นกกระดาษ
"ตะวัน"
เด็กน้อย...ดวงตาโตกลมใส ใจนี้สว่างและเบิกบาน
มีความคิด ความรู้สึก และความละเอียดแห่งจิตใจ "บริสุทธิ์" มาก เธอหยิบยื่นสิ่งต่างๆ ให้ผู้คนรอบด้านด้วยใจที่ใสมากๆ...จนบางครั้งผู้ใหญ่ อาจใส่ความขุ่นเข้าไปในจิตใจของเธออย่างไม่รู้ตัว ผู้ใหญ่แห่งสภาวะใจหมองยัดเหยียดความหมองให้ใจที่ใสนี้ขุ่น
แต่...
ใจของตะวัน...ก็ยังใสและเบิกบาน...
เมื่อวันที่ ๕-๖ พย. ๕๒ นั้นข้าพเจ้าไปเยือนแถบถิ่นร่มเย็นอันเปี่ยมไปด้วยในปฏิบัติภาวนาเต็มแนวขุนเขาและถ้ำเย็นสงบ ... "สุวรรณคูหา"
ตะวัน...เป็นเด็กตัวน้อยๆ ที่เข้ามาร่วมในกระบวนการเรียนรู้ R2R ด้วย การงานประจำของเธอคือ วาดรูป ข้าพเจ้าให้เธอได้เรียนรู้หนทางแห่งการงานของเธอด้วยการวาดรูป... รูปวาดที่สะท้อนออกมา แสดงความเบิกบานในใจเธอได้อย่างแจ่มชัด
เกินความคาดหมาย...
เมื่อวันกลับ เธออยู่รอและเดินตามพวกเราไปอย่างเงียบ พร้อมหอบห่อกระดาษ ข้าพเจ้าก็ไม่คิดอะไรมาก เข้าใจว่านั่นน่ะเป็นของเล่นที่เธอเล่นตามประสาเด็ก แต่เมื่อเดินไปถึงรถ...เธอยื่นของที่อยู่ในอ้อมกอดมาให้ข้าพเจ้า
"หนูให้อาจารย์กะปุ๋มค่ะ"...
โห...ใจนี้ของข้าพเจ้าอ่อยยวบลง ... โอบกอดเธอไว้ในอ้อมกอด เวลาที่เรากอดกันนั้น เป็นความรู้สึกที่ดี...ยิ่ง เป็นอ้อมกอดอันเบิกบานใจมาก
"นกกระดาษ" เต็มในห่อกระดาษ...และภาพวาดที่นอกเหนือข้าพเจ้ากำหนดให้เธอทำ และไม่ทราบว่าเธอนั่งทำ ณ เวลาไหนไม่ไดทันสังเกต นกตัวเล็กตัวน้อยเต็มไปหมด..
กำลังใจน้อยๆ ที่เธอหยิบยื่นให้ข้าพเจ้านั้น เป็นความงดงามทางจิตใจ...
ตะวัน...เป็นดั่งแสงสว่างที่ส่องนำทางให้พี่ ป้า น้า อา แห่งชุมชนคนหน้างาน R2R ตลอดช่วงเวลาสองวันที่เราได้อยู่กัน...
ความเห็น (3)
น่ารักจังเลยค่ะ
อืม......น้องตะวันหลงรัก อ.กะปุ๋มซะแล้ว
หัวใจเล็กๆของน้องตะวัน โอบกอดความอบอุ่นงดงามของจิตครูไว้เต็มๆ
ก่อนลาจาก...ได้สวมกอด
และบอกน้องตะวัน "ดูแลแม่นะ" น้องตะวัน รับปากพร้อมพยักหน้ารับว่า "ค่ะ"
ดวงตากลมโต...และจิตที่เบิกบาน ... ก็ได้แต่ภาวนาว่าให้ พลังแห่งความงดงามนี้ยังเบิกบานเพื่อการเยียวยาผู้คนและมารดาผู้เป็นที่รัก...