พรสวรรค์
เด็ก ๆ ทุกคนเกิดมาพร้อม ๆ กับพรสวรรค์ ผู้เขียนเคยสังเกตดูเด็กอนุบาลตัวเล็ก ๆ ที่ชอบลากเส้น ขีดเขียนตามจินตนาการของตัวเอง บางคนทำได้ดี มีความถนัดเห็นได้ชัดเจน เด็ก ๆ ชอบร้องรำทำเพลง มีลีลาท่าทางตามใจจิตนา มีความช่างสังเกต ซุกซน ซึ่งสิ่งเหล่านี้คือพรสวรรค์แห่งการเรียนรู้ที่ติดตัวมาทั้งสิ้น
หากเด็ก ๆ ได้รับการสนับสนุนในพรสวรรค์ นับตั้งแต่ในบ้าน ต่อมาจนถึงโรงเรียน ให้เขาได้ฝึกฝน อย่างต่อเนื่องจริงจัง ผู้เขียนเชื่อว่า เมืองไทยคงมีคนอัจฉริยะเกิดขึ้นอีกมากมาย
ผู้เขียนเคยฝึกให้นักเรียนคนหนึ่งที่มีแววในการวาดภาพในช่วงที่เขาอยู่ ป.2 เพราะเห็นแววของเขาว่ามีความถนัดด้านนี้ และส่งต่อให้ครูประจำชั้นฝึกต่อ และส่งเข้าแข่งขันวาดภาพ จนได้รับรางวัลระดับอำเภอในช่วงนั้น จากนั้นผู้เขียนก็ไม่มีเวลาพอที่จะสานต่อ จนมาถึงเวลานี้ นักเรียนคนนั้น อยู่ ป.6 เมื่อไม่กี่วันมานี้ มีการประกวดวิชาการต่าง ๆ ในระดับเขต ฯ ครูผู้สอนคัดเลือกนักเรียนเพื่อเข้าประกวด ครูผู้สอนไม่ได้คัดเลือกนักเรียนคนนั้น ผู้เขียนขอดูงานวาดภาพของนักเรียนคนนั้น ปรากฏว่า ไม่หลงเหลือร่องรอยของภาพวาดที่เขาเคยวาดได้เมื่อตอน ป.2 เลย ภาพที่เขาวาดเหมือนภาพเด็ก ป.1 วาดไปตามอารมณ์ ไม่เหลือร่องรอยของอดีตแชมป์ของอำเภอ
น่าเสียดายพรสวรรค์ในตัวของเด็ก ๆ ที่มีมา หากการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนของครูละเลยการพัฒนาพรสวรรค์ในด้านของภาษา และศิลปะ หรือแม้แต่ด้านอื่น ๆ พรสวรรค์เหล่านี้ก็จะค่อย ๆ ลบเลือนและหายไปในที่สุด
ครูควรสนใจ และใส่ใจในการส่งเสริมพัฒนาการ และส่งเสริมพรสวรรค์ หรือ " ความสามารถพิเศษ " ต่าง ๆ เหล่านี้ของนักเรียนอย่างต่อเนื่อง เพื่อเด็ก ๆ จะได้ค้นพบตัวเอง และมุ่งสู่ความฝันของตัวเองได้อย่างถูกทาง มิใช่ กลายเป็นว่า กระบวนการเรียนการสอนของครูเป็นเครื่องมือทำลายความสามารถพิเศษต่าง ๆ เหล่านี้ของนักเรียนอย่างน่าเสียดาย
......................................................................
ความเห็น (28)
- เอาอากาศยามเช้าจรากเจียงใหม่มาฝากเจ้า
- แสดงว่านอกจากนักเรียนมีพรสวรรค์แล้ว
- คุณครต้องมีพรแสวงด้วย
- ทุกอย่างจึงส่งผลกับทุกฝ่าย
- ใช่ไหมคะ ??
ตอนเป็นเด็กๆ คุณครูชอบส่งเราประกวดคัดลายมือ จนจบชั้นประถมศึกษา เดี๋ยวนี้เราไม่ชอบเขียนกระดาษเลย ไม่อยากจด แม้แต่ร่างรายงาน เรากดแป้นพิมพ์เอาเลยนะ ไม่ร่าง เขียนโครงการก็ไม่ร่าง พิมพ์เลย แล้วแก้ไขเอา..อย่างนี้เกี่ยวกับอะไร..รึไม่เกี่ยวเลย
ครูคนไหนที่ได้ค้นหาพรสวรรค์ที่ตัวเด็กเพื่อเป็นปัจจัยหลักในการจัดการเรียนรู้ให้กับตัวเขา ครูคนนั้นต้องถือว่าเป็นครูมืออาชีพจริงๆ ครูเราส่วนใหญ่ไม่ได้ให้ความสำคัญเรื่องนี้ เคยว่ามาอย่างไรฉันก็ว่าไปอย่างนั้น ชื่นชม บันทึกนี้ยอดเยี่ยมมาก เป็นจุดเริ่มต้นของครูดีที่มีใจให้เด็กๆ
- สวัสดีครับคุณมนัญญา ครูเรามักจะอ้างว่า ไม่เป็นเรื่องนั้นเรื่องนี้ ไม่ได้เรียนมา จึงสอนไม่ได้ ผมได้ยินบ่อยมากจนบางครั้งรำคาญมาก ๆ จึงบอกเขาไปว่า " เทรนเน่อร์เขาทราย คงไม่ใช่แช้มป์โลก แต่เขาสอนให้เขาทรายเป็นแช้มป์โลกได้ เราคงไม่ต้องฝึกเด็กจนเป็นแช้มป์หรอก เอาแค่บอกทางให้เด็กเดินไปได้ ก็คงพอ สำคัญว่า เรารู้หรือยังว่าเด็กควรเดินทางไหน "
- อย่างนี้ไม่เกี่ยวกันหรอกครับ เพราะมันคนละเหตุผลกับการใช้พรสวรรค์
- งานของครูปัจจุบันถ้ามาห่วงคัดลายมืออยู่คงลำบากครับ ไม่ทันกิน
- ที่ผมพูดถึงพรสวรรค์นี้ เป็นพรสวรรค์ที่สามารถเอาไปประกอบอาชีพได้ หรืออย่างน้อยก็เสริมให้อาชีพหลักมั่นคงได้ เช่น การร้องเพลง วาดภาพ รำไทย ดนตรี กีฬา เหล่านี้เป็นต้นครับ
- ผมเองตอนเด็ก ๆ ชอบวาดภาพ แต่ไม่ได้รับการส่งเสริม ไม่ได้เข้าเรียนด้านนี้ที่ไหน ตอนโตมาจึงฝึกเอง จนได้อย่างที่เห็น ๆ อยู่ ( ภาพเจ้ากระดิ่งที่โพสต์ไว้ ) ได้แค่ภาพการ์ตูนครับ
- คิดว่า ถ้าตอนเด็ก ๆ ผมได้รับการส่งเสริมสนับสนุนให้ถูกทาง ป่านนี้คงไม่ได้มาเป็นครูแล้วครับ อาจกลายเป็นนักวาดภาพไปแล้ว
- ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันครับ
สวัสดีครับท่านผอ. ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับที่ท่านเข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติม ผมเองก็ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก ได้จัดทำโครงการส่งเสริมความสามารถพิเศษขึ้นให้กับเด็ก ๆ แต่ก็ถูกกระแสนโยบายต่าง ๆ พัดพาเอาเวลาไปเกือบหมด ทำให้ปีนี้แทบจะไม่ได้จัดกิจกรรมให้กับเด็ก ๆ เลยครับ บางครั้งคิดแล้วก็ท้อครับ ขอบคุณอีกครั้งครับท่านผอ.
สวัสดีค่ะ
- เด็กควรได้รับการส่งเสริม
- และหาแนวทางฝึกเพื่อให้เกิดทักษะอย่างต่อเนื่องนะคะ
- อย่าท้อแท้นะคะ
- พี่คิมเป็นกำลังใจให้ค่ะ
- สวัสดีครับพี่คิม
- ขอบคุณในกำลังใจครับ
- จริง ๆ นะครับ การศึกษาในปัจจุบัน กำลังถอยหลังเข้าคลอง
- ถอยหลังชนิด ยากจะเดินหน้าครับ
- ทำให้ครูเก่ง ๆ ฝีมือดี ๆ คิดจะเปลี่ยนเส้นทางชีวิตกันแล้ว
- มันคืออะไรครับพี่คิม
- ผอ.ฯ ประจักษ์ ยังชมนายก้ามกุ้ง
- มหา ไม่ได้เป็นครู แต่ก็สนับสนุนแนวคิดท่าน ผอ.ประทักษ์
- งานงาน มหา ก็ต้องชื่นชม
ผอ.ฯ ประจักษ์ ยังชมนายก้ามกุ้ง
มหา ไม่ได้เป็นครู แต่ก็สนับสนุนแนวคิดท่าน ผอ.ประจักษ์
งานนี้ มหา ก็ต้องชื่นชม
- พี่มหาครับ อย่างพี่มหานั่นก็คือ " ครู " ถึงแม้ไม่ใช่ " ตำแหน่งครู "
- ผมเองก็ชื่นชมแนวคิดของพี่มหาอยู่มากมายเช่นกัน
- คนเป็นครู คือผู้ให้ดัวยใจรัก
- ความเป็นครูประจักษ์ ที่การ " ให้ "
- ให้ความรู้ ให้เมตตา มาจากใจ
- พี่มหาจึงได้ชื่อว่า " ครู "
- ผมซาบซึ้งในน้ำใจพี่มหามากมายนะครับ
- ขอเป็นกำลังใจให้พี่มหามีกำลังใจทำงาน เป็น "ครู " ของชาวบ้านตลอดไปนะครับ
- ขอบคุณที่เสนอชื่อผมเข้าร่วมคัดเลือกรางวัลสุดคะนึงครับ
อ่านแล้วทำให้คิดถึง วรรณกรรมเด็กชื่อเจ้าชายน้อยนะคะ
ที่เด็กคนหนึ่งวาดรูป งูเหลือมกลืนช้างเข้าไปทั้งตัว ตั้งใจไปอวด
ผู้ใหญ่ ซึ่งก็ได้คำตอบว่าเป็นรูปหมวกธรรมดาและไม่ชื่นชม...ทำให้เขาเลิกวาดรูปไปเลย....
หวัดดีครับพี่แดง เพราะผู้ใหญ่เข้าไม่ถึงจิตใจเด็ก ๆ ครับ ทำให้เด็ก ๆ ขาดการส่งเสริม ขอบคุณครับ
- เพิ่มเติมให้เต็ม สร้างสรรค์สิ่งดี
- ค้นหาศักยภาพ ....เด็กจะไม่ลืมคุณครู
- เอาแค่ยังจำหน้าครูได้
- มิเอาหินปารถครู
- ก็พอแล้ว
- ไม่ต้องถึงกะไม่ลืมครูหรอกครับท่านผอ.นินจาหนาน
เห็นแล้วนึกถึงตอนเด็กๆน่ะ
อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง
เห็นรอยยิ้มของเด็กๆแล้วมีความสุข
เด็กที่มีพรสวรรค์ หายากมาก
เมื่อค้นพบหล่าดีใจนะจ๊ะอ้าย
เพราะเด็กพัฒนาง่ายเข้าใจกิจกรรมที่เราจัดให้ได้ดี
ตามแนวทางที่เขาถนัด ตัวอย่างบางคนอ่าน
เขียนไม่ออกแต่มีทักษะในการจำ อ่านให้ฟังร้องให้ฟัง
หรือใช้สื่อแทนตัวครูให้เขาจดจำ
เด็กสามารถร้องเพลงประกวดชนะเลิศเลยล่ะจ้ะ
....ฮักอ้ายจ้า..
ขอบใจหล่าที่เข้ามาส่งแรงใจ ซำบายดีบ่ล่ะ
เห็นด้วยอย่างยิ่ง พรสวรรค์เป็นสิ่งที่ค้นพบยากที่สุด (สำหรับอีกหลายๆ คน)เคยอ่านโจ๊กของฝรั่ง เค้าบอกว่า เทพ 3 องค์ คุยกัน
องค์แรกบอกว่า "ข้าล่ะยอมแพ้จริงๆ อุตส่าห์เอาดาว พระอาทิตย์ พระจันทร์ไปไว้บนท้องฟ้า มนุษย์ยังไขว่คว้า ค้นหาจนเจอ"
องค์ที่สองบอกว่า "ข้าก็ยอมแพ้เหมือนกัน นี่เอาความมืด สิ่งมีชีวิตเล็กๆ หายากๆ ไปซ่อนใต้ทะเลลึก มนุษย์ก็ยังตามลงไปค้นหาได้อีก"
แต่เทพองค์ที่สามหัวเราะ "ฮ่าๆๆๆ แต่ข้าสิเจ๋งสุด เพราะเอาพรสวรรค์ไปซ่อนไว้ในตัวมนุษย์เอง มีมนุษย์แค่ไม่กี่คนเองที่ค้นพบน่ะ"
ก็คงจะจริงของเทพองค์ที่สามนะคะ เพราะถ้ามีคนส่วนมากค้นพบพรสวรรค์ของตัวเอง ป่านนี้ก็คงมีคนที่เป็น "เอก" ในด้านต่างๆ มากมายนับไม่ถ้วนแล้ว...
เป็นที่น่าเสียดายมาก ที่เขาไม่ได้รับการส่งเสริม ทำให้พรสวรรค์ของเขาค่อยๆ เลือนหาย น่าเสียดายจริง... พ่อแม่ ผู้ปกครองและครู ควรช่วยส่งเสริมพรสวรรค์ และทักษะของเด็ก เพื่อให้เขาจะได้ค้นพบตัวเอง และมุ่งสู่ความฝันของตัวเองได้
ขอมีความสุขกับการทำงานนะคะ
สวัสดีครับคุณเดือนอ้วน ขอบคุณที่ให้เกียรติเข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็น จริงของคุณครับ จะมีคนสักกี่คนที่ค้นพบพรสวรรค์ของตัวเองและใช้ให้เกิดประโยชน์อย่างสูงสุดต่อการดำเนินชีวิตของตนเอง ขอบคุณครับ
สวัสดีครับครูใจดี ครูคือคนสำคัญที่จะต้องส่งเสริมให้เด็ก ๆ รู้จักค้นหาพรสวรรค์ในตัวเองจริง ๆ ครับ ขอบคุณที่เข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็นครับผม
หวัดดีจ้ะอ้าย
วันนี้หาเด็กที่มีพรสวรรค์เพื่อเข้าแข่งขันงานหัตถกรรมนักเรียนระดับกลุ่มจ้ะอ้าย
งานนี้หายากมาก หลายกิจกรรมเด็กที่มีพรสวรรค์และเก่งครูแต่ละกลุ่มสาระก็จะเอา
หล่าก็เลยต้องถอยออกมานั่งนับหนึ่งถึงร้อย ตกลงก็เลยจะปั้นดินให้เป็นดาวหลายกิจกรรมจ้ะอ้าย...
อ้ายคงสบายดีนะจ๊ะ...รักและคิดถึงเสมอจ้ะ..
สวัสดีจ้ะหล่า
ยังใช้ภาพสัญลักษณ์ไม่ได้ ขอสวัสดีด้วยชื่อกันไปก่อนจนกว่าระบบจะนิ่งนะ หล่าทำถูกแล้วจ้ะ ถ้าหากผูกติดกับเด็กเพียงคนสองคน บักหำน่อยอีกหลาย ๆ ก็คงบ่ได้เกิดอ่ะนะ ขอเอาใจซอยเด๊อ
ท่านใดได้มีโอกาสดูราตรีสโมสรบ้างจ้ะ
ภูสิษฐ์ เอี่ยมสุข
ลูกคุณตั๊ก-นุ้ย
หรือพี่ภู(เค้าเรียกแทนตัวเองอย่างนี้)
น่ารักมาก ๆเลย ใครไม่ได้ดูไม่เป็นไร
วันนี้มีมาให้ดูกัน http://dekdee.com/board/view.php?id=1617527
[HD] ราตรีสโมสร 3 มีนาคม 2553
ทำให้ป้านพเห็นพรสวรรค์และความสนใจ-เก่งเรื่องคอมพิวเตอร์ ของเด็กคนนี้
น่าทึ่งมากๆนะคะ
- สวัสดีครับป้านพ
- ขอบคุณที่นำสิ่งดี ๆ มาฝากครับ
- และขอบคุณที่ให้เกียรติเข้ามาทักทายผมครับ
สวัสดีค่ะ ...พรสวรรค์ยังต้องมีพรแสวงด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ