ด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจที่จะพาน้องที่ทำงานไปกราบหลวงพ่อที่เคารพนับถือเพื่อปรึกษาหารือถึงการช่วยมาแผ่เมตตาให้กับผู้ป่วยในหอผู้ป่วยหนัก ร่วมถึงเจ้าหน้าที่ผู้ให้บริการ เพื่อเป็นขวัญกำลังของจิตใจให้เข้มแข็ง

วันนี้โอกาสเหมาะ น้องเวรหยุด เลยพาน้องบุกอาศรมหลวงพ่อเสียเลย

นานมากแล้วที่ไม่ได้เข้าวัดของหลวงพ่อ บรรยากาศภายในวัดน่าอยู่มาก แม้จะเป็นวัดป่าแต่ร่มรื่นและเป็นระเบียบมาก หลายปีก่อนชมรมพยาบาลโรงพยาบาลชุมชนก็เคยมาทอดผ้าป่าที่วัดนี้กัน

หลวงพ่อปลูกสร้างศาลาและเจดีย์ไว้หลังวัดก็สวยงามมาก เพิ่งได้เข้ามาเห็น เสียดายที่ลืมติดกล้องไปด้วย วันหน้าคงมีโอกาสได้กดเก็บรูปมาไว้เป็นที่ระลึก

หลวงพ่อสั่งสอนอะไรมากมาย ไม่ให้กลัววิญญาน และให้สวดอิติปิโส  ให้แก่เขา หลวงพ่อแนะนำว่าจะไปแผ่เมตตาให้ทุกเดือนดับ เวลา หกโมงเย็น

วันเดือนดับของหลวงพ่อ หมายถึง วันแรม 15 ค่ำ หลวงพ่อบอกว่า ดวงวิญญานมักจะออกมาเร่ร่อนในวันนี้ น้องฉันที่ไปด้วย ขนลุกซู่เลยทีเดียว

ฉันเล่าให้หลวงพ่อฟังว่า เดี๋ยวนี้ โรงพยาบาล มักจะจัดกิจกรรมทางด้านศาสนาให้แก่ผู้ป่วย โดยเฉพาะผู้ป่วยระยะสุดท้าย ซึ่งเชื่อว่าผู้ป่วยจะไปยังภพที่ดีข้างหน้า

หลวงพ่อบอกว่า เข้าใจ อยู่ที่วัด ก็มีคนเอาดวงผู้ป่วยมาให้สวด แต่หลวงพ่อก็ไม่แนะนำให้เชื่อเรื่องที่งมงาย และอย่าไปฟังคนอื่น เชื่อตัวเองให้มาก

ก่อนกลับฉันไม่ลืมที่จะของดีที่น้องคนอื่นๆฝากขอ แต่หลวงพ่อไม่สะดวก เพราะ คณะเราไปกราบหลวงพ่อในขณะที่ท่าน กำลังพาเด็ก กวดลานวัด

เมื่อถึงวันเดือนดับ ไอซียูเปี่ยมรักของเราจะได้ถวายสังฆทานร่วมกัน แผ่เมตตา สวดมนต์ อุทิศส่วนกุศลให้แก่เจ้ากรรมนายเวร

หวังว่า ผู้ป่วยและญาติของเราที่นับถือศาสนาพุทธ คงได้รับความสบายใจ