปตะวันตกเข้าระนอง เลียบฝั่งอันดามัน ไปกระบี่ พังงา ตรัง พัทลุง สงขลา บ้านผมที่ไชยาจึงเพิ่งได้เห็นรถยนต์จาก กทม. ก็เมื่อไม่กี่สิบปีมานี้เอง เราจึงชินกับการเดินทางโดยรถไฟมากกว่าครับ
ความจริงตั๋วรถทัวร์ที่ออกจากไชยาตอนเย็นก็มี แต่ที่ต้องเลือกมาตอนเช้าก็เนื่องจากมีงานสำคัญรออยู่ นั่นคือการอบรมครูต่างชาติรุ่น 5 ที่จะใช้ช่วงเวลา 12-14 พค. 50 และมีอะไรที่เรากำหนดไว้ใหม่แตกต่างจากเดิม เช่นการออกไปเรียนรู้ชีวิต สังคมจากสภาพจริง ที่อาจไปตลาดดอนหวาย เป็นต้น อยากถึงล่วงหน้า ให้ได้นอนพักสักคืน แทนที่จะถึงเช้าแล้วเริ่มงานเลย
วันนี้รถมาถึงไชยาเวลาประมาณ 10 โมงเช้า แทนที่จะ 9.30 ตามที่เขาแจ้งไว้ ตอนเที่ยงแวะทานกลางวันที่ร้านคุณสาหร่าย เป็นอาหารชุดที่เขาจัดเตรียมให้ และต้องชมว่าดีครับ ทั้งปริมาณและรสชาติของอาหาร จอดทานข้าว 20 นาทีก็วิ่งต่อมุ่งสู่กทม. ด้วยความราบรื่นมาตลอดทางครับ ตอนรายงานนี้ก็อยู่แถวสมุทรสาครแล้วครับ อีกไม่นานก็คงถึงขนส่งสายใต้ใหม่แล้ว .. ต้องขอยุติไว้ก่อนนะครับ .. To be continued !
สวัสดีค่ะอาจารย์
เดินทางปลอดภัยท่านพี่ JJ กำลังเดินทางไป ม.อุบล ครับ
ท่าน JJ และท่าน กัญญา ... ขอบคุณมากครับ
อีกไม่กี่นาทีคงถึงขนส่งสายใต้ใหม่ ที่ห่างไกลออกมาจาก กทม.มาอยู่แถวพุทธมณฑลสาย 2
มองไปข้างหน้าเห็นชัดว่าฝนคงตกหนัก สอบถามไปทางกทม.ได้ความว่าฝนตกหนักมาก และน้ำก็ท่วมถนนแถวหน้าบ้านอีกแล้ว .. จะเข้าในบ้านอีกหรือไม่ แค่ไหน สักครู่คงได้รู้กัน .. ดีไม่ดีอาจได้งานสำคัญคือจัดการกับปัญหาน้ำท่วมบ้านก็ได้ครับ .. อิทัปปัจจยตา !
หวัดดีค่ะคุณพ่อ Handy อิอิ หว้าหายไปนานเลยค่ะ แวะมารายงานตัวกันลืมนะคะ
สวัสดีครับท่านอาจารย์
ผมขอร่วมแสดงความเสียใจกับท่านอาจารย์ด้วยนะครับที่ต้องสูญเสียคุณแม่
สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์คะ
เพิ่งกลับจากตลาดน้ำอัมพวาค่ะ เลยหิ้วขนมมาฝากค่ะ
กลับแล้วนะครับ เดินทางปลอดภัย ครับ
- ขอให้กำลังใจในการทำงาน
- เวลาจะช่วยให้ความเศร้าค่อยจางหาย
- ณัฐิกานต์ สูญเสียคุณใจไป เมื่อ 4สิงหาคม48ความรักพ่อยังฝังลึกอยู่ ตลอดเวลา
ประเพณีภูไทจะมีผ้าปิดหน้าศพที่ลูกๆ ต้องใช้ปากคาบเอาจากศพพ่อ แต่ณัฐิกานต์ลูก
สาวพ่อใจ จะได้ผ้าห่มแพรผืนใหญ่ ถือไว้ติดตัวตลอดเวลา เป็นกำลังใจได้อย่างดี
ทำในสิ่งที่ดี ที่พ่อพาทำ เพื่อมวลชน "ช่วยคนกุศลแรง"
- เก็บความภาคภูมิใจที่คุณแม่และคุณพ่อให้ชีวิตเรามา "เพื่อมวลชน" กันนะอาจารย์
สู้ ! สู้ !
- เดินทางปลอดภัย มีกำลังใจทำงานครับ
- ผมพึ่งกลับจากจีน ไม่มีโอกาสไปร่วมงาน
- รักษาสุขภาพนะครับ
สวัสดีครับ