เมื่ออยู่ในสภาวะที่ปลอดโปร่งใจ...

ได้พิจารณาในเรื่องความรัก อันเป็นสภาวะคลิกขึ้นมาขณะที่นั่งภาวนา

ด้วยลมหายใจเข้า-ออก ปัญญานี้สว่างไสวยิ่งนัก

...........

ก่อนอ่าน...ให้น้อมนำการอ่านด้วยลมหายใจที่ตื่นรู้

หายใจเข้ารู้ตัวอย่างเบิกบาน หายใจออกด้วยความสบาย

หายใจ...ช้า ลึก...

พึงน้อมตนอ่านด้วย "ลมหายใจที่มีอยู่"

หากเราได้รักใครสักคน

จิตใจเรานั้น ปรารถนาที่อยากให้เขามีความสุข ได้พบกับความสุขที่แท้

สุขอันเป็นสภาวะใจเบาเบา ร่มเย็น มีความกระทบแต่ใจไม่กระเทือน

การที่เราจะทำเพื่อคนที่เรารักได้ คือ ความเพียรในตัวเราที่จะฝึกฝนตน

ให้เคลื่อนไปสู่สภาวะใจที่นิ่งร่มเย็น อันเป็นเครื่องประกันได้ว่า...

จะไม่นำพากัน ดึงลงไปสู่ความตกต่ำอันมีโลภ โกรธ และหลง...นำลงไป

ความเพียร ด้วยความอดทน ทำเพื่อบุคคลอันเป็นที่รักยิ่งของเรา

ภาวนาทุกขณะจิตด้วยใจอันเบิกบานผ่องแผ้วนั้น

พร้อมใจน้อมระลึกถึงบุคคลอันเป็นที่รักยิ่งของเรา รักอันไม่ปรารถนาที่จะยึดหรืออยากได้บุคคลนั้นมาครอบครอง

ปลดปล่อยความเป็นอิสระอันเป็นสิ่งที่มนุษย์ปรารถนาอยากไปถึงสิ่งนั้น

อิสระจากทุกข์ทั้งปวง ...

ในขณะเดียวกันความรักความห่วงใยที่เรามีต่อบุคคลอันเป็นที่รักยิ่งนั้นก็ยังคงเต็มเปี่ยมอยู่ในจิตใจเรา...

ใจแห่งความมั่นคงนั้นสามารถ "ดำรง" อยู่เพื่อเป็นที่พึ่งต่อบุคคลอันเป็นที่รักได้และตลอดไป

"เว้" ในม่านฝนและลมหนาว ต่อความเข้าใจผิดมาเนิ่นนานต่อเรื่อง "ความรัก"

ในส่วนตัวข้าพเจ้านั้นชอบใน

บทเพลง "ภาวนานี้มาก"

NO COMING, NO GOING

------

No coming, no going

no after, no before

I hold you close to me,

I release you to be so free

Because I am in you,

and you are in me

Because I am in you,

and you are in me

ไม่มีจากไป

ไม่มีจากไป ไม่มีกลับมา

ไม่มีก่อนหน้านี้ ไม่มีวันข้างหน้า

ฉันโอบกอดเธอไว้แนบใจฉัน

ฉันปลดปล่อยเธอจากพันธนาการ

เพราะตัวฉันอยู่ในใจเธอ

และเธออยู่ในใจฉัน

--------------------------

"การได้ดำรงอยู่อย่างลึกซึ้งและมีความสุข

มีเวลาดูแลคนที่เรารัก...คือ ความสำเร็จอีกชนิดหนึ่ง"