เมื่อตอนเย็น...หลังจากขับรถกลับจากวัด ได้มาเปิดเมล์พบว่า...มีหลายฉบับเหมือนกันที่เข้ามาส่งสื่อสารข้อมูล...

"หญิงสาวผู้จุดประกายฝัน"...

เป็นบทเพลงที่พี่โอ...ส่งมาให้

_____________________________________________________________________________________________

....แม้ไม่มีสิทธิ์จะฝันไฝ่ แต่ไม่ไร้สิทธิ์จะคิดถึง
....ความรู้สึกมีต่อเธอนั้นลึกซึ้ง เธอคือหนึ่งนางในดวงใจ

...เธอคือตัวแทนแห่งความดี คือภาพฝันสุนทรีย์ล้ำค่า
....เธอคือตัวแทนแห่งศรัทธา คือวิญญาแห่งความปราณี


................รักของฉันไร้กฏเกณฑ์ไร้เหตุผล
................เกินกว่าค้นเสาะหาคำตอบได้
................รู้แต่เพียงคิดถึงเธอในคราใด
................อบอุ่นในดวงใจอยู่ทุกครา


....หญิงสาวผู้มาจุดประกายฝัน ทุกคืนวันมอบปรารถนาดี
....ทุกคืนวันมอบปรารถนาดี จะถนอมช่อดอกไม้ไมตรี...
....เป็นขวัญชีวีชั่วนิจนิรันดร์

พอได้ฟัง...ที่พี่โอส่งมาให้ทำให้นึกถึงภาพนี้... ได้พึ่งพิงอิงอาศัย…ก้านฟางหลังเก็บเกี่ยว

ภาพที่พี่แก้วและพี่ปี...นอนลงอย่างสบายตัวที่กองฟาง ณ ใต้ถุนบ้านหลังหนึ่ง

ในมุมเล็ก...แห่งเมืองยโสธร...

"เพลง" นี้... คือ กำลังใจที่งดงาม

ดั่งภาพที่ปรากฏ...คือ แรงใจที่ปรารถนาทำเพื่อใครอีกมากมายเท่ากำลังที่เรามี

 ในท่ามกระแสแห่งความเหนื่อยล้า...

เนื้อความแห่งกำลังใจนี้ก็ได้เข้ามาถูกที่ถูกเวลา...

เสมือนเป็นหยดน้ำหนึ่งหยด ที่แปรเปลี่ยนเป็นแรงขับให้ดวงจิตดวงใจนี้ชุ่มชื่นขึ้นมาอีกครั้ง...

๑๗ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๓