จากก่อนออกเดินทางได้เขียน BAR R2R รพ.บ้านบึง วันนี้ก็ได้เต็มเปี่ยมกับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ R2R ที่โรงพยาบาลบ้านบึง มีความประทับใจและเกิดเป็นความทรงจำที่ดีหลายอย่าง...

ขณะที่นั่งรถไปจากตัวเมืองชลบุรีที่ห่างกันเพียงสิบห้ากิโลเมตร ระยะเวลาที่ไม่มาก แต่ได้มองเห็นบริบทของโรงพยาบาลผ่านเรื่องเล่าของคุณกบ - ที่กรุณาไปรับถึงที่พัก "โรงพยาบาลเราเล็กๆ นะครับอาจารย์แต่รับแต่งานใหญ่ๆ ทั้งนั้น"... คำพูดเพียงประโยคเดียวสะท้อนถึงภาพแห่งหน้าที่และความรับผิดชอบของโรงพยาบาล จากนั้นก็ตามมาด้วยคำอธิบายมากมาย...ที่สะท้อนถึงความเป็น "งานใหญ่" ดังที่คุณกบได้เกริ่นในครั้งแรก...

ทันทีที่รถได้เลี้ยวเข้าไป...บรรยากาศที่ร่มรื่มแห่งต้นไม้ เพราะปกติเมื่อรถเลี้ยวเข้าโรงพยาบาลจะเห็นตัวตึกตัวอาคารและภาพบรรยากาศของความวุ่นวายแห่งความเจ็บป่วย แต่ที่นี่จะเห็นสีเขียวของแมกไม้ ทำให้ชะลอต่อความทุกข์ร้อนในใจของคนที่เข้ามาได้...

คุณอึ่ง หรือคุณสาธิต...R2R รุ่นหนึ่งของ สสจ.ชลบุรี มายืนรอพร้อมพี่นิภา เหมือนเป็นการได้เจอมิตรเก่า พร้อมกับรถ Refer กำลังนำร่างกายไร้ลมหายใจของสุภาพบุรุษท่านหนึ่ง เป็นการมาถึงที่นี่พร้อมกัน...ทำให้ข้าพเจ้าได้ฉุกใจคิดถึงเรื่องความตาย และความคุ้มค่าของเวลาที่เหลืออยู่กับชีวิต... "เรามาถึงพร้อมกันแต่ท่านไร้ความรู้สึกไปแล้วแต่ข้าพเจ้ายังดำรงอยู่...เพื่อทำภาระต่อไป"...ในใจได้แต่ภาวนา "ให้ดวงจิตของท่านที่สถิตย์อยู่ในร่างเบื้องหน้าไปสู่สุขคติ"...

ระหว่าง...ที่รอเวลาข้าพเจ้าได้มีโอกาสนั่งดูความก้าวหน้าและความต่อเนื่องของการพัฒนาคุณภาพงานและต่อยอดด้วย R2Rที่นี่เริ่มทำ R2R มาได้ประมาณสี่ห้าปีแล้ว โดยที่เจ้าตัวก็ไม่ทราบว่านี่คือ R2R จนมาถึงที่มีกระแสเรียก R2R ถึงได้ทราบว่าตนเองนี่ได้ทำมาแล้ว ดังนั้นบรรยากาศที่นี่จึงค่อนข้างเต็มเปี่ยมด้วยความพร้อมต่อการเรียนรู้และมีเรื่องเล่าดีดีมาเล่าสู่กันฟัง ทำให้มองเป็นภาพของการต่อจิ๊กซอว์ของโรงพยาบาล มีหลายเรื่องที่น่าชื่นชมไม่ว่าจะเป็นเรื่อง UR เรื่องการพัฒนานวัตกรรม collar ที่สามารถลดต้นทุนได้เกือบสิบเท่า หรือเรื่องการศึกษาสารเคลือบหลุมร่องฟันที่เกิดประโยชน์ต่อเชิงป้องกันในงานด้านทันตกรรม เรื่องของมนุษยธรรมที่น้องพยาบาลได้เกิดซาบซึ้งลงไปในใจเมื่อได้ทำ R2R ทำให้มีมิติการมองงาน มองคนไข้ในความลุ่มลึกมากขึ้น การเชื่อมโยงงานพัฒนาคุณภาพที่แตกยอดออกไปของงานโภชนากรและการสกัดประเด็นออกมาต่อยอดเป็น R2R หรืองานที่พัฒนากระบวนการทางการพยาบาลเพื่อลดความผิดพลาดในการให้ยาของน้องพยาบาลที่ทำให้เห็นความสมาร์ทในวิชาชีพในการทำงาน..."แม้ภาระงานที่หนัก แต่เราก็ทำได้" คือคำบอกเล่า...

การทำ R2R เป็นการเปิดโลกทัศน์ ถ้าทำในแนวคิดที่สร้างสรรค์ จะทำให้เห็นคุณค่าของคนอีกหลายคน หลายระดับ หลายหน่วยงาน เป็นการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ การเก็บรวบรวมข้อมูล การใช้ข้อมูลสถิติ เป็นวิธีการที่มีการนำเสนอข้อมูลด้วยเหตุด้วยผล ยอมรับกันด้วยเหตุผล จะทำให้ลดความขัดแย้งและอคติที่มีต่อกันได้ ปัจจุบันมีความรู้สึกที่ดีมากๆ กับ R2R และใจเกิน 200% ที่จะทำงานและจะเป็นแรงผลักดัน กำลังใจให้กับคนอื่นๆ ต่อไป

เป็นความรู้สึกของพี่ท่านหนึ่ง...ที่บอกเล่าให้ได้ทราบถึงความในใจ

ตอนแรกคำว่า Research ช่างเป็นอะไรที่น่าเบื่อ อุตส่าห์หนีมาได้อย่างหวุดหวิดตั้งแต่สมัยเรียน เคราะห์กรรมอะไรต้องมาเจอที่ทำงานอีก แต่พอเริ่มมาฟัง R2R จากหน่วยงานอื่นๆ ใน รพ.ก็ยิ่งงงไปใหญ่ อะไรเนี๊ยะมีทั้งเรื่องเล่า นวัตกรรม เอ๊ะยังไง! แต่พอได้มาเริ่มทำจริงๆ ก็เออ...ไม่ใช่อย่างที่คิดนะ ไม่ใช่ Research จริงจัง แต่ก็ดีที่ได้ใช้สมองระดมในการทำ R2R แม้แต่เรื่องเล่าก็สามารถเป็น R2R ได้

เป็นความรู้สึกของคุณหมอจอย ที่น่ารักมาก วันนี้นั่งแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันทั้งวันเลย และยังมีคุณหมอต่าย และคุณหมอสมชายที่ไม่ยอมลุกไปไหน อีกทั้งคุณหมอปอที่มาในช่วงครึ่งแรกในตอนเช้า เป็นบรรยากาศที่ดีที่ถือได้ว่าเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้อีกหนึ่งแห่งที่มีความต่อเนื่องและก้าวย่างอย่างไม่หยุดนิ่ง

ข้าพเจ้าได้เกิดความนึกคิดอย่างหนึ่งขึ้นมาว่า...

ข้าพเจ้ามาที่ชลบุรีนี่ก็เป็นปีที่สอง แต่พลาดการซึมซับเรื่องราวดีดีที่นี่ได้อย่างไร ที่นี่มีอะไรให้เรียนรู้อย่างมากในหนทางของการขับเคลื่อน R2R ที่เป็นปรากฏการณ์ที่เริ่มต้นจากคนหน้างาน และผู้อำนวยการโรงพยาบาลคอยให้การสนับสนุน อีกทั้งมีแพทย์อย่าง นพ.สมชาย หงษ์พรรคมนูญ และพญ.แววดาว พิมลธเรศ คอยเป็นพี่เลี้ยงนำพา อีกทั้งมี R2R - Fa ที่เข้าใจในเส้นทางนี้อย่างพี่ปิ๋ม - คุณวชิรา ลิ้มเจริญชัย หรือพี่นก - คุณทรรศนีย์  โสรัจธรรมกุล และอีกท่านที่ออกตัวเสมอว่า "พี่ไม่ได้จบโทมานะ"...แต่ความคิดความอ่านหลายอย่างเฉียบคมอย่างพี่นิภา ศิริวัฒโก

ข้าพเจ้าชอบประโยคหนึ่งของคุณหมอสมชายที่ว่า "มันเป็นสิ่งที่เราบ่มเพาะเรื่องนี้มานาน"... มันคือการเติบโตของคนหน้างาน เมื่อถึงเวลาแห่งความพร้อมที่เบ่งบาน ก็ให้ผลออกได้ได้ค่อนข้างดี...

สิ่งที่ได้เรียนรู้จากวันนี้ ทำให้ได้เกิดไอเดียว่า จริงๆ แล้วที่พื้นที่ชลบุรีเปี่ยมด้วยเครือข่ายที่เข้มแข็ง หากมีเจ้าภาพอย่าง สสจ.ชลบุรี เปิดพื้นที่ให้เครือข่ายได้มาบอกเล่าเส้นทางการขับเคลื่อน จะทำให้เกิดการร้อยรัดใจคนได้แน่นเหนียวเพราะบรรยากาศแห่งการแลกเปลี่ยนที่เกิดขึ้นนั้นมักดีเสมอ ต้องมีน่ะนะว่าสักวันที่ R2R - Far แต่ละแห่งมาร่วมบอกเล่าและแบ่งปัน...เรื่องราวดีดีให้กันและกันฟัง

บรรยากาศก่อนเริ่มกระบวนการ

คุณหมอจอยและน้องแป้ง...นั่งฟังน้องแอนเล่าเรื่อง

นพ.สมชาย และด้านหลังคือ พญ.แววดาว และพี่นก คุณอำนวย R2R ที่สุดยอดจริงๆ

R2R รุ่นพี่...คุณอึ่ง-สาธิต

คุณกบ...R2R จากหน่วยยาน...

งานนี้เยี่ยมเลยเป็นการพัฒนานวัตกรรม และการนำวัสดุที่ชำรุดมาสร้างสรรค์ใช้ลดต้นทุนจากการสั่งซื้อ

ข้าพเจ้ารู้สึกดีใจที่ได้มาที่นี่ ช่างเป็นความกรุณาของ รพ.บ้านบึงอย่างยิ่งที่เชื้อเชิญข้าพเจ้าให้ได้มาเห็น มาเรียนรู้ และซึมซับเรื่องราวดีดี...ดั่งเช่นวันนี้

"รู้สึกมีความสุขที่เราได้เรียนรู้ร่วมกัน ได้รับทราบงานต่างๆ มองหน่วยงานอื่นที่น่าสนใจ รู้สึกว่างานของคนอื่นๆ ก็มีความน่าสนใจมาก ไม่แพ้กัน เรื่องของทุกๆ คนอาจารย์ไม่เคยติเตียน แต่กลับชื่นชมทุกงานและให้ข้อเสนอดีดี ที่จะเป็นประโยชน์ในการพัฒนาต่อไปอีกขั้น"

อีกหนึ่งความรู้สึก...

"ชอบฟังความคิดของผู้นำเสนอ ความคิดหลากหลายดี แล้วได้มุมมองจากหลายคน ทำให้เกิดความคิดที่แตกแขนงขึ้น ชอบทุกเรื่องที่นำเสนอและอยากให้มีเวทีอย่างนี้บ่อยๆ เมื่อก่อนไม่มีแบบนี้ ทำงาน Routine แล้วมีความคิดต่อต้าน แต่พอมาฟังแล้ว รู้สึกอยากร่วมทำงานและอยากให้งานทุกอย่างบรรลุตามเป้าหมายขององค์กร"

"รู้สึกดี ทำให้ได้แนวคิดที่จะนำ R2R ไปใช้ในการพัฒนางานประจำ ซึ่งคิดว่ามีโอกาสจะพัฒนางานหลายเรื่องจากงานประจำที่จะพัฒนาต่อไป

เมื่อก่อนไม่ค่อยเข้าใจ R2R แต่วันนี้เข้าใจแล้วเพราะมีแค่ 5 ประโยคที่อาจารย์สอนและจำง่าย

• คำถามต้องมาจากงานประจำ
• ต้องมีการทบทวนวรรณกรรม
• มีกระบวนการวิเคราะห์
• ต้องมีการเก็บข้อมูลเปรียบเทียบ
• มีประโยชน์กับงานประจำ..."

"รู้สึกดีมากๆ หลังฟังอาจารย์ อย่างนี้แหละที่คนทำงานคุณภาพต้องการ ต้องการความเข้าใจ และต้องการพลังใจมากๆ (มีความสุขมากๆ กับคำว่า R2R) เฮ้อ!...สวรรค์มีจริงมันอยู่บนตัวและหัวใจจริงๆ นะ..."

 "R2R ไม่ยากเลย ถ้าเราหันกลับมามองงานประจำของตนเอง และ เอ๊ะ...ช่างสงสัยหน่อย แล้วพยายามค้นหาคำตอบโดยการทบทวนปัญหาหรือหาความรู้เพิ่ม แล้วเพิ่มการคิดอย่างเป็นระบบ แค่นี้ก็ได้ผลงานแล้ว และเกิดประโยชน์กับผู้ป่วยหรือผู้รับผลงานได้ การประชุมครั้งนี้ดีมากเกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันและกัน เพียงเรื่องเล่าที่เราได้พูดคุยกับผู้ป่วย และก็นำมาพัฒนาประจำได้แล้วถ้าเรารู้จักคิด"

"รู้สึกดีที่ได้เข้าร่วมการฟังวิชาการที่ไม่เคร่งเครียดมากนัก เป็นการฟังที่ได้รับความรู้ ประสบการณ์ใหม่ๆ ได้รับความคิดเห็นที่แตกต่างของแต่ละหน่วยงาน ที่จะสร้างและพัฒนาบุคลากรที่มีความคิดดีดี และก่อให้เกิดประโยชน์ต่อผู้รับบริการ หน่วยงานและบุคลากรของเราเองต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เราได้รับความสุขทางใจที่ได้เห็นหลายๆ คนมีจิตใจที่ดี ในการเข้าร่วมฟังอย่างตั้งใจ และส่วนตัวคิดว่าจะนำความรู้สึกที่ดีดีในวันนี้นำไปพัฒนาอะไรได้อีกหลายอย่าง"