หน้าแรก
สมาชิก
Toi Wantana
สมุด
กระถินริมรั้ว
ผิดเป็นครู
Toi Wantana
Toi Wantana .
สมุด
บันทึก
อนุทิน
ความเห็น
ติดต่อ
ผิดเป็นครู
การเกิดเป็นมนุษย์ไม่ใช่เรื่องยาก แต่การใช้ชีวิตที่เกิดมาให้คุ้มค่าและเป็นประโยชน์นี่สิเป็นเรื่องยาก
ช่วงนี้มีละครมาใหม่ เรื่อง ดิน น้ำ ลม ไฟ พอดูถึงตอนที่มีนักโทษเข้าเรือนจำ ทำให้นึกถึงตอนทำงานที่ศาลธนบุรี และมีผู้พิพากษามาเล่าให้ฟังว่า เมื่อตอนกลางวันออกไปหาอะไรทาน พอกลับมาเจอรถที่มีนักโทษนั่งอยู่ มีอยู่คนหนึ่งตะโกนว่า
"ลุงขอความช่วยเหลือหน่อย"
พอผู้พิพากษาเข้าไปหา ก็ฝากให้ผู้พิพากษาท่านนั้น โทร.ไปหาญาติว่า โดนจับมา ให้มาช่วยด้วย ผู้พิพากษาท่านนั้นเล่าไปก็ขำตัวเอง ที่นักโทษดูไม่ออกว่า ท่านเป็นใครถึงได้มาใช้โดยไม่รู้ตาม้าตาเรือแบบนี้ แต่ท่านก็ทำให้นะ
ผู้เขียนเวลาไปทานข้าวที่โรงอาหาร บางครั้งต้องเดินผ่านห้องขังจะได้ยินญาติและนักโทษในห้องขังตะโกนคุยกันผ่านที่กั้น ต่างคนก็ต่างตะโกน ฟังไม่รู้เรื่องเลย บางทีเดินผ่านแถวของนักโทษที่ต้องเดินไปห้องพิจารณาคดี ผู้เขียนจะเดินก้มหน้าคือ ไม่อยากเห็น เห็นแล้วหดหู่ใจ
ยิ่งเห็นนักโทษที่ต้องมาทำความสะอาดท่อระบายน้ำตามสถานที่ต่างๆ ทั้งในกรุงเทพฯ และต่างจังหวัด ซึ่งทำงานกันโดยไม่เกี่ยง ดูแล้วทำงานได้ดีกว่าคนที่มีหน้าที่จริงๆ เสียอีก พอเห็นก็ไม่ค่อยกล้ามอง เห็นแล้ว
"สงสาร"
เพราะนักโทษแต่ละคนก็อาจจะทำผิดโดยไม่ตั้งใจ
ผู้เขียนเคยเดินตามหลังผู้พิพากษา เห็นคนขับรถตะโกนด่าท่าน ตอนเขากำลังจะถอยรถออกจากซอง ดูแล้วท่านไม่ผิดนะเพราะตามวิสัยของคนขับรถ เวลาจะถอยรถออกจากซองต้องให้คนเดินเท้า เดินผ่านไปก่อนหรือให้สัญญาณว่ารถกำลังจะออกนะ ไม่ใช่ตะโกนด่าแบบนี้
นั่นก็ช่างไม่รู้ว่า กำลังด่าใคร อยากบอกเขาเหมือนกันนะว่า
"คุณกำลังด่าผู้พิพากษานะ"
ส่วนท่านขอโทษแล้วก็เดินผ่านไป
ผู้เขียนเคยถามท่านนะว่า ทำไมไม่โต้ตอบล่ะ ท่านบอกว่าจะเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือทำไม อะไรยอมได้ก็ควรยอม แค่นี้ก็ต้องมานั่งพิจารณาคดีของพวกอารมณ์ร้อน บางเรื่องแค่ยอมกันก็จบ พอไม่ยอมกันก็มีแต่เรื่องที่นำมาขึ้นศาล
ท่านบอกว่าเคยเดินในตลาดและมีคนเข้ามาสวัสดีบอกว่า
"ผมคือคนที่ท่านพิพากษาให้เข้าคุกครับ ตอนนี้พ้นโทษแล้ว"
ดูสิ! นักโทษจำท่านได้อย่างแม่นยำ ท่านบอกว่า ผู้ชายคนนี้เล่าให้ท่านฟังว่า แต่ก่อนไม่กลัวใคร พอมาเจอคำพิพากษาจากท่าน ตอนนี้ไม่กล้าทำผิดแล้ว
ผู้เขียนหลังจากได้รับคำอธิบาย/ข้อคิดจากท่าน ก็นำไปปฏิบัติตามบ้างนะ แต่บางเรื่องยอมแล้ว ก็มีคนที่ทำให้ตบะแตกเป็นระยะ แต่ถ้ามีความรู้ทางด้านกฎหมายก็จะเป็นสิ่งที่ดีเพราะทำให้สามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้
ดังนั้น พอผู้เขียนเรียนจบ MBA และได้รับการบรรจุเข้ารับราชการที่กระทรวงการคลัง ผู้เขียนจึงรีบลงเรียนกฎหมายที่ธรรมศาสตร์ เพื่อลดความไม่รู้ทางด้านกฎหมาย และผลลัพธ์ที่ได้คือ สามารถนำมาประยุกต์ใช้กับงานประจำได้เป็นอย่างดี
เขียนใน
GotoKnow
โดย
Toi Wantana
ใน
กระถินริมรั้ว
คำสำคัญ (Tags):
#ผู้พิพากษา
#ศาล
#การจัดการความรู้
#digital divide
#knowledge
หมายเลขบันทึก: 261570
เขียนเมื่อ 16 พฤษภาคม 2009 21:59 น. (
)
แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 02:32 น. (
)
สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน
จำนวนที่อ่าน
จำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ชื่อ
อีเมล
เนื้อหา
จัดเก็บข้อมูล
หน้าแรก
สมาชิก
Toi Wantana
สมุด
กระถินริมรั้ว
ผิดเป็นครู
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID
@gotoknow
สงวนลิขสิทธิ์ © 2005-2023 บจก. ปิยะวัฒนา
และผู้เขียนเนื้อหาทุกท่าน
นโยบายความเป็นส่วนตัว (Privacy Policy)
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท