สวัสดีค่ะ
* มาอ่านโคลงโลกนิติ(สำนวนเก่า)
* ขอคารวะ ๑ จอก (เปล่า)
* อิอิ
สวัสดีครับอาจารย์ นึกถึง กลอน หนทางหอยทาก ของลุงเนาว์ ที่ว่า
ในหญ้ารกนั้นมีทาง เปลี่ยวอ้างว้างไร้คนเดิน
ทากน้อยจึงทาเงิน เป็นเงางามวะวามไว้
รอว่าสักวันหนึ่ง ซึ่งตะวันอันอำไพ
จะเกรี้ยวกราดและฟาดไฟ ประลัยหญ้าลงย่อยยับ
เมื่อนั้นแหละเงินงาม ระวีวามจะตามจับ
เพชรผกายจะฉายวับ ขับเงินยวงแห่งช่วงทาง
และทากน้อยจะถมเนื้อ เพื่อภาวะแห่งผู้สร้าง
ระเหิดหายละลายร้าง อย่างเคยเคยทุกคราวครั้ง
ทางนั้นจึ่งปรากฏ ทอดไปจรดที่ใจหวัง
ตราบใดที่หญ้ายัง ก็บังใจที่ไขว่คว้า
การเกิดต้องเจ็บปวด ต้องร้าวรวดและทรมา
ในสายฝนมีสายฟ้า ในผาทึบมีถ้ำทอง
มาเถิดมาทุกข์ยาก มาบากบั่นกับเพื่อนพ้อง
อย่าหวังเลยรังรอง จะเรืองไรในชีพนี้
ก้าวแรกที่เราย่าง จะสร้างทางในทุกที่
ป่าเถื่อนในปฐพี ยังมีไว้ให้รอเดิน
(ประชาธิปไตย , 13 ตุลาคม 2516)
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ขอบคุณพี่นุส ครับ
มาเยี่ยมๆ มอง ๆ
น้องกวิน
ครับท่านหัวหน้าแกงค์ อิๆ
สวัสดีค่ะ
* เข้ามาขอบคุณกลอนหอยทาก
* มีอาหารมากำนัลตามคำเรียกร้อง
* รายการนี้จัดให้เข้ากับบรรยากาศของกลอนหอยทาก
* ไก่ย่างเจ้าเดิมจากน้ำตกไทรโยค...กินแกล้มกับปลาร้าการ์ตูน มุกดาหาร...ปลาร้าแม้จะเก่า(หมักนานวัน) แต่ก็อร่อย
4หา
เอา 5พ มา ลปรร.
ขอบคุณคุณพี่อาจารย์พรรณา ครับ สำหรับ ส้มตำ ไก่ย่าง
ขอบพระคุณอาจารย์ ผอ.ประจักษ์ มากๆ ครับ ที่สรุป ย่อใจความของโคลงไว้ ..เจ๊งไปเลยครับ...