เพาะถั่วงอกบนกระดานดำ
ความจริงมีเรื่องยาวๆ ที่คาใจอยากเขียนบันทึกอีกหลายเรื่อง แต่ความวุ่น ทำให้ต้องยั้งไว้ก่อน ทำเรื่องสั้นๆไปพลางๆ ตามสบาย ไม่อยากเครียดครับ ..
เหตุแบบเดิมๆครับ ชอบอ่านบันทึกของหลายท่าน โดยเฉพาะของ อ.หมอวิจารณ์ แล้วคิดต่อ คิดแล้วเขียน เขียนแล้วกลัวหาย เลยต้องมาวางไว้ในนี้อีกรอบ นี่ก็เกิดจากการไปอ่านบันทึกของท่าน เรื่อง โลกวิชาการหมุนย้อนทาง และได้เขียนต่อไว้ดังนี้ ...
คำ "อุดมศึกษา" หลอกให้หลายคนในนั้น "หลงตัวเอง" ไม่ลืมตาดูโลกเท่าทีควร ทั้งๆที่ ความจริง หลายเรื่องในอดีต ได้กลายเป็นเรื่อง ไม่จริง ไปแล้วในปัจจุบัน
ภาคธุรกิจเขา เอาจริง กับ วิชาการ ไม่มีเวลา เอาวิชาการมาเล่น จึงก้าวไปไกลมากในหลายด้าน และล้วนเป็นความรู้ที่ ใช้ได้ และพิสูจน์ ทดสอบแล้วทั้งสิ้น
คิดๆแล้วทำให้นึกถึงเรื่อง "ถั่วงออก" ครับ
ขณะที่ครูคนหนึ่งคร่ำเคร่ง วาดรูป สอนวิธีเพาะถั่วงอกอยู่บนกระดานดำ ... ชาวบ้านผ่านมาเห็น หยุดดูและบอกว่า
".. ครูเอ๋ย แล้วเมื่อไหร่จะได้กินล่ะ .. เพาะถั่วบนกระดานมันไม่ขึ้นหรอก .. ที่บ้านฉันเขาเพาะกันบนดิน .. ทำขายกินอยู่ทุกวัน ลองพาเด็กไปดูสิ "
ความเห็น (3)
มีวิชาการอยู่เต็มแต่ไม่รู้จะประยุกต์ใช้ประโยชน์ได้เต็มที่อย่างไร
ตรงนี้เป็นความสูญเสียทางด้านปัญญาของชาติ
อยากให้คิดต่อ ว่าจะสรา้งสรรค์ปัญญา เพื่อพัฒนาชาติได้อย่างไร?
อยากให้เกิดงาน เกิดสิ่งดี ผ่านความรู้ที่ได้รับการสังเคราะห์ และเป็นความรู้ที่เอื้อให้เกิดการพัฒนาสังคม พัฒนาชาติครับ
ขอบคุณ และเห็นด้วยกับทั้งสองท่านครับ
- คุณประถม ... เป็นการสูญเสียไม่น้อยเลยครับ และในกระบวนการดังกล่าวทำให้คนเก่ง คนดี คนจริง จำนวนมากถูกทอดทิ้งไว้ตามซอกหลืบของสังคมนี้ คนเห็นแก่ตัวจัด ใช้ทางลัดแสวงประโยชน์กลับสบายไปตามๆกัน ก็คงได้แต่ "เช่นนั้นเอง" กันต่อไปครับ
- คุณน้อง จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ... ต้องขออภัยที่ไม่ได้ตอบ e-mail นะครับ ตอนเปิดอ่านรีบมาก .. ไม่ต้องท้อใจนะครับ เหตการณ์แบบนั้นผมก็เคยเจอ สุดท้ายทุกอย่างจะลงตัวและดีไปเอง ... เหตุปัจจัยเป็นอย่างไรก็ต้องมีผลไปตามเรื่องของมัน เราควบคุมมันไม่ได้ก็ปล่อยมันไป ใช้คาถา "เช่นนั้นเอง" ไปเรื่อยๆให้ได้