เมื่อวานวันที่ 5 ธันวาคม 2551 ...

ก่อนเดินทางกลับมาที่ขอนแก่น ข้าพเจ้าได้แวะไปส่งแม่และเจ้าอะตอมที่บ้านตา-ยาย ที่อยู่บ้านสวน ปกติตากับยายจะใช้ชีวิตอยู่กันสองคน ... ในพื้นที่บ้านสวน ตากับยายอายุต่าง 80 กว่าปีแล้ว แต่ยังดูแข็งแรงทั้งสองท่าน จำได้ว่าตอนเย็นๆ ตาจะชอบไปวิ่งออกกำลังกายรอบสนามโรงเรียนใกล้บ้าน...ซึ่งเป็นโรงเรียนที่ตาและน้องๆ ของท่าน ร่วมบริจาคพื้นที่ให้กับโรงเรียน ... ส่วนยายนั้นเป็นผู้หญิงสมัยก่อนแต่มีความรู้ เรียนจบขั้นสูง แต่ไม่ได้ทำงาน ประกอบอาชีพเป็นแม่บ้าน ตาเป็นครู...ส่วนยายนั้นแม้เป็นแม่บ้านแต่ก็สามารถพูด อ่านภาษาอังกฤษได้บ้าง... ช่วงหลังๆ มานี่ยายจะชอบเขียนหนังสือ และส่วนใหญ่สิ่งที่ยายเขียนมักจะเป็นข้อคิดเตือนใจสำหรับลูกหลาน... เวลาที่เรามาบ้านยาย มักจะพบข้อเขียนใหม่ๆ ที่ยายนำมาเขียนติดไว้ผนังข้างประตูก่อนเข้าบ้าน...

ครั้งนี้ ที่ข้าพเจ้าได้อ่าน... ยายเขียนข้อเตือนใจสำหรับตนเองในการปฏิบัติตัว ซึ่งยายบอกว่าจะได้เตือนใจตัวเอง มีใจความว่า

ข้อคิดเตือนใจต้องปฏิบัติ

• อาหารหวานเป็นภัยต่อสุขภาพอย่างมาก ต้องหลีกเว้น และยังมีส่วนทำให้ท้องผูกด้วย
• รับประทานผักสด สม่ำเสมอ เพราะช่วยระบบขับถ่าย และลำไส้ให้ทำงานอย่างสมบูรณ์
• การออกกำลังกายสม่ำเสมอเป็นสิ่งจำเป็นมาก
• ทำจิตปล่อยวาง เชื่อมั่นในความสามารถของผู้อื่นและยึดหลักปฏิปทาสายกลาง
• ทำจิตให้เบิกบานอยู่เสมอ ไม่แบกภาระ

นอกจากนี้..ยายยังเขียนไว้ในตอนท้ายอีกว่า...

สมุนไพรนั้นมีประโยชน์มาก

• บำรุงรักษาตับ >> บรเพ็ด - เกล็ดปลาหมอ
• ล้างพิษตับ >> ขมิ้นชัน - ลางจืด

ต้มดื่มวันละ 2-3 ถ้วย...

หลังจากที่คัดลอกข้อความที่ยายเขียนไว้ ก็ไปนั่งคุยกับยายที่บ้านหลังน้อย...ที่ยายและน้าๆ ชอบนั่งเล่นคุยกกันตอนช่วงเวลากลางวัน ... ยายเป็นบุคคลต้นแบบที่ทำให้ข้าพเจ้าได้คิดถึงในเรื่องการช่วยเหลือตนเอง เวลาที่ยายไม่สบาย ยายจะไม่ชอบให้ลูกหลานมาวุ่นวายมากนัก ดังนั้นเวลาที่ผ่าตัดหรือไม่สบาย ยายจะฟื้นตัวได้เร็วมาก อาจเนื่องมาจากมีจิตใจที่เข้มแข็ง และเบิกบาน ประมาณว่า "กายป่วยแต่ใจไม่ป่วยด้วย"...

การมาบ้านยายครั้งนี้ ข้าพเจ้าสังเกตว่า ...

มีสวนผักเกิดขึ้นเยอะมาก ถามได้ความว่า ยายขยายการปลูกผักทานเอง อาศัยน้าสะใภ้..ที่อยู่บ้านห่างออกไปมาช่วยรดน้ำให้ และบางวันยายก็ลงมือทำเอง ส่วนตานั้นท่านจะมีโลกส่วนตัวกับการอ่านหนังสือ ... ตาจะมีปัญหาเรื่องสายตา แต่ท่านก็ชอบอ่านหนังสือเป็นประจำ บางครั้งก็ไปเจอท่านอ่านวรรณคดีเป็นเล่มใหญ่ๆ... นอนอ่านอย่างสบายอารมณ์ในสวน

ชีวิตของตากับยาย ... เป็นวิถีชีวิตที่เรียบง่าย และงดงาม ดูแลกันในยามแก่เฒ่า ถึงแม้ท่านจะมีลูกหลายคน แต่ท่านมักจะไม่ยอมให้ลูกหลานต้องมาวุ่นวายมาก เวลาที่ไม่สบายเข้าไปในเมือง ก็มักแอบเดินทางไปเอง เราลูกหลานมาทราบก็ทีหลัง...

แม่...เป็นลูกสาวคนโตของท่าน

ทุกครั้งที่มาบ้านท่าน แม่จะต้องหอบหิ้วอาหารสุขภาพทั้งหลายมาให้เสมอ อย่างวันที่มานี้ ท่านก็มาจัดการทำซุปข้าวโพด โดยใช้เจ้าอะตอมหลานรัก นั่งแกะเมล็ดข้าวโพด... อาหารที่ทำด้วยความรัก และปรารถนาดีนี้ เป็นอาหารที่ให้พลังชีวิตได้ดีทีเดียว... เสียดายว่า บ่ายๆ ข้าพเจ้าต้องขับรถกลับมาขอนแก่น จึงได้แต่ทานอาหารที่ยายทำไว้ตั้งแต่เมื่อเช้า คือ ซุปเห็ด ที่ใส่เพียงน้ำปลา...แต่รสชาติช่างอร่อยอย่างมากทีเดียว

ทางเข้าบ้านมีต้นไม้ร่มรื่น

อิริยบทของตาที่คุ้นตาเสมอเวลาไปที่บ้านท่าน

แม่กับยาย

-----------------------------------------------