และ ..........................
จริงๆนะครับ ช้อบ ชอบ สิ่งที่ตัวเองเที่ยวไป หยอด ไว้ ที่นั่น ที่นี่ .. หมายถึงความคิดเห็นที่ไปต่อท้ายบันทึกของญาติๆครับ .. ไม่ใช่อย่างที่ท่านกำลังคิดกันอยู่ .. เพราะชอบเลยกลัวหาย อดไม่ได้จึงขออนุญาตตัวเอง คัดลอกมาวางไว้ตรงนี้สัก 3 ท่อน
ประโยชน์น่าจะมีสัก 2 ประการ
1. ความคิดอ่านที่กระจายได้มารวมให้ตามตรวจสอบ ตามดู
2. ได้ถือโอกาส เชื่อมโยง Link แหล่งความรู้ ที่เจ้าของบันทึกนั้นเขียนไว้ ให้ได้กลับไปอ่านกัน
..........................................
เออ นะ ธรรมาวุธ น้องบ่าวเรา
ว่าอะไรมาก็ ดีหมด .. พอมาตอนท้ายเลยต้องให้ "หมดดี" เลย
เล่นมีน้ำใจ หานางฟ้าเตรียมไว้ให้ เรานอนกอดถึงสององค์ .. แบบนี้ต้องใช้ความดีเข้าตอบแทนเสียแล้ว
พี่เป็นคนใจดีน้องเหอ .. ไม่หวงของด้วย จึงใคร่ขอให้น้องดูแล ให้ความอบอุ่นกับทั้งสององค์ไปก่อน
อย่าให้เธอ เหา (ออกเสียง ง ไม่ได้เพราะโหย กรุงเตบนาน แหลงไม่คร่ายฉับแหล่ว) .. สักสามเดือนพี่ค่อยไปรับ .. หวังว่าถึงตอนนั้น น้องบ่าวคงหายคัน และมีผิวงดงามดังเดิมได้แล้ว ... 5 5 5 และ อิ อิ อิ.
อ.แม่หว้า .. เอ๊ย อ.ลูกหว้า .. ต้องการคนช่วยมั้ยครับ .. ที่ว่า กะจะหัดใช้เงิน นั้น ผมช่วยได้ดี จะสาธิตให้ดู ขอให้เตรียมไว้เยอะๆก็แล้วกัน .. รับรองว่าไม่เหลือครับ .. เป็นความสามารถเฉพาะตัว แต่ก็พอสอนกันได้ .. ภาคทฤษฎีที่ต้องเรียนให้หนัก ก่อนลงมือปฏิบัติจริงคือวิชา Materialism และ Consumerism ครับ
สอง วิชานี้ ฝรั่งคิดหลักสูตร แต่มา ประสบความสำเร็จสูงสุดในเมืองไทย .. สังเกตได้ว่า ทาสิทนอลลิจ มีอยู่ทั่วไปในตัวคน .. ฝังลึกเสียจนถอนยากเต็มที .. ถ้า อ. ดร.ประมวล มาเรียนสองวิชานี้คงได้อย่างมากแค่ D เท่านั้นเองครับ.
เขียนให้ น้องบ่าว ธรรมาวุธ ที่ บันทึกนี้
ครบสามตามสัญญาแล้วครับ .. สวัสดี.
สวัสดีค่ะอาจารย์ Handy
ขอบคุณค่ะ
ธรรมะสวัสดีครับ
มาเยี่ยม...ท่าน
เห็นคมความคิดที่น่าสนใจยิ่งครับ...เช่น
ลองให้ต้องเสี่ยงตายอยู่กับธรรมชาติที่โหดร้าย และแปรปรวนเช่นญี่ปุ่น หรือประเทศอื่นในเขตอบอุ่นดูสิ .. วินัยก็จะติดตัวมาไม่ต่างจากเขาสักเท่าไรหรอก...
ญี่ปุ่นและเกาหลีรับแนวคิดจากทางตะวันตกแล้วมาต่อยอดได้...และผลิตมาให้เราใช่ส่วนเราบริโภคได้จึงรู้ว่า...
ทำไม...บั้งไฟมีไว้ทำได้แต่โบราณก็ยังไม่ต่อยอดให้ไปถึงดวงจันทร์สักที...ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับ
"ก็เพราะท่านช่วยสะกิด .. บรรดาความคิด จึงได้เกิด ! "
ยอดเยี่ยม.............ครับอาจารย์
อาจารย์คิดได้ไงครับ.....ผมเห็นด้วยกับความคิดของอาจารย์อย่างยิ่ง ความคิดที่เราไปแสดงไว้ในบันทึกต่างๆ บางครั้งมันเป็นอารมณ์ความคิดที่กำลังแล่นจริงๆ ครับ
ขอบคุณอาจารย์ที่แนะนำบันทึกของผมให้กับเพื่อนชาวบล็อกของเราได้แวะเวียนมาเยี่ยมบันทึกของผมมากขึ้น
ความคิดที่อาจารย์แสดงยอดเยี่ยมทุกครั้งครับผม
สวัสดีปีใหม่ครับ อาจารย์ฯ...มาช้าหน่อยก็คงไม่ว่ากันนะครับ เพราะผมเองก็เพิ่งเข้าระบบได้
...
และขออนุญาตรดน้ำ - ขอพรผ่านบล็อกนะครับ "อยู่ดี มีแฮง แข็งแรงทั้งกายและใจ" ...ตลอดไปนะครับ
เช่นเดียวกัน...ขออนุญาตนำวาทกรรมของอาจารย์กล่าวย้ำอีกครั้งว่า เพราะท่านช่วยสะกิด .. บรรดาความคิด จึงได้เกิด !
ขอบพระคุณครับ
ขอขอบคุณทุกท่านครับ
เขียนแล้วมีคนอ่าน ก็รู้สึกดีเป็นธรรมดา ต้องเรียนว่า ทุกบันทึกผมจะเข้ามา อ่านความเห็นของท่านอยู่เสมอ แต่ไม่อาจตอบรับทันท่วงที เวลามันมีแต่ก็ไม่สะดวกตอบทีละท่านครับ .. มักจะเข้ามาอ่าน ยิ้ม แล้วออกไป และจะกลับมาใหม่เพื่อยกยอดตอบรวมกันครับ
ความมีวินัย สำหรับคนไทยมีอุดมก็แต่ในตำราครับ ส่วนในภาคปฏิบัตินั้น เราชินกับการอยู่อย่างง่ายๆ อะไรก็ได้ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร .. นานเข้านิสัยบริโภคอะไรง่ายๆ (อย่างมักง่าย) ก็ถูกผู้ร้ายมองเห็นช่อง เราก็ถูกหลอกให้หลง เป็นนักบริโภคตัวยง .. ที่คอยแต่ ซื้อ ซื้อ ซื้อ .. ปัญหาหมักหมมมากมาย แก้ไขไม่ได้ เพราะธรรมชาติในอดีต โอ๋เราเกินไป .. ลองให้ต้องเสี่ยงตายอยู่กับธรรมชาติที่โหดร้าย และแปรปรวนเช่นญี่ปุ่น หรือประเทศอื่นในเขตอบอุ่นดูสิ .. วินัยก็จะติดตัวมาไม่ต่างจากเขาสักเท่าไรหรอก .. แต่อะไรๆ มันก็มาไกลเสียแล้ว .. ครูไทยจึงน่าจะเจอศึกหนักที่สุดในบรรดาครูของโลก ในการทำกิจกรรม ยกระดับวิญญาณมนุษย์ ให้สูงสุดกว่าสัตว์เดรัจฉาน นะครับ .. สู้ สู้ สู้ ครับ.
เขียนให้คุณ รตนญาณ ที่ บันทึกนี้