ในขณะของเส้นทางชีวิตที่เราก้าวย่างไปในแต่ละวัน แต่ละห้วงเวลา

เราได้พบผู้คนมากมาย พร้อมทั้งมีเรื่องราวที่ปรากฏให้เราได้สัมพันธ์อย่างที่หลายคนอาจรู้สึกได้ว่าคือ ความเวียนหัว หรืออาจคือ ความเรียบง่าย อาจเป็นเรื่องวุ่นวาย หรืออาจเป็นเรื่องที่สนุกสนาน หรืออาจเป็นได้อีกในหลากหลายความรู้สึก

การสัมพันธ์นี้ล่ะ เราได้พานพบทั้งสภาวะที่ละเอียด และยังหยาบอยู่

แต่ไม่ว่าจะละเอียดหรือหยาบ ก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่ถูกหรือผิด เพราะธรรมชาตินั้นไม่ใช่ "ความถูกหรือความผิด" หากแต่เป็นเพียงสิ่งดำรงอยู่เท่านั้น เรานั้นมีหน้าที่น้อมใจเราลงและปฏิบัติต่อสรรพสิ่งนั้นด้วยใจที่นอบน้อม

บางครั้งเราอาจจะรู้สึกเจ็บปวดต่อ การกระทำ และคำพูด ต่อเหตุการณ์...มากมาย

แต่เมื่อเราทำความเข้าใจ เราจะพบว่า ที่เรารู้สึกเจ็บปวดนั้นเพราะเราพยายามไปเปลี่ยนแปลง และปฏิเสธสภาวะต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับเรา แต่ถ้าหากเราแปรเปลี่ยนใหม่... ย้อนกลับมาที่ "ใจ" ของเรา เราจะเริ่มพบกับความอ่อนโยนที่ปรากฏ

ความอ่อนโยนนั้น เปรียบดุจดัง "หยดน้ำ"ที่ชะโลมลงไปในหัวใจของผู้คน และบุคคลแรกที่ได้รับพลังแห่งความอ่อนโยนดุจดังหยดน้ำนี้ ก็คือ "ใจ"เรา