ถ่ายภาพโดย "หัวหน้าไกด์ทัวร์"
.....
.....
เช้ามืดวันอาทิตย์ผมตื่นขึ้นพร้อมกับเสียงเทศน์ของพระอาจารย์ถาวร ทางทีวี...หลังจากพระเทศน์จบ ผมยังคงงัวเงียนัวเนียอยู่บนเตียงนอนนุ่มๆ...แต่แสงยามเช้าส่องไล่ผมให้ลุกจากเตียง ออกมานั่งชมบรรยากาศหน้าบ้าน บ้านไม้สองชั้น (เหลืออยู่เพียงชั้นเดียว) ที่ปลูกอยู่ท่ามกลางร่มครื้มตามธรรมชาติดูอบอุ่นน่าอยู่......และกาแฟร้อนถ้วยโต ปลุกให้ผมตาสว่าง....
กาแฟหมดถ้วยแล้ว...ผมกำลังจะเอาตัวไปเดินผ่านน้ำเรียกความสดชื่นสักหน่อย.... “อย่าเพิ่งอาบน้ำนะคะ..เราจะไปปีนเขากัน กลับมาค่อยอาบ”
หัวหน้าไกด์เรียกลูกทัวร์....ผมรีบเดินไปหยิบกล้องถ่ายรูปเพื่อตรวจสอบความพร้อม...แบตเตอรี่ใกล้หมดแล้ว...กล้องร้องเตือนเสียงดัง...แต่โชคยังดีที่ร้านค้าใกล้บ้านมีถ่านอัลคาไลน์ขาย...ผมเหมามาหลายแพ็ค...ตุนเอาไว้กลัวจะไม่พอใช้งาน...
แล้วเราก็รีบเดินตาม (ต้องเรียกว่าวิ่งสิ...เพราะเธอเดินเร็วมากๆ จนผมสปีดตามแทบไม่ทัน) หัวหน้าไกด์ทัวร์พาเรามุ่งหน้าไปทางภูเขาส่วนตัวหลังบ้าน....
วันนี้เราทั้งสามคนสวมหัวใจเด็กพากันเดินลัดเลาะป่าเชิงเขา...ท่าทางไกด์จะชำนิชำนาญเส้นทางเหลือเกินครับ หลังจากไต่เขามาได้สักพักหนึ่ง พอได้เหงื่อโทรมกาย (ผมคนเดียวที่มีเหงื่อ...!!) เราก็ขึ้นมาถึงลานหินซึ่งเป็นส่วนที่เรียกว่ายอดเขา....
โอโฮ....ภาพวิวบนเขาแบบพานอราม่าเกิน 360 องศา ทำให้หายเหนื่อย ลมเย็นๆบนยอดเขาบวกกับเหงื่อที่อาบอยู่เต็มหน้า ทำให้รู้สึกเย็นสบายสดชื่นขึ้นมาทันใด....แทบไม่เชื่อสายตาตนเองว่าภูเขาเนินเตี้ยๆ แห่งนี้จะมีเสน่ห์เย้ายวนไม่แพ้ภูเขาในที่ไหนๆ ที่ผมเคยเห็น.....
หยาดน้ำฝนที่เกาะบนใบไม้ใบหญ้ากระทบกับแสงอาทิตย์ยามเช้าดูระยิบระยับช่างเป็นภาพที่วิเศษ น่าประทับใจและช่วยเติมจินตนาการของผมให้กระเจิดกระเจิง...
วันนี้ดูเหมือนโลกจะหมุนช้าลง....เพราะผมมีเวลาหยุด....ดู....ดอกอะไรนะ...ต้นอะไรน๊า...และก็ถ่ายภาพๆๆๆๆๆ...และถ่ายภาพ (มีทั้งใช้ได้และดูไม่ได้) กล้องเริ่มจะทำท่ารวน...เริ่มงอแงกดไม่ลง...บางครั้งต้องปิดเครื่องแล้วเปิดใหม่...ก็ผมกดรัวชัตเตอร์จนกล้องรับคำสั่งไม่ทัน...กล้องผมแทบพัง....
มิน่าเล่า...ภูเขาส่วนตัวหลังบ้านลูกนี้เจ้าของบ้านถึงได้หวงนักหวงหนา....ไม่รักกันจริงเธอไม่พามาเที่ยวเด็ดขาด....
เราเดินชมต้นไม้ใบหญ้ากันทั่วแล้วก็มาถึงทางลงเขา....ผมพยายามเดินทิ้งระยะสองสาวพอสมควร ทำนองเรียกร้องความสนใจว่า “อยู่ต่ออีกหน่อยเหอะนะๆๆๆ” แต่ดูท่าการเรียกร้องของผมจะไม่ประสบความสำเร็จ เธอยังคงก้มหน้าก้มตาเดินลงจากเขาไปทิ้งห่างผมไกลเรื่อยๆ ไอ้ครั้นผมจะทิ้งตัวลงนอนดิ้นบนลานหิน เหมือนหลานผมร้องกินขนมในห้างก็ใช่ที่.....ต้องเดินตามลงเขาแต่โดยดี...
เอาวะ....ครั้งหน้าค่อยมาอีก....ก็แล้วกัน...
สำหรับท่านที่ไม่สะดวกต่อการปีนเขา นครนายกมีสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่งสวยงามน่าสนใจ และอยู่นอกเส้นทางการนำเที่ยวของทัวร์ทั่วๆ ไป....ลองติดต่อหัวหน้าไกด์ทัวร์ของเราได้...แต่ตอนนี้ทราบว่าคิวเธอถูกจองยาวเหยียดถึงปีหน้าปู๊นนนนนนน.....อิๆๆๆ
...
อีกวันต่อมาผมอยู่ที่บ้านแล้วครับ...ขณะที่นอนดูภาพความทรงจำจากนครนายกแบบสดๆ ร้อนๆ....ทีวีในบ้านร้องตะโกนเสียงดัง....ออกไปๆๆๆๆๆๆๆ.....
ฮือๆ...จะไล่ฉันไปไหน...นี่มันบ้านช้านนนนน.....
ภาพสวยดีค่ะ
เห็นเทคนิคการถ่ายภาพขั้นบันได สวยค่ะ
สวัสดีครับ berger0123
สวัสดีครับ อ.อ็อด naree suwan
ขอบคุณหัวหน้าไกด์ทัวร์ครับ
อ่านเพลิดเพลินและมีความสุขดีครับ
โอกาสหน้าผมขอเชิญพี่และคุณครูไปเที่ยว"ปาย" บ้านผม
เรามาจิบกาแฟแกล้มหมอกกันดีมั้ยครับ
สวัสดีค่ะ
* เป็นสุขจริงค่ะ
* ได้แค่เห็นและรับรู้ผ่านเรื่องเล่า
* ขอบคุณมากค่ะที่แบ่งปัน
ภูเขาลูกนี้ใช่ไหมที่ทำเอาเอวใครหายไปก็ไม่รู้ ^^ อยากไปๆๆๆ แต่ต้อมจองตัวหัวหน้าทัวร์ไว้แล้วนะคะ ปลายปี
สวัสดีครับพี่ สิงห์ป่าสัก
สวัสดีครับคุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
สวัสดีครับอาจารย์ นาง พรรณา ผิวเผือก
สวัสดีครับน้องต้อม เนปาลี
ปลายปีนี้ไม่ชวนเพื่อนร่วมทริปหรือครับ...เดี๋ยวให้อาจรย์ขจิตแช่งเน้อ...อิๆๆๆ
สนไหมล่ะคะ? ก็แค่เปรยๆ กับท่านพี่ไว้เท่านั้นค่ะ ^^ แค่นี้นะ กำลังดูดีวีดีเจนิเฟอร์ คิ้ม อยู่
แวะมาเที่ยวธรรมชาติขอที่แบ่งปันความสดชื่น
เหมือนได้ไปเที่ยวเองมาก
ขอบคุณครับ
ยายงอแง wp2509
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ อ.เอื้องแซะ
อิจฉาท่านหัวหน้ากับสาวยสวยเสื้อเขียวจัง ได้สัมผัสกับธรรมชาติที่ยังไม่ได้ถูกปรุงแต่ง อิจฉาๆๆๆๆๆ
อิจฉาหัวหน้าไกด์ทัวร์ด้วยค่ะที่มีพื้นที่ส่วนตัวแบบนี้ ..ฝากบอกด้วยค่ะ
สวัสดีครับน้องหมีเชอรี่ ทะเลดาว
สวัสดีครับ อ.ขจิต ขจิต ฝอยทองที่ปรึกษา~natadee
สวัสดีค่ะ
ฮือๆ...จะไล่ฉันไปไหน...นี่มันบ้านช้านนนนน.....
สวัสดีครับ น่านฟ้าทะเลลม
สถานการณ์ทางการเมืองยังไม่รู้จะลงเอยอย่างไร...
ฮาๆ กันไว้ครับ...อิอิ
ขอบคุณครับ