เปรียบเทียบได้ดีมาก คิดได้ยังไง เป็นหมอหรือเปล่าค่ะ
ขอบคุณๆ rrak ครับ ที่แวะมาเยี่ยมชมครับ กวิน เป็นนักวิชาการศึกษา ทำงานด้านการศึกษา ที่เกี่ยวข้องกับการสาธารณสุขครับ :)
สวัสดีครับ พี่ ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี อันนี้คงต้องไปถามคุณ หมอ (แกนนำฝ่ายพันธมิตร)ประจำตัวคนป่วยนะครับ
แก๊สน้ำตานั้น คือ ผลข้างเคียงของการใช้ คีโมฯ ครับ กวินว่า หมอ อาจจะต้องทบทวนวิธีการรักษาที่ดีที่สุดสำหรับคนป่วยฯ นะครับ
การพึ่งอำนาจลี้ลับ การบนบานศาลกล่าวก็ถือเป็นที่พึ่งทางใจได้นะครับ..ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่าน ครับ
ขอบคุณน้อง จิ โก๊ะจิจัง แซ่เฮ~natadee ที่สุดในแก๊ง ครับ
สวัสดีค่ะคุณกวิน
สวัสดีครับ คุณพพี่ สีตะวัน ถ้าประเทศไทยกำลังป่วย กวินคิดว่าคงไม่ได้ป่วยเป็นแค่ โรคมะเร็ง(การทุจริต) เพียงแค่โรคเดียวนะครับ อืม..จริงๆ แล้วมะเร็งนี่ก็แยกเป็น อีกหลายๆ ชนิดนะครับ
พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า "อโรคยา ปรมาลาภา" ครับ
สวัสดีค่ะคุณกวิน
มาเยี่ยมไข้...คนป่วยโรคมะเร็ง...ค่ะ
เปรียบเทียบแบบบูรณาการดีจังค่ะ
ว่าแต่คนไข้จะหายหรือตาย...ยังไม่ทราบเลยนะคะ...ต้องปลงให้ตกจะได้ไม่ทุกข์ใจจริงไหมคะ...^_^...
ขอบคุณคนไม่มีรากครับ การคิดเชื่อโยง เรื่องการเมือง เปรียบเทียบกับ แนวทางการรักษาผู้ป่วยโรคโรคมะเร็ง ก็มีประโยชน์เหมือนกันนะครับ ยุคหนึ่งสมัยหนึ่ง กวินก็เคยคิดว่าตัวเองเป็นหมอผู้วิเศษ เที่ยวไปวินิจฉัยโรค พยายามที่จะทำการเยียวยารักษาไข้ ด้วยความปารถนาดี อยากให้คนไข้มีความสุขกายสุขใจ แต่วิธีการ ที่คิดว่าดี อาจจะมีผลข้างเคียงที่คาดไม่ถึง ตอนนี้กวินเองกำลังทบทวนเกี่ยวกับเรื่อง Palliative Care อยู่ล่ะครับ ไม่ได้คิดว่าจะละทิ้งคนไข้นะครับ แต่คิดว่า บางทีวิธีการรักษาที่คิดว่าถูกต้องตามตำรา ยิ่งเป็นการเพิ่มอัตตา ของตนให้มันมีความ เขื่อง ยิ่งๆ ขึ้น (มุ่งที่จะรักษาอาการป่วยไข้เพื่อเพิ่มชื่อเสียง/การยอมรับให้กับตนเอง โดยไม่ได้คำนึงถึง ผลข้างเคียงที่คนไข้จะได้รับ) กวินกำลังคิดว่า อืม คนไข้ผู้ซึ่งเหมือนไม้ใกล้ฝั่ง เขาอยากทำอะไร ก็ปล่อยให้เขาทำไปเถอะ ถ้าเขาคิดว่าทำแล้วสบายใจ ทำแล้วตัวเองและคนรอบข้างไม่เดือนร้อนใจภายหลัง กวินเข้าใจความรู้สึกของคนเป็นหมอแล้วล่ะครับว่า ในฐานะที่เป็นหมอเป็นเจ้าของไข้ แต่ไม่ได้เป็นเจ้าชีวิตของคนไข้ ที่จะสามารถไปบังคับบัญชา คนไข้ให้ทำอย่างโน้นอย่างนี้ได้ หมอมีหน้าที่ในการศึกษาหาความรู้เพิ่มเติม และทำตามหน้าที่ของตนอย่างสุดความสามารถ ทำด้วยความถูกต้องดีงาม นี่คงเป็นสิ่งที่สมควรทำและทำได้ในขณะนี้ ว่ามั้ยครับ :)
เห็นด้วยค่ะคุณกวิน...
....ในฐานะที่เป็นหมอเป็นเจ้าของไข้ แต่ไม่ได้เป็นเจ้าชีวิตของคนไข้ ที่จะสามารถไปบังคับบัญชา คนไข้ให้ทำอย่างโน้นอย่างนี้ได้ หมอมีหน้าที่ในการศึกษาหาความรู้เพิ่มเติม และทำตามหน้าที่ของตนอย่างสุดความสามารถ ทำด้วยความถูกต้องดีงาม นี่คงเป็นสิ่งที่สมควรทำและทำได้ในขณะนี้ ว่ามั้ยครับ :)
อนุโมทนาสาธุกับคุณหมอกวิน...ค่ะ...^_^...
แถมอีกหน่อยแล้วกัน....ต้องวางใจว่า มนุษย์มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ และต้องได้รับกรรมที่กระทำนั้น...
คงทำให้คุณหมอกวินสบายใจและคลายใจได้มากขึ้นนะคะ
ขอบคุณครับคุณ คนไม่มีราก (อดีต พยาบาลสาว ผู้ผันชีวิตของตนมาทำงานด้านการศึกษาและวิจัย)
วันนี้หมดเวร(หมดกรรม) การลาววอร์ด พอดีงั้น กวินขอถอดเสื้อกาวน์ ณ บัดเดี๋ยวนี้ (ฝากเสื้อกาวน์ไปซักให้ด้วยนะครับ คนไม่มีราก ขอบคุณครับ) ต่อแต่นี้ขอเป็นแค่ คนหัวหมอ ก็พอ -_-'' เนอะ..
คุณหมอกวินคะ
ลง ward แล้ว อย่าแบกคนไข้ลงมาด้วยนะคะ..อ้อยังเป็น..คนหัวหมอ อยู่อีก...^_^...
...ไปจะพาเลี้ยงฉลอง ... อ้าวเลี้ยงอะไรดีคะเนี่ย....
หมดเวร (กรรม) เสียที จะได้มองหาและทำสิ่งดี ๆ เป็นประโยชน์ต่อตัวเองและสังคมบ้าง...ดีไหมคะ
ติดตาม รักษาอาการคนไข้มาก ๆ เข้าจนเกือบจะเป็นคนไข้ไปอีกคนแล้ว...ดีใจด้วยค่ะ ที่วันนี้คุณหมอกวินเริ่มทบทวนตัวเองและตัดสินใจ
ลงหลังเสือแล้ว ก็ระวังเสือ (ความคิดของตัวเอง) ด้วยนะคะ
ไป...ฉลองกัน...Cheers !!!!!
(^____^)
หมอมีความห่วงใย และไม่ละทิ้งคนไข้คนไข้ฉันใด พันธมิตรก็ห่วง...ประเทศไทยฉันนั้น (ถ้ารักษาแล้วอาการคนไข้ ทรงกับทรุด หมอควรทบทวน หามรรควิธีในการรักษา) : กวินก็กำลังทบทวนความคิดตนเองอยู่
การดูแลคนไข้สิ่งที่หมอต้องระวังก็คือ การระวังป้องกันตนไม่ให้ติดเชื้อโรคจากคนไข้ และต้องไม่ให้คนไข้ติดเชื้อโรคไปจากหมอ ฉันใด แกนนำฝ่ายพันธมิตร ก็ควรระวังไว้ฉันนั้น : กวินก็กำลังคิดว่าตนเองติดเชื้อโรคจากคนไข้ พร้อมๆ กันกับ ได้นำเชื้อโรคของตน ไปแพร่ให้คนไข้โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือไม่?
ถ้าอัตตา ก็คือ เสือ ที่เราเคยขี่มันอยู่ เมื่อบังเกิดความเหนื่อยล้า หรือบังเกิดความลังเลสงสัย บังเกิดความครั่นคร้าม ครั้นจะลงจากหลังเสือนั้นยากเย็นฉันใด แกนนำฝ่ายพันธมิตร ก็คงรู้สึกได้ฉันได้ : กวินเองก็เมื่อบังเกิดความเหนื่อยล้า หรือบังเกิดความลังเลสงสัย บังเกิดความครั่นคร้าม เช่นกัน
ขอบคุณคนไม่มีรากครับ
ถ้าอัตตา ก็คือ เสือ ที่เราเคยขี่มันอยู่ เมื่อบังเกิดความเหนื่อยล้า หรือบังเกิดความลังเลสงสัย บังเกิดความครั่นคร้าม ครั้นจะลงจากหลังเสือนั้นยากเย็น....ขอคิดด้วยคนค่ะ....งานนี้ลำบากแน่นอน