มาเป็นกำลังใจคะและส่งเข้านอน

ขอให้พักผ่อนอย่างมีความสุขนะคะ

ภาพ "ต้นไม้" ที่ถูกโค่นลง ตรงหน้าและถูกรถใหญ่ลากไปให้พ้นทาง... ความสดของความมีชีวิตยังมีร่องรอยให้สัมผัสได้ผ่านตาและความรู้.. ความบอบช้ำของการทำลายลง...

เป็นภาพของ "บุคคล" ที่นอนตายข้างทางในสภาพที่สัมผัสไม่แตกต่างกันมากนัก...

น้ำตาซึม... ตระหนักในความเป็นไปและเป็นเฉกเช่นนั้นเองของสรรพสิ่งที่ดำรงอยู่...ด้วย "ชีวิต"

ทำให้สภาวะแห่งใจ... ตระหนักคุณค่าในห้วงแห่งเวลาที่มีอยู่และเหลืออยู่ทุกลมหายใจเข้าและออก

------------------

ขอบคุณพี่ ประกาย~natachoei ที่~natadee
นะคะสำหรับกำลังใจและการแวะเยือน

(^__^)

สวัสดีค่ะคุณ Ka-Poom

ส่วนใหญ่คนที่ได้พบกับเหตุการณ์แบบนี้ จะมีความรู้สึกอื่นๆมากกว่าจะใช้จิตพิจารณา

ยิ่งมีคนนั่งไปด้วยก็จะกล่าวขาน คาดการณ์กับสิ่งที่เกิดขึ้นไปต่างๆนานา

เคยขับรถและได้พบเจอเหมือนกันค่ะ  แต่เป็นเพราะไม่คุ้นชินกับสภาวะแห่งความตายจากอุบัติเหตุบ่อยนัก ในช่วงเวลานั้นจึงรู้สึกตกใจ    หวาดเสียว และสงสาร

และที่สำคัญเมื่อรู้ว่าเป็นคน  จึงไม่หันมองภาพเหล่านั้นให้ติดตา ผ่านไปด้วยแค่ตั้งสติ และระมัดวะวังตัวเองให้มากขึ้น

ขอบคุณบันทึกที่ทำให้ได้คิด และควรปฏิบัติตนน้อมใจลง ณ สภาวะนั้น 

ขอบคุณคุณ NU 11 มากนะคะ ที่ร่วมแบ่งปันประสบการณ์ภายในให้ได้ร่วมเรียนรู้ด้วย...

สภาวะน้ำตาซึม...ได้ปรากฏขึ้น ณ ขณะที่เห็นต้นไม้ใหญ่ถูกโค่นและลากไปตามทาง เห็นความบอบช้ำของลำต้นและใบไม้ ทำให้ภาพบุคคลที่นอนระเนระนาดบนถนนที่เกือบไม่เหลือสภาพของรูปร่างนั้นปรากฏทับซ้อนมาอีกครั้ง...

ทำให้ตระหนักยิ่งถึงคุณค่าของการได้เกิด การดำรงอยู่...และการเตรียมตัวตายอย่างมีความรู้ตัวมากขึ้นค่ะ

(^___^)

ออกจากบ้านครั้งใดก็ให้นึกหวั่นใจ....... เพราะอุบัติเหตุเกิดขึ้นแล้วผลเสียมากมาย เราก็ไม่อยากเป็นอะไรเพราะมีลูกซึ่งเป็นโซ่ทองคล้องใจรออยู่ข้างหลัง ทุกวันนี้จึงระวังมากเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ

- แวะมาเยี่ยมเยือนค่ะ

- ระลึกถึง และคิดถึงจ้า

สุขสันต์วันแห่งรัก เบิกบานวันแห่งธรรม ค่ะพี่กะปุ๋ม

....

เหมือน เหมือน แตกต่าง อย่างสร้างสรรค์

จรรโลง โลกงดงาม ได้เสมอ

เพราะมีฉัน มีเธอ มีเรา ไม่ละเมอ

บนความจริง ที่เจอ ไม่ต่างกัน :)

"""

ความรัก..ทำให้โลกงดงามและสงบสุขค่ะ..

มีความสุขกับทุกวันนะคะ..^^

เข้ามาอีกครั้งได้รับพลังแห่งความรักมากมายเลยค่ะ

(^___^)

ขอบคุณนะคะ