ช่วงที่รีบขับรถกลับมาจากวัดป่าหนองไคร้... ขณะนั้นกำลังตัดสินใจว่าระหว่างจะไปว่ายน้ำกับทำสระเลี้ยงปลาจะทำสิ่งไหนดี ... แต่แล้วด้วยความที่นัดเจ้าอะตอมไว้แล้ว ก็เลยตามเลย เราสองคนน้าหลานก็ขับรถไปที่ตลาดต้นไม้ ดีที่เจ้าอะตอมช่วยขับรถให้ ... ก็เลยได้นั่งสบายหน่อย เราซื้ออิฐทั้งหมดสี่สิบก้อนกะว่าจะทำสระไม่ใหญ่นัก พอดีพอดี ตรงประตูทางเข้าบ้าน ประมาณให้หันมามองแล้วสบายตา
แม่เดินทางไปต่างประเทศเมื่อเช้า ... เราสองคนก็เลยตัดสินใจนอนที่บ้านหลังนี้ในคืนนี้
แต่เมื่อตอนหัวค่ำ ก็ต้องไปเปิดไฟบ้านหลังนอก เลี้ยงหมา...ประทับใจอะตอมมาก พี่ตุ้ยกับพี่ป้อมเดินทางกลับสุราษฎร์เพราะย่าของเจ้าอะตอมต้องผ่าตัดลำไส้ด่วน เราสองคนจึงต้องรับผิดชอบดูแลความเป็นไปในบ้านทุกอย่าง งานนี้ต้องชื่นชมแม่ผู้ซึ่งเป็นยายของอะตอม แม่ป้อม และพ่อตุ้ยที่อบรมบ่มเพาะอะตอมอย่างดี อายุเพียงสิบสี่ปี ก็สามารถเป็นผู้นำได้ กิจกรรมที่เราต้องทำ อะตอมเป็นคนจัดแจงหมด ตั้งแต่เตรียมอาหารให้เจ้าสี่ตัว...บิ๊ก บราว น้ำหวาน น้ำตาล...ซึ่งช่วงนี้ทานตะกละมาก หากว่ายายอยู่ก็คงเป็นยายหรือไม่ก็พี่ป้อมทำ แม่ป้อมให้เงินไว้พันกว่าบ้านและสั่งว่าสำหรับค่ากับข้าวหมาสี่ตัวและอะตอม (ข้าพเจ้าขำฮา...เลยที่อะตอมเล่าให้ฟัง)
ระหว่าง..ที่อะตอมเตรียมอาหารอยู่ในครัว ข้าพเจ้าก็ไปสาละวนแถวๆ ต้นไม้และอ่างเลี้ยงปลา เพื่อจะตักเอาปลาไปลงที่สระใหม่
เป็นว่าวันนี้ข้าพเจ้าก็ไม่ได้ไปว่ายน้ำเลย เพราะกำลังเห่อสระปลาใหม่ที่ภูมิใจมากสามารถทำออกมาจากจินตนาการได้
มัวแต่ชื่นชมผลงาน อะตอมต้องทำกับข้าวทานเอง เพราะน้ากะปุ๋มไม่ทานมื้อเย็น ตอนนี้ล่ะทำให้ต้องคิดถึงยาย เพราะยายน่ะจะอาหารไว้อย่างไม่ได้ขาดเลย พร้อมทานได้เสมอทั้งอาหารของน้าและของหลาน งานนี้จึงต้องตัวใครตัวมันล่ะนะ แต่เราก็สามารถผ่านพ้นไปได้ในวันแรกของการอยู่ร่วมกัน ...ระหว่างที่อีกสามท่านสมาชิกในบ้านที่กำลังเดินทางไกล
ไม่มีอะไรต้องเป็นกังวล เพราะอะตอมค่อนข้างมีความมั่นคงทางอารมณ์
เอาไปเอามา...แทนที่จะเป็นน้ากะปุ๋มดูแลหลาน กลับกลายเป็นว่าเจ้าอะตอมอยู่ดูแลข้าพเจ้าไปเสียนี่
เพียงเท่านี้ก็ดูสบายตา
นี่แหละ คือ สระเลี้ยงปลาฝีมือ น้าหลาน "เจ้าอะตอมและน้ากะปุ๋ม"
ทั้งภูมิใจและชื่นอกชื่นใจเลยล่ะ...
อ่างเลี้ยงบัว...
ไม่มีความเห็น