"หมาตายพร้อม ๆ กัน 2 ตัว" เป็นความสะเทือนใจที่หัวใจแทบจะหยุดนิ่ง


วันนี้ (๑๐ ส.ค.๕๒) หลังจากสอนเสร็จก็บ่ายสามโมง ปกติคงนั่งทำงานต่อถึงค่ำเหมือนทุก ๆ วัน แต่วันนี้ไม่รู้เป็นอะไร อยากกลับบ้าน อยากออกไปให้พ้น ๆ จากที่ทำงาน

แดดแรงจัดกว่าทุกวัน หลังฝนตกเมื่อวาน แวะดูสินค้าไฮเทคที่พันธุ์ทิพย์ เชียงใหม่ แล้วค่อย ๆ กลับบ้าน

ถึงบ้านก็ตกใจ พบน้องที่มักจะอยู่เวรวันจันทร์เสมอ พบกันที่บ้านโดยมิได้นัดหมาย

น้องเดินเข้ามาบอกว่า "ไอ้เกียร์ตายแล้ว หมดอายุขัย ตายอย่างสงบที่บ้าน"

ผมก็ทำใจไว้แล้ว รู้ว่า หมาตัวนี้น้องรักมาก เพราะเติบโตมากับมันมานาน

แต่พออีกประโยคผมจึงอุทานว่า "รับไม่ได้"

น้องบอกว่า "ไอ้จ้ำก็ตายแล้ว ถูกรถชนที่บ้านบนดอย"

ช็อค ! เพราะตอนแรกคิดว่า ตายตัวเดียวยังไม่เป็นไรมากเพราะตามอายุขัย แต่นี่ไปทีเดียวสองตัว ไม่ไหว ไม่ไหว

จิตใจบอกว่า มันเป็นเหตุธรรมดาของโลก มันเป็นสัจธรรม

แต่ผมเป็นแค่มนุษย์ปุถุชนคนธรรมดา ผมรับไม่ได้

 

"เกียร์" เป็นหมาอายุ ๑๓ ขวบที่เริ่มเจ็บออด ๆ แอด ๆ เหมือนคนแก่ เริ่มไม่กินข้าว แต่คงรอน้องกลับไปหา จนแม่มาบอกว่า "เกียร์ ไม่ต้องรอแล้ว ไปเถอะ" ... มันจึงนอนหลับไปอย่างสงบ ทั้ง ๆ ที่น้องกำลังจะไปพามันมาหาหมอข้างล่างแล้วในวันที่ ๑๑ นี้

"เกียร์" มีวีรกรรมที่ผมมีส่วนร่วมคือ มันมาหลงอยู่แถวสันทราย ผมขี่รถหาอยู่เป็นเดือน ก็หาไม่พบ ติดประกาศก็ไม่มีใครเห็น ๓ เดือนให้หลัง มันเดินกลับถึงบ้านบนดอยเอง อย่างไม่น่าเชื่อ

ส่วน "จ้ำ" เป็นหมาจากฟากฟ้า ซึ่งน้องผมขออุปการะจากเขตประเวศที่กรุงเทพฯ เค้าส่งมาให้ทางเครื่องบิน ผมนำมาเลี้ยงที่บ้านไว้ประมาณสักสองเดือน แต่ด้วยผมไม่ค่อยอยู่บ้าน ออกเช้า กลับดึก สงสารมัน กลัวมันจะเหงา เลยบอกให้น้องเอาไปให้แม่เลี้ยงที่บ้านบนดอย

น้องบอกว่า มันมีความสุขมาก เพราะทั้งดอยเป็นของมัน วิ่งเล่นเบิกบานใจ ผมก็มีความสุขไปด้วย

แต่ข่าววันนี้ เหมือนสายฟ้าฟาด มันถูกรถตู้นักท่องเที่ยวชนตาย เพราะมันข้ามถนนไม่เป็น ปกติมันจะไปกับ "เกียร์" แต่วันนั้น "เกียร์" ไม่อยู่แล้ว ไม่มีใครเป็นพี่เลี้ยงมัน พ่อบอกว่า มันตายไม่เจ็บปวด คือ ตายทันที

"จ้ำ" ผมดูแลมันมาสองเดือน ย่อมมีความผูกพันกว่าปกติ ตอนนี้ใจคอยแต่คิดถึงมันอยู่ไม่ขาด

 

ขอให้ไปเกิดในที่ดี ๆ นะเพื่อนรักทั้งสอง ... เราเจอกันตามโชคชะตาฟ้ากำหนด โอกาสหน้าเราคงได้พบกันอีกครั้ง

 

ผมเกลียดความสูญเสีย ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า มันเป็นเช่นนั้นเอง

ผมเกลียดความเศร้าโศก ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า มันยังเป็นเช่นนั้น

ผมรู้ว่ามันเป็นสัจธรรม คือ ความเป็นจริงที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลง แต่ก็ยากที่จะทำใจ

คงต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะรู้สึกดีขึ้น

 

หมาดี ๆ ต้องตายไป ... คนเลว ๆ ยังคงอยู่ ทำกรรมต่อไป

 

;(

 

หมายเลขบันทึก: 286016เขียนเมื่อ 11 สิงหาคม 2009 00:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 มิถุนายน 2012 18:00 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (48)

ขอแสดงความเสียใจค่ะเคยเป็นแบบนี้มาแล้ว ..จะผูกพันมากเพราะหมามันไม่เคยโต้แย้งแม้ว่าจะไม่เห็นด้วยในการที่เราต่อว่า...เวลาอารมณ์เสีย ..หมาจะรับอย่างเดียว..แต่คงใช้เวลาค่ะจะค่อยๆ...จางลงๆๆ...

เสียใจด้วยนะคะ

ที่ไม่ชอบเลี้ยงสัตว์ เพราะกลัวมีความผูกพัน

ตอนเด็กๆ เคยเลี้ยงหมา แล้วหมาตายยังเสียใจมาก ต้องทำบุญ

ตอนโต จึงไม่เคยคิดเลี้ยงสัตว์ทุกชนิดค่ะ

ผมเกลียดความสูญเสีย ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า มันเป็นเช่นนั้นเอง

ผมเกลียดความเศร้าโศก ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า มันยังเป็นเช่นนั้น

ผมรู้ว่ามันเป็นสัจธรรม คือ ความเป็นจริงที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลง แต่ก็ยากที่จะทำใจ

คงต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะรู้สึกดีขึ้น

 

อาจารย์ค่ะ ก้อยเสียใจด้วยนะคะ อ่านเเล้วเศร้าใจตาม คิดถึงเจ้าน้องหมาหลายๆตัวที่เลี้ยงไว้ ต้องถูกรถชนตายบ้าง โดนยาเบื่อบ้าง เป็นโรคลำไส้บ้าง ร้องไห้เสียใจมาหลายครั้ง รับไม่ได้ จนต้องตัดใจไม่เลี้ยงอีกเลย ......

เสียใจด้วยนะครับ...ก็คิดว่า เป็นสัจธรรมของชีวิต

ที่บ้านที่ปาย ผมก็สะเทือนใจแบบนี้บ่อยครั้ง เมื่อน้องหมาที่จากไป เศร้ามากครับ

ขอให่อาจารย์รู้สึกดีขึ้นเร็วๆครับ

สวัสดีครับ

         ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ...

         พี่นำบันทึกมีมาฝากไว้ตรงนี้ อาจมีความเชื่อมโยงกับเรื่องของอาจารย์อยู่บ้าง...

 

                    หมาที่เราเลี้ยง...ก็เป็น 'ครู' ของเราได้

               

  • ความผูกพันมิอาจแยกได้ว่าเป็นคนหรือเป็นสัตว์ น้องหมาสองตัวนี้โชคดีนะคะ อย่างน้อยก็เชื่อว่ามีผู้ระลึกถึงทำบุญกรวดน้ำไปให้
  • ตอนที่ศิลาเสียน้องหมาไป ก็เสียใจเป็นเดือน นึกถึงแต่ความน่ารักไร้เดียงสา ช่างประจบของเขา
  • เสียใจก็ระลึกรู้ว่าเสียใจ ยังมีบททดสอบเราอีกหลายช่วงตอนของชีวิต เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ  ใจหายไปด้วยเหมือนกันค่ะ เป็นทอด ๆ อาจารย์เสียใจเพราะเสียน้องหมาไป ศิลาและกัลยาณมิตรอีกหลายท่านก็หดหู่ใจที่อาจารย์เสียใจค่ะ  
  • เคยได้ยินพระอาจารย์ปราโมทย์เทศน์ว่าอยากให้ผู้ที่จากเราไปได้บุญที่เราอุทิศส่วนกุศลให้ ให้ทำบุญด้วยจิตเป็นกุศล รู้สึกว่าเขาไปดีแล้ว หากเราเศร้าโศก เขาก็จะไม่ได้บุญเต็มที่ 

ขอบคุณกำลังใจจากคุณครู rinda ครับ

ขอบคุณมาก ๆ :)

นั่นเป็นจุดหนึ่งที่เมื่อโตขึ้นผมเองก็พยายามจะไม่เลี้ยงสัตว์ เพราะหากว่าเราไม่สามารถดูแลเขาได้เป็นอย่างดีแล้ว มันจะเป็นบาปในใจเปล่า ๆ ครับ แต่ ... โชคชะตาทำให้เขาเหล่านั้นมาเกื้อกูลกับเราเอง เมื่อเขามา ก็ต้องดูแลเขาให้ดีที่สุดครับ แต่ตอนนี้ไม่แน่ใจว่า ดีที่สุดหรือเปล่า

ขอบคุณมากครับ พี่แก้ว แก้ว..อุบล จ๋วงพานิช  :)

คงต้องใช้เวลาสักพักครับ คุณก้อย ♡*.:。 KiTTyJuMP゚・♡゚゚・~ ... ทำใจยากเหมือนกัน เพราะเรารักเขา ถึงแม้จะกระโดดสกายคิ๊กไปหลายรอบ แต่ก็เป็นความผูกพันที่ยังยากจะตัดใจออกไป

ขอบคุณมากนะครับ คุณก้อย :)

ขอบคุณนะครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ... ถึงรู้ แต่ก็ยากทำใจน่ะครับ ... ความรัก คือ ความทุกข์ จริงดังพระพุทธองค์ว่า

ขอบคุณมากครับ :)

พี่ชิว บัญชา ธนบุญสมบัติ ... ขอบคุณมากครับ

ใช้เวลาพอสมควรครับ ที่บ้าน เหลือ แมวกวนโอ๊ยอีก 1 ตัว พาไปฉีดวัคซีนประจำปีมาเมื่อวานพอดีครับ

อย่างน้อยทำให้เรารู้จักความรักที่มีต่อสัตว์โลกว่า คืออะไรนะครับ :)

เสียใจและสะเทือนใจครับ อาจารย์ศิลา Sila Phu-Chaya :)

จากไปตัวเดียวยังพอทำใจได้ เพราะหมดอายุขัย แต่อีกตัวตามไปในระยะไม่กี่วันครับ กะว่า จะให้เป็นตัวตายตัวแทน แต่ดันหมดอายุขัยพร้อม ๆ กันครับ

ยากทำใจเหลือเกิน ... แต่จะพยายามทำใจให้ได้เร็ว ๆ ครับ

ขอบคุณอาจารย์และกัลยาณมิตรที่ห่วงใยจิตใจที่อ่อนแอ ครับ

ขอบคุณมาก ๆ ครับ :)

สวัสดีค่ะ  พี่อาจารย์ wasawatdeemarn 

ก่อนอื่น น้องนีนานันท์  ขอร่วมแสดงความเสียใจกับพี่อาจารย์ด้วยค่ะ

เคยได้ยินมาว่า หมา เป็นสัตว์โลกที่มีจิตวิญญาณใกล้ชิดกับความเป็นมนุษย์มากที่สุด  จนเคยมีบางคนที่สามารถมองเห็นกายทิพย์พูดว่า ตัวเป็นหมา หัวใจเป็นคน..

การตาย คือการเริ่มต้นใหม่ของภพภูมิค่ะ  เขาอาจไปเกิดใหม่ในที่ที่ดีกว่า เพราะตอนเขาอยู่ได้อยู่แบบมีความสุขที่เป็นปัจจุบัน เพราะอยู่ท่ามกลางปัจจุบันที่คนเลี้ยงมีจิตเมตตา และมีสิ่งแวดล้อมที่มีความสุข จิตของเขาย่อมซึมซับความสุขปัจจุบันเหล่านั้น..  ไม่เป็นไรนะคะ เค้าไปดีแล้ว...

แม้การเกิดก็เป็นทุกข์ การแก่ก็เป็นทุกข์ การตายก็เป็นทุกข์ ความโศก ความร่ำไรรำพัน ความไม่สบายกาย ไม่สบายใจ ความคับแค้นใจ ก็เป็นทุกข์... ... ...  (สังเวคปริกิตตนปาฐะ)...

...หมาดี ๆ ต้องตายไป ... คนเลว ๆ ยังคงอยู่ ทำกรรมต่อไป...  ช่างเขาเถิด  เป็นเวรกรรมของเขาเองที่เห็นกงจักรเป็นดอกบัว  เวรกรรมใครเวรกรรมมัน ใครๆ ก็ช่วยไม่ได้ค่ะ 

พี่อาจารย์ทำใจให้สบายนะคะ  ความสุขของคนเรา อยู่ใกล้แค่อากาศที่เราหายใจเข้าออกเอง...  น้องนีนานันท์ ของอนุโมทนาบุญกับจิตที่เป็นกุศลที่ดีงามของพี่อาจารย์ค่ะ 

ขอพรพระคุ้มครองให้พี่อาจารย์ wasawatdeemarn   พบแต่สิ่งที่ดีๆ เกิดความสุขกายใจ ทุกๆ วันเวลาค่ะ     

 Huayhongkrai2_19 Yellow_09 Agrimaejo2008_14 Agrimaejo2008_22 Agrimaejo2008_12 Agrimaejo2008_25 Wualaistreet2_03 Noideas_02

จริงๆเข้าได้กับเพลงที่ผมชอบเพลงนี้เลยครับ หวานขม

"...หวาน ขม ระคนกันไป คิดถึงทีไร สุข ทั้งน้ำตา
จากนี้ เหลือเพียงอดีต ของกาลเวลา
ที่จะไม่ย้อน คืนมา อีกแล้ว.."

 

IMG_0729 by you.

  • หลูโตนมาก ๆ เลยครับ...
  • น่าสงสารจริง ๆ

ขอบคุณมาก ๆ ครับ น้อง นีนานันท์ :) 

ความคิดเห็นเย็นใจมากครับ ขอให้เขาไปดีกว่าที่เคยเป็น

ขอให้น้อง นีนานันท์ มีความสุขเช่นกันครับ

ปี้ชายคนดี อย่าเศร้านักนะเจ้า

เด็กๆ หมดเวรในชาตินี้ เหลือแต่เราที่ต้องดิ้นรนกันต่อไป

ยิ้มได้ไวๆ นะค่ะ

อ่านเเล้ว..เศร้าจังค่ะ..

ให้เค้าไปสู่สุคตินะคะ.คิดซะว่า.สัตว์โลกยอมเป็นไปตามกรรม..ค่ะ

เวลาพบเจอเรื่องอย่างนี้แล้วจิตตกเหมือนกันค่ะ..สงสารมากๆ..ต้องแผ่เมตตาทันทีเลย..แต่ก็ต้องปลงให้ได้อย่างว่าล่ะค่ะ..

^^

..

ขอบคุณมากครับ น้อง สี่ซี่ :) เขาไปดีแล้วครับ

ขอบคุณครับ คุณครูแอ๊ว ... อายุขัยเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ครับ แต่ก็ทำใจยากเช่นกันครับ ;)

สวัสดีค่ะอาจารย์

  • ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
  • พี่คิม..เข้าใจความรู้สึกของอาจารยืดีค่ะ
  • เพราะเกิดขึ้นกับพี่คิมปีนี้ก็ ๒ ชีวิตเช่นกัน
  • เมื่อวานเจ้าเฉินหลง..ก็โดนคนใจร้ายตีขา  จนขาลาก  เป็นแผลเดินไม่ค่อยจะไหว
  • เจ้าเฉินหลง  เป็นพันธุ์ทางหลงมาอยู่ด้วย  แต่นอนด้านนอก (ในบริเวณบ้าน) ชอบเที่ยว  แต่กลางวันเฝ้าบ้าน  พวกอีก ๔ อยู่ในบ้านค่ะ

ตามมาอ่านเรื่องของน้องเกียร์ ... ชื่อเท่ห์มากค่ะ แว้บแรกคิดว่าเจ้าของเป็นเด็กวิศวะฯ หรือเปล่า สิบสาม พอๆ กับเจ้าเก็บสาวที่อิสานเลยค่ะ อยู่บนฟ้าแล้วตอนนี้

ส่วนน้องจ้ำ น่าสงสารจัง ไม่น่าเลยอ่านแล้วเศร้าตาม เหมือนๆน้องเก็บตังค์ของน้องชาย ตอนนี้ก็ยังไม่มีน้องหมาใหม่มาแทนที่ .. คิดถึง แต่น้องจ้ำคงไปวิ่งเล่นบนฟ้าแล้วค่ะอาจารย์

ว่าแต่อ.เสือจะเศร้าจนน้ำหนักลดไหมเนี่ย ๆ เป็นห่วง อิ อิ:)

ขอบคุณมากครับ คุณ ครูคิม ;) ... ทำใจยากครับ

คนใจร้ายมากกว่าสัตว์หน้าขนอีกนะครับ ไหนว่าเป็นสัตว์ประเสริฐยังไง ผมล่ะไม่เข้าใจ

สงสารเจ้าเฉินหลง ครับ

ขอบคุณมากครับ คุณ poo ... เศร้าน่ะครับ ... ตัวเดียวก็พอแล้ว นี่ไปพร้อม ๆ กันเลย อะไรจะมาหมดบุญพร้อมกัน ;)

ยังไหว ไม่ผอม ครับ

เสียใจด้วยน่ะคะT^T

เคยเจอกับเหตุการณ์ สุนัขตายเหมือนกัน

เศร้าไปหลายวันเลยค่ะ

อ่านแล้ว น้ำตาซึม เข้าใจความรู้สึกอาจารย์เลยค่ะ ประสบการณ์แบบนี้จะผ่านไปนานขนาดไหนก็ยังไม่ลืมนะคะ ได้แต่ทำใจว่าเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต อ่านเรื่องเจ้าเกียร์และเจ้าจ้ำแล้ว ก็คอตีบตันคิดถึงเจ้าหนึ่งและเจ้าโจ้ของตัวเอง (ที่เรื่องผ่านมาแล้วสักเกือบ 40 ปีโน่นแน่ะค่ะ)

ขอบคุณมากครับ อาจารย์ โอ๋-อโณ ;) ... ไปพร้อม ๆ กันแบบนี้ ทำใจยากจริง ๆ ครับ ... คงเป็นเรื่องที่อยู่ในใจไปตลอดชีวิต

เข้าใจความรู้สึกของอาจรย์นคะ

หมาตายไปทีบ้านก็หลายตัว ทุกข์ทุกครั้ง ทำใจอยู่นาน

ขอบคุณมากครับ คุณพยาบาล ประกาย :)

ทำใจยากนะครับ

หมาาเราเพิ่งตายวันนี้ เศร้ามากกก.

  • เสียใจด้วยค่ะอาจารย์ เข้าใจความรู้สึกค่ะ
  • ล่าสุดแม่แมวแสนรักของแป๋มที่เพิ่งคลอดลูก
  • ชื่อว่า"หนูแดง"ถูกรถชนตายหน้าบ้าน
  • เพราะว่าข้ามถนนไปทำธุระส่วนตัวอีกฟากฝั่งของถนน
  • ตามปกติวิสัยเช่นทุกวันกำลังจะข้ามกลับมา 
  • มอเตอร์ไซต์มาจากไหนไม่รู้ซิ่งมาชนอย่างจัง
  • อจจาระราด สภาพศพไม่น่าดู
  • นึกถึงทีไร น้ำตาก็พาลไหลอีกแล้วค่ะ.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ คุณ ปายย ;)...

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ คุณ ครูแป๋ม ... ฟังเรื่องเล่าแล้วเศร้าใจจริง ๆ ครับ

สงสารมันอ่ะ ;)

ตอนนี้ก็มีไอ้เกียร์ และ ไอ้จั้ม ไปแล้ว

เหลือ ไอจิ้มที่น่รักมาก คงทำให้ อ.วัต หายเศร้าได้บ้างนะค่ะ

....

โดยส่วนตัวจะรักหมามากกว่าแมว เพราะมันซื่อสัตว์ แข็งแรง ช่วยเฝ้าบ้าน เป็นเพื่อนเล่นที่ดีได้เลย

ก่อนหน้านี้หมาที่บ้านก็ตายค่ะ เพราะโดนรถชนค่ะ มันยังตัวเล็กอยู่เลย ตอนนี้ก็มีหมาตัวปัจจุบันแล้วค่ะ

แต่ก็ยังไม่ลืมหมาตัวเก่าค่ะ

ขอบคุณครับ น้อง berger0123 ;)...

ไอ้จิ้มเพียงตัวเดียวก็กวนโอ๊ยน่าดูแล้วครับ

หมาของเราชื่อ ล๊โอ เพิ่งถูกรถชนตายเมื่อคืนนี้ เราเสียใจมาก ร้องไห้จนแทบจะหายใจไม่ออก เลยเปิดมาดูเวปหมาตาย ขออณุญาติแชร์ด้วยคนนะคะ

ลีโออายุ 10 เดือนเป็นพันธุ์บางแก้วผสม น่ารัก ขี้เล่น เป็นกันเองกับทุกคนและอารมณ์ดีตลอดเวลา และจะทักทายลูกค้าตลอดเพราะร้านปอเป็นร้านขายของชำที่เปิดดึกๆ เมื่อคืนวันเสาร์ที่ 24 ตีสามสิบห้า ได้มีไอ้มัจจุราช สงสัยจะเมา ขับรถเร็วมาก ทั้งๆที่ร้านเราอยู่ในซอยก็ไม่น่าจะขับเร็วขนาดนั้น แล้วกำลังมีลูกค้ามาซื้อของอยู่ในร้าน ปกติลีโอก็ออกไปเดินเล่นหน้าร้านกับหมาจรในระแวกนั้น แต่เมื่อคืนไอ้รถกระบะขับเร็วมากได้มาชนลีโอเต็มๆ แล้วก็ไป เราออกมาดูก็ไม่เห็นรถเลยนะ ขนาดออกมาตอนมันร้องเลยแต่รถมันวิ่งเร็วจนไม่เห็นเลย แล้วพี่ชายก็รีบอุ้มไปที่ รพ สัตว์ 24 ชม.แต่ก็ไม่สามารถยื้อชีวิตลีโอได้ ลีโอตายในอ้อมกอดพี่ชายเราที่รพ พอพี่ชายอุ้มกลับมาที่ร้าน ปอแทบเข่าอ่อน แขน ขา ไม่มีแรง เพราะเห็นแต่ร่างที่ไร้วิญญาญ ทั้งๆ ที่ไม่กี่นาทีที่ผ่านมายังเล่นกับมันอยู่เลย ชีวิตมันแสนสั้นและไปเร็วจนเกินไป พี่ชายเลยเอาไฝงที่หลังร้าน ส่วนปอเองก็ร้องไห้จนไม่เป็นอันทำอะไร จะเห็นภาพความรักความผูกพันวนเวียนอยู่ในหัวตลอดเวลา คิดโทษตัวเองว่าน่าจะผูกเอาไว้ หรือไม่ก็ออกมาหน้าร้านเห็นรถมาแล้วได้บอกลีโอหลบรถก็ยังดี มันตายเร็วเกินไปเพิ่งจะเล่นกันอยู๋หยกๆ เข้าพรรษาจะทำบุญไปหาลีโอ หลับให้สบาย ไปสวรรค์นะลีโอ เกิดภพภูมิหน้าก็ให้เกิดมาในภพภูมิที่ดีขึ้น รักลีโอมาก

ขอแสดงความเสียใจกับคุณปอด้วยนะครับ ...

อย่าโทษตัวเองเลยนะครับ ... สิ่งใดจะเกิด เราไม่สามารถห้ามไว้ได้

ตอนนี้เขาคงไปเกิดในชาติใหม่ ภพใหม่ที่ดีขึ้นกว่าเดิมแล้วครับ

ขอให้สิ่งดี ๆ ยังฝังจำอยู่ในหัวใจนะครับ สิ่งที่ไม่ดีขอให้มันผ่านไป

ขอบคุณครับที่แวะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ซึ่งกันและกันครับ

ของแต่ละคนอ่านแล้วน้ำตาจะไหลอะค่ะ

ตอนนี้ที่บ้านเจ้าคูณอายุร่วม 15 ปีเห็นจะได้ ขาเริ่มไม่มีแรง ถ่ายเองไม่ค่อยไหวแล้ว ต้องไปช่วยตลอด

วันนี้ตื่นเช้ามา แม่บอกว่ามันทั้งถ่ายทั้งอ้วก สงสัยคงใกล้แล้ว เราตกใจมากเลยรีบมาทายาที่ท้องแล้วก็ช่วยทำให้ถ่ายคล่องขึ้น

ตอนนี้ดูอาการอยู่ สงสารมันจัง มันเองก็คงสู้ ๆ ๆ มาก อายุมากเป็นหลายโรค เราได้แต่คิดว่าจะช่วยมันให้มากที่สุด อยู่กับมันให้มาก ๆ เพราะผูกพันกันมาก เราคิดว่าเราต้องแบ่งให้เวลากับสัตว์เลี้ยงของเราด้วย เพราะมันไม่มีใคร มันก็รอแต่เรากลับบ้านมาคุยมาเล่นกับมัน เรายังมีครอบครัว มีเพื่อน มีสังคม

ยังไงก็ขอให้สัตว์เลี้ยงของเพื่อน ๆ ทุกคนมีสุขภาพแข็งแรงและปลอดภัยนะคะ

ขอบคุณมากครับ คุณหนึ่ง ... ขอให้ดูแลเจ้าคูณดี ๆ นะครับ ;)

เต๋อเตอร์ผมก้อเพิ่งจากไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วครับ อยู่ด้วยกันมา 13ปี ทุกวันเค้าจะนอนกับผมตลอดเค้าชอบเอาหลังมาพิงขา พอเช้าก้อจะปลุกเป็นเวลาทุกวัน ตลอดสิบกว่าปีผมจะเอาอาหารให้เค้ากินตอนเช้าเย็นจนสิ่งนี้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราไปเลย พอกินเสร็จพาเดินลงจากคอนโดชั้นสบมาที่ลานจอดรถชั้นห้าทุกวัน นานๆ ครั้งที่ติดธุระ หรือไปตจว. จะให้น้องชายหรือพี่ชายทำแทน จนเมื่อต้นปีที่ผ่านมาผมก้อซื้อบ้านและก็พาเค้ามาด้วยดูเค้ามีความสุขมากๆ เพราะมีอาณาเขตให้วิ่งเล่นทั้งวัน จนเมื่อกลางเดือนสิงหาเค้าก้อเริ่มเบื่ออาหาร และเดินเหมือนเจ็บขา ผมก้อพาไปหาหมอและ x-ray + อัลตร้าซาวน์พบว่ามีก้อนเนื้อที่ช่องท้อง หมอที่ รพ. สัตว์เกษตรบอกผมว่าให้ทำใจ ผมก้อย้ายลงมานอนพื้นชั้นล่างกับเค้าอีกเดือนนึงเต็มๆ ท้องเค้าจะโตแต่ตัวเค้าค่อยๆ ผอมลงทุกวันจนแทบเหลือแต่กระดูก แต่เค้าก้อสู้มากเข้มแข็งมาก ผมจะอุ้มพาเค้าเดินขับถ่ายทุกวันเช้าเย็นเหมือนเดิมแต่ทำได้แค่ระยะสั้นๆ จนวันสุดท้ายเค้ามีอาการอ๊วกออกมาตลอดและหายใจไม่ค่อยดี ช่วงห้าโมงเย็นพี่ชายที่มาเฝ้าให้วันนั้นโทรบอกผมว่า สงสัยจะไม่ไหวแล้ว เหมือนหายใจอยู่แต่ไม่รู้สึกตัวแล้ว พี่ชายผมเลยบอกเจ้าเตอร์ว่าให้รอผมก่อนค่อยไปนะ เหมือนเค้ารับรู้ได้ สวนผมรีบเคลียร์งานออกจากบริษัทบึ่งรถกลับบ้าน พอจอดรถก้อรีบเดินดิ่งเข้าไปหาเตอร์แล้วไปนั่งลูบหัวเค้า บอกเค้าว่า ป๋ามาแล้วลูก เค้าหายใจลึกๆ 1 ครั้ง แล้วชำเลืองตามองดูเราแล้วก้อหายใจออกยาวๆ อีกครั้ง ผมก้อลูบหัวแล้วบอกเค้าว่าลูกทนไม่ไหวก้อเป็นไรนะ ป๋ารักเตอร์นะ แล้วเค้าก้อหยุดหายใจจากเราไปอย่งสงบตรงหน้าเรา พอนึกถึงเหตุการณ์นี้ทีไรก้อน้ำตาไหลทุกครั้งครับ

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งครับ คุณ ชู ...

เต๋อเตอร์ได้ไปเกิดในที่ดี ๆ แล้วครับ

เรื่องเศร้ารับปีใหม่ เจ้า D-Max หมาบางแก้วตัวน้อย (อายุสองเดือนกว่าๆ-ตัวนี้โปรดปรานที่สุดในฝูง

รองแค่เมอร์ซี่ตัวเดียว) มันตัวแข็งไปซะแล้วเมื่อตอนบ่ายสอง

มันซึมๆมาสองสามวัน วันนี้เช้าแฟนบอกมันถ่ายเป็นมูก ไม่ได้ถามต่อว่ามูกขาวหรือมูกเลือด

ยังคุยกันอยู่เลยว่าจะโทรหมอดีไหม เพราะ รพ.สัตว์ที่นี่ปิดปีใหม่ถึงวันที่ 4 ก่อนนอนกลางวัน

จับดีแม๊กซ์ป้อนนมแล้ว เห็นมันเดินไปนอนใต้ตู้ตามปกติ เรายังเข้าเน็ตหาอาการ ซึม-ถ่ายมูก ของมัน

พอตื่นมาตอนบ่ายสองกว่าๆ ตัวแข็งซะแล้ว ยังไม่ทันเย็นเลย

ตอนขุดหลุมฝัง-โรยปูนขาว ยังนึกเจ็บใจ หมอก็ให้เบอร์โทรไว้เผื่อฉุกเฉิน เป็นเราซะอีกที่ชะล่าใจ

ไม่อยากกวนหมอวันหยุด

เมื่อวาน-เมื่อคืน ตอนเคาน์ดาวน์ เรา ผมกะภรรยา เราผลัดกันอุ้มดีแม็กซ์ไว้ เพราะมันนอนสั่นตลอด

ไม่กินข้าวสามวัน ผอมลงมาก ตั้งใจว่าพรุ่งนี้ (วันที่ 2) จะขอหมอเปิดรพ.พิเศษให้หน่อย แต่....

คงไม่ต้องแล้วล่ะ

ตอนเย็น ล้างหน้าบ้านที่หมาๆนอนกันประจำเพราะดีแม๊กซ์เคยทำเลอะเทอะไว้ ล้าง ฆ่าเชื้อ แล้วพาน้องๆอีก 4

ตัวเข้ามากักบริเวณสังเกตุอาการในกรง มองทั้งสี่ตัวแล้วไม่เห็นดีแม๊กซ์ตัวโปรดแล้ว เหงาจัง

ร้องไห้ทั้งบ่ายเลย ทั้งสองคน ผลัดกันเข้ามุม ทำงานบ้านไปร้องไห้ไป เจอกันก็คอยปลอบกัน

เห็นตัวเองในกระจก ผู้ชายตัวยังกะหมีควาย ร้องไห้ แอบอายนิดๆ

แต่นั่นแหละ น้ำตากะผู้ชาย มันก็ของคู่กันอยู่ แค่ไม่ได้เอามาโฆษณาเท่านั้นเอง

คืนนี้ เป็นอีกคืนที่อากาศหนาวจัด แฟนเอาเสื้อตัวเล็กๆไปใส่ให้ทั้ง 7 ตัวที่เหลือ

ตัวใหญ่ตัวเล็กกลายเป็นตุ๊กตาโดยพร้อมเพรียง... เจ้าตัวเล็กนอนก่ายกันในกรงน่ารักจัง

ใจหายที่ไม่มีดีแม๊กซ์อีกแล้ว...

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งนะครับ คุณ เข้ม และภรรยา

เจ้า D-Max คงรับรู้ความรู้สึกของคุณในสรวงสวรรค์แล้วครับ

เข้ามาอ่านบทความแล้วรู้สึกเสียใจมากเลยค่ะ เมื่อวานหมาที่บ้านก็ตายพร้อมกัน 2 ตัวเหมือนกันค่ะ เห็นมันโดนรถชนต่อหน้าต่อตาเลย แต่ก็เข้าไปช่วยอะไรมันไม่ได้เลยค่ะ ตอนนี้รู้สึกคิดถึงมันมากๆ

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ คุณ ขวัญข้าว

ขอให้กำลังใจ และ สู้ต่อไปนะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท