บินไปสอนที่แม่ฮ่องสอนทุกครั้ง ในตอนหัวค่ำ ผมจะต้องไปเดินงานถนนคนเดินของแม่ฮ่องสอนเสมอ

เริ่มต้นเดินทางที่พักไปหาอะไรกินไปเรื่อย ๆ แต่ที่สุดท้ายที่แวะ ก็คือ "ร้านโปสการ์ดทำมือ ของ คุณหมอรัตน์" จักษุแพทย์คนเก่งแห่งโรงพยาบาลประจำจังหวัดของแม่ฮ่องสอน

ส่วนใหญ่จะต้องไปเลือกซื้อโปสการ์ดก่อน 1 ใบ เพื่อเขียนเป็นที่ระลึกว่า บินมาสอนครั้งที่ 4 แล้วนะ มีอะไรเป็นพิเศษบ้าง

โปสการ์ดทั้งร้านนี้เป็นฝีมือการถ่ายภาพของคุณหมอทั้งสิ้น

เขียนเสร็จ ติดแสตมป์ที่คุณหมอมีบริการ ปานว่า นอกจากเป็นหมอแล้วยังทำงานไปรษณีย์แม่ฮ่องสอนอีกด้วย จากนั้นก็จะหย่อนลงตู้ไปรษณีย์จำลองหน้าร้านคุณหมอ คุณหมอตั้งชื่อว่าอะไรนะ จำไม่ได้ รู้สึกจะ "แดงน้อย" อะไรสักอย่างนี่แหละครับ

การหย่อน คุณหมอ และน้องที่มาช่วยหมอคนหนึ่งก็มักจะถามว่า ถ่ายรูปด้วยไหมค่ะ เดี๋ยวถ่ายให้ ประมาณนี้ กับลูกค้าทุกคน

โปสการ์ดที่หย่อน คุณหมอจะนำไปส่งให้ไปรษณีย์จริงในวันจันทร์

หย่อนโปสการ์ดเสร็จ ก็หย่อนก้นตาม ไม่ยอมไปไหน ชอบที่จะนั่งคุยกับคุณหมอ และชอบนั่งสังเกตุการณ์ลูกค้าต่างถิ่นที่มักจะเข้ามาหาโปสการ์ดที่ถูกใจสักใบแล้วส่งกลับบ้าน เพื่อระลึกว่า เคยมาแล้วนะ แม่ฮ่องสอน เนี่ย

"หมอรัตน์" ที่คนทั้งถนนคนเดินเรียกประจำ บางทีมาให้หมอตรวจตา ตรวจโรค ก็ยังมี

เท่าที่ทราบจากแหล่งข้อมูลหลาย ๆ แหล่ง และการพูดคุยกันตัวคุณหมอเอง ... หมอรัตน์ จบแพทย์รามาฯ  เป็นคนสุพรรณบุรี เป็นแพทย์ประจำบ้านที่เชียงใหม่ แต่มารับราชการที่โรงพยาบาลประจำจังหวัดแม่ฮ่องสอน ... หลงใหลแม่ฮ่องสอนมาแล้ว 3 ปี ... เดินทางถ่ายภาพไปทั่วจังหวัดแม่ฮ่องสอน (ยามว่างจากราชการ) ... แต่คุณหมอใกล้ต้องย้ายกลับบ้านแล้ว เนื่องจากต้องกลับไปดูแลคุณพ่อคุณแม่ที่บ้าน

หมอรัตน์ คือ แหล่งข้อมูลการท่องเที่ยวของแม่ฮ่องสอนตัวจริง

ดังนั้น เวลาลูกค้าเข้ามาในร้าน คุณหมอจะบอกว่า "เข้ามาดูก่อนนะค่ะ ขายเอง ถ่ายเองค่ะ อยากทราบที่ท่องเที่ยวถามได้ค่ะ"

คำพูดประจำตัวของหมอที่ผมได้ยินเสมอ

คุณหมอ ... มาขายโปสการ์ดทำมือ

เป็นเรื่องแปลกในใจของผม ... ทำให้ผมสนใจในความคิดของคุณหมอว่า คุณหมอคิดยังไง ถึงลดฐานะทางสังคมไทย มาเป็นแม่ค้าขายของ ปกติที่ผมเคยเห็น หมอต้องเปิดคลินิกในเมืองหรืออำเภอใหญ่ ๆ มีตังค์เยอะ ๆ (ขออภัยเห็นตามความรู้สึกของชาวบ้านทั่วไป)

หมอรัตน์ คือ นักกิจกรรมตัวยงของแพทย์รามาฯ ชอบออกค่าย ชอบช่วยเหลือชุมชน

ร้านโปสการ์ดทำมือของคุณหมอ ทำเองกับมือ

ขายโปสการ์ดไปก็เอาใช้งานการกุศลหมด ไม่เข้ากระเป๋าของตัวเองเลย ... น่าชื่นชมไหมครับ

คุณหมอชอบท่องเที่ยว ถ่ายรูป ไปดูชีวิตความเป็นอยู่ของชาวบ้าน

คุณหมอมีโครงการเชิงรุกทางสาธารณสุขอยู่มากมาย คุณหมอบอกว่า ถ้าต้องย้ายกลับบ้าน ถ้าโครงการยังอยู่ก็สามารถกลับมาช่วยงานได้อยู่ ไม่ทิ้งไปแน่นอน

ผมทึ่ง ... และคำตอบเหล่านี้ เหมือนผมทราบอยู่ในใจแล้วว่า หมอต้องมีลักษณะความคิดแบบนี้แหละ เราถึงคุยได้รู้เรื่อง และด้วยความเข้าใจความคิดซึ่งกันและกัน

ผมถ่ายภาพคุณหมอไว้ แต่ผมขออนุญาตไม่นำขึ้น ... เพราะนี่เป็นเสรีภาพที่คุณหมอควรจะได้รับ แค่เรื่องราวดี ๆ แบบนี้ ผมว่า ก็มีความสุขแล้วครับที่มีโอกาสถ่ายทอดให้ทราบกัน

หมอเลือกที่จะสร้างความสุขให้กับตัวเอง เลือกที่จะทำประโยชน์ให้กับคนอื่น ผู้ขาดโอกาส หรือ ผู้ยากไร้ต่าง ๆ

ขอบคุณที่มีหมอดี ๆ แบบนี้สังคมไทย

อนาคต เหลืออีกหลายครั้งที่ผมจะบินไปสอนที่แม่ฮ่องสอน

ผมยังเหลือเวลาได้พูดคุยกับคุณหมออีก ก่อนที่คุณหมอจะกำหนดวันย้ายกลับบ้านที่แน่นอน

อนึ่งคิดถึงพอสังเขป ... ก่อนผมออกจากร้าน ผมบอกว่า ว่าง ๆ คุณหมอลองเข้าเว็บ Gotoknow ดูนะครับ คุณหมอบอกว่า เคยเข้าแล้วล่ะ สนิทกับ "คุณหมอสุพัฒน์ Mr. Kraton Pai " ที่ปายด้วย ... ชอบคุยเรื่องการเมืองกันหรือครับ 5555

ขอบคุณสวรรค์ดีไหมครับ ที่ทำให้ผมพบคนดี ๆ ฟังเรื่องดี ๆ

บุญรักษา คนดี ครับ :)