สามปี ใน GOTOKNOW


ความเรียง เนื่องในโอกาสครบรอบ 3 ปี ของชุมชนแห่งการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ 3 ปี ของ GOTOKNOW ภายใต้เรื่องราวความคิดเห็น และมุมมองของสมาชิกคนหนึ่ง ซึ่งมองความเป็นไป มองความงดงาม และมองการงอกงามของชุมชนแห่งนี้

สามปี ใน GOTOKNOW

อ้างอิง - ภาพ Pt Tookta

เหมือนเป็นหนึ่ง

ในบทบันทึกเรื่องราว

เป็นหนึ่งบทบันทึกสำคัญ

เมื่อชีวิตผ่านรอบของเดือนปี

เช่นเดียวกับการได้อยู่ในชุมชน ได้เขียน ได้อ่าน ได้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และผูกพันมิตรภาพ ในชุมชนเสมือนจริงซึ่งมีตัวตนอยู่จริง ทั้งรูปแบบวิธีคิด การรวมกลุ่ม และการสื่อสารระหว่างกัน หลายเรื่องหลายราวในชีวิต กับการคิดการเขียนเพื่อสื่อสารแลกเปลี่ยน อยู่ร่วมทางความคิดและความเห็น ต่างเป็นหนึ่งสิ่งอันงอกงามขึ้นมา ของความคิดความเข้าใจ

 

หลังจากได้รับคำทักทาย จาก คุณมะปรางเปรี้ยว ถึงความเรียง 3 ปี GOTOKNOW.ORG ทำให้ผมต้องกลับไปคิดทบทวน ถึงเรื่องราว AAR : After Action Review ในแต่ละรายละเอียดของ AAR-GOTOKNOW รวมทั้งทบทวนในแต่ละความประทับใจของตนเอง ที่มีต่อชุมชนแห่งนี้

ซึ่งทำให้ผมเห็นบางสิ่งบางอย่างของชีวิต

ทั้งมุมมองแนวคิดและชีวิต

เมื่อได้อ่านความเห็น

ได้ยินความคิดและมุมมองของผู้คน ในชุมชนแห่งนี้มากขึ้น จากรอบเกือบสามปีในการเขียน และอธิบายเรื่องราวในความคิดของตัวเอง ที่ได้รับเสียงตอบกลับ เสียงสะท้อน มีคำทักทาย มีความคิดเห็น และคำท้วงติงมากมาย ที่ช่วยให้งานเขียนความเรียงของตัวผม สมบูรณ์มากขึ้น หลายเรื่องราวกลายเป็นคำถามใหม่ ที่ทำให้ไปคิดต่อเนื่อง เหล่านี้คือความรู้สึกประทับใจ ในแต่ละมิตรภาพและคำทักทาย หรือกระทั่งในแต่ละความขัดแย้ง

ผ่านงานเขียน

ซึ่งเพียงนำเสนอความคิด

กระทั่งอธิบายมุมมองในแต่ละด้าน

กลายเป็นภาพสะท้อนที่ดีของชีวิต ซึ่งชุมชน GOTOKNOW มีพื้นที่ทางความคิด ที่ได้มีโอกาสทดสอบมุมมองชีวิต จากความคิดความเห็นและมุมมองความเข้าใจ ในแต่ละความแตกต่างของวิชาชีพ แม้ว่าผมจะมองเห็นความคล้ายคลึงกัน ในท่ามกลางความเป็นวิชาชีพ ครู อาจารย์ นักวิจัย แพทย์ พยาบาล

 

แต่ในด้านหนึ่งผมก็เห็นความแตกต่าง จากกลุ่มคนวิชาชีพอื่น ที่อยู่ร่วมความคิดในชุมชน GOTOKNOW อย่างน้อยก็มีผม ในฐานะของวิชาชีพที่แตกต่าง 

 

ความประทับใจสำคัญเกิดขึ้นจากมิตรภาพ ในแต่ละการรับรู้รับทราบ ของผู้เข้ามาเยี่ยมเยือน จากคำทักทายไปจนถึงคำท้วงติง ที่ทำให้ได้รับผลตอบรับ จากทั้งคำถามคำตอบ หลายเรื่องของคำทักทายชวนให้ต้องระวังความคิด และระวังการนำเสนอ

คำแสดงความคิดเห็นที่รุนแรงของตัวเองก็เป็นส่วนหนึ่ง

ซึ่งช่วยให้เราต้องหันมาทบทวนตัวเอง

มองความเข้าใจของตัว

กระทั่งต้องกลับมานั่งอ่านสิ่งที่ตัวเองเขียนไป จากรอบสองสามสี่จนกว่าจะเข้าใจถึงข้อโต้แย้ง ว่าสื่อสารได้ครอบคลุมรอบด้านเพียงพอหรือไม่ หรือใช้ถ้อยคำรุนแรงจนเกินไป กระทั่งนำเรื่องราวที่ไม่เกี่ยวข้องมาเชื่อมโยงจนก่อให้เกิดความเข้าใจผิดพลาด จนมองถึงคำแสดงความคิดเห็นเหล่านั้น ว่าใช้อารมณ์ความรู้สึกเช่นไร ขณะที่จุดเด่นอย่างหนึ่งของชุมชน GOTOKNOW

 

ซึ่งมีรูปแบบในการสงวนท่าทีและประนีประนอมกันสูง ในแต่ละกรณีความคิดเห็น ผมพบว่า เป็นทั้งจุดเด่นและจุดด้อยของชุมชนแห่งนี้ แม้ในระยะหลังผมจะไม่ค่อยได้แวะเวียน ไปทักทาย อ่านความคิดเห็น หรือเขียนความคิดเห็นของตัวเองเพื่อแลกเปลี่ยน แต่ผมพบว่า ธรรมชาติในการสงวนท่าที กรณีมีความคิดเห็นที่แตกต่างหรือไม่เห็นด้วย ยังคงเป็นธรรมชาติของชุมชนแห่งนี้

ด้านหนึ่งอาจจะถือเป็นจุดเด่น ในการระงับความขัดแย้ง หรือต่อเนื่องความเห็นที่ไม่ใช้หลักเหตุผล ในการกำกับคำท้วงติง แต่ในอีกด้านหนึ่ง ก็ไม่ก่อให้เกิดภาวะการโต้แย้ง ซึ่งถือเป็นภาวะพื้นฐานในการพัฒนา วิวัฒน์ หรืองอกงามทางปัญญา ลักษณะการสงวนท่าทีดังกล่าว อาจเป็นธรรมชาติของการนำเสนอความคิดเห็น ที่ยังไม่เห็นทางออกที่ชัดเจน วุฒิภาวะของผู้คน หรือกระทั่งไม่เห็นประโยชน์ที่จะโต้แย้งอย่างรุนแรง ต่อความเรียง หรือความคิดเห็นต่างต่าง

 

มองได้ทั้ง 2 กรณี ทั้งในด้านดี และด้านไม่ดี สำหรับเหตุผลโดยส่วนตัวผม ให้คะแนนกับคุณค่าในด้านดี และวุฒิภาวะของผู้คนในชุมชนแห่งนี้ พร้อมกับคำถามในใจว่า ในบางกรณีหรือบางเรื่องราว ผู้คนในชุมชนแห่งนี้ จะไม่อยู่ในกระแสความสนใจ หรือไม่มีความคิดเห็นตอบสนองมากนัก ซึ่งบางประการก็เป็นคำถามโดยส่วนตัวของผม

 

รูปแบบเรื่องราว

ในแต่ละความคิดเห็น

แม้จะเป็นความเห็นคัดค้านโต้แย้ง

ผมก็ยังเชื่อว่ามีประโยชน์ต่อการทบทวนข้อเขียน

แม้กระทั่งคำด่าทอ ตำหนิติติงอย่างรุนแรง ก็มีผลต่อความคิดของผู้เขียน เช่นเดียวกับแต่ละครั้งที่ได้นั่งอ่านมุมมองความคิดเห็น ได้เห็นมิตรภาพและคำทักทาย จากแรกเริ่มเดิมที ซึ่งอาจควบคุมใจได้น้อย มีความร้อนรุ่มยามเผชิญหน้า ยามอ่านคำวิพากษ์ไม่ตรงใจไม่ตรงอารมณ์ จากความคิดเห็นที่ด่าทออย่างรุนแรง พอพักหลัง ผมก็เชื่อว่า ผู้คนโดยส่วนใหญ่จะเริ่มจับอารมณ์ตัวเองได้บ้าง แม้กระทั่งผมก็เชื่อเช่นกัน สำหรับพื้นที่ของการทดสอบ และฝึกมุมมองความคิดของตัวเอง

 

คำตอบหนึ่งที่ผมได้รับจาก วาทกรรม เรื่อง การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ คือ ภาวะหลังเหตุการณ์ ยึดอำนาจ 19 กันยายน 2549 ผมพบว่า ในชุมชนแห่งนี้ มีความระมัดระวังตัวสูง ในท่ามกลางวัตถุประสงค์ จุดเริ่มต้นของโครงการ หรือแม้กระทั่งการวางบทบาททิศทางของ GOTOKNOW ในสายตาของภาครัฐ และภาคการเมือง ท่ามกลางกระแสความขัดแย้งทางสังคม แต่ในระยะต่อมา ผมเข้าใจโดยส่วนตัวว่า เป็นวิธีการที่ถูกต้อง ในคำถามทางสังคม

 

โดยเหตุผลที่ผมเห็นทิศทางการเมือง ที่ไม่จำเป็นต้องจำกัด อยู่เฉพาะประเด็นความขัดแย้ง หรือการค้นหาเสียงสนับสนุน เสียงโต้แย้ง เสียงคัดค้าน ก็สามารถจัดพื้นที่ให้อยู่ในรูปของความรู้ หรือ พื้นที่ขององค์ความรู้ได้เช่นกัน สำหรับมิติทางเลือก ในความคิดเห็นของผู้คน ผมคิดว่า ชุมชน GOTOKNOW น่าจะเข้าใจธรรมชาติลักษณะ และวิธีการนำเสนอ ได้ในระดับหนึ่ง

 

ด้วยข้อจำกัดบางด้านในการทำงาน

ทำให้ผมไม่ค่อยได้อ่านแง่มุมความคิดเห็น

จึงค่อยได้มีโอกาสทบทวนความคิดของตัวเอง

ที่มองเห็นความไม่พอใจในหน้าจอ

เห็นถึงถ้อยคำที่ย้อนถาม

ซึ่งเป็นผลดีอย่างสำคัญ ซึ่งทำให้เราได้เข้าใจถึงสิ่งที่เรียกว่า ความแตกต่าง และ ช่องว่างของการสื่อสาร จนแม้กระทั่งเห็นถึงความคิดของตัวเอง การเขียนยามเช้า ยามบ่าย ยามเย็น ยามดึกดื่น หรือแม้กระทั่งการลำดับความคิด ให้อธิบายเรื่องราวต่างต่าง ให้ตรงความหมาย ให้สามารถสื่อสารได้ชัดเจน

 

เหล่านี้ ถือเป็นคุณค่าอย่างมาก ที่ทำให้เข้าใจบันทึก ทั้งรูปแบบที่เป็นทางการ รูปแบบที่ไม่เป็นทางการ ความพยายามทบทวนเรื่องราว ในแต่ละการเขียน การอธิบาย และนำเสนอเรื่องราวของชีวิต ซึ่งผมคิดว่า ส่วนสำคัญในแต่ละความสม่ำเสมอ มีผลของความเปลี่ยนแปลงอย่างมาก

ไม่เพียงแต่ได้มองเห็น

แต่การได้ตระหนักถึงสิ่งที่เขียน

และได้เข้าใจในคำตอบที่แต่ละความคิดเห็น

ได้อธิบายมุมมองของตัวเองออกมา ทำให้สองปีครึ่งที่ผ่านมา ซึ่งได้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ภายในชุมชนแห่งนี้ เป็นช่วงเวลาที่ดีอย่างมาก ซึ่งหากพูดเกินเลยไป ก็อาจฟังคล้ายคำตอบของนางงามรุ่นพี่ที่จะมาอำลาตำแหน่ง ว่าเป็นช่วงเวลาที่สำคัญ และประสบการณ์ที่ล้ำค่าของชีวิต เพราะสำหรับความเข้าใจโดยส่วนตัวของผม ผมคิดว่าสิ่งเหล่านี้ ไม่ใช่ประสบการณ์ล้ำค่าของคำอำลา แต่เป็นประสบการณ์ที่งอกงามตามวันเวลาของชีวิต

 

ในแต่ละการตอบคำถามความเข้าใจส่วนตัวของผม ผมพบว่า ไม่ว่าจะเป็นความคิดเห็นที่แตกต่าง หรือ ความคิดเห็นสนับสนุน ทุกสิ่งอย่างล้วนมีดีเสมอ หากเรายอมรับความแตกต่าง และมองหาความเข้าใจในแต่ละความคิดเห็นอันแตกต่างเหล่านั้น สำหรับผมถือว่า องค์ประกอบในการยอมรับความแตกต่าง คือส่วนที่สำคัญที่สุด ที่ชุมชน GOTOKNOW สามารถพัฒนาต่อเนื่อง จนกลายเป็นจุดเด่นของชุมชนได้อย่างไม่ยากนัก 

 

สิ่งสำคัญสำหรับคำสารภาพขณะนี้

ไม่เพียงแต่ทำให้ผมได้ฉุกคิด

แต่ชีวิตในชุมชนแห่งนี้

ยังทำให้ผมเสพติด

เสพติดมิตรภาพ เสพติดเรื่องเล่า เสพติดเรื่องราว ที่นำพาให้ชีวิตการทำงานในแต่ละวัน ต้องคอยนั่งอ่าน นั่งเขียน จนไปถึงการแวะเวียนเยี่ยมยามมิตรสหาย ในแต่ละบ้าน ในแต่ละพื้นที่ของมิตรสหายทางความคิด คอยเข้ามาอ่านความคิดเห็น ว่ามีมุมมองของใครบ้างที่เข้ามาตอบความเห็น แม้จะยอมรับในระยะหลัง จะห่างหายไปบ้างก็ตาม

 

แต่ผมก็รับรู้ว่า ยังมีความรู้สึกเสพติดในแต่ละมุมมองความคิดเห็น และความต้องการ ที่อยากฟังคำถามไถ่ รับฟังความคิดเห็น ในแต่ละข้อเขียนที่อยากนำมาแบ่งแยก ให้ได้ช่วยกันมองช่วยกันคิด จะโต้แย้งถกเถียง เห็นต่าง ไม่เห็นพ้อง ผมก็ยังคงอยากรับรู้ และอ่านมุมมองความคิดเห็นเสมอ

เนื้อหาและความดี

ในแต่ละพื้นที่ของชุมชนแห่งนี้

ยังช่วยให้ผมได้เข้าใจสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไป

ในแต่ละการสร้างพื้นที่ของชีวิต พื้นที่ทางสังคม พื้นที่การเรียนรู้  และกระบวนการที่เราจะสามารถสร้างการมีส่วนร่วมของคนไทยร่วมกันได้ ไม่ใช่มีเพียงกรอบคิดทางการเมือง ผลประโยชน์ ความขัดแย้ง ความรุนแรง และการถามหาว่าใครใหญ่กว่ากัน แต่พื้นที่ของคนไทย สิ่งเหล่านี้ คือ มิติใหม่ และมิติที่สำคัญ ซึ่งคู่ขนานไปกับ สิ่งที่เรียกว่า การแลกเปลี่ยนเรียนรู้

ที่ทำให้ผมเข้าใจว่า เรายังเหลือพื้นที่อีกมาก

หากเราสามารถก้าวพ้นจากกลเกม

และกลไกแห่งอำนาจ

ที่นักการเมือง กลุ่มทุน กลุ่มเคลื่อนไหว กลุ่มผลประโยชน์ ใช้พื้นที่เพียงเพื่อปกป้องผลประโยชน์ส่วนตน กลุ่มผลประโยชน์ที่สามารถสร้างขึ้นมา จากพื้นที่ของคนตัวเล็กตัวน้อย พื้นที่ของผู้คนในชุมชนเล็กเล็ก เมื่อหลายชุมชนหลายคนรวมตัวกัน เราก็จะมีพื้นที่ของประชาสังคม เช่นเดียวกับพื้นที่ของความเปลี่ยนแปลง ที่สามารถเริ่มต้นได้จากความคิดเห็น ความคิด ความเข้าใจ องค์ความรู้ และการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ซึ่งจะสามารถนำไปสู่การเปลี่ยนแปลง ผมเชื่อว่า เป็นไปได้

ในพื้นที่

ของชุมชนแห่งนี้

ชุมชน GOTOKNOW แห่งนี้

มีคำตอบในแต่ละการค้นหาเหล่านั้นอยู่จริง แม้ใครหลายคนในชุมชนแห่งนี้ จะยืนยันว่าพื้นที่ชุมชนเสมือนจริงไม่มีอยู่จริง ไม่มีมิตรภาพอันแน่นอนยั่งยืน หรือมีเพียงเรื่องหลอกคำลวงให้เราได้เข้าใจเท่านั้น แต่ผมกลับมองว่า บทพิสูจน์ของผู้คนในชุมชนแห่งนี้ คือ คำตอบที่ดีที่สุด

บทพิสูจน์ภายใต้ การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ คำทักทาย การบอกเล่าเรื่องราวในชีวิต การอธิบายทักษะมุมมองของชีวิต หรือการแบ่งปันในแต่ละอารมณ์ความรู้สึก ผมถือว่า สิ่งเหล่านี้เป็นบทพิสูจน์ ซึ่งก่อให้เกิดการมีอยู่จริง มีผู้คน และ มีชุมชน อยู่จริง

 

การแลกเปลี่ยนมิตรภาพความคิดเห็น

การร่วมมือร่วมใจเพื่อน้ำใจให้กัน

การช่วยเหลือกันและกัน

คือความจริงที่ปรากฎขึ้น แม้ในท่ามกลางข้อสังเกตถึงทิศทาง และความจริงในการรวมกลุ่มกัน ผมก็ยังคงเชื่อมั่นว่า ทิศทางในอนาคตของ GOTOKNOW ยังคงมีคำตอบในพื้นที่ที่สดใส มีเรื่องเล่าและเรื่องราวของความจริง ที่สามารถทำให้เราได้สร้างสรรค์โอกาสแห่งการเรียนรู้ โอกาสแห่งการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกัน กับ ผู้คนในชุมชนแห่งนี้

ในท่ามกลางมิตรภาพ

ในท่ามกลางข้อเขียนและความคิดเห็น

ขอบคุณมากครับสำหรับมิตรภาพ ตลอดระยะสามปีที่ผ่านมา

ตลอดระยะเวลาในการสร้างพื้นที่แห่งองค์ความรู้

สร้างพื้นที่ของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้

ขอบคุณมากครับ

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 184822เขียนเมื่อ 27 พฤษภาคม 2008 18:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 00:15 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

สวัสดีค่ะ คุณ kati

 

มหัศจรรย์ แหล่งเรียนรู้ ที่หลากหลาย

... ล้วนเติมเต็ม ความหมาย ได้สร้างสรรค์

เติมความรู้ เต็มกำลังใจ ในทุกทุกวัน

... มิตรภาพ เกินภาพฝัน เกินพรรณนา

 

 + ดีใจ ที่ได้รู้จัก .. สุขใจ ที่ได้ทายทัก +

       ขอบคุณ gtk ขอบคุณทุกท่านค่ะ

 

พี่ Kati

เรียบเรียงออกมาได้ตรงใจมากครับ นั่นคือ ความเป็นไปของ Gotoknow

วันนี้มีนักวิจัยจากจุฬาฯ มาสัมภาษณ์ผม เกี่ยวกับ Blogger และผมเองได้เล่าทุกแง่มุมของ Gotoknow แบบมีพัฒนาการ รวมถึงพัฒนาการของผมด้วย ที่สำคัญ ผมบอกว่า มิตรภาพ เครือข่าย และ การพบแบบ face to face

และเธอ(นักวิจัย) คุยเรื่อง oknation ให้ฟังในแง่มุมที่น่าสนใจด้วย

มาอ่านบันทึกพี่ในครั้งนี้ ตรงนี้คือคำตอบด้วยครับ

คาราวะพี่ครับ

----

เอก-จตุพร

สวัสดีครับ คุณ Poo

ขอบคุณอย่างยิ่งครับ

สำหรับมิตรภาพ มิตรไมตรี และความคิดเห็นที่มอบให้กัน มีหลายเรื่องราวในชุมชนแห่งนี้ ที่น่าจะจัดทำ รวบรวมมุมมอง จนกระทั่งถึงการถอดความคิด ถอดบทเรียนในแต่ละประสบการณ์ของผู้ที่อยู่ร่วมในชุมชนแห่งนี้

ยินดี และขอบคุณในมิตรไมตรีครับ

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีครับ คุณเอก : จตุพร

ขอบคุณอย่างมากครับ

สำหรับคำกล่าว และความคิดเห็นที่มอบให้กันเสมอมา สำหรับมุมมองเรื่องชุมชนแบบใหม่ หรือการสร้างชุมชน เพื่อให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เกิดการสื่อสารความคิด ความเข้าใจ จนไปถึงองค์ความรู้ หรือแม้กระทั่งน้ำใจไมตรี และมิตรไมตรีของผู้คน ที่สามารถแบ่งปัน และมอบให้กันได้นั้น ถือเป็นหนึ่งมิติแห่งความดีงาม

เป็นมิติที่สำคัญ

ที่ผมเชื่อเสมอว่า หากเราสามารถสร้างพื้นที่ ในการสื่อสาร บอกเล่า บอกกล่าว และถ่ายทอดความคิดเห็นร่วมกันได้ น่าจะเป็นช่องทางเลือกที่สำคัญ ในโลกที่เรามีคำถามต่อสื่อแขนงอื่น ต่อสื่อสารมวลชนหลัก ของหนังสือพิมพ์ วิทยุ และโทรทัศน์

ผมเชื่อเสมอว่า

มิติ ทิศทาง และพื้นที่ ของชุมชน GOTOKNOW มีคำว่า โอกาส และศักยภาพ ที่พร้อมจะสร้างสรรค์สิ่งใหม่ใหม่ในสังคมไทยได้อีกมากมายครับ

ขอบคุณมากครับ

สำหรับมิตรภาพ และมิตรไมตรี ที่มอบให้กันเสมอมาก

ปล.เมื่อ เดือน สองเดือนที่แล้ว มีงานสำคัญที่ต้องขึ้นไปสัมภาษณ์ คณะละครชุมชน ละครเยาวชนที่เชียงใหม่ แต่ติดขัดปัญหาเรื่องระยะเวลา ที่ไม่อำนวย เดิมตอนแรกว่าจะโทรศัพท์หาคุณเอก เผื่อได้ไปนั่งพูดคุย พบปะหน้าตา แต่ติดปัญหาเรื่องเวลา เลยกะว่า ช่วงไหนว่างๆ ขึ้นไปเชียงใหม่ แล้วไม่มีธุระใดเร่งด่วน จะหาโอกาสพบเจอสักครั้ง ครับ

ส่วนที่มากรุงเทพฯ นั้น

อาจจะไม่ค่อยได้พบเจอแถว ละแวก สวนเงินมีนา เพราะนานทีผมจะแวะเข้าไปครับ

ส่วนใหญ่ที่ไปบ่อยที่สุด คือ ร้าน Hemlock ถนนพระอาทิตย์ กับ ร้านหนังสือเดินทาง ซึ่งย้ายไปตั้งบริเวณ ใกล้หอศิลป์สิริกิติ์ เชิงสะพานผ่านฟ้าฯ

ไว้โอกาสเหมาะสม

คงได้พบปะสนทนา สักคราว นะครับ คุณเอก

ขอบคุณมากครับ

ใช้ชีวิตที่ กรุงเทพฯ มากกว่าแล้วครับผม

วันหยุดไม่มีอะไรก็ไปปั่น จักรยานที่สวนรถไฟ ไปหาซื้อหนังสือ ไปจิบกาแฟ

ส่วนหนึ่งก็เดินทางไปทุกที่เลยตามงานพาไปครับ

 

สวัสดีครับ คุณเอก

ดีเลยครับ

ถ้าอยู่กรุงเทพฯ จะโทรหาไปหาครับ จะได้ชวนไปจิบกาแฟที่ร้านหนังสือเดินทาง ครับ ไว้วันไหนว่างว่าง จะโทรชวนไปนั่งสนทนาธรรม พร้อมชากาแฟ กันสักครา ครับ

ขอบคุณครับ

gotoknow นี้ได้สอนหลายสิ่งหลายอย่างมากกว่าที่คาดหวัง  เป็นชุมชนที่หลากหลาย  แค่ได้อ่านคำเขียนก็อาจทราบตัวตนคนนั้น  แม้บางคนจะหนีตัวตนเองออกไป

วิธีคิด พฤติกรรม  การกระทำ  บ่งบอกถึงตัวตน  ความรู้ความคิดที่เขียนบางทีอ่านแล้วก็เวียนเกล้า  บางคนเขียนเพราะอยากเขียนไม่ต้องการคนอ่าน  บางคนอ่อนไหวซะสิ้นดี  บางคนแข็งจนแค่ผ่านยังไม่อยากมอง

สิ่งที่เห็นส่วนใหญ่ออกจะเป็นสุนทรีย์  ของความคิดความเข้าใจระหว่างกัน  บางครั้งเห็นคนฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด  ก็อดสงสารมิได้  จะไม่ผลีผลามโจนทยานกระโดดเข้าไปใส่กับเขาด้วย 

เห็นด้วยกับคุณKati ว่าเราต้องอยู่บนความแตกต่าง  ที่ชุมชนนี้อยู่ได้มา 3 ปีไม่มีปัญหาเพราะเรายอมรับความแตกต่างนี้แหละ 

สวัสดีครับ คุณ ลุงเอก

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ

ที่ว่างานเขียน ล้วนบ่งบอกตัวตน บ่งบอกวิธีคิด พฤติกรรม และการกระทำ เห็นด้วยอย่างยิ่ง เพราะสิ่งเหล่านี้ต่อให้แอบซ่อนเช่นไร แต่หากให้เขียนบ่อยครั้ง ให้เขียนบ่อยเท่าใจอยากอธิบาย วันหนึ่งตัวตนที่แท้จริง จะแสดงออกมา อย่างแน่นอนครับ

เห็นด้วย

ในมุมมองของการอยู่ร่วมกัน บนความแตกต่าง ผมเชื่อเสมอว่า คนเราไม่เคยเหมือนกัน เราอาจคล้ายกัน แต่เราไม่เหมือนกัน ดังนั้น ในท่ามกลางตรรกะข้อแรกของความไม่เหมือนกัน คือ การอยู่ร่วมกันภายใต้ความแตกต่าง และยอมรับความแตกต่างร่วมกัน อย่างไรบ้าง จะมีกฎเกณฑ์ กลไก ในการสื่อสารใด เพื่อทำให้เราดำรงอยู่ร่วมกันในแต่และความแตกต่างของผู้คน

ผมเชื่อว่า

สิ่งเหล่านี้คือจุดเด่นที่สำคัญยิ่ง ของ GOTOKNOW ครับ

ขอบคุณมากครับ

สวัสดีคะ คุณKati

งานเขียนในบันทึกนี้เป็นอีกบันทึกหนึ่งที่มีคุณค่า และสะท้อนบรรยากาศ ความเป็นอยู่ ของสมาชิกในชุมชนได้เห็นภาพมากเลยคะ

ดิฉันเองเข้ามาดูแล GotoKnow.org แบบเต็มตัวก็ช่วงต้นปีที่แล้ว สำหรับการเริ่มต้นของ GotoKnow.org เหมือนเป็นประวัติศาสตร์ที่ดิฉันได้ติดตามอ่าน และรับรู้จากบันทึกของ Blogger ที่เป็นสมาชิกในช่วงแรกๆ ของ GotoKnow.org คะ

ขอบคุณมากคะ ^_^

  • สวัสดีครับ
  • ผมเป็นอีกคนหนึ่งครับที่ติดตามอ่านบันทึกของคุณน้าครับ (ขออนุญาตเรียกคุณน้านะครับ อิอิ)
  • โดยส่วนตัวผม ผมมีความรู้สึกว่าที่แห่งนี้เปรียบเสมือนที่ว่างที่พร้อมที่จะเติมเต็มสิ่งต่าง ๆ ที่ขาดหายไป
  • ความงดงาม คือผลที่เกิดขึ้นจากความว่างเปล่า
  • การเติมเต็มของทุก ๆ ความรู้สึก เหมือนกับทุก ๆ คนร่วมกันแต่งแต้มสีลงบนผืนผ้าใบ  เป็นยิ่งกว่าจิตรกรใดในโลกจะสร้างได้
  • การอยู่กับความว่างเปล่า บางทีก็ไม่ได้เงียบเหงาเสมอไป
  • ผมยังพูดคุยกับทุก ๆ คนในพื่นที่ Gotoknow นี้ หากแต่การพูดคุยและพบป่ะกันนั้น ยังครึกโครมอยู่บนพื้นฐานแห่งความเงียบ
  • ผม และ เราทุกคนในพื้นที่แห่งนี้ พูดคุยกันในความเงียบ เป็นความเงียบที่ส่งเสียงสำเนียงที่แจ่มชัดเจน และเสนาะอยู่ในความรู้สึกดีดีที่ทุกคนมีให้แก่กันครับ
  • ขอบพระคุณครับ

สวัสดีค่ะ คุณ Kati

ขอบคุณมากๆ ค่ะสำหรับบันทึกนี้ ดิฉันขอแสดงความคิดเห็นต่อยอดด้วยคนนะค่ะ

ดิฉันคิดว่า การให้ข้อคิดเห็นโต้แย้งก็มีพอสมควรนะค่ะ แต่เป็นการโต้แย้งที่แสดง Fact หรือถ้าเป็นความคิดเห็นก็จะค่อนข้างสุภาพ อาจจะเป็นด้วยว่า:

- บันทึกส่วนใหญ่เป็นบันทึกของความสุข เป็นบันทึกของความจริง ไม่ใช่บันทึกข้อคิดเห็น จึงเห็นการสนับสนุนเป็นส่วนใหญ่ค่ะ

- และการแสดงตัวตนอาจทำให้เกิด Conflict avoidance แต่ดิฉันชอบมากกว่าที่จะเห็นคนที่ไม่แสดงตัวตน (ไม่ login) เข้ามาแสดงความคิดเห็นโต้แย้ง

หรือไม่ก็ จะให้แย้งอะไร ก็มันแย้งไม่ออกนี่น่า ไม่ถนัดเรื่องนี้นะ อ่านเฉยๆ ดีกว่า เป็นต้นค่ะ :)

สวัสดีค่ะ

วันนี้ได้กลับมาอ่านบันทึกนี้อีกครั้ง

ขอแวะทักทาย และยังรออ่านบันทึกจากคุณ Kati อยู่นะคะ ^_^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท