คำที่กล่าวออกมาจากหัวใจของผู้รับผิดชอบออกแบบและควบคุมการสร้างพระเมรุและอาคารประกอบพระเมรุ ทำให้ผมรู้สึกจุกที่คอ พูดอะไรไม่ออก น้ำตาไหลโดยไม่รู้ตัว
หลังจากการอ่านคำสัมภาษณ์ นาวาอากาศเอก อาวุธ เงินชูกลิ่น จากคอลัมน์ "ส่งเสด็จสู่สวรรคาลัย" ในนิตยสาร อสท.ฉบับเดือนพฤศจิกายน 2551
ที่มา : http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/425/2425/images/Arwut.jpg
นาวาอากาศเอก อาวุธ เงินชูกลิ่น ศิลปินแห่งชาติ สาขาสถาปัตยกรรมไทย อดีตอธิบดีกรมศิลปากร ผู้ได้รับมอบหมายให้รับผิดชอบออกแบบและควบคุมการสร้างพระเมรุและอาคารประกอบพระเมรุ ตลอดจนกำกับดูแลงานประณีตศิลปกรรมอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับพระราชพิธีทั้งหมด ได้กล่าวถึงความรู้สึกของการทำงานในฐานะสถาปนิกที่ได้ทำงานครั้งนี้ว่า
"แม้จะมีผู้กล่าวว่าการออกแบบก่อสร้างพระเมรุเป็นงานน่าภาคภูมิใจ แต่ผมไม่เคยมีความภาคภูมิใจในการออกแบบพระเมรุ ไม่เคยสักครั้ง แม้แต่เมื่อครั้งแรกที่ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้รับผิดชอบออกแบบพระเมรุสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ที่ผมไม่รู้สึกภูมิใจนั้น เพราะทุกครั้งที่มีการสร้างพระเมรุ หมายถึง การที่คนไทยต้องสูญเสียเจ้านายอันเป็นที่เคารพรักอย่างที่สุดอีกพระองค์หนึ่ง ซึ่งเป็นเรื่องที่สลดและทุกข์ใจ แต่กระนั้น เมื่อคราวที่จำเป็นต้องทำ ผมก็ตั้งใจอย่างที่สุดที่จะให้สง่างาม สมพระเกียรติยศและพระอิสริยยศ ทั้งยังต้องมีลักษณะสะท้อนถึงพระกรุณาธิคุณและพระจริยวัตรที่ประทับใจปวงชนชาวไทย ในการนี้ต้องคำนึงถึงระยะเวลาในการดำเนินการ เทคนิควิธีการ และวัสดุต่าง ๆ ที่มีการปรับเปลี่ยนให้เกิดประโยชน์ ทุ่นแรง ประหยัดเวลา และให้อยู่ในวงงบประมาณที่เหมาะสม"
ที่มา : http://uconnect.dpu.ac.th/contents/fullimg/9891.jpg
ขอส่งเสด็จพระองค์สู่สวรรคาลัย
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม
ขอเดชะ
แหล่งอ้างอิง
ราศี บุรุษรัตนพันธุ์. "ส่งเสด็จสู่สวรรคาลัย", นิตยสาร อสท. 49, 4 (พฤศจิกายน 2551) : 44 - 47.
บันทึกสั้นๆนี้เป็นการใช้คำเพื่อสร้างความรู้สึกที่งดงาม... :)
ผมไปถ่ายรูป พระเมรุมาศ ก็รู้สึก ๒ ความรู้สึก ครับ
- สวยงาม สง่างาม
- และโศกเศร้าลึกๆ
"ภาพและความรู้สึก" ทำให้บันทึกนี้สมบูรณ์ขึ้นครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร :)
ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะ...
ทุกครั้งที่มอง ความสวยงามมันบาดลึกในความรู้สึก ว่าเราได้สูญเสียสิ่งที่มีค่าไป จะมีใครสักกี่คนที่มองเห็นสิ่งๆนี้ ยิ่งเห็นคนไปถ่ายรูปโพสต์ท่า ยิ้มร่าเริง ยิ่งทำให้เจ็บลึกมากกว่าสิ่งใดๆ ความเศร้าโศกกลายเป็นความสนุกสนาน ไม่มีคำบรรยายจริงๆ ...
:(
ขอบคุณ คุณ Dhamma ที่ได้เข้ามาเติมความรู้สึกให้บันทึกนี้ครับ :)
ร่วมส่งพระองค์สู่สวรรคาลัยกันครับ .. ท่านอาจารย์ ศน.เอื้องแซะ
ขอบคุณมากครับ