สปป. ลาว มีพื้นที่ทั้งหมด    236,800 ตารางกิโลเมตร  ประกอบด้วย  16  แขวง 2 เขตปกครองพิเศษ คือ  หลวงน้ำทา  พงสาลี  บ่อแก้ว  อุดมไซ  หลวงพระบาง   ไชยบุรี  หัวพัน  เชียงขวาง  เวียงจันทร์ บริกำไซ  คำม่วน  กำแพงนครเวียงจันทร์  เขตไซสมบูน  สะหวันนะเขต  สาละวัน   เซกอง  จำปาสัก  อัตปือ  5 แขวงสุดท้ายถือว่าเป็นลาวภาคใต้  หรือ ลาวใต้  ภูมิประเทศ ร้อยละ 90 เป็นภูเขาและที่ราบสูง  มีชายแดนจรดปรนะเทศไทย  1,835 กม. พม่า 236  กม.  จีน  505  กม.  เวียดนาม  2,069  กม. และกัมพูชา  435 กม.  เฉพาะลาวใต้ 5 แขวง มีพื้นที่รวมกัน 65,865  ตร.กม. ( ร้อยละ 21.81 ) มีประชากรประมาณ   1,759,000 คน  หรือ ร้อยละ 34.55 ของประชากรทั้งหมดของ สปป.ลาว 5635967  ประชากรส่วนใหญ่เป็นลาวลุ่มและลาวเทิง  เฉพาะชนเผ่าลาวเทิงอาศัยอยู่ในเขตภูดอยแลภูเพียง ของลาวในทุกแขวง  โดยเฉพาะเขตสาละวัน เซกอง และอัตปือ  ส่วนลาวลุ่มอาศัยในทุ่งเพียง( ที่ราบ )และดอน (เกาะ ) ต่างๆในแม่น้ำโขง

แม่น้ำโขงไหลผ่าน สปป.ลาว ยาว 1898  กม. มีลำน้ำที่เรียกว่าเซ ไหลเข้าสู่แม่น้ำโขง จาก 5 แขวงคือ เซบั้งเหียง ในแขวงสาละวัน  เซสะหวันนะเขต เซกอง ไหลผ่านแขวงสาละวัน  เซกองและอัตปือ เซบั้งไฟ ไหลผ่าแขวงคำม่วนและสะหวันนะเขต เซโดนไหลผ่านแขวงสาละวันและจำปาสัก (ตกแม่น้ำโขงที่เมืองปากเซ) เซละนองไหลผ่านแขวงสาละวัน เซต่างๆเหล่านี้เกิดจากภูเขาและป่าอันสมบูรณ์ ทำให้เกิดหุบเหวและน้ำตกมากมายหลายแห่ง เป็นทัพยากรพลังน้ำและแหล่งท่องเที่ยวมากมาย

ทรัพยากรท่องเที่ยวที่สำคัญสุดยอดของลาวใต้คือ

ปราสาทวัดพู เป็นปราสาทที่มีขนาดใหญ่และสวยงามถือเป็นโบราณสถานที่มีความเก่าแก่แห่งหนึ่ง ห่างจากตัวเมืองเก่าจำปาส้ก ประมาณ 6 กม. สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในสมัยจามเรืองอำนาจเนื่องจากขุดพบร่องรอยวัฒนธรรมของพวกจามซึ่งได้รับอิทธิพลจากอินเดียราวศตวรรษที่ 4 และ 5 ปราสาทวัดพูไม่ได้ตั้งอยู่บนภูเขาสูงเหมือนเขาพระวิหารแต่มีหนองน้ำขนาดใหญ่เบื้องหน้าทำให้ปราสาทแห่งนี้มีความสมบูรณ์ลงตัวเป็นแหล่งมรดกโลกล่าสุด

น้ำตกหลี่ผี จะเห็นสายน้ำในแก่งหลี่ผีไหลถาโถมผ่านโขดเขินเนินหินที่หมดเหลี่ยมลงมาด้วยกำลังแรงอย่างน่าพรั่นใจ 

น้ำตกคอนพะเพ็ง เป็นฝายหินธรรมชาติกั้นแม่น้ำโขงเกิดพลังน้ำตกที่รุนแรง  สวยงามยิ่งใหญ่ตระการตา  เป็นน้ำตกขนาดใหญ่

น้ำตกตาดฟาน เป็นน้ำตกคู่แฝด ตกจากยอดเขาสูง ลงสู่เหวลึกกว่า  200 เมตร ในอุทยานแห่งชาติ ดงหัวสาว  

น้ำตกผาส้วม   อยู่บนเส้นทางสู่แขวงสาละวัน มีบ้านชนเผ่าต่างๆเรียงรายอยู่สองฟากถนน 

มหานทีศรีพันดอนกับเมืองดอนโขง เป็นเขตที่มีธรรมชาติแบบชนบทที่งดงาม  แม่น้ำโขงตอนนี้ จะมีช่วงน้ำกว้างที่สุดในน่านน้ำซึ่งวัดได้กว้าง 12 กม. และเมื่อน้ำลด  เกาะแก่งเล็กๆ จะผุดดขึ้นมามากมายจนได้ชื่อว่า สี่พันดอน แต่ไทยเราเรียกกันว่า ศรีพันดอน  เกาะใหญ่มีคนอาศัยอยู่ถาวรคือดอนโขง กว้าง 6 กม. ยาว 12 กม.เป็นเกาะที่ใหญ่และเจริญทีสุด ดอนโขงมีวิถีชีวิตริมน้ำของชาวลาวในเขตภาคใต้ที่น่าชม

จากการไปเที่ยวลาวใต้ ครั้งนี้พบว่า สปป.ลาวยังมีทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์ คือป่าไม้และสัตว์ป่าที่อุดม  แหล่งน้ำมีมาก  มีแหล่งประมงน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุด มีดินอุดม  มีทรัพยากรท่องเที่ยว มีโบราณสถานวัตถุ เป็นมรดกโลกแห่งที่ 2 รองจากหลวงพระบาง  ประชาชนมีวิถีชีวิตแบบสันโดษ  สังคมสงบอยู่อย่างสันติ  นับถือและศรัทธาในศาสนาพุทธอย่างเคร่งครัด จะเห็นได้จากการรักษาขนบธรรมเนียมประเพณี  การทำบุญ การตักบาตร บ้านเรือนของชาวบ้านจะเป็นแบบธรรมดาเรียบง่ายแต่วัดวาอารามจะได้รับการบูรณะปฏิสังขรณ์อย่างดี