วันนี้ผม ดร.มูฮำมัสสกรี มันยูนุ อ.คอเหล็ด หะยีสาอิ และอับดุลเลาะ ดาแลเบาะ ออกเดินทางจากมหาวิทยาลัยตั้งแต่เช้าเลยครับ เพราะไปร่วมการสัมมนาปิดโครงการอบรมผู้บริหาร รร. เอกชนฯ สู่การเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง ต่อยอด ที่โรงแรมไดอิชิ หาดใหญ่ ออกแต่เช้าเลยแวะทานอาหารเช้าที่ อ.จะนะครับ ร้านประจำปิด เลยเข้าไปทานในตลาดจะนะ ความจริงนึกว่าจะสายแล้วครับ ปรากฏเจอะเจออีกหลายขบวนที่แวะทานข้าวร้านเดียวกัน งานนี้เลยไม่ต้องรีบ ฮิฮิ เพราะหนึ่งในนั้นเป็นคณะของผู้จัดงานด้วย (สบย.12)

(อ.สาโรช แม่งานใหญ่โครงการนี้ครับ)

ต้องยอมรับครับว่า ช่วงนี้ผมต้องใส่ใจเฉพาะบางข้อมูลครับ และข้อมูลหนึ่งที่ผมไม่ได้ใส่ใจเลยคือ งานวันนี้แหละครับ รู้แค่ว่าผมต้องไปด้วย เริ่มกี่โมง มีกิจกรรมอะไรบ้าง อันนี้ไม่รู้เลย ฮา ไปถึงก็ได้ยินเสียง อ.สาโรช จากห้องประชุมแล้วครับ ฮิฮิ จากนั้นประธานเปิดงานก็มาถึงครับ ดร.กมล รอดคล้าย มาเป็นประธานเปิด พร้อมกับได้รับทราบข่าวว่าท่านได้รับการแต่งตั้งเป็นรองเลขาฯ คณะกรรมการการอาชีวศึกษาครับ (ยินดีด้วยครับ) ตำแหน่งปัจจุบันท่านรับหน้าที่ทั้งสิ้น 7 เดือนครับ

(ผมนั่งหลังห้องครับ เพราะจะทำงานอื่นไปพลางๆ ร่วมกิจกรรมครับ)

เสร็จจากพิธีเปิด ปรากฏว่างานเข้าครับ กิจกรรมต่อไปเป็นการแยกกลุ่มของผู้เข้าร่วมตามสถาับันที่เข้าอบรม ซึ่งมีสามกลุ่มครับ คือ มอย., มอ. และ มรย. ครับ มอย.ได้ห้องใหญ่ เพราะสมาชิกมากสุด ฮือ ทำอะไรดีละ ไม่ได้คิดมาก่อนครับ ถ้าจะให้พูดเปิดใจก็ไม่ทันแน่ แล้วก็เปิดไปแล้วด้วย ฮา คิดได้ว่า จัดเป็นการอภิปรายของผู้เข้าร่วมอบรมแล้วกัน โดยให้ออกมาเล่าว่า ข้อสอบประเมินที่ทำไปในคาบสุดท้ายตอบว่าอย่างไร น่าสนใจครับ

(อภิปรายกันสองรอบครับ ผู้ดำเนินรายการผมเลือกเองกับมือครับ ฮิฮิ)

ดูเหมือนว่าจากสามสถาบัน กิจกรรมเราซีเรียสไปนิดหนึ่ง อันนี้ต้องขออภัย แล้วที่สำคัญก็ทานข้าวช้ากว่าเพื่อนอีกรอบหนึ่ง ฮา

ช่วงบ่าย กิจกรรมแรกเป็นการนำเสนอผลจากผู้เข้าอบรมครับ โดยในแต่ละระดับขึ้นเวทีกันสองคน นักพูดทั้งนั้นครับ เวลาที่กำหนดให้เลยไม่พอ กรรมการเลยต้องระฆังไปหลายครั้ง 

ประเด็นจากการสนทนารอบนี้แหละครับที่ผมนำมาตั้งเป็นชื่อบันทึก เพราะสองท่านที่เป็นตัวแทนจาก มอย.ขึ้นนำเสนอความรู้สึกบนเวที กล่าวชมผลความสำเร็จของการอบรมครั้งนี้ของ มอย.ไว้มากมายเหลือเกินครับ ทั้งนี้เราให้ความแตกต่างทั้งกระบวนการอบรมและเนื้อหาครับ ที่สำคัญผมว่า มิตรภาพความสัมพันธ์ระหว่างผู้จัดกับผู้เข้ารับการอบรมครับ เราใช้ใจสื่อสารกันถึงตลอดเวลาการอบรม (โอ้ ยกหางตัวเองนิดหน่อย)

ประโยคหนึ่งของ อ.อดินันท์ แห่ง รร.แสงธรรม นราธิวาสคือ ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมได้มาเห็น มอย. เมื่อได้สัมผัสครั้งนี้ ประทับใจมาก และขอบอกว่าเมื่อไรลูกผมจน ม.6 ผมจะส่งลูกทุกคนมาเรียนที่นี้ครับ

คำชมที่เยอะมากบนเวที ทำให้ผู้ร่วมอภิปรายบนเวทีแซวว่า มอย.จ่ายค่าอะไรพิเศษให้หรือเปล่าเนี๊ยะ โปรโมทให้เหลือเกิน แล้วก็มีคำพูดหนึ่งดังขึ้นว่า สงสัยจะโดนน้ำมนต์เข้าไปหรือเปล่า ฮา ไม่ใช่น้ำมนต์ครับ มันน้ำใจที่ใสจริง รินจากใจรดใจกันครับ (พูดไปก็ลิเกจริงๆ ฮิฮิ)

เสร็จจากเวทีนี้ก็เป็นเวทีของผู้รับผิดชอบขึ้นเปิดใจบ้างครับ ผมเน้นสั้นๆ เพื่อชี้แจงที่มีการนำเสนอกันว่า ที่ มอย.เรานำเสนอองค์ความรู้ทางด้านศาสนาให้กับผู้เข้าอบรมที่เกี่ยวข้องกับการบริหาร กลัวว่าหลายคนจะเข้าใจผิดครับ โดยผมนำเสนอว่า เราออกแบบหลักสูตรจากสภาพจริงของโรงเรียนครับ และเรารู้ว่าทุนเดิมของ รร.เอกชนสอนศาสนาอิสลามคืออะไร ที่สำคัญทุนเดิมดังกล่าว ซึ่งหนึ่งในนั้นคือ หลักคำสอนศาสนาอิสลามนั้น มันเป็นความรู้ครับ (ไม่ใช่แค่ความเชื่อ) ที่สำคัญความรู้ดังกล่าวคือ เราะมัต (ความเมตตาของอัลลอฮฺ) ที่มีให้กับมนุษยชาติ ไม่ใช่เฉพาะสำหรับมุสลิม ผมพูดเพื่อจะกระตุ้นคิดในมิติของความรู้ด้วยครับ ที่สำคัญคือ ใครๆ ก็สามารถเอาความรู้ในอิสลามไปใช้ได้ครับ และมันจะสร้างความสำเร็จให้กับท่านได้ด้วยเช่นกัน

(ขึ้นเวทีทั้งทีก็ไม่มีรูปตัวเองครับ เพราะดันหยิบกล้องถ่ายรูปขึ้นเวทีด้วย ฮา)

งานนี้จบด้วยการมอบวุฒิบัตรครับ และการกล่าวปิดโดย ผอ.สบย.12 ครับ ท่านเน้นการสร้างคุณภาพในวิชาอิสลามศึกษาครับ ให้ถือเป็นภารกิจสำคัญสำหรับปีนี้ครับ

ออ. ในการมอบวุฒิบัตร ทาง สบย.12 ให้แต่ละมหาวิทยาลัยจัดการเองครับ ดีนะครับที่อับดุลเลาะมาด้วย ไม่งั้นวุ่นแน่ๆ เพราะต้องจัดการเรียงวุฒิ ทำรายชื่อ ถือพาน ส่วนการขานชื่อ งานนี้รบกวน อ.คอเหล็ดครับ เสร็จรายการต้องบอกอาจารย์ท่านว่า ขานชื่อจังหวะดีมาก มีแววได้เป็นคณบดี ฮิฮิ จังหวะดีเพราะผมต้องผันตัวเองไปเป็นตากล้องครับ ถ่ายได้ลงตัวเลย

เสร็จงานนี้ อ.คอเหล็ดขอเวลาไปเลือกซื้อโน้ตบุคให้น้องครับ ปรากฏเลือกไม่ได้ครับ เลยต้องโทรให้น้องมาเลือกเอง เสร็จจากเลือกโน้ตบุค กำลังจะขึ้นรถกลับ ผมก็เห็นร้านหนึ่งสนใจ เลยแวะเข้าไปดู ปรากฏเป็นร้านซ่อมโน้ตบุค เลยลองถามเล่นๆ ว่า คีย์บอร์ดสำหรับโน้ตบุคราคาเท่าไร แบตราคาเท่าไร ฮือ ทำไมราคามันเท่ากับกรุงเทพเลย ฮา ต่อไปคงไม่ต้องไปกรุงเทพแล้ว มันเท่ากันจริงๆ ราคาโน้ตบุคที่อาจารย์คอเหล็ดซื้อก็เท่าที่พันทิพย์ครับ ชื่อร้านก็เหมือนกัน (คงเข้าใจนะครับ)

ผมลองถามว่า ถ้าปุ่มมันหลุดจะซ่อมเฉพาะปุ่มได้มัย ไม่ต้องเปลี่ยนคีย์บอร์ดใหม่ ช่างบอกว่า มีเครื่องมัยละจะดูให้ ผมเลยไปเอาเครื่องมาให้ดู ปรากฏช่างก็เปลี่ยนอะไหล่ให้ครับ แล้วก็ซ่อมได้ (อัลฮัมดุลิลลาห์) ถามว่าราคาเท่าไรครับ คำตอบคือ ไม่เป็นไรครับ ไม่คิดราคาครับ ฮือ มีด้วย ร้านซ่อมโน้ตบุค ซ่อมแล้วไม่คิดราคา เลยต้องขอบคุณเยอะๆ หน่อยครับ

ออ. ด้วยราคาไม่ต่างจาก กทม.เท่าไร ระหว่างเลือกโน้ตบุคของอ.คอเหล็ด ผมเลยซื้อคีย์บอร์ดกับเม้าส์ใหม่มาชุดหนึ่งครับ เนื่องจากอันเก่าฟังไปแล้ว ทั้งมวลฝีมือฟัจญรีน (ฮา โยนความผิดให้ลูกครับ ฮิฮิ)