แช่ผ้าซัก/บิด/สะบัด/ตาก/พับ/รีด

แช่ผ้าซัก บิด ตาก สะบัด พับ รีด... โอ้แม่จ๋า...ทำไมชีวิตจึงวุ่นวายอย่างนี้

จาก ภารกิจพรากผู้เยาว์ สู่เรื่องราว ตกหอ ร้อนถึง(ญาติ)ผู้ใหญ่ ตามติดมาด้วย เมื่อลูกรักหลุดอาการ...โฮมซิก! ก็มาถึงปัญหาจุกจิกในชีวิตประจำวันค่ะ

ชีวิตยุคใหม่ของบรรดาเด็กอยู่หอพัก ทั้งลูกผู้หญิงและลูกผู้ชาย ต้องลงมือทำเรื่องเหล่านี้ ไม่มีข้อยกเว้น อย่างน้อยก็ต้องทำเป็นประจำรายวันกับชุดชั้นใน ถุงเท้า จริงมั้ยคะ?

งานกิจวัตรประจำวันประเภท ซักผ้า รีดผ้า เช็ดปัดกวาดถู เหล่านี้ ถ้าใครเคยฝึกหัดทำมาตั้งแต่เด็กๆ ก็จะไม่ยาก แค่จำเจเท่านั้นเอง หรือเปล่าคะ...งานจำเจประจำสัปดาห์ของคนยุคใหม่ ทำให้เป็นเรื่องสนุกเข้าไว้ค่ะ

แต่ฉันพลาดไปแล้วค่ะ พลาดที่ไม่ได้เตรียมความพร้อมให้สาวน้อยก่อนเวลาอันสมควร แค่คิดว่าเมื่อถึงเวลา ก็ทำได้เองค่ะ เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง เอาตัวฉันเองเป็นหนึ่งตัวอย่าง(ที่ดี) เชียวนะคะ

อย่าเอ็ดไปค่ะ ฉันเพิ่งจะรีดผ้าเป็นเรื่อง เมื่อแต่งงานมีลูกโตเข้าโรงเรียนแล้วนี่สิคะ แต่ฉันก็มีวิธีการเรียนรู้ของฉัน แหม ไม่เห็นยากตรงไหน ตำราก็มีเขียนบอกไว้ตั้งหลายเล่ม รีดไปเปิดตำราไป ก็สนุกดีนะสิคะ พิสูจน์แล้วว่าไม่ได้ยากกว่าการใช้งานคอมพิวเตอร์หรือการขับรถยนต์ แค่ไม่ค่อยจะมีเวลาและ...บ่อยๆ ก็ขี้เกียจจังนะค่ะ

รีดผ้าไม่เป็นไม่เห็นเดือดร้อน ก็แหม...ยุคสมัยนั้นมันสะดวกสบาย มีแม่บ้าน มีเด็กช่วยทำงาน ค่าแรงไม่แพงแสนแพง แต่สมัยนี้ ใครๆ เขาก็เรียนสูงๆ มีอาชีพดีๆ ส่วนที่เหลือมาให้เราจ้างทำงาน จ้างไปก็เหนื่อยปากเปื่อยปากแฉะไปค่ะ พอสอนงานกันไม่ทันไร อ้าวจะไปแล้วรึ...ครั้นจะเรียกใช้บริการแม่บ้านสั่งตรงจากต่างประเทศ ญาติผู้ใหญ่ไม่เอาด้วยค่ะ กลัว...งั้นก็ถู ๆ ไถ ๆ ทำกันไป ชุดไหนรีดยากนัก จ้างร้านซักรีดได้ก็จ้างกันไปค่ะ แต่ชุดไหนยังเป็นตัวโปรดอยู่ก็ลงแรงซักรีดเอง โชคดีนะคะมีเพื่อนเป็นเจ้าของร้านซักอบรีด ฉันเลยผูกขาดใช้บริการจนเคยชินเรื่อยมา

แล้วทำอย่างไรดี เมื่อสาวน้อยเข้าเมืองไปเรียนหนังสือ ไปอาศัยอยู่ในกล่องในมหานคร เมื่ออยู่ๆ ก็เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของตัวเอง แล้วจะทำอย่างไร ทำอะไร ๆ ก็เป็นอยู่บ้าง แต่ไม่ได้ทำเป็นประจำ เพราะเราให้เธอมีหน้าที่หลักๆ คือ เรียนหนังสือค่ะ เรื่องงานบ้านงานครัวให้เป็นเรื่องรองๆ ลงไป ทำได้แต่ไม่ถึงขั้นกิจวัตรประจำวันค่ะ

ตำราค่ะ มีตำราซื้อเก็บไว้ตั้งหลายเล่ม นี่อย่างไรคะ ยังสามารถใช้ประโยชน์ต่อถึงรุ่นลูกได้ แค่นี้ยังไม่พอค่ะ หนังสืออ้างอิงในห้องสมุด ไปขุดไปค้นมาไขความสงสัยให้กระจ่าง แบบนี้เลยค่ะ แล้วก็ตั้งใจไว้ว่าจะนำเรื่องราวเม้าท์เรื่องรีดผ้ามาเล่าเป็นบันทึก เผื่อแผ่แบ่งปันประสบการณ์พ่อแม่ไปยังว่าที่พ่อแม่ของเด็กหอทั้งหลาย ที่จะต้องเจอศึกหนัก ความจำเป็นบังคับลูกรักให้ต้องทำกิจวัตรประจำวันและประจำสัปดาห์เหล่านี้บ้างค่ะ

ไม่อายหรอกค่ะที่ไม่ได้เตรียมความพร้อมจนสาวน้อยของฉันทำอะไรเกือบไม่เป็น แต่อีกเดี๋ยวสาวน้อยของฉันก็จะทำเป็น ไม่ได้แตกต่างจากการฝึกหัดขับรถสักนิด ทุกคนเมื่อเริ่มต้นก้าวแรก อาจเป็นก้าวที่แสนยากเย็นในการตัดสินใจ แต่พอผ่านก้าวที่หนึ่ง สอง สามไปแล้ว การลงมือทำอะไรๆ ให้ชีวิตก็ตัดสินใจได้ง่ายขึ้นค่ะ

มีตำราอ้างอิงมากมายในห้องสมุดค่ะ (ตัวอย่างเล็กๆ สามารถใช้เป็นคู่มือสามัญประจำบ้าน!)

หรือจะเรียนรู้กับสื่อต่างๆ ในอินเทอร์เน็ต เช่น

How to Iron a Shirt - Esquire ที่นี่ค่ะ

How To Iron a Pair Of Pants ที่นี่ ค่ะ

ส่วนนี่...วิธีพับผ้าน่าสนุกค่ะ...

และอีกมากมาย เรียนรู้ให้สนุกค่ะ!

(ลองใช้บริการพี่กูลเกิ้ลช่วยค้นให้ โดยพิมพ์คำว่า รีดผ้า+Youtube ดูนะคะ แอบติดนิสัยนกฮูกมาค่ะ)

เวลาผ่านไป เสียงออนไลน์ผ่านมือถือหลายครั้งเป็นเรื่อง การซักผ้า แช่ผ้า คัดแยกผ้าค่ะ

“ย่าๆ ใส่ผงซักฟอกแค่ไหน” (ประโยคนี้ถามเพราะไม่เคยซักผ้าด้วยมือด้วยผงซักฟอกมาก่อน ใช้แต่น้ำยาซักผ้าค่ะ)

“แม่ ทำไมซักหลายน้ำแล้วยังเป็นฟองอยู่ล่ะ” (ประโยคนี้คงจะไม่รู้ส่วนผสมผงซักฟอกและน้ำนะคะ)

“คุณแม่(ของเพื่อนสนิท)... เวลาซักผ้าตู้หยอดเหรียญ เค้าต้องใส่น้ำลงไปด้วยไหมคะ?” (ประโยคนี้ถามครั้งแรกที่ยังไม่เคยใช้เครื่องซักผ้าแบบหยอดเหรียญ)

“แม่ ซักเสื้อผ้าสีกับเสื้อขาว สีมันจะตกใส่ไหมเนี่ย” (ประโยคนี้ถามเสื้อสีเก่าแล้วแต่เป็นตัวโปรดที่ใส่หลายครั้งแล้ว)

“ย่าๆ ที่รีดผ้าที่แม่ซื้อให้ มันจะหักไหมเนี่ย...” (ประโยคนี้ถามเพราะไม่เคยใช้ที่รีดผ้าแบบบอบบางและเบาค่ะ)

“วันแรกหิ้วเสื้อผ้าไปให้เพื่อนข้างห้องสอนวิธีรีดผ้าให้ ตอนนี้รีดได้บ้างแล้ว แถมยังรีดเสื้อให้ลูกเราด้วยนะ” (ประโยคนี้ เพื่อนฉันซึ่งเป็นแม่ของรูมเมทสาวน้อยขอเล่า)

อย่างไรก็ตาม ประสาพ่อแม่ ญาติผู้ใหญ่ก็ไม่อยากให้สาวน้อยต้องลงมือทำอะไรๆ เองทั้งหมดค่ะ เราขอให้ไปติดต่อใช้บริการ ซัก รีด ที่มีอยู่ในละแวกที่พัก เธอก็อ้างว่าแพงบ้าง อย่างโน้นอย่างนี้ เลยทราบว่าเลือกใช้บริการหยอดเหรียญซักผ้าจากเครื่องอัตโนมัติที่มีบริการในหอพัก แล้วต่อมาก็มีเสียงลอยตามสาย บ่นเรื่องเสื้อผ้าไม่ยอมแห้ง (ฝนตกบ่อยค่ะ) และสุดท้าย...

“แม่...วันนี้แม่มากรุงเทพ แม่แวะไปเอาเสื้อผ้าที่หอไปซักให้ด้วยนะแม่ หนูต้องไปทำกิจกรรมรับน้องที่ต่างจังหวัด” (ประโยคนี้ได้โอกาส...ใช้แม่เสียเลย)

เจอลูกอ้อนแบบนี้ ฉันก็ได้โอกาสจัดการติดต่อจ่ายเงินทำสัญญาจ้างซักรีดเสื้อผ้าให้แม่สาวน้อยในอัตรา 100 ชิ้น 1,500 บาทต่อเดือน ซักไม่ครบ 100 ชิ้น ก็นำไปสมทบรวมในเดือนถัดไปได้ค่ะ ส่งเสื้อผ้าซักแล้วรอรับเสื้อผ้าได้ในอีกสามวันข้างหน้า ซึ่งทราบว่า ธุรกิจบริการซักรีดในอพาทเม้นท์แห่งมหานคร จะส่งเสื้อผ้าของลูกค้าเข้า “โรงงาน” เพื่อบริหารจัดการค่ะ เป็นความรู้ใหม่ของคนบ้านอยู่นอกเมืองเชียวนะคะ (ฉันนี้เชยจัง ^^)

เสร็จไปอีกหนึ่งภารกิจค่ะ เฮ้อ! ถอนใจเฮือกพร้อมฉีกยิ้มโล่งค่ะ...แต่ไม่ลืมกำชับเป็นลายลักษณ์อักษรให้จัดระบบการส่งเสื้อผ้าไปซักรีดให้ไม่เกิดปัญหาไม่มีเสื้อผ้าจะใส่ แล้วจะเป็นข้ออ้างกระโดดโลดเต้น กำชับปิดท้ายให้สาวน้อยมีหน้าที่ตั้งใจเรียนหนังสือให้เต็มที่ อย่าขาดเรียนบ่อย อย่าลืมรับประทานข้าว ผลไม้ให้ครบทุกมื้อ จะได้ไม่ต้องพึ่งพารับบประทานน้ำมันระหุ่ง มีแรงโหนรถเมล์ค่ะ แล้วก็ใกล้สอบแล้ว ระบบการเรียนในรั้วมหาวิทยาลัยไม่เหมือนระบบการเรียนในรั้วโรงเรียนอีกต่อไปแล้วค่ะ

บอกสาวน้อยเสมอว่าฟัง-ร้องเพลงนี้ให้คล่องแล้วจะเข้าใจชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยของเรา...ค่ะ

สัปดาห์หน้า ปิดเรียน ปิดทำงานยาวหลายวัน ตกลงว่าฉันกับพี่ผมคนโสตฯครับ จะขับรถไปมหานครเพื่อรับสาวน้อยกลับบ้านค่ะ ได้เที่ยวตามรายทางกันอีกแล้ว...บันทึกหน้าจะพาไป “บึงฉวาก” เสียทีค่ะ ติดค้าง “รอ” มาหลายวันแล้ว

นึกว่าคำถามจะหมดไป มาอีกแล้วค่ะ

“แม่ ก่อนจะเอาผ้าไปให้เค้าซัก เราต้องขยี้คราบที่คอเสื้อก่อนไหม?”

ว้า! อนุมัติให้แม่รีบลาออกจากงานไปอยู่กับหนูได้ไหม? แอบรำพึงค่ะ...

เจอคำถามส่งท้ายแบบนี้...แล้วจะตอบว่าอย่างไรดีคะ

แต่ก็เป็นสีสันของการเดินทางแห่งชีวิตดีค่ะ สำหรับประสบการณ์คุณแจ๋วของสาวน้อย...และประสบการณ์แม่กับลูกแยกกันอยู่(ชั่วคราว) ค่ะ

ปิดท้าย เกร็ดความรู้เรื่องรีดผ้าค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี
ใน ใคร อะไร ที่ไหน อย่างไร เมื่อไร

คำสำคัญ (Tags): #การซักผ้า#การรีดผ้า

หมายเลขบันทึก: 271396เขียนเมื่อ 27 มิถุนายน 2009 09:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:58 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (34)

สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon

เขียนเมื่อ 27 มิถุนายน 2009 09:42 น. ()

สะท้อนชีวิตคนสมัยนี้ได้ดีจริงๆค่ะ

เรื่องซักผ้ายังพอไหว...หากไม่ตกสี ไม่ใช่ผ่าพื้นเมือง ก็ขอให้เครื่องซักผ้าช่วย

พับก็ยังไหว ถึงกองผ้าไม่ตรงแน่ว...ก็ยังพอสบายตา

แต่สำหรับเรื่องรีดยอมแพ้ค่ะ...เสื่อผ้าที่ใส่ (มาทำงาน) ก็จะเป็นพวกผ้ายืดซะเลย

ถ้ามีผู้บ่าวมาขอ...ไม่ต้องมีสินสอดทองหมั้น

เอาแค่รีดผ้าเรียบก็พอ

จะได้ Look smart กะเค้าบ้าง

ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี