ยินดีต้อนรับอีกคราหนึ่งครับอาจารย์ :)...

เป็นเรื่องน่ายินดีที่ได้ไปเผยแพร่ผลงานที่น่าสนใจครับ

บ้านเราถูกสอนให้รู้จักแต่ Windows จนคนส่วนมากเข้าใจไปเสียว่า Unix (และ Linux) เป็นเรื่องยาก... น่าเสียดายครับ

ยินดีที่ได้พบอาจารย์ และได้เปิดหูเปิดตากับ KM มากขึ้นอีกเยอะเลยค่ะ ต้องขอขอบคุณอาจารย์มากๆ เลยนะคะ

ขอสารภาพบาป

1. สมัครเป็น blogger ของ gotoknow มานานแล้ว แต่ยังไม่ได้เขียนบทความเลย มัวแต่สาละวนอยู่กับการพัฒนา BOT-BLOG ของตัวเอง คราวนี้คงต้องเป็นฝ่าย give บ้างแล้ว เพราะ take จาก สคส. มาตลอด

2. ไม่เคยได้รายงานความคืบหน้ากับพระอาจารย์ (ดร.ประพนธ์) เลยว่าวิชาความรู้ที่ประสิทธิ์ประสาทให้ได้ดำเนินการไปถึงไหนแล้ว

แนวคิดเรื่องการนำ blog มาใช้ในการจัดความรู้นี้ ผู้ที่จุดประกายให้ผมเกิดปิ๊งแว๊บก็คือผู้ช่วยผู้ว่าการ (ดร.ฉิม) ของแบ้งก์ชาติ กับการได้มีโอกาสไปดูงานที่ออสเตรเลีย เขาใช้ COP กันมากครับ แต่ก็อย่างว่า ใครจะมีโอกาสมาพบกันแบบ face-to-face ได้ทุกเมื่อเชื่อวัน เขานำ knowledge asset จาก COP ขึ้นเว็บเลย คราวนี้จากคนที่ล้อมวงคุยกันแค่ 7-10 คน กลายเป็นพันๆ คนเข้ามา jam จากหลากองค์กรด้วย เพียงแต่เขาใช้ web 2.0 อื่นที่ไม่ใช่ blog แต่นับจากวินาทีนั้น ผมก็ตั้งปณิธานว่าจะต้องสร้าง blog ให้เกิดในแบ้งก์ชาติให้ได้ เพราะเรามีองค์ความรู้เฉพาะที่จำเป็นต่อความอยู่รอดขององค์กรที่ต้องรักษาไว้ ... เย่ ดีใจจังแบ้งก์มีผู้บริหารที่ใจกว้างและมองการณ์ไกล (อยาเพิ่งดีใจเจ้ามิยูกิ นี่เพิ่งบันใดก้าวแรก)

Long live GoToKnow ... ^o^

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ อาจารย์จันทวรรณ และทีมงาน UsableLabs ทุกท่านนะครับ ที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของ GotoKnow

ก่อนหน้านี้ที่ผมจะเข้ามาเป็นสมาชิกของ GotoKnow ผมคิดว่า Blog คือจิ๊กซอว์ตัวสำคัญอันนึงในการจัดการความรู้  มันเป็นวิธีการดึง Tacit ออกมาจากคนโดยสมัครใจ  เป็นการจัดการความรู้โดยไม่ต้องจัดการให้เหนื่อย 

ในขณะนั้นผมคิดว่า ถ้าองค์กรไหนขึ้นบล็อกให้พนักงานได้เข้ามาเขียน  มันก็น่าจะทำให้ความสำเร็จเรื่องการจัดการความรู้นั้น เกิดได้โดยง่าย

แต่ครั้นพอผมได้เข้ามาสัมผัสบรรยากาศจริงๆ ของการมีชีวิตเป็น บล็อกเกอร์ที่นี่  มันก็ได้ทำให้ผมเรียนรู้เพิ่มขึ้นว่า  ชีวิตมันมีอะไรมากกว่าที่เห็นอีกเยอะ และ บล็อก ก็ไม่ใช่คำตอบสุดท้ายของการจัดการความรู้เสมอไป 

ผมเคยแอบไปดูใน Learner.in.th ผมพบว่า ที่นั่น บรรยากาศไม่เหมือนใน GotoKnow  

สิ่งที่ผมสันนิษฐานไว้ก็คือ  ใน Learner นั้น ไม่มีความเป็น "ชุมชน" มากเท่าใน GotoKnow

จริงๆ แล้วที่เคยคิดเล่นๆ นั้นผมคิดว่า มันมีหลายสาเหตุที่ทำให้ Learner ยังไปไม่ไกลเท่าที่ควร (ตามความรู้สึกของผมคนเดียวนะครับ)  อาจเป็นเพราะ วุฒิภาวะของคน   อาจเป็นเพราะไม่มีกองเชียร์ หรือลึกๆ แล้วก็คือ ไม่มีการเชียร์กันมากเท่าที่ควร  บรรยากาศมันจึงดูแห้งแล้งไปนิด

สิ่งที่ผมเรียนรู้จาก GotoKnow ก็คือ  ถ้าจะทำเรื่องการจัดการความรู้ในองค์กร จะต้องสร้าง "ชุมชน" ให้ได้ก่อน    ทุกวันนี้ผมเชื่อว่า การจะผลักดันอะไรก็ตาม หากไม่มีชุมชนรองรับ  มันไม่น่าจะยั่งยืนครับ  แต่ในทางตรงกันข้าม หากมีชุมชนเกิดขึ้นได้  มันจะพัฒนาไปด้วยตัวของมันเอง อย่างไม่มีวันสิ้นสุด

ผมเริ่มเห็นว่า การจัดการความรู้ จึงเป็นการสร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม เพื่อให้ "ชุมชนการจัดการความรู้"  ได้เกิดขึ้น และเติบโตไปด้วยตัวชุมชนเอง

........

กลับมาที่ GotoKnow  ในสายตาของผมนะครับ

ผมว่าตอนนี้ เรามาไกลมากแล้ว รากฐานของ บล็อกเกอร์ ที่นี่ถือว่าเข้มแข็งมาก  ผมมองว่า  วัตถุประสงค์เบื้องแรกในการจัดการความรู้ คือ การดึง Tacit จากคน ออกมาเป็น Explicit นั้นสำเร็จลุล่วงแล้ว

ผมคิดว่าก้าวต่อไปของ GotoKnow น่าจะมุ่งไปที่การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานเพื่อรองรับ CoP ให้เต็มรูปแบบ แม้ว่าตอนนี้จะเกิด CoP เล็กๆ ขึ้นในกลุ่มเบาหวานนำร่องมาแล้วก็ตาม  แต่ดูๆ แล้วผมคิดว่าน่าจะมีอีกหลายๆ กลุ่มที่สามารถพัฒนาเป็น CoP ที่มีพลัง และสร้างสรรค์นวัตกรรมดีๆ ได้อีกมาก 

ผมมองว่า ขณะนี้ GotoKnow ดูจะใหญ่โต และหลากหลายเกินไป จนบางครั้งผมเองรู้สึกว่า มีอุปสรรคหลายๆ ประการที่ทำให้การเป็น CoP นั้นมันจะดูค่อนข้างลำบาก

ทุกวันนี้ผมคิดว่าการใช้ Planet มันยังไม่ตอบสนองต่อการเป็น CoP ได้อย่างเต็มที่เท่าไรนักครับ

แต่ผมเองก็เชื่อว่า ทางอาจารย์และทีมงาน ก็คงกำลังเฝ้ามอง และพัฒนาชุมชนแห่งนี้อยู่ด้วยความใส่ใจ

ตอนนี้ผมคงกล่าวอะไรไม่ได้มากนัก เพราะหลายๆ เรื่องนั้นมันมีรายละเอียดปลีกย่อยอีกมาก ที่คงต้องให้หลายๆ คนคิดร่วมกัน

ก่อนจบผมก็ยังหวังว่าในอนาคตอันใกล้นี้ จะได้เห็น CoP เล็ก CoP น้อยใน GotoKnow ที่ช่วยกันผลิตองค์ความรู้และนวัตกรรมที่สร้างสรรค์ให้แก่สังคมไทยต่อไป

* ต้องขอบคุณ ดร.จันทวรรณฯ ที่ได้ให้เกียรติและกรุณามาร่วมเสวนา "คุยเฟื่องเรื่องบล็อก" ที่ ธปท.เรา วันนี้ได้มีการนำ "ควันหลงและวิดิโอ"ลงในบล็อกเผยแพร่ทั้งองค์กรแล้ว ตามคำเรียกร้องของแฟนคลับ ......ได้มีโอกาสตั้งใจดูการเสวนาจากบล็อก ต้องบอกว่าได้ความรู้คู่ความสนุกจริง ๆ ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ

ปล. ของได้รับแล้ว ขอบพระคุณมากค่ะ

สวัสดีอีกรอบนะครับ อาจารย์

กลับมาเที่ยวนี้ เพื่อขอเรียนเชิญอาจารย์ไปเยี่ยมบันทึกเรื่อง

ก้าวต่อไปของ GotoKnow ... เลี้ยง CoP ให้โตด้วยตัวเอง

http://gotoknow.org/blog/g2kacademy/252550

เป็นอารมณ์และความคิดที่รินไหลอย่างต่อเนื่อง หลังจากที่ได้เม้นท์ไปก่อนหน้านี้ครับ

คิดว่าน่าจะมีประโยชน์ต่อการพัฒนา GotoKnow บ้างไม่มากก็น้อยนะครับ

ขอบคุณครับ

ขอบคุณทุกท่าน และขอบคุณคุณซวงณ ชุมแสง เป็นพิเศษค่ะสำหรับคำแนะนำ ดิฉันจะมาตอบให้เร็วที่สุดนะค่ะ พอดีลูกไม่สบายค่ะ ไปอยู่ รพ มา 4 วัน เพิ่งออกมาค่ะ

ขอให้เจ้าตัวเล็กของอาจารย์มีสุขภาพที่แข็งแรงโดยเร็ววันนะครับ

ไม่ได้ขอให้หายไวๆ เพื่อให้อาจารย์มาตอบนะครับ

เข้าใจความรู้สึกของคนเป็นพ่อแม่คน

ลูกผมก็พึ่งนอนโรงพยาบาลไปห้าวันเมื่อเดือนที่แล้ว

ช่วงลูกไม่สบาย จิตใจมันจะห่อเหี่ยว ไร้เรี่ยวแรง เสียพลังมากจริงๆ

อาจารย์ก็ต้องดูแลตัวเองด้วยนะครับ

โดยมากคนเป็นแม่มักจะทุกข์มากกว่าลูกเสียอีก