เมื่อตะวา (๔ กันยายน ๕๒) ได้พบบันทึกแรกในรอบ ๖ เดือนของท่านอาจารย์ naree suwan ที่ได้หายไป (ไหนหนา) อาจารย์เขียนบันทึกเรื่อง To Sir With Love :ครูผู้ลดความเหลื่อมล้ำทางด้านความรู้แห่งอุ้มผาง: ผอ.สมประสงค์ มั่งอะนะ และครูซัน

แน่นอนว่า เป็นบันทึกหนึ่งที่สะท้อนความเสียสละของครู ผู้ซึ่งไม่ต้องให้ใครมายกย่องว่า เขากำลังทำเพื่ออะไร ? ไม่ต้องมอบโล่ห์รางวัลให้เปลืองค่ารถมากรุงเทพฯ แต่รางวัลสำคัญของครูเหล่านี้ คือ "การที่เด็ก ๆ อ่านออกเขียนได้ สามารถมีชีวิตอยู่ด้วยความสุข"

ชีวิตการเป็นครูของครูของผม ได้สัมผัสครูผู้เสียสละเช่นนี้มากมาย เช่น ครู ตชด., ครูเด็กเล็กที่อยู่ตามศูนย์เด็กเล็กในหุบดอย, ครูผู้มีอุดมการณ์ในถิ่นทุรกันดาร ฯลฯ

แน่นอนว่า ผมภูมิใจที่ได้เป็นส่วนเล็ก ๆ ในการเติมสิ่งที่ผมรู้ให้กับพวกเขา

ผมเคยเปิดเพลง "ครูบนดอย" ให้กับครูเด็กเล็กห้องหนึ่ง ครูทุกคนในห้องฟังแล้วรู้สึกซาบซึ้งกินใจอย่างมาก บางคนถึงกับหลั่งน้ำตาอย่างไม่รู้ตัว อีกทั้งลูกศิษย์ผมก็เป็นครูที่ทำงานบนดอยอยู่หลายคน เช่น คุณครูเฉลิมศักดิ์ ครูดอย ที่ได้เขียนบันทึก ครูบนดอย ... ที่ได้นำเพลงนี้เป็นเนื้อหาหลัก

ถึงแม้ผมจะทำงานในดอยที่ต่ำกว่าครูเหล่านี้ แต่ผมฟังเพลงนี้ทีไร หัวใจพองโตทุกที ฟังได้ไม่รู้เบื่อ

ลองฟังเพลง "ครูบนดอย" นะครับ ...

ครูบนดอย

(http://www.youtube.com/watch?v=OLkqq_cwDMQ) 

เนื้อเพลง

เพลง / Title : ครูบนดอย
ศิลปิน / Artist : ธารทิพย์ ถาวรศิริ

หวีดหวิววังเวงเพลงแห่งพนา
ที่อยู่บนดอยเสียดฟ้า
ยากหาผู้ใดกรายกล้ำ
เด็กตัวน้อยน้อย
คอยแสงแห่งอารยธรรม
เพื่อส่องเจือจุนหนุนนำ
ให้ความรู้ศิวิไลซ์

ดั่งแสงเรืองรองที่ส่องพนา
ถึงจะไกลสูงเทียมฟ้า
ความรักเมตตาพาใกล้
ท่ามกลางเด็กน้อย
ภาพครูบนดอยซึ้งใจ
อุ้มโอบส่องชีวิตใหม่
เสริมค่าคนไทยเทียมกัน

* ครูบนดอยดุจแสงหิ่งห้อยกลางป่า
ขจัดความมืดนานา
สร้างเสริมปัญญาคงมั่น
ศรัทธาหน้าที่
พร้อมพลีสุขสารพัน
เขาอยู่อย่างผู้สร้างสรรค์
สมคำของครูผู้ให้

** จากแสงเลือนลางระหว่างยอดดอย
เริ่มส่องประกายใหญ่น้อย
ความรู้เรื่องดอยน้อยใหญ่
แต่ครูบนดอย
ผู้คอยสร้างสรรค์ชาติไทย
ยังต้องรำเค็ญเข็นใจ
ขอได้อุ้มชูครูดอย

(ซ้ำ *, **)

เนื้อเพลง จาก http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=all4u&month=07-2007&date=30&group=16&gblog=122

ฟังเพลง ได้ที่ http://www.music.oldsonghome.com/listen.php?song_id=3264

ดาวน์โหลด ได้ที่ http://www.4shared.com/get/64371914/fe75a8ed/_-__.html;jsessionid=D6EEBA49E3A06969258E530DE667ABC2.dc137

............................................................................................................................................. 

ขอเก็บ "ประโยคทอง" ของอาจารย์ naree suwan ไว้ดังนี้

"... การเสียสละและการทำงานปิดทองหลังพระของคนเป็นครู มิอาจวัดได้ด้วยค่าสถิติ และตัวชี้วัดใด ๆ ที่หลายฝ่ายพยายามสร้างขึ้นมาเป็นภาพลวงตา แต่วัดได้จากรอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่สมกับวัยของพวกเขาต่างหาก...ความสำเร็จในชีวิตหรืออนาคตข้างหน้าของพวกเขาเป็นสิ่งที่ต้องใช้เวลาประเมินอีกยาวนาน ..."

และบทกวีของครูซัน ที่นำเสนอในความคิดเห็นที่ ๒๓ โดย คุณ ทะเลดาว ในบันทึก To Sir With Love :ครูผู้ลดความเหลื่อมล้ำทางด้านความรู้แห่งอุ้มผาง: ผอ.สมประสงค์ มั่งอะนะ และครูซัน ของอาจารย์ naree suwan

....ฉันวันนี้ยังเป็นเช่นวันวาน....มีความฝันที่โบกโบยบิน
ฉันวันนี้ยังคงติดดิน....ไม่มีทรัพย์สินไม่เคยสิ้นพลัง
ฉันให้เธอเท่าที่ฉันจะให้....คือให้ใจให้เธอมีความหวัง
ยามหม่นหมองจะร้องเพลงให้ฟัง....ยามผิดหวังจะให้กำลังใจ
ไม่ว่าเธอจะเป็นใคร....ไม่ว่าเธอจะอยู่หนใด
หากเธอพร้อมจะก้าวไป....จะเป็นกำลังใจให้ตลอดเวลา
พรุ่งนี้เป็นไงฉันไม่รู้....ฉันยังอยู่หรือไปอย่าได้เกรง
แต่วันนี้ยังมีฉันบรรเลง  เป็นบทเพลงดีๆ มอบ....แด่เธอ

บุญรักษา คุณครูดี ๆ ทุกท่านครับ ;)

............................................................................................................................................. 

บันทึก To Sir With Love :ครูผู้ลดความเหลื่อมล้ำทางด้านความรู้แห่งอุ้มผาง: ผอ.สมประสงค์ มั่งอะนะ และครูซัน ... เขียนโดย อาจารย์ naree suwan ;)

บันทึก ครูบนดอย เขียนโดย คุณครูเฉลิมศักดิ์ ครูดอย