ความสุขเล็กๆ บังเกิดในใจคนตัวเล็ก "ท่าคันโท"


การแบ่งปันพลังแห่งความสุข...เพื่อตื่นรู้การทำงานด้วยหัวใจอันเบิกบาน

สองวันที่ผ่านมา...ได้เดินทางไปอำเภอท่าคันโท จังหวัดกาฬสินธุ์

เริ่มต้นการเดินทางด้วยการตื่นนอนเช้ามืด ทำนั่นทำนี่เรื่อยไป...เริ่มตั้งแต่การปฏิบัติภาวนา การทำงานทางโลก การ Detox และเตรียมกระเป๋าซึ่งไม่มีอะไรมาก เพราะทุกวันนี้ใช้ชีวิตรุงรังน้อยลง เริ่มออกเดินทางจากขอนแก่นเมื่อฟ้าสางประมาณหกโมงกว่า ขับรถไปเรื่อยๆ แบบไม่เร่งรีบ อากาศดี ระยะทางไม่ไกล ผ่านไปทางอำเภอน้ำพอง และอำเภอกระนวน เมื่อเข้าเขตอำเภอท่าคันโท...ตื่นตาตื่นใจมากสองข้างทางสวยงามด้วยเนินเขาที่ปลูกไร่อ้อย และทิวเขาคลอเคลียกับเมฆหมอก...

มีเพื่อนโทรหาเพื่อถามข่าวคราวการเดินทางด้วยความห่วงใย...

ข้าพเจ้าไม่ได้เร่งรีบมากนัก ขับรถไปเรื่อยๆ และแวะพักถ่ายภาพข้างทางไปด้วย การเดินทางไม่ซับซ้อนไปง่าย รถไม่เยอะ ชีวิตยามเช้า...เริ่มต้น ทำให้รู้สึกสดชื่นและสัมผัสได้แห่งพลังชีวิตของผู้คน ต้นไม้ และสรรพสิ่งต่างๆ... ข้าพเจ้าได้อาหารห่อเล็กๆ ติดรถไปด้วยและทานระหว่างทาง ไปถึงท่าคันโทจะได้เริ่มต้นทำงานเลย จะได้ไม่ต้องวุ่นวานกับอาหารมากนัก

ได้มีโอกาสทักทายเพชร และแม่...ไม่เจอลูกชายเพราะไปโรงเรียนแต่ตอนเย็นได้เจอและได้สอนการบ้านลูกโบวี่ด้วย...

เราไปที่ห้องประชุม...เล็ก กระทัดรัดแต่ดู ผ่อนคลายและใกล้ชิด เพชรเล่าว่าไปยืมเสื่อที่วัดมาปู และได้เยียวยาสุขภาพของหลวงพ่อด้วย เป็นความเกื้อกูลที่งดงามบ้าน วัด ชุมชน โรงพยาบาล... เราเริ่มต้นกระบวนการอมรมเรื่อง KM ด้วยกระบวนการ KM...

"สอนเรื่อง KM ด้วยกระบวนการ KM"

ตามต่อยอด KM จากวันแรกด้วย R2R

"เรียนรู้ R2R ด้วยกระบวนการ KM" อีกเช่นเคย

เน้นการเรียนรู้ด้วยใจที่เบิกบาน...ปนเปื้อนการเบียดเบียนตนเองและผู้อื่นให้น้อยที่สุด

ก่อนเริ่มต้นข้าพเจ้าได้ถามถึงความคาดหวัง...ของผู้เข้าร่วม ต่างพบหัวใจที่มีความทุกข์และเบื่อหน่ายที่จะต้องเข้าอบรมครั้งนี้ เพราะพอได้ยินคำว่า KM ทุกคนต่างอยากปฏิเสธและไม่อยากเข้าร่วม ข้าพเจ้าเกิดเป็นความสลดใจของผู้คนที่ได้ทำ KM ทำไมถึงได้มีความทุกข์เช่นนี้ หลายครั้งหลายแห่งที่ได้เดินทางไปจัดกระบวนการให้หลายๆ องค์กรที่เคยผ่านการอบรม KM แต่กลับพบความทุกข์ใจในคนทำงาน

ข้าพเจ้ามองว่า การทำ KM นี้ก่อเกิดพลังแห่งความสุข และเป็นการขัดเกลาจิตใจได้อย่างละเอียด...

แต่กลับพบว่าในหลายองค์กรที่ไปจัดกระบวนการให้ ต่างได้รับฟังเสียงบ่นและเบื่อหน่ายไม่อยากทำ KM "แต่นั่นคือการขาดความเข้าใจ"----> ข้าพเจ้าได้ตั้งปณิธานเล็กๆ ไว้ในใจว่า หากมีโอกาสได้เดินทางไปแบ่งปันความเข้าใจ เชื่อว่า "ความสุขย่อมจะปรากฏขึ้นได้ในใจ" ด้วยความตื่นรู้และเข้าใจในกระบวนการ KM มากขึ้น... และเขาเหล่านั้นจะก้าวเดินและทำ KM ด้วยหัวใจที่เบิกบาน

ณ ท่าคันโท "เราเริ่มกระบวนการด้วยใจที่พร้อมตื่นรู้ต่อการเรียนรู้... " การเปิดพลังทางใจทำให้เกิดพลังทางความคิด ... ใจที่เบาสบาย เป็นการกระตุ้นที่นำไปสู่ open mind พร้อมรับสิ่งต่างๆ โดยปราศจากอคติ

การเรียนรู้สองวันที่ท่าคันโท...ทำให้หัวใจของข้าพเจ้าเบ่งบาน เพราะสัมผัสได้ถึงความทุกข์ในใจที่เบาบางลง เกิดสัมมาทิฐิต่อการทำ KM ด้วยหัวใจที่นอบน้อม และสร้างสรรค์พลังที่ดีงามแบ่งปันไปสู่ผู้รับบริการที่อยู่ในพื้นที่ของชาวท่าคันโท...มากกว่าการทำ KM ที่มุ่งไปสู่การตอบคำถามในกระดาษ

ข้าพเจ้ารู้สึกขอบคุณชาวท่าคันโท...ที่ทำให้ข้าพเจ้าได้ตื่นรู้และเรียนรู้ร่วมไปด้วย การล้อมวงนั่งทานข้าวร่วมกันไม่ว่าจะเป็นหมอ พยาบาล เจ้าหน้าที่ทุกระดับ นั่งทานข้าวร่วมกันเหมือนอยู่บ้าน "ปูเสื่อ"... เสียงหัวเราะ อย่างมีความสุขของพี่รัตน์ที่มีหัวใจเปี่ยมด้วยการให้... service mind อย่างแท้จริงโดยไม่ต้องผ่านการอบรมใดใด...

การเวียนเข้าเวียนออกของทีมทันตกรรมที่นำโดยหมอกวน ปอร์ ก๊อปปี้ และ อ๊อฟ ...ก่อเกิดเป็นความประทับใจ ช่วงว่างจากคนไข้ก็จะพลัดกันเข้ามาร่วมกระบวนการ ... จนถึงวินาทีสุดท้าย คือ ความสุขเล็กๆ ที่เกิดขึ้นในการเรียนรู้

การเพิ่มจำนวนขึ้นของชาวสถานีอนามัย...ที่มาอย่างพร้อมเพรียง...มาด้วยหัวใจ

 

โก้...อยู่กับเราทั้งวันและต่อยอดความคิดให้งานทันตกรรมได้อย่างดียิ่ง พี่ไก่พี่ใหญ่ของทีม ... พี่อ้อยผู้ถูกบังคับออกมาและยิ้มได้เบิกบานขึ้นเรื่อยๆ กับความภูมิใจที่ได้เกิดปิ๊งแว้ปไอเดีย พี่แป๋วผู้เปี่ยมด้วยใจที่พร้อมรับต่อการขัดเกลาอัตตาตัวเอง แม่หมีผู้จะเกษียณอีกไม่กี่วัน เปี่ยมด้วยเรื่องเล่าอันงดงามที่ต่อยอดทางความคิดให้กับเปา-ช่างเทคนิคประจำโรงพยาบาล รุ้ง-ผู้ถูกสอบถามและกล้าเปิดเผยถึงความทุกข์ใจในการเรียนรู้ KM ที่ผ่านมา พี่ปูเป้...มีใจที่เปี่ยมสุขพร้อมตื่นรับลมหายใจอันสงบ แม่แขกผู้มีความสุขที่ได้เข้าใจวิจัย R2R จากงานที่ตัวเองทำอยู่ทุกวันที่สถานีอนามัย... พี่วิชที่มาพร้อมรับลมหายใจกลับไปแบ่งปันลูกสาวที่บ้าน... ยอดนั่งอยู่ตรงกลางวงผู้เพียรคอยปิดไฟให้วิทยากรและมีจิตอาสาเสริฟน้ำเย็นๆ ให้กับทุกคน

พี่รส...หัวหน้าฝ่ายการพยาบาลมาวันที่สองแต่เกิดแนวคิดพุ่งกระฉูดที่จะให้น้องไปดำเนินการต่อ... มิลค์เพื่อนผู้ไม่ได้เจอกันมากกว่าทศวรรษ สละไม่ไปประชุมที่จังหวัดแต่มาเข้าร่วมด้วย ... นั่งฟังอย่างอารมณ์ดีข้างน้องพิมผู้มีเสียงหัวเราะอันเบิกบาน... พร้อมหมู่เพื่อนที่จบมาใหม่หลายท่าน เบิ้ม ต๋อง นกเล็ก ปุ๊.. บางท่านมาพร้อมกันเป็นครอบครัวน่ารักมากอย่างน้องนางและพี่ปุ๊-ท่านมหาของเรา ... และอีกหลายท่านที่อยู่ร่วมทุกข์และสุขด้วยกันในสองวัน

ครึ่งวันสุดท้ายเราถอดบทเรียนกัน... ได้ซึมซับพลังแห่งความสุขเล็กๆ ที่เกิดขึ้นในใจของทุกคน ดีใจที่ได้ยินคำบอกเล่า...ว่ามี "พลังใจอยากทำงาน"...

ข้าพเจ้าตั้งใจแบบเงียบๆ ว่า...จะไม่ขอละทิ้ง หากมีสิ่งใดที่พอช่วยแบ่งปันได้ จะรีบทันที หากมีโอกาสข้าพเจ้า...อยากให้เกิดการแบ่งปันความสุขเล็กๆ นี้ในพื้นที่ต่างๆ ที่ข้าพเจ้าได้เดินทางไป

บริบทที่นี่ทำให้ข้าพเจ้าระลึกถึง "ชาวปาย"...หมอสุพัฒน์ ท่านสมคบ พี่ศรี พี่รอน และอีกหลายๆ ท่านที่ได้พบเจอ ต่างๆ เหล่านี้ คือ พลังแห่งความสุข...ที่เรียบง่าย

_______________________________________________________________________________

ถอดบทเรียน

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 188095เขียนเมื่อ 14 มิถุนายน 2008 21:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:10 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (17)

สวัสดีค่ะอาจารย์กะปุ่ม

สิ่งที่รุ้งและเพื่อนได้เรียนรู้ในวันที่อาจารย์มา ก็เกิดความเข้าใจหลายอย่างทั้งในตนเองและผู้อื่น รวบถึงการฟังผู้อื่นให้เป็น ที่คงจะนำไปใช้ประโยช์ได้มากแน่ๆค่ะ

ผมอาจจะยังไม่ลุ่มลึกในกระบวนการเรื่อง KM ดังเช่นคุณกะปุ๋ม  แต่ที่สัมผัสชัดเจนแล้ว และไม่กังขาเลยก็คือ .. KM  ช่วยเยียวยาตัวเอง หรือแม้แต่ขัดเกลาตัวเองอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน  รวมถึงการค้นพบมิตรภาพอันยิ่งใหญ่ผ่านมิติของ Blog  ด้วยเหมือนกัน

....

คุณกะปุ๋ม เหมาะยิ่งแล้วครับสำหรับเวทีเช่นนี้

ผมชื่นชมจริง ๆ

สวัสดีค่ะ น้องกะปุ๋ม

  • ที่โรงบาลป้าแดงยังไม่ค่อยเข้าใจ KM มากนัก แต่เดี๋ยวนี้เวลามีประชุม หลายคนมักจะเรียกร้องให้จัดประชุมรูปแบบ KM แลกเปลี่ยนความรู้กัน เพราะหลายคนบอกว่า สนุกดีได้ต่อยอดความคิด ได้เอาสิ่งที่เรทำได้ดีไปบอกต่อ ป้าแดงก็พลอยชื่นชมยินดีไปด้วย

สวัสดีครับ

 มาอ่านแล้ว  ได้สัมผัสถึงพลังแห่งความสุขใจ  ความงดงามที่เกิดขึ้นมากๆครับ

  แม้ว่าจะอยู่ไกล

  ขอบคุณที่กล่าวถึงเรื่องราวที่ปายครับ....

  ผมพยามต่อยอดและทำให้ภาพที่งดงามนี้ได้ดำเนินงานต่อ 

  โดยการเรียนรู้ที่ภายในของเราเอง  และแต่ละคนครับ

 

  มีโครงการที่จะทำแบบนี้กับชาวพี่น้องปายอีกบ้างครับ

  เพราะว่าตอนนี้ประเด็น  R2R  กำลังจุดติดครับ 

  สักต้นๆตุลา  หรือปลายสิงหาน่าจะพอว่างหรือเปล่าครับ

   แบบว่าพี่หัวหน้าฝ่ายที่นี่ท่านอยากได้วิทยากรที่

 มาแบ่งปันกับเพื่อนๆพยาบาลและบุคลากรอื่นๆที่นี่ครับ

  เริ่มที่ R2R แบบเป็นบทที่ 1 2 3  อะไรทำน้องนั้น

 ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ คุณกะปุ๋ม สาวน้อยมหัศจรรย์ ตัวจริง

เข้ามาเรียนรู้ด้วยนะครับ ชื่นชมและศรัทธาเสมอในวิถีที่เป็นคุณกะปุ๋ม

กระบวนกร ในกระบวนการแบบนี้เป็นเรื่องละเอียดมาก อยากเรียนรู้ด้วยครับ หากมีโอกาสกระผมขอตามไปเรียนรู้ด้วยคน

เมื่อวานก็ฝากเนื้อฝากตัวกับ พี่กอล์ฟแห่ง SCG. ว่าขอไปร่วมเรียนรู้ด้วย...

แบบว่าอารมณ์อยากเรียนรู้มากครับ ช่วงนี้

ส่วน Humanized health care ผมคงต้องชวนคุณกะปุ๋มมาร่วมในช่วงใดช่วงหนึ่งเป็นแน่...

ขอบคุณครับ

 

แฮ๊ะๆๆๆ ได้เห็นได้สัมผัส doctor ตัวเป็นๆแล้วก็ดีค่ะรู้สึกอ.เป็นกันเองดี ไม่ถือตัวง่ายๆเป็นไปตามธรรมชาติของชีวิตมนุษณ์ที่ยังมีลมหายใจ และรู้สึกชอบที่อ.มีธรรมะสอนทั้งวิชาการและอิงธรรมะ

ตามมาให้กำลังใจนะคะ..

2-3 สิงหาคม ขอจองตัวนะคะ..(เสาร์ อาทิตย์)ไม่ทราบรบกวนรึเปล่า..แต่ขอโอกาสให้ หล่มสักได้มีโอกาส สัมผัสกับกระบวนการที่ดีมีคุณค่านะคะ...

ตามมาเรียนวิชา KM กับ ธรรมะแบบ KM ของคุณกะปุ๋มครับ

หากมนุษย์รับรู้ในสิ่งดีๆของชีวิต ก็จะทำให้ชีวิตเบิกบาน การเปิดใจเป็นการละวางตัวตนอย่างหนึ่ง และเมื่อรับฟังผู้อื่นบ้างชีวิตก็เป็นสุขเพิ่มขึ้น

ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆครับ

อ่านแล้ว รู้สึกเป็นสุขด้วย เขาเรียกว่าสุขเล็กๆ..ใช่ไหมคะน้องกะปุ๋ม

สวัสดีค่ะรุ้ง :

  • การที่เราได้เรียนรู้ร่วมกันสองวันที่ผ่านมา อยากให้ดำเนินการต่อนะคะ ช่วยกันอย่าคิดว่าไม่ใช่งานเรา แต่ขอให้เราทำเพราะเป็นหน้าที่ที่เราต้องทำต่อบ้านเรา เหมือนเราอยูบ้านเราต้องปัดกวาดถูบ้านเรา ทำนองนั้นแหละค่ะ...
  • รุ้งมีพลัง โปรดนำพลังที่มีอยู่มาร่วมทำสิ่งที่สร้างสรรค์ โดยใช้ KM เป็นหนึ่งในเครื่องมือขัดเกลาจิตใจเราผ่านการทำงานนะคะ...
  • มีอะไรติดต่อพี่กะปุ๋มได้ตลอดนะคะ

(^___^)

คุณพนัสคะ... :

  • ดำเนินไปด้วยใจที่นอบน้อม ความนอบน้อมมักนำมาสู่การเปิดรับที่งดงามต่อการเรียนรู้ที่ปราศจากอคติ
  • เราช่วยกันขับเคลื่อน การช่วยกันไม่จำเป็นว่า...เราต้องทำด้วยกัน ณ ภารกิจเดียวกันแต่เราต่างทำหน้าที่เราด้วยใจที่งดงามและปรารถนาดีต่องานและผู้คนที่เราสัมพันธ์ด้วย

ป้าแดงขา :

  • เรา (หมายถึงเพชรและกะปุ๋ม) ได้พูดคุยถึงป้าแดงด้วยความระลึกถึงด้วยค่ะ...
  • ดีใจค่ะ...ที่ทางท่าบ่อมีความสุขต่อการทำงานที่ง่าย และซับซ้อนน้อยลง... ความเรียบง่ายมักนำพาความสุขมาเบ่งบานใจใจเราเสมอค่ะ

น้องหมอพ่อน้องสบาย :

  • ความงดงามของปายไม่ว่าจะผู้คนหรือภูมิประเทศ...เป็นสิ่งที่น่านำบอกเล่าสู่ผู้อื่น... เราไม่สามารถให้ทุกคนทำในสิ่งที่งดงามได้ แต่เราสามารถให้ตัวเรานำพาไปสู่การทำนั้นได้ แม้เป็นเพียงหนึ่งแรง...ก็มีความหมายเสมอต่อการกระทำสิ่งต่างๆ... เพราะนี่เป็นหน้าที่ต่อการเกิดมาเป็น "มนุษย์"

(^___^)

น้องหมอพ่อน้องสบาย :

  • พี่กะปุ๋มลืมบอกไป...ลองกำหนดและให้รายละเอียดส่งมาหาพี่เลยนะคะ แต่ขอบอกก่อนว่าไม่ขอแบบซีเรียสวิชาการมากนะคะ สงสารหัวใจของผู้เข้าเรียนรู้... อยากเปิดโลกทัศน์แห่งใจของคนทำงานก่อน ให้มีทัศนคติที่ดีต่อการทำวิจัย
  • เพราะเมื่อไรที่เรามีทศนคติที่ดีต่อการทำวิจัยแล้ว... เนื้อหา สาระจะตามมาเอง ปัญหาและอุปสรรคก็จะสามารถก้าวข้ามผ่านไปได้ด้วยพลังใจ ไม่อยากให้จัดแบบเป็นไฟลามทุ่ง หรือไฟไหม้ฟางค่ะ แต่อยากให้เป็นไปในรูปแบบของการช่วยบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์และปลูกต้นกล้ามากกว่าค่ะ

คุณเอก :

  • ขอบคุณสำหรับคำชื่นชมค่ะ ที่นี่มีไม่ตัวจริงค่ะ มีแต่การสมมติเท่านั้น ^__^ อิอิ
  • การที่เราได้ร่วมเรียนรู้ เป็นหน้าที่ที่เราพึงทำ และยิ่งเป็นการเรียนรู้น้อมใจลงมา...จะทำให้เราได้อะไรมากมาย การเรียนรู้ต้องเป็นไปเพื่อละวางอัตตามากกว่าทีจะเป็นการสะสมอัตตา
  • หากได้เจอพี่กอล์ฟ ฝากความระลึกถึงด้วยนะคะ

น้องปอล๋อ :

  • พี่กะปุ๋มประทับใจทีมทันตกรรมและชาวท่าคันโททุกคนเลย มีพลังสดใส อย่าได้ให้พลังสดใสนี้หดหายนะคะ เราสามารถทำให้เบ่งบานได้ด้วยลมหายใจที่เรามีอยู่
  • ดีใจที่ได้สวมกอด และแบ่งปัน ฝากความระลึกถึงหมอกวน ก๊อปปี้ และออฟ ด้วยนะคะ และก็อย่าลืมโครงการทำฝันอย่างมีความสุขนะคะ (ปราศจากความกลัว) ทำฝันนี้จะมีความสุขหรือไม่มีความสุขก็ขึ้นอยู่กับ...ผู้ทำไม่ใช่ผู้ป่วยนะคะ (^__^)

 

พี่ฮูโต๋คะ :

  • ยินดีแบ่งปันนะคะ...แต่ช่วงเวลา เสาร์ -อาทิตย์ กะปุ๋ม set ไว้สำหรับเป็นเวลาการทำวิจัย "การออกแบบสิ่งแวดล้อมทางการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมการสร้างความรู้ของมนุษย์" ค่ะ หากเป็นไปได้ขยับเป็นวันพฤหัส - ศุกร์ได้ไหมคะ หรืออย่างไรติดต่อหากะปุ๋มได้นะคะ
  • หรือไม่ก็ประมาณวันที่ 2 กค ที่จะถึงนี้จะได้เจอกันที่มิราเคิล เราค่อยคุยรายละเอียดก็ได้ค่ะ

ท่านอัยการคะ :

  • ดีใจค่ะที่ท่านอัยการชาวเกาะมาเยือน พลาดการได้เจอท่านหลายรอบ ... แต่ไม่เป็นไรนะคะ หากห้วงเวลาโคจรมาให้ได้สัมพันธ์กัน...ก็จะได้สัมพันธ์...
  • การเรียนรู้เพื่อละวางอัตตาค่ะ เราส่วนมากมักเผลอสะสมอัตตาเสมอจากสิ่งที่เราได้เรียนหรือได้รู้ จึงมักทำให้เราพลาดโอกาสต่อสิ่งที่พึงรู้อยู่เสมอค่ะ

พี่แก้วขา :

  • สุขเล็กๆ นี่แหละค่ะยิ่งใหญ่เสมอและมีความหมายต่อการดำรงอยู่ของชีวิต การหล่อเลี้ยงตัวเราด้วยลมหายใจอันเบาสบายนี้...ทำให้เราได้พบความสุขเล็กๆ ที่มีอยู่ในใจเราเสมอค่ะ...

 

สวัสดีค่ะ

- ขอบคุณมากค่ะ กับบรรยากาศดี

ความสุขในใจเล็ก ๆ เริ่มเบ่งบานที่ท่าคันโท และตอนนี้เริ่มแพร่ขยายไปสู่ระดับโซน

ในเขตกาฬสินธุ์ และหวังเล็ก ๆ ว่าจะขยายไปทั่วทุกองค์กร...ทั่วโลกค่ะ

- ขอเชิญร่วมสร้างบุญ "เติมความสุขเล็ก ๆ ในใจ เราชาวโซน 5 "

วันที่ 10-11 ก.ค 51 ที่ห้วยเม็ก น้องน้ำหวานกำลังเตรียมการประสานให้ค่ะ

คิดถึงป้าแดงและคุณพ่อน้องสบายค่ะ

- แอบนินทาเล็ก ๆ กับความน่ารักของท่าน

- และแอบคิดถึงทุก ๆ ท่านที่นี่

"มิตรภาพไร้พรมแดน"

สวัสดีค่ะ พี่กะปุ๋ม

ทราบจากพี่เก๋ว่าพี่ไม่ว่าง วันะรรมดา ซะแล้ว

ไม่เป็นไรนะคะ ถ้ามีโอกาสเราคงได้ร่วมแลกเปลี่ยนกันอีก น้ำหวานชักแย่ ไม่ค่อยสงสารคนที่เป็นปรปักกับงานคุรภาพอีกแล้ว กลัวลูกคลอดออกมาจลเกลียดจงชัง เขาด้วยจังเลย

อคิติเยอะ มาก ต้องใช้เวลาไปนั่งสมาธิก่อนนะคะ

หมั่นดูจิต ดูความคิด ความรู้สึกของเรานะคะน้องหวาน... หากไม่ดีก็ละและวางมันลงซะ ... ทำใจให้สบาย อยู่กับลมหายใจของเราทุกขณะจิต...

"ครรภ์ของแม่ก็คือ โลกของลูก" เหมือนดั่งเช่น แม่ชี้ศันสนีย์ท่านบอกนะคะ...

(^___^)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท