ที่มาของบทความ จากบันทึก โหยไห้หาครู (รักวัวไม่ผูก รักลูกไม่ตี?)
Q : สวัสดีค่ะ คุณกวิน..ใบไม้ตามมาอ่านในฐานะที่ถูกพาดพิง..ในประเด็นของการใช้อำนาจโดยทำให้กลัวนั้น ใบไม้เข้าใจค่ะ แต่ยังขอยืนยันว่า ให้คนปรับพฤติกรรมด้วยความเข้าใจย่อมดีกว่าให้เขายอมทำอะไรโดยมีความกลัวเป็นแรงขับ นั่นหมายความว่า เมื่อใดที่ไม่ขู่ให้กลัว ก็จะไม่ทำ ใช่หรือไม่ ในขณะที่ หากสามารถสร้างความเข้าใจให้เขาได้ เขาก็ทำต่อไป เพราะเห็นในประโยชน์ จริงไหม ไม่ได้ปฏิเสธการใช้อำนาจ แต่ต้องใช้ให้ถูกกาละเทศะ ใช้เพื่อควบคุมคนที่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน หรือใช้เพื่อเป็นกรอบในวงกว้างได้ค่ะ แต่ถ้าใช้ไม่ดูตาม้าตาเรือ นอกจากจะไม่ได้ใจคนแล้ว ระวังคนใช้จะบ้าอำนาจโดยไม่รู้ตัวนะเออ.. เห็นด้วยกับครูอ๋อยค่ะ.. ตีเด็กต้องดีด้วยใจ..เติมเต็มด้วยเหตุผล..ใส่รอยยิ้ม..ไม่ใช่ใส่อารมณ์ การลงโทษด้วยความปรารถนาดีและสร้างความเข้าใจควบคู่ไปด้วยนั้น ย่อมมีประสิทธิภาพ และปรับพฤติกรรมนักเรียนได้มากกว่าการลงโทษเฉย ๆ เด็ก ๆ รับรู้ได้ค่ะว่า โดนลงโทษด้วยความรัก..^__^.. การถูกลงโทษด้วยความรักดีกว่าโดนปล่อยปละละเลย ไม่สนใจใยดีเป็นไหน ๆ อย่างน้อยเขาก็ต้องการให้มีคนเห็นความสำคัญของเขาบ้าง..
สวัสดีค่ะคุณน้องกวน...
เรื่องราวเชิงกวนก็น่าอ่านดี...พี่nussa-จำผิดรึเปล่านะว่า สะบาย เขียนเป็นสบาย...ดูข่าวเรื่องเขื่อนดินแตกน่ากลัวจังมีพฤติกรรมที่ไหลบ่ารุนแรง ไปในทิศทางใดทิศทางหนึ่ง ก็ย่อมมีความยากลำบากที่จะหยุดยั้งพฤติกรรมนั้นๆ (เขื่อนกักเก็บพฤติกรรม แตก พฤติกรรมจึงไหลบ่าไปอย่างเชี่ยวกราก) เอ...เราบ้าแบบไหนหว่า....
สบายดีมั๊ยน้องกวน...เอ๊ย...น้องกวิน....ฝนตกไหม..
เคยได้ยินว่า บ้าห้าร้อยจำพวก แต่ก็แน่ใจว่าเป็นการเปรียบเปรยไปในทางไหน...
เคยฟังเรื่องเล่าตอนแรกเรียนบาลีว่า เด็กคนหนึ่งไปกวนขอคาถาเรียนเก่งจำดีจากท่านอาจารย์ ท่านทนรบเร้าไม่ได้จึงบอกว่า อุมมัตติโก โหมิ เอาไปท่องแล้วจะเรียนเก่งความจำดี... ประมาณนี้
ต่อมา เด็กคนนี้ก็ค่อยๆ เรียนเก่งความจำดีขึ้น จึงสงสัยเหลือเกินว่าคาถาที่ท่านอาจารย์ให้นั้น แปลว่าอย่างไร... จนวันหนึ่งได้มีโอกาสเรียนถามน้องเณรเปรียญ พอน้องเณรฟังก็หัวเราะดังลั่นพลางบอกว่า ผมเป็นคนบ้า ! ผมเป็นคนบ้า !
สรุปว่า อุมมัตติโก โหมิ แปลว่า ผมเป็นคนบ้า (5 5 5...)
เจริญพร
มาเยี่ยมครับ
คนพลัดถิ่น ขอบคุณครับ
พี่นุส nussa-udon ขอบคุณครับ บ้างาน งัย
ครูแอน ขอบคุณครับครูแอน บ้าแบบไหนครับ
นมัสการพระคุณเจ้า BM.chaiwut ขอบพระคุณครับ พระคุณเจ้า สำหรับคาถา อุมมัตติโก โหมิ
พี่ครูโย่ง ครูโย่ง หัวหน้า~ natadee ขอบคุณครับ
สวัสดีครับคุณกวิน บทความของคุณอ่านแล้วมันส์ดีครับ อ่านแล้วก็รู้สึกว่า คนเราเกือบทุกคนต่างบ้ากันไปคนละอย่างสองอย่าง บางคนบ้าหลายๆอย่าง คงต้องค้นหาตัวเองต่อไปว่าบ้าอะไรบ้าง เมื่อก่อนเคยโดนเพื่อนแอบด่าว่า บ้าม่อ เพิ่งมารู้หลังจากภรรยามาบอก ฮ่าๆๆ ทางทีดีต้องพยายามควบคุมความบ้าให้เข้าสู่ทางสายกลางซะที สู้ๆ
ขอบคุณครับสำหรับข้อคิด
สวัสดีค่ะ
* มาอ่านกวิน - กวน
* ขอเป็นสักพวกนะค่ะ.....กลัวตกรุ่น๕๕๕
ขอบพระคุณครับคุณพี่ hall ที่เข้ามาอ่านและชอบบทความที่กวินเขียน พี่กับผมนี่บ้า เหมือนกันเลยนะครับ :) กวินคิดว่า คนที่รู้ว่าตัวกำลังบ้านั้นไม่บ้าหรอกครับ ส่วนคนบ้ามักจะบอกว่า ฉันไม่ได้บ้า... แต่อัจฉริยะ กับคนบ้า ก็มีความใกล้เคียงกันมาก เป็นกำลังใจให้พี่ (+ตัวกวินเอง) นะครับ (ในภาพ รูปลูกสาวหรือป่าวครับ น่ารักจัง)
สวัสดีครับคุณพี่อาจารย์ พรรณา ผิวเผือก เมื่อกี้มีนักเรียนมาสมัครเข้าค่าย ODOT (วันดำบล วันดอกเเตอร์) คุณหมอถามเด็กนักเรียนว่า หนูมีรูปมาหรือยังจ๊ะ ถ้าไม่มีเดี่ยว พี่วาดให้ กวิน ฮาก้ากเลย คุณหมอที่พูด ท่านอายุรุ่นพ่อของกวินแล้ว แต่ท่านตลกดีพอดีท่านเดินมาติดต่อที่ ศูนย์แพทย์พอดี และแล้วคุณหมอก็บอกว่าขอตัวไปดื่มน้ำ และปัสสาวะก่อน เห้อ 5555
ขอบคุณสำหรับ ภาพกล้วยไม้นะครับ
(ในภาพ รูปลูกสาวหรือป่าวครับ น่ารักจัง)
รูปลูกสาวครับ ขวบครึ่งพอดี :)
ขอบคุณๆ พี่ hall นะครับ
มี พระเ-ดช มี พระ-คุณ แล้ว ก็ต้องมี พะ-เรี๊ยะ(เสียงไม้เรียวกระทบก้น)ด้วยนะครับ555
แวะมาด้วยความคิดถึงครับ
รพี
ขอบคุณ มิตรรักอักษรา คุณ . รพี กวีข้างถนน ครับ
สวัสดีค่ะคุณกวิน
มาเยี่ยมทักทาย ขอบคุณค่ะ เพลงที่ให้ไว้ในบันทึกคุณคนไม่มีรากเพราะมาก ๆ เคลิ้มเลย...
อยากเป็นสาวแม่กลอง...บ้างล่ะ
สบายดีนะคะ นครสวรค์เป็นไงบ้างคะ
แล้วจะมาเยี่ยมใหม่ค่ะ คุณกวินเขียนเก่งนะคะ ขยันเขียน ผลงานมากมาย ...ชื่นชมค่ะ
ขอบคุณ เด็กพังงา ครับ เป็นเด็กพังงาก็ดีอยู่แล้ว เดี๋ยวก็อาจจะมีคนแต่งเพลงถึง จังหวัดพังงาบ้างล่ะนะครับ สบายดีครับ ขอบคุณมากๆ เมือง นครฯ ก็ฝนตกบ่อยๆ ครับ :)
เข้ามาเยี่ยมและอ่านเรื่องราวดีๆค่ะ
ขอบคุณๆ หมอ อัจฉรา ที่แวะมาอ่านบันทึกกวินครับ สบายดีนะครับ