ขอลัดคิว! เล่าเรื่อง...วันที่ดีอีกวันหนึ่งที่นา ดร.แสวง รวยสูงเนิน


ขึ้นชื่อเรื่องว่า "ขอลัดคิว เล่าเรื่อง... วันที่ดีอีกหนึ่งวันที่นา ดร.แสวง รวยสูงเนิน" ก็เนื่องมาจากวันนี้เป็นวันที่ดี ที่มีเรื่องราวมากมายอยากนำมาบันทึก แบ่งปัน... และบันทึกเก็บไว้สำหรับตนเองด้วยเป็นวันที่นำไปสู่การเกิดประเด็นมากมาย ในสมองอันน้อยๆ ของข้าพเจ้า...

และที่ขอลัดคิวเล่าเรื่องนี้...ก่อน...

เพราะเป็นเรื่องราวที่ได้รับพลังที่ดีงามจาก ... บุคคลที่พิเศษ ผู้ร่ำรวยถึงขั้นอภิมหาเศรษฐีเทียบไม่ได้ ข้าพเจ้าไม่ได้กล่าวเกินความจริง หากแต่เป็นความจริงที่ข้าพเจ้าสัมผัสและรับรู้ได้... ข้าพเจ้าจึงไม่อาจต้านทานความรู้สึกประทับใจให้รอวันที่พอมีเวลาที่จะนำมาบันทึกไว้ได้ จึงต้องวางทุกอย่างลงก่อน แม้แต่เวลาที่เหมาะต่อการนอนหลับ แต่ข้าพเจ้าก็ต้องขออนุญาตตนเอง ที่อยากจะนำเรื่องราวดีดีที่ผ่านผัสสะ ร้อยเรียงในสัญญาความจำของตนเอง เพราะเป็นเรื่องราวที่ดี ที่เหมาะต่อการบันทึกเก็บไว้

เราไปถึงนา...ของ รศ.ดร.แสวง  รวยสูงเนินก่อนเวลานัดหมาย อาจารย์ให้เราตัดถนนไป แต่เราพอมีเวลาจึงขับผ่านเลยไปและค่อยยูเทิร์นกลับมา แล้วเลี้ยวลงไปตามทางดินที่เจิ่งนองด้วยโคลนตม เราในที่นี้มีพี่แก้ว - อุบล จ๋วงพานิช .... อ.ฝน - ธันยพร และ อ.เอก - จตุพร... สามสาวและอีกหนึ่งหนุ่มที่วันนี้กรำแดดร้อนที่ อ.เขื่อนอุบลรัตน์ และร่ำลาด้วยใจที่อิ่มเอิบ มุ่งตรงไปที่นาของอาจารย์แสวง... เราใช้เวลาไม่นานไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงถึงที่นัดหมาย และได้มีเวลาที่จะเดินสัมผัสธรรมชาติ ทุ่งนา...แสงแดด และสามลมร้อนที่ไม่ทรมาณในตนเอง...

เราตัดสินใจจอดรถไว้ที่ปากทางเข้า และเดินเข้าไป เพื่อไปรออาจารย์ที่นา... ไม่นานอาจารย์ก็ขับรถมาถึงพร้อมถุงปลา... เพื่อนำมาให้พวกเราปล่อยลงบนพื้นที่นา

ช่วงเวลาสั้นๆ ข้าพเจ้าได้เรียนรู้โลกใบใหญ่... ขึ้นกว่าเดิมที่ตนเองสัมผัส...

เป็นความรู้ ที่ก่อให้ข้าพเจ้าเกิดความรู้สึกอิ่มเอิบและสัมผัสถึงพลังชีวิต พลังแห่งธรรมชาติที่บริสุทธิ์ยิ่งนัก ... แตกต่างจากท้องทุ่งนาทั่วไป เพราะมีจิตวิญญาณ และความงดงามที่หลอมรวมพลังชีวิตของสรรพสิ่งเข้ามาไว้ด้วยกัน...

พื้นที่ที่ร่มเย็น...

อันมาจากการไม่พยายามปรุงแต่ง... ให้ดำเนินไปตาม เหตุแห่งความเป็นไป ตามที่พึงจะเป็นไป คำถามหลายคำถาม.. อันเป็นคำถามจากความโง่เขลาของข้าพเจ้า ... อาจารย์เมตตาให้ตัวความรู้อันเป็น Data ใหม่...เข้าไปเก็บและประมวลผลในสมองอันน้อยๆ ของข้าพเจ้า ทำให้เกิดความเบิกกว้างหลายอย่าง...

ข้าพเจ้าเห็นถึง... ความมหัศจรรย์ที่ผ่านกระบวนการคิด คิดอย่างใส่ใจ และลงมือปฏิบัติเพื่อทดสอบแนวคิดของตนเอง... ด้วยความรัก ความใส่ใจ และ "ความจริงใจ"... ต่อธรรมชาติที่อยู่เบื้องหน้าของอาจารย์

กระบวนการของการก่อเกิด ข้าวจากหนึ่งเมล็ด มาเป็นกอข้าวหนึ่งกอ... และแปรเปลี่ยนรูปลักษณ์มาเป็นข้าวอีกหลายๆ เม็ดบนจาน... "ข้าวรสชาติกลมกล่อม... หวาน มัน ไม่ต้องทานกับ เพียงแต่ทานข้าวเปล่าๆ ก็อิ่มเอิมใจแล้ว"...

อาจารย์ได้เล่าถึงกระบวนการอันมาจากพื้นฐานปรัชญาความคิดความเชื่อ ต่อความเคารพใน "ธรรมชาติ" ... อันเป็นธรรมชาติที่ดำรงตนอยู่ได้ด้วยธรรมชาติเอง การฟังเรื่องราวท่ามกลางธรรมชาติ และทานผลไม้ที่อาจารย์นำติดไม้ติดมือมาด้วย และให้เราช่วยกันร่วมรับผิดชอบทานให้หมด ลมเย็นๆ โชยมาพร้อมกลิ่นหอมจากท้องทุ่ง ...

"จิตวิญญาณ"....

"การศึกษา...จากปฏิบัติสู่ปฏิบัติ"... ด้วยความเคารพต่อสรรพสิ่งอันกำเนิดจากธรรมชาติ

"กระบวนการเรียน"... อันมหาศาล ที่แบ่งปันไปสู่สังคมและโลก...

ต่างๆ เหล่านี้นำไปสู่ความขบคิด ภายในของข้าพเจ้าเอง ก่อเกิดการย้อนถามต่อตนเองว่า ... ณ ปัจจุบันขณะ... ข้าพเจ้าได้เห็นคนต้นแบบที่ได้ลงมือทำสิ่งต่างๆ มากมายอันก่อเกิดประโยชน์อย่างมากมาย...

อาจารย์สอนเรื่อง "ธรรมชาติ" อันผ่านแนวคิดที่ลุ่มลึก... ซึ้ง

การมองเหตุแห่งปัจจัย การดำรงอยู่ ... และการนำไปสู่ "สิ่ง" ที่เราต่างให้ชื่อให้ความหมาย

ข้าพเจ้าพูดคุยกับคุณเอก...ว่า "ข้าพเจ้ามาเรียนรู้เรื่อง ปรัชญาชีวิต"...ที่ไม่ได้เป็นเพียงนามธรรมที่ฟังเข้าใจยาก หากแต่เป็นปรัชญาที่จ่ออยู่เพียงลมหายใจของมนุษย์นี้เท่านั้นเอง

ความแตกต่างของสองพื้นที่ที่อยู่แทบติดกัน

หนึ่งพื้นที่เป็นการทำนาด้วยความเคารพต่อธรรมชาติ และนาอีกหนึ่งผืนคือความพยายามดิ้นรนที่อยากจะเอาชนะธรรมชาติ สิ่งที่ข้าพเจ้าได้เรียนจากอาจารย์แสวง คือ ความเคารพต่อชาวนา ข้าพเจ้าสัมผัสไม่ได้เลยจากความคิดตำหนิติเตียน... อาจารย์จะพูดเสมอว่า "คือความเข้าใจผิด" ... ความดูถูกดูแคลนในบุคคลอื่นไม่มี การตำหนิ ทำนองยกตนข่มคนด้อย... ไม่มีปรากฏทั้งท่าที วาจา และความคิด จากอาจารย์แสวง...

อาจารย์ไม่ได้เพียงแค่เคารพในคนเท่านั้น ... อาจารย์แสวงเคารพในธรรมชาติ อย่างแท้

นี่คือ... ผู้ที่เกิด และดำรงอยู่ในธรรมชาติอย่างแท้ สำหรับ "ข้าพเจ้า"

ด้วยความศรัทธาและนับถือ

ขอบพระคุณ "คนต้นแบบรวยสูงเนิน - อ.อัมพร และดร.แสวง"... ผู้เป็นครูสำหรับข้าพเจ้าในวันนี้ ครูผู้ร่ำรวยอย่างจริงโดยแท้

(๑) ท้องทุ่งนา... "ธรรมชาติ" ...

(๒) ท้ายรถอาจารย์มีทั้งถุงปลา เพื่อนำมาปล่อย เพราะปลาเหล่านี้กินหอยเชอรี่เป็นอาหาร

และตระกร้าเศษ...เปลือกผลไม้ต่างๆ มากมาย...

(๓) ธรรมชาติดำรงอยู่ด้วยธรรมชาติเอง...

(๔) ...

---------------------------------

 

 

หมายเลขบันทึก: 205462เขียนเมื่อ 3 กันยายน 2008 22:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:30 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (26)

วันนี้ได้เรียนรู้หลากหลายรููปแบบ และได้เปิดโลกที่ผมยังมองไม่เห็น ได้พบกัลยาณมิตรที่อบอุ่น จริงใจ

พี่แก้ว อุบล  คุณ ดร.กะปุ๋ม ดร.แสวง และ อ.อัมพร ...

เป็นธรรมะจัดสรรที่มีความสุขที่สุดวันหนึ่งของชีวิตของผม

ขอบคุณด้วยใจจริง

ผมกำลังนั่งนิ่งๆเพื่อทบทวนสิ่งที่ได้เรียนรู้มากมายในวันนีิ้  โหลดภาพจากกล้องไหลลงเครื่อง พร้อมเรื่องราวที่ผมกำลังลำดับในใจ

อยากเขียนให้ครบทุกมุมที่ประทับใจให้ทุกท่านได้อ่าน ได้รู้สึกร่วม

ผมจะพยายามครับ

Dsc03361

ถ่ายกับพี่แก้ว อุบล-ที่ เขื่อนอุบลรัตน์ อ.อุบลรัตน์ จ.ขอนแก่น

๓ ก.ย.๕๑

Dsc03369

ท่าน นายก อบต.เขื่อนอุบลรัตน์ มอบของที่ระลึก

 

ยอมรับค่ะว่า...หลังจากส่งพี่แก้ว...

ร่ำรา..กอดกันทางความรู้สึก...

เข้าบ้าน...อาบน้ำ แต่ยังไม่นอน... เรียบเรียงถอดบทเรียนสำหรับตนเอง ต่อสิ่งที่ได้เรียนรู้..ได้พบบุคคลที่มีคุณค่า ต่อการดำรงอยู่หลายท่าน ไม่ว่าจะเป็นท่านนายก อบต. และคณะทำงานของท่าน น้องโปส พี่พรรณ... และคุณยายผู้นำ อสม.

"ครอบครัวรวยสูงเนิน"... บทเรียนที่ได้เรียนรู้...ประมาณค่ามิได้ และไม่มีสถาบันไหนสอนเราได้... นอกจาก "ธรรมชาติ" สอนเรา

เมล็ดข้าวที่ทาน...

ทำให้กะปุ๋มละวาง และลงมือทานมื้อเย็น อันเป็นมื้อที่วิเศษสุดอันมาจากเมล็ดข้าว... ที่มีใจของผู้มอบให้ด้วยความปรารถนาดีว่า "ขอให้มีสุขภาพที่ดี"... พลังเหล่านี้รับได้อย่างเต็มเปี่ยม... ค่ะ

ขอบพระคุณกัลยาณมิตรที่ได้ร่วมรับรู้และสัมผัสสิ่งที่ดีงามนี้ด้วยกันนะคะ

(^___^)

 

บนแผ่นดินที่ลงแรงด้วยใจ...ย่อมเติบใหญ่ งดงาม และกลายเป็นพื้นที่ที่มี "ชีวิต" อย่างไม่ต้องสงสัย

....

มีความสุขมาก ๆ นะครับ

 

มันคือ... สุขที่แบ่งปันนะคุณแผ่นดิน...

เป็นสุขแบ่งปันที่เราสัมผัสได้...

ผืนนาอันกว้างใหญ่... ที่อาจารย์แสวงกำลังตอบคำถามต่อ...ผู้คน ว่า "อิสานไม่ได้แล้ง..." หากแต่ร่ำรวยทางทรัพยากรทางธรรมชาติมากมาย ...

เพียงนิดเดียว ... คือ การจัดการ...

ชาวนาอิสาน-ไทย... จะไม่ยากจน หากว่า ชาวนาท่านนี้นำความรู้ย้อนกลับมาสู่ผืนนา...มากกว่ากระดาษและตำราที่วางอยู่บนหิ้ง...

...

วันนี้เราร่ำรวย..ทางความรู้สึกนึกคิด...

ผู้คน... ธรรมชาติ และการดำรงอยู่...

เป็นการเล่าเรื่องที่พลอยประทับใจไปด้วยค่ะ

ผมครุ่นคิดทุกวันว่าจะกลับคืนสู่ผืนนาได้อย่างไร  และตอนไหน ..

แต่ก็เชื่อใจว่า..
สักวัน  ผมจะต้องกลับไปสู่วิถีแบบนั้นอย่างแน่นอน

เพราะมันคือความสุขที่ผมไม่เคยกังขา -

ขอบคุณครับ

ขอบพระคุณจ้า  น้องกะปุ๋ม

พี่หนิงนะ  จนป่านนี้ยังไปไม่ถึงนาอาจาร์ยแสวงเลยอ่ะค่ะ หลังจากที่กินข้าวและกล้วยจากนานี้มาหลายทีแล้ว 

ตั้งใจนะคะ ว่าจะต้องไปสักวัน

พี่แก้วกลับมาหลับสบายไปเลยค่ะ

กำลังนั่งทบทวนบทเรียนรู้ที่ได้มากมายเหลือเกิน ประทับใจในทุกคนที่พบเจอ มีสิ่งดีดีที่ประทับในความทรงจำค่ะ

ผมกระเตง ข้าวอินทรีย์จากบนเครื่องมาถึง กทม. ที่ ลุงแหวง ส่งมา กำนัล ลุงเอก จนเดี้ยงเลยครับ- - -หนักมากจริงๆ

วันนี้คงถึงมือลุงเอก...พร้อมความคิดถึงที่ หลายท่านฝากมาให้พร้อมกัน

วันนี้ขอให้ทำงานด้วยความสุขนะครับ

ตอนเย็นผมจะเดินทางไปนอนที่กาญจนบุรีต่อ ไว้เก็บภาพมาเรียนรู้ร่วมกันนะครับ

ค่ะ..คุณเอก...

เมื่อวานเราได้เห็นกระบวนการก่อเกิดตั้งแต่อยู่บนผืนนา...บนจนถึงกระบวนการแพ็คข้าวใส่ถุง...

เป็นวาสนาของเราที่ได้ทานข้าวที่ผ่านความรัก ความห่วงใย...ของการผลิตตั้งแต่ต้นจนถึงปลายทาง

....

มีเรื่องราวอีกมากมายที่จะพยายามนำมาทยอยบันทึกเก็บไว้...เพื่อการแบ่งปัน เย็นๆ...บินเข้าบางกอกไฟท์สุดท้ายไปทำภาระกิจในงาน DM KM ของท่าน ดร.วัลลา... พรุ่งนี้จะได้มีโอกาสเจอพี่นุช - ดร.ยุวนุช ค่ะ จะหอบความระลึกจากพวกเราถึงท่านด้วยค่ะ

ขอให้มีความสุขในการทำงานนะคะ

งานเพียบเหมือนกันนะครับ..

ฝากความระลึกถึง อ.ดร.ยุวนุช และผมอาจแอบเดินทางไปหา อ.ดร.นุช เพื่อให้อาจารย์เขียน ใบรับรอง(ความประพฤติ) ของผม

ดูแลสุขภาพครับ..ผม

----------------------------------------------

หากไม่ยุ่งมาก ลงเครื่องเย็นนี้ผมนัดอ.ฝน และเพื่อนอีกท่านที่ ร้านกาแฟแถวๆเซนลาดพร้าวครับ คุยเรื่อง กระบวนการเวทีที่กาญจนบุรี ว่างมาแจมนะครับผม อยากได้ข้อคิดเห็นดีๆจาก อ.ดร.กะปุ๋มครับ

ผมน่าจะเดินทางออกจาก กทม.ไป กาญจนบุรี ไม่เกิน ๑ ทุ่มครับ

มีเรื่องราวมากมาย...อันเป็นที่มาของข้าวหนึ่งจาน...จากเมล็ดหนึ่งเมล็ดนะคะ เป็นวันที่ประทับใจมากเลยค่ะ คุณพี่ศศินันท์ เป็นความหอม ความงาม และความดีของธรรมชาติที่ยังมีและดำรงอยู่เพื่อสรรพสิ่งต่างๆ...

ที่สำคัญ...ข้าวจากนา...ผืนนี้

หอมหวาน...มันนิดๆ...เวลาเคี้ยว

กะปุ๋มเสียมรรยาททางสังคม นั่งทานข้าวจากในหม้อที่บ้านอาจารย์แสวง แบบทานเปล่าๆ ไม่มีกับด้วยความประทับใจค่ะ (^___^)

 

คุณเอก...ขอบพระคุณค่ะ วันศุกร์ที่ 5 กย. พี่นุชและกะปุ๋มเสร็จเวทีช่วงเช้า และกะปุ๋มอยู่ร่วมงานต่อจนเลิกและเดินทางกลับขอนแก่นไฟท์เย็น เลยค่ะ...

แต่วันนี้ไปถึงบางกอกสามทุ่ม เข้าที่พักที่สถาบันวิจัยจุฬาภรณ์เลยค่ะ...

-------

8-9 กย. ไป ม.นครพนม จะได้ถือโอกาสแวะหาเพื่อนรัก อ.กัลยาด้วยค่ะ

เรามักรอและคำนึงถึงวันที่ยังมาไม่ถึง...และเราไม่รู้ว่าวันที่ว่านั้นจะมาถึงเราหรือไม่ และเมื่อไร และที่สำคัญวันนั้นจะมีสำหรับเราหรือไม่ นี่คือห้วงความคิดของกระปุ๋มนะคุณแผ่นดิน...

--------------

 

P
9. แผ่นดิน
เมื่อ พฤ. 04 ก.ย. 2551 @ 00:28
811102 [ลบ]

ผมครุ่นคิดทุกวันว่าจะกลับคืนสู่ผืนนาได้อย่างไร  และตอนไหน ..

แต่ก็เชื่อใจว่า..
สักวัน  ผมจะต้องกลับไปสู่วิถีแบบนั้นอย่างแน่นอน

เพราะมันคือความสุขที่ผมไม่เคยกังขา -

ขอบคุณครับ

สำหรับตนเอง...

จึงมักลงมือกระทำในสิ่งที่ปรารถนาทันที วางอดีตลง ไม่มองไปวันข้างหน้า หากแต่ทำ ณ ขณะนี้ทันที...

ไปแล้ว...ได้สัมผัสพลังแห่งธรรมชาติที่ดี

ต่อเติมในพลังชีวิตตนเองต่อมากเลยนะคะ พี่หนิง P

-------------
คือ ความนุ่มนวล ความงาม และความนอบน้อมต่อธรรมชาติ ที่มนุษย์เป็นผู้ร่วมจัดสรร อย่างลงตัว มากกว่าจะทำลาย ... เป็นต้นว่าเรื่องการทำให้หญ้าน้อยลงจากแปลงนา หรือทำหอยเชอรี่ไม่ให้มารบกวนข้าว ที่ไม่ได้มาจากการฆ่าและกำจัด หากแต่ทำให้หยุดด้วยการคงไว้ซึ่งความสมดุลย์ทางธรรมชาติ...
อาจารย์ชวนไปเกี่ยวข้าวด้วยค่ะพี่หนิง...ในช่วงหน้าหนาวนี้ หากลงตัวด้วยห้วงเวลาที่เหมาะสม อาจจะได้ไปเรียนรู้ร่วมกันนะคะ (^___^)

รออ่านเรื่องราว...จากมุมมองของพี่แก้วค่ะ

เป็นวันที่ดีที่ผ่าน คือ การเพิ่มต้นทุนทางชีวิตให้กับตนเอง

...ขอบพระคุณพี่แก้วที่ร่วมเดินทางด้วยกันนะคะ

--------------

เราต่างเป็นเรา..

แต่เรา...ก็ร่วมผสานสิ่งที่ดีดี ร่วมกันได้เสมอนะคะ โดยที่เราไม่ต้องพยายามไปครอบงำทางความคิดใคร ... ยอมรับในความแตกต่างกันและกัน และร่วมเดินทางไปด้วยกัน เพียงเพราะมีสิ่งเดียวที่เป็นจุดร่วม คือ "ใจ"...

เห็นนาเขียวชอุ่มและรอยยิ้มสุขใจของทั้งเจ้าของนาและผู้ไปเยือนแล้วมีความสุขไปด้วยค่ะ

สักวันคงมีโอกาสได้ไปขอเรียนรู้ด้วยคนนะคะ

รอคุณเอกกับหนูฝนอยู่เลยค่ะ ว่าเมื่อไหร่ลมฝนจะหอบไปถึงอยุธยาอีก เผื่อหอบน้องกะปุ๋มไปด้วย^___^

ขอบคุณครับ กับคำบรรยายที่ดีทั้งหลาย

ผมยอมรับว่านี่คือความฝันอันสูงสุดของผม

"อยู่กับธรรมชาติ" แบบธรรมชาติ

ที่ผมเคยเขียนไว้นานแล้วครับ ว่า การเป็นครูที่ดีนั้น ต้อง

"บอกให้รู้ ทำให้ดู อยู่ให้เห็น และเย็นให้สัมผัส"

ณ วันนี้ ผมทำตัวเป็นครู ได้ระดับหนึ่ง และมุ่งมั่นจะทำต่อไปจนกว่าจะจากโลกนี้ไป ทั้งชาตินี้และชาติหน้า (ถ้ามี)

ขอบคุณพันธมิตรทุกท่าน ที่เข้าใจ และช่วยขยายผลการทำงานของผม

ยินดีต้อนรับทุกท่านครับ

พี่นุชคะ...กะปุ๋มได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากมายในช่วงเวลาอันสั้นๆ ที่มีอยู่อย่างจำกัด จากอาจารย์แสวง ... ท่านเมตตาต่อพวกเรามากค่ะ ให้ข้อคิดดีดี ... ที่เป็นประโยชน์ไปถึงรากเหง้า...แห่งการดำรงอยู่อย่างธรรมชาติ...

ประทับใจและชื่นชม...

มีเรื่องราวมากมาย... ที่กะปุ๋มบันทึกตรึงไว้ในความคิดและความทรงจำค่ะ

(^___^)

ประกาศ..พี่แก้วตามหากะปุ๋ม ไปอยู่มุมไหนของประเทศไทยคะ

เมื่อวันไปเยือน... P ท่านเป็นครูค่ะ ...ครูอย่างแท้เลยค่ะ เป็นเหนือยิ่งกว่านักวิชาการ... เพราะสัมผัสได้ถึงสิ่งที่ท่านรู้และแบ่งปัน...

(^___^)

และกะปุ๋ม โชคดีที่ได้เป็นนักเรียน...

ที่มีโอกาสได้เรียนรู้ ณ วันนั้น ทำให้คิดอย่างใคร่ครวญ ถึงผืนนาอีกหลายๆ แปลงที่ยังต้องเผชิญต่อชะตากรรมต่างๆ ในการทำนา...

 

ว้าว...ภาพนี้สุดยอดเลยค่ะ พี่แก้วขา...

วันนี้กะปุ๋มนั่งทำงานวิจัย...อยู่ที่ มข. นี่แหละค่ะ ... สัปดาห์หน้าไปนครปฐมค่ะ...

แวะไปดู...คนดังในบันทึกซูซานอยู่ค่ะ...

(^____^)

ชอบ ชอบ...

สวัสดีครับ ดีใจมากที่ได้เจอคนที่มีหัวใจเกษตรธรรมชาติเหมือนกัน จำได้ว่าพอเห็นหนังสือลุงแหวงผมรีบซื้อทันที ทั้ง2เล่ม อ่านแล้วทำให้ยิ่งมั่นใจขึ้นว่าแนวคิดเกษตรธรรมชาติทำได้ และสมควรทำ เป็นวิถีที่ง่ายเพราะเราได้แรงหนุนจากธรรมชาติ ทั้งพืชและแมลงต่างๆ ช่วยเราทำงาน เรื่องยากเลยกลายเป็นเรื่องง่าย หลายเรื่องไม่ต้องทำดีแว่าทำซะอีก ถึงหลายอย่างผมจะทำยังไม่สำเร็จ แต่ เท่าที่ทำได้ก็ทำให้พื้นที่ที่มีอยู่เต็ไปด้วยพืชผักธัญญาหาร แบบที่ไม่ต้องเหนื่อยมากนัก หลายๆ อย่างเด็กก็ช่วยทำได้ เลยปลูกฝังให้ลูกสาวช่วยปลูกพืชผักเล็กๆน้อยๆ ไปด้วย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท