๑๐๙.เด็กไทยกับความสนใจวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
วันหยุดนี้แป๋มตั้งโปรแกรมไว้ว่าจะไปสืบค้นข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องราวทางวิทยาศาสตร์ ที่หอสมุดของมหาวิทยาลัย พร้อมกับนัดเจอกับเพื่อนร่วมชั้นเรียนสมัยมัธยมศึกษา ซึ่งปัจจุบันเป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์คณะแพทย์ศาสตร์ ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคอีสานนี่เองค่ะ.
หลังจากที่แป๋มได้สืบค้นข้อมูลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เราทั้งคู่ได้พูดคุยเกี่ยวกับความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีที่ก้าวรุดหน้าไปอย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกันแป๋มก็อดคิดไม่ได้ว่าความก้าวหน้าดังกล่าวนั้นช่างสวนทางกับความสนใจของเด็กไทยเราไม่ใช่น้อย จากข้อมูลการเลือกแผนการเรียนขั้นพื้นฐาน หรือการเลือกคณะในระดับมหาวิทยาลัย สาขาวิทยาศาสตร์จะเป็นทางเลือกท้ายๆ ของนักเรียนที่มีผลการเรียนที่โดดเด่น ส่วนพวกที่เลือกนั้นเล่าก็จะเป็นผู้ที่มีผลการเรียนระดับปานกลางลงมาเป็นส่วนใหญ่ แม้แต่ที่มหาวิทยาลัยที่เพื่อนอยู่ก็เช่นเดียวกัน
จากที่เราสนทนากันแบบไม่เป็นทางการนัก ก็กลายเป็นหัวข้อที่เราเป็นห่วงกันขึ้นมา
จริงๆแล้วสิคะ ไม่รอช้า เราจึงไปเรียนปรึกษากับอาจารย์ที่เคยสอนวิทยาศาสตร์พวกเรา ตลอดจนขอทราบความคิดเห็นของคณาจารย์ในมหาวิทยาลัยที่สอนด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีหลายท่าน ซึ่งทุกท่านได้ให้ความเห็นราวกับว่าได้รอคอยเวลานี้มานานแสนนานเชียวค่ะ
ช่วงเย็นหลังจากที่เราได้ไปพบกับคณาจารย์ เท่าที่เวลาจะอำนวยอย่างไม่เป็นทางการ คำตอบที่รวบรวมได้ดูน่าสนใจค่ะ มีการบ่งถึงประเด็นที่เป็นสาเหตุเอาไว้ชัดเจน และผลที่เห็นในปัจจุบันนี้เล่า ย่อมจะเป็นผลพวงต่อไปในอนาคตของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีกับสังคมไทยซึ่งน่าเป็นห่วงมากๆ ด้วยเพราะความสนใจด้านวิทยาศาสตร์ของเด็กไทยลดลง การค้นคว้าเรื่องราวทางวิทยาศาสตร์ก็ไม่ค่อยมีคุณภาพเพราะไม่เห็นความสำคัญ ครูอาจารย์ตรวจงานแบบขอไปที สื่อที่ใช้ก็ไม่หลากหลาย และที่สำตัญครูผู้สอนนั่นเองที่ขาดการปลูกฝังจิตวิทยาศาสตร์ให้กับผู้เรียน..,อืม..น่าคิดค่ะ
ท้ายที่สุดหลังจากกล่าวลาทุกท่านแล้ว แป๋มได้นำแง่คิดที่คณาจารย์เหล่านั้นได้กรุณาฝากเป็นการบ้าน ให้แป๋มและครูวิทยาศาสตร์มาขบคิด ว่าจะทำอย่างไรที่จะให้เยาวชนไทยหันมาใส่ใจวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีควบคู่ความเป็นไทยให้มากกว่านี้...หาไม่..สังคมไทยและประเทศไทย จะอยู่ได้ไหมกับกระแสโลกาภิวัฒน์ที่กำลังเชี่ยวกราก...นั่นสิคะ...ทำอย่างไรกันดี.
ครูแป๋ม.
ความเห็น (33)
เรื่องนี้ก็น่าเป็นห่วง ระบบการศึกษาของบ้านเราจริง ๆ นะครับ ทุกระดับชั้นจะเห้นได้ว่าสัดส่วนของเด็กหรือนักศึกษาที่สนใจเรียน ว และ ท จะน้อยลงทุกที โดยเฉพาะ pure science หากยากขึ้นทุกปี คงต้องร่วมกัยระหว่างกระทรวงศึกษา กับกระทรวงวิทย์ฯ ในส่วของกระทรวงวิทย์ฯ ก็มีกลยุทธ์หลาย ๆ ด้านที่ออกมา เช่น การให้ทุนการศึกษาด้าน ว และ ท การ จัดตั้งห้องเรียนวิทยาศาสตร์ในโรงเรียน การจัดตั้ง สภาวิชาชีพวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เพื่อดูแลวิชาชีพทางด้าน ว และ ท
- สวัสดีค่ะน้องคูแป๋ม
- แวะมาทักทายและขอบคุณที่แวะไปส่งกำลังใจให้ครูอิงเสมอ ๆ
- เรื่องของวิทยาศาสตร์ จริง ๆ แล้วเป็นเรื่องที่สนุกนะคะ
- เด็ก ๆ น่าจะชอบ เพียงแต่ว่าผู้บริหารต้องจัดครูผู้สอนเอกวิทยาศาสตร์จริง ๆ ไปจัดกิจกรรมการเรียนรู้
- ที่โรงเรียนครูอิงตอนแรกเด็กไม่ชอบเรียน ตอนนี้ได้คุณครูเอกวิทยาศาสตร์มาสอนให้ เด็กชอบมากค่ะ
- แต่เรื่องของความเป็นไทยนั้นยังคงเป็นปัญหา เพราะเด็กส่วนใหญ่ติดเทคโนโลยี อิ..อิ..อิ...(ครูอิงยังติดบล็อกเลยค่ะ)
- ไปหล่ะ สู้ สู้
สวัสดีค่ะน้องคูแป๋ม
อิ..อิ..พิมพ์เร็วดีนัก เลยตก ร อ่ะค่ะ ขออภัยนะคะ
คุณครูแป๋ม
- สวัสดีค่ะ คุณ คลินิกเทคโนโลยี
- ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
- ขอบคุณที่ร่วมแนะนำ
- ชื่นชมความเก่งของคุณ
- ขอบคุณค่ะ.
- ไชโย!!!!!
- พี่ครูอิงมาเยี่ยมแป๋ม
- คิดถึงจังเลยค่ะ
- งดงามทั้งกายใจ
- ยกให้พี่อิงจันทร์คนนี้
- กลับมาคราวนี้..
- แป๋มติดที่นี่มากกว่า
- ก่อนไปศรีราชาอีก..
- ขอบคุณพี่สาวค่ะ
เข้ามาเยี่ยมครับครูแป๋ม วันหยุดคงได้พักผ่อนหายเหนื่อยนะครับ
- อืม...ก็ไม่เชิงค่ะ
- ต้องทุ่มเทแบ่งเวลาให้ดี
- ทั้งภาระงานรับผิดชอบของโรงเรียน
- กับงานที่หยุดไม่ได้กับการทำดุษฎีฯ
- อยากให้เป็น output ที่ออกมาดีๆ
- มีคุณภาพทั้งคู่ค่ะ เหนื่อยแต่มีความสุขค่ะ
- ขอให้คุณกุ้งสุขสบายกับวันหยุดอีก1วันนะคะ.
ตามมาขอบคุณ ครูแป๋มที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ
ด้วยความระลึกถึงเสมอค่ะคุณ berger0123
สวัสดีค่ะ ตามมาอ่านค่ะ.... ได้เคยมีผลการทดสอบเด็กไทยไว้ในหลายรายการด้วย เมือ ปี 2548 ผลของ TIMSS มีดังนี้ • ในด้านคณิตศาสตร์ นักเรียนชั้น ป. 4 ของไทยเข้ามาลำดับที่ 22 ในบรรดา 26 ประเทศ และชั้น ม. 2 เข้ามาลำดับที่ 21 ในบรรดา 41 ประเทศ • ในด้านวิทยาศาสตร์ นักเรียนชั้น ป.4 ของไทยเข้ามาลำดับที่ 24 และชั้น ม.2 เข้ามาลำดับที่ 22 ผลการทดสอบของ PISA บ่งว่า เด็กไทยได้ลำดับที่ 33-36 ในด้านคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ การอ่านและการแก้ปัญหาเมื่อเทียบกับการทดสอบนักเรียนใน 41 ประเทศ รายงานการทดสอบของทั้ง TIMSS และ PISA มีรายละเอียดอีกมาก ผู้สนใจอาจติดต่อ Boston College ในสหรัฐ หรืออ่านจากเวบไซต์ของเขาที่ http://timss.bc.edu และ OECD ในกรุงปารีส หรืออ่านจากเวบไซต์ของเขาที่ www.pisa.oecd.org ในรายละเอียดมากมายนั้น มีข้อน่าสังเกตหลายอย่าง เช่น TIMSS ชี้ว่า • ในด้านคณิตศาสตร์ การทดสอบนักเรียน ป.4 และ ม. 2 พบว่า เด็กที่มาลำดับ 1-4 ได้แก่ เด็กสิงคโปร์ เกาหลี ญี่ปุ่นและฮ่องกง • ในด้านวิทยาศาสตร์ การทดสอบนักเรียน ป.4 พบว่า เด็กเกาหลีมาที่ 1 เด็กญี่ปุ่นมาที่ 2 เด็กสิงคโปร์มาที่ 10 และเด็กฮ่องกงมาที่ 14 การทดสอบเด็ก ม.2 พบว่า เด็กสิงคโปร์มาที่ 1 เด็กญี่ปุ่นมาที่ 2 เด็กเกาหลีมาที่ 3 และเด็กฮ่องกงมาที่ 24 PISA ชี้ว่า ในด้านคณิตศาสตร์ ฟินแลนด์ แทรกเข้ามาเป็นอันดับ 1 ส่วนประเทศที่กล่าวถึงได้คะแนนลดหลั่นกันลงไป แต่จะไม่เปลี่ยนภาพที่ชี้ว่า เด็กจากเกาหลี ญี่ปุ่น และสิงคโปร์มักมาในอันดับต้นเสมอไม่ว่าจะทดสอบอะไรและในระดับไหน เป็นการตอกย้ำอีกครั้งหนึ่งว่า เมืองไทยล้าหลังอย่างน่าวิตกในยุคโลกไร้พรมแดน ซึ่งต้องการคนทางปัญญา และมีความสามารถทางเทคโนโลยีสูง ปัญญาและความสามารถนั้นต้องมาจากฐานความรู้อันแข็งแกร่งทางคณิตศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ค่ะ
หน่วยงานที่ทดสอบความรู้คณิตศาสตร์ และวิทยาศาสตร์TIMSS
ถ้าว่างเชิญที่บันทึกนี้นะคะ
อ่านBlog และความเห็นต่างๆ ...สอดคล้องทิศทางเดียวกันค่ะ....ในฐานะครูผู้สอนวิทยาศาสตร์...ก็เป็นห่วง...ในส่วนตนเองก็ปรับวิธีสอน..พยายามสอนให้เขารู้จัก How to learn....แต่ไม่ใช่เรื่องง่ายด้วยหลายเงื่อนไข....ในความคิดตนเอง...วิชาโครงงานวิทยาศาสตร์นะค่ะ เป็นจุดเริ่มที่ดี ครูต้องกระตุ้น สร้างความตระหนักนักเรียนต่อวิชานี้ให้ได้...เป็นก้าวหนึ่งในหลายก้าวที่ผู้เกี่ยวข้องทั้งครู หน่วยงาน ผู้ปกครองและนักเรียนต้องร่วมกันผลักดัน
- สวัสดีค่ะ คุณ Sasinand
- แต่ละประเทศที่มาวินในเรื่องของการศึกษา
- โดยเฉพาะด้านวิทยาศาสตร์คณิตศาสตร์
- ล้วนจัดให้เป็นนโยบายที่เรียกได้ว่าเป็นวาระแห่งชาติ
- มีการพัฒนาคุณภาพครูและบุคลากรอย่างจริงจัง
- กระบวนการจัดการเรียนรู้นั้นเล่าต่างทุมเทให้กับการนี้
- คุณภาพของประชากรต้องมาก่อนหรือไม่ต้องทำควบคู่กัน
- กับการพัฒนาเศรษฐกิจ เพราะประเทศเราในอนาคต
- อยู่ในกำมือเยาวชนรุ่นใหม่ที่จะเติบใหญ่จากการบ่มเพาะ
- จากคนรุ่นเราค่ะ...ครูเราเคยเรียนมาแบบใดก็จะสอนแบบนั้น
- การยอมรับการเปลี่ยนแปลงใหม่ๆ ช่างยากเย็นเต็มทน....
- ขอบคุณคุณครูหลายๆท่าน ที่พยายามศึกษาหาวิธีใหม่ๆ
- โดยไม่ยึดอัตตาเป็นที่ตั้ง หากแต่มองภาพรวมแห่งอนาคต
- ขอบคุณที่แวะมาพร้อมแนะนำ แง่คิดมุมมองที่เป็นประโยชน์คะ.
- สวัสดีค่ะ คุณครูnoktalay
- เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งกับเรื่องวิชาโครงงานวิทยาศาสตร์
- ขอให้เป็นการทำตามหลักการของโครงงานที่เด็กต้องรู้จัก
- creative เองโดยมีครู ผู้ปกครอง ชุมชน ร่วมมืออำนวย
- ความสดวกให้นักเรียน สืบค้นข้อมูลจากแหล่งเรียนรู้จริง
- ไม่ใช่เป็นการที่ครูทำ นักการทำ จ้างช่างยนต์ ฯลฯ ทำ
- ครูเขียนบท จัดทำเล่ม ให้นักเรียนที่พูดเก่งๆ หัวไวๆมาพูด
- กรรมการก็มาตรฐานอย่างไร กับเด็กที่ทำเองครบกระบวนการ
- แต่อาจมีเวลาฝึกพูดน้อยไปบ้าง ต้องพลาดรางวัล ไร้การใส่ใจจากผู้บริหาร สรรเสริญครูที่พาเด็กทำผิดหลักการนัยว่าทำชื่อเสียงให้กับทางโรงเรียน ทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่กับสิ่งผิดๆ
- ทั้งหลายทั้งมวลเป็นประสบการณ์ตรงในฐานะที่เป็นครูผู้สอน ครูที่ปรึกษาโครงงานวิทยาศาสตร์ และเป็นคณะกรรมการดำเนินงาน ตลอดจนการเป็นคณะกรรมการตัดสินการประกวดมามากมายนับไม่ถ้วน...ก็ยังมีแฝงเร้นมาตลอด เหมือนกับการทำพานที่ครูเป็นคนทำ แทนที่นักเรียนจะทำเพียงเพราะว่ามีการประกวดแข่งขันประชันกัน เด็กรู้สึกว่าจะต้องชนะครูก็เช่นกัน
- ทำไมเราไม่ช่วยกันพัฒนาคุณภาพจิตใจเด็กให้เขาภูมิใจในศักยภาพแห่งตน ไม่ใช่สอนให้เขาโกงตั้งแต่ในมุ้งแพ้ไม่ได้ อย่างนี้อันตรายนะคะ ประเทศไทย...
สวัสดียามเช้าตรู่คุณครูแป๋ม 
- มาติดตามครับ
ทำอย่างไรที่จะให้เยาวชนไทยหันมาใส่ใจวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
ปํญหามา ปัญญามี
มารบ่มี บารมีบ่เกิด
ปัญหา จะเป็นตัวสร้างปัญญา ครับ
สู้ๆ ครับ ความสำเร็จอยู่ข้างหน้า
สวัสดีค่ะครูแป๋ม
ดีใจจังเลยที่ให้ความสนใจกับวิชานี้...
ชาติจะพัฒนา...กระบวนการเรียนรู้วิจัยทางวิทย์
อยากให้เยาวชนสนใจมากๆ...
- อรุณสวัสดิ์ค่ะ อาจารย์พันคำ
- ตื่นเช้านะคะ เอ่อ...คือ...แป๋มอาจนอนดึกไปนิดนึง
- แต่ว่า..ช่วงเวลาที่ไม่ได้ออนแป๋มหลับมาแล้วนะคะ
- อิอิ...รอดแน่ๆเรา...
- สวัสดียามเช้าค่ะท่านรองฯ....
- ปัญหา จะเป็นตัวสร้างปัญญา
- ใช่ค่ะ เป็นข้อที่1ของวิธีทางวิทยาศาสตร์
- ขอบคุณค่ะที่แวะมาแต่เช้า..
- สวัสดีค่ะ คุณแดง
- ที่จริงสนใจทุกวิชาค่ะ
- แต่ตนเองเป็นครูวิทยาศาสตร์
- พบสภาพจากประสบการณ์ตนเอง
- ยอมรับและพัฒนาจากตนเองอยู่ด้วยค่ะ
- ขอบคุณที่แวะมาแต่เช้านะคะ
- "อิอิ...รอดแน่ๆเรา...." แบบไหนครับ คาบเส้น
- ขยันจริงๆ ยกนิ้วโป้ง (ไม่ใช่โกรธนะ) ให้เลย
- รอดจากการถูกทำโทษค่ะ
- แหม..อาจารย์พูดเป็นลางนะคะนี่
- ท้า(รึเปล่า)หากขยันจริง...
- จะยกนิ้วโป้งให้...ฮือๆๆ
- จากข่าวสารข้อมูลที่เคยรู้บ้าง "เด็กไทยสนใจวิทยาศาสตร์น้อย เพราะผู้ใหญ่ไม่ได้สนใจวิทยาศาสตร์จริง" ผมคิด
- ครูแป๋มคิดไงครับ?
- จริงแท้แน่นอนค่ะ
- แป๋มเห็นด้วยกับคุณ
- การที่เด็กจะสนใจสิ่งใด
- ผู้ใหญ่ต้องสร้างบรรยากาศการเรียนรู้
- ให้บังเกิดอย่างหลากหลาย
- เมื่อผู้ใหญ่ไม่สนใจ ไม่สนการโปรแกรมความรู้ให้เด็ก
- สภาพปัญหาก็เป็นอย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ คุณครูธนิตย์...
- สวัสดีจ้า เด็กๆส.ธ.พ. ที่น่ารักทุกคน
- วันนี้กิจกรรมโรงเรียนเราเยอะดีเนอะ
- ม.5, ม.6 ไปมทส.เพื่อค้นหาข้อมูลอนาคตของตน
- ม.3 เป็นกองเชียร์ดารามาเยี่ยมออกทีวีด้วยนะจ๊ะ
- ม.1,2,4 เรียนตามปกติ โหวงเหวงพิกล
- พรุ่งนี้ ม.1 เข้าค่าย 2 วัน (รับน้อง...เข้าวัด)
- ที่เหลือมาเรียนเด้อ..โดยเฉพาะม.6
- ครูแป๋มมีเรื่องจะคุยด้วยจ๊ะ..
ดูครูมีความสุขดีนะครับกับเด็กๆ แต่ปัญหาความไม่ใส่ใจวิทยาศาสตร์ก็ช่างเป็นเรื่องหนักใจตลอดมา เป็นกำลังใจให้ครับผม
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีดีแบบนี้ค่ะ คุณพชร
B.U.M.-B.I.M.
ขอเป็นกำลังใจให้ครูแป๋มสู้ๆคะ
เพื่อเด็กไทยก้าวสู่โลกสากล
^^>'
- ขอบใจจ้า หนู B.U.M.-B.I.M.
มาทักทายตอนสายๆ กับคุณครูวิทยาศาสตร์คนนี้ครับ
สวัสดีค่ะ คุณพชร
- ขอบคุณสำหรับการมาทักทายค่ะ
ผมขอส่งลิงก์นี้มาให้ครับ
สวัสดีคะ คุณพชร
- ขอบคุณที่ส่ง linkนี้มาให้นะคะ
- เป็นของอ.ธนิตย์ ตัวแบบครูชีวะของแป๋ม
- ขอบคุณมากมายค่ะ
สวัสดีค่ะ
- นี่ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวที่เกี่ยวกับความสนใจในวิทยาศาสตร์
- ของเด็กไทยจากความคิดเห็นของคณาจารย์ ครูอาจารย์
- ที่สอนวิทยาศาสตร์ในสถาบันทางการศึกษา เชิญทัศนาได้เลยค่ะ