ความทรงจำ

วันนี้ไปทำบุญ ๒๒ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๓ กุศลทั้งปวงอุทิศแด่คุณพ่อชื่น คำแสน การได้นั่งปฏิบัติบูชาต่อหลวงปู่ และฟังคำเทศน์สอน ทำให้มองเห็นความเป็นไปด้วยใจที่นิ่งเย็น...แม้เรื่องรอบนอกจะร้อนระอุ...

• ซาบซึ้งใจที่หลวงปู่...บอกว่างานศูนย์ยังดำเนินการต่อ เพราะนี้คือ ความประสงค์ต่อการสงเคราะห์คน สงเคราะห์โลกของหลวงปู่...เข้าใจลงไปที่ใจอย่างยิ่งว่า เพราะอะไรหลวงปู่จึงได้ให้พระอาจารย์พิทยา ทินนาโภ เป็นผู้รับผิดชอบงานนี้ ใจของท่านเป็นกุศลยิ่งกว่าคำนึงถึงตนเอง...
• นั่งฟังคุณยายโก...ความเข้มแข็งหากแต่เปี่ยมเมตตา และได้ขอโอกาสท่านเข็ญรถเข็ญ...ในครั้งแรกของชีวิต ทำได้...และเกิดปิติยิ่งนัก
• ดีใจ...ที่ได้เห็นชาวบ้านดีใจ...มันคือความงามของชีวิตในวิถีนี้ นี่น่ะคือ ความร่มเย็นที่มีอยู่ในจิตในใจ ภายใต้บารมีของหลวงปู่

เช้ามืดฝนตกหนัก...เดิมทีจะให้ติ้วไปวัดคนเดียวแต่ระหว่างทางขับรถเข้ามาส่งแม่ที่บ้านหลังใน ภายใต้ความเป็นอนิจจังจึงแปรเปลี่ยนไปที่วัดด้วยกัน ดีใจที่เมื่อย่างกรายเข้าไปถึงได้กราบคุณแม่ชีโกศล และคุณแม่ชียุ และแม่ออกทั้งหลายที่ทักทายด้วยความสดชื่นระคนดีใจที่ได้เจอท่ามกลางสายฝนที่เย็นฉ่ำชื่น...

คุณยายโก...ได้พูดถึงใจที่มีความกรุณาในสังคม...หากเรามีต่อกัน สังคมโลกจะไม่วุ่นวาย...

สักพัก หมอเอกและน้องตาลมาสมทบ ดวงจิตสว่างไม่ซ่อนกล ความถูกชะตาต่อกันนั้นมีตั้งแต่ครั้งแรกที่เราได้เจอ ... วันนี้ดูเหมือนเป็นวงเครือญาติ ที่มาห้อมล้อมร่วมทำบุญในวันสำคัญของท่านต้อ เราไปถึงศาลาเจอหมออ้อ...รออยู่ก่อนแล้ว ปิติมากที่หลวงปู่ได้เปลี่ยนกำหนดการเดินทาง เราจึงได้รับโอกาสการฟังธรรมและได้น้อมกราบท่าน

เป็นวันที่ดีที่ชุ่มชื่น "ใจ" อย่างยิ่งนัก

ก่อนทานข้าว ข้าพเจ้าขอโอกาสคุณแม่ชีทั้งสอง ขอเข็ญรถไปส่งท่าน เป็นความงามภายใต้ความยากในงานที่ไม่ถนัด แต่ก็ได้รับโอกาสของการได้ทำ ทำให้ใจนี้เกิดกำลังต่อการทำภาระกิจตรงหน้า  กลับมาที่ศาลาอีกครั้งทันได้นั่งทานข้าวล้อมวงกับทุกคน แม่พิกุลมานั่งดูแลทำให้ใจนี้อุ่น เหมือนได้กลับมาที่บ้าน...

มานั่งใคร่ครวญต่อตนเองวันนี้ได้รับความกรุณาจากหลายๆ คน แม้แต่ติ๋วเองที่ช่วยเป็นธุระขนย้ายสัมภาระให้จนแล้วเสร็จ และได้ไปตะลอนๆ ซื้อต้นไม้ ท้ายที่สุดเราตัดสินใจซื้ออาหารมาทานที่บ้าน เพื่อที่ว่าแม่จะได้ทานด้วย...

กว่าจะจัดบ้านทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง...ก็ได้เหงื่อชุ่มกาย ดี

แม้วันนี้จะได้ไปว่ายน้ำ แต่ที่สระคนเยอะ ทำให้ได้บรรยากาศไปอีกแบบหนึ่งดีเหมือนกัน

๒๒ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๕๓