คนต้นเรื่อง
นายกิจณพงศ์ พึ่งอาศัย (เจมส์)
อดีต ศิษย์เก่าสุรธรรมพิทักษ์ ชั้นม. ๖/๖ รุ่นที่ ๒๑ ปีการศึกษา ๒๕๕๓
ปัจจุบัน นิสิตชั้นปีที่ ๑ คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี
สวัสดีค่ะคุณครูแป๋ม
สวัสดีค่ะ
ทุกอย่างลงตัว...มีความสดชื่น ชื่นใจทั้งครูและศิษย์
ขอให้มีความสุขน่ะค่ะ
อีกครั้งกับความสำเร็จของเจมส์และเพื่อนๆม.๖/๖ รุ่น ๒๑ (เจมส์แถวยืนสวมเสื้อดำขวาสุด)
สวัสดีค่ะน้องครูแป๋ม
ขอเป็นกำลังใจอีกแรงทั้งครูและศิษย์ค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแป๋ม
เจมส์(คนกลาง)กับเพื่อนๆได้แก่นับ(ซ้ายสุด)หนุ่ย(ขวาสุด)และตาม(ถัดจากหนุ่ย)ค่ะ..
"แม้พสุํธาตราบฟ้าดินสลาย มิเสื่อมคลายสายสัมพันธ์อันสดใส
โบกสะบัดธงเทาฟ้าอย่างมั่นใจ สิ่งอื่นไหนไม่เป็นเช่นเลือดเรา
สิ่งดีๆที่ฉันนั้นเคยให้ จากศรัทธาแรงใจได้ช่วยเหลือ
เราตกทุกข์ได้ยากท่านจุนเจือ อารีย์เอื้อเผื่อน้ำใจด้วยไมตรี..."
นับว่าเป็นวรรณกรรมชีวิตอีกหนึ่งเรื่อง ในอดีตรั้วโรงเรียนมัธยมฯ ที่ได้สั่งสมประสบการณ์ต่างๆนานา จากรุ่นสู่รุ่น อาจจะเป็นคำบอกเล่า อาจจะเป็นตำนาน หรือความเชื่อ แต่สิ่งที่ยังผูกและยึดโยงดวงใจทุกดวงก็คือ "อุดมการณ์"
ใครจะเชื่อว่า มีนักเรียนกลุ่มหนึ่ง กับครูคนนึง เคยทำงานร่วมกัน ดุจรบอย่างเคียงบ่าเคียงไหล่ ผ่านปัญหาสารพันมากมาย ร้อยแปดเรื่องราวที่เคยบันทึกไว้ ยังเป็นอนุสรณ์ กิจกรรมต่างๆที่ได้สรรสร้างขึ้น ด้วยฝีมือ ฝีปาก และแรงกายแรงใจ ได้หล่อหลอมยึดโยงครูและศิษย์กลุ่มนี้ไว้ด้วยกัน ไม่ว่าจะดีหรือร้าย จะร้อนหรือเย็น ก็ยังพร้อมที่จะก้าวเดินบนหนทางแห่ง มิตรภาพ ภารดรภาพ และสันติภาพ ถึงแม้ศิษย์และครูจะแตกต่างกันทางด้าน คุณวุฒิ วัยวุฒิ และวุฒิภาวะต่างๆ มากมาย แต่สิ่งเหล่านี้มันมิได้เป็นตัวปิดกั้น ความร่วมมือ และการประสานงานเลยแม้แต่น้อย กลับทำให้ศิษย์ได้มีกำลังใจในการที่จะพัฒนาตนเอง พัฒนางานได้ดียิ่งขึ้น
สุดท้ายผมขอชื่นชม "ครูผู้ประสาทประสิทธิ์ ในสิ่งที่ดีให้กับผองศิษย์ ประดุจดังแสงเทียนส่องทาง ครูคือน้ำที่คอยดับร้อน และครูคือกำลังใจให้กับศิษย์ทุกคน"
ด้วยความเคารพ ศรัทธาด้วยรักทุกท่านทุกคน...
จากใจ สิทธิชัย ระหาญนอก ส.ธ.พ.รุ่น ๒๑
สวัสดีครับ ครูแป๋ม
กำลังใจถือเป็นสิ่งสำคัญต่อการดำรงชีวิตของคนเราเป็นอย่างมากเลยนะครับ
ทุกคนต้องการกำลังใจในการทำกิจกรรมต่างๆๆ
คืนนี้หลับฝันดีนะครับ Good night
การที่เราจะทำงาน หรือทำการสิ่งใด
ใช่เพียงแค่ความรู้ ความสามารถ
เรายังต้องการ "กำลังใจ" จากคนภายนอก
เพื่อให้งานของเราสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี แม้เพียงคำว่า"เหนื่อยไหม?"
ก็ทำให้เรามักำไลังใจทำงานต่อ เพราะทำให้เรารู้สึกว่า มีคนห่วงใยเราอยู่
"""ครูแป๋มครับ เหนื่อยมากไหม?"""
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
สวัสดีค่ะ คุณก้าวนี้พราะมีครู..^^
เอารูปผู้นำคนนี้มาฝาก..ดูสิคะแววความเป็นผู้นำเจิดจ้ามากๆเลย..ปลื้มนะคะหนุ่ย..
สวัสดีค่ะ คุณจีรวัฒน์ แจ่มสุวรรณ์ 4/5
อีกหนึ่งความภูมิใจที่มีกระจกเงาสะท้อนภาพของเราบางส่วน..จาก ศิษย์ศรีธานีค่ะ..
สวัสดีค่ะ นายกฤษณศักดิ์ มงคล ม.4/6 เลขที่ 16
ทำทุกสิ่งเพื่อสถาบันอันเป็นที่รักยิ่งของเรานะคะ..
สวัสดีครับ
ก็ขอขอบพระคุณทุก ๆ คนเลยนะครับ เจมส์ก็ชื่นชมทุกคนเหมือนกันครับ
อย่างที่ผมว่านั่นแหละครับ พวกเราเรียนรู้ซึ่งกันและกัน มันเป็นการเรียนรู้ที่ดีครับ
แล้วเอามาปรับพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น ในทุกด้านครับ
ทุกอย่างมันต้องมาจากจิตใจที่แท้จริงของเรา ไม่ใช่จิตใจเทียม
ฝากไว้ว่า เราจงเชื่อมั่นในตัวเขา ไว้วางใจเขา ให้กำลังใจเขา คิดดีต่อเขา
นี่แหละครับ จิตใจที่บริสุทธิ์ ทำอะไร ก็ย่อมบริสุทธิ์ครับ
ว่าง ๆ จะแวะมาอีกนะครับ ช่วงที่ ที่ม. ใกล้สอบแล้วครับ
*********************************************************
ก็ฝากความคิดถึง ครูแป๋ม น้องต่อ คุณครูทุกท่าน และทุก ๆ คนที่ไม่ได้กล่าวด้วยนะครับ
เจมส์ก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนเหมือนกัน ! โชคดีครับ !!
สวัสดีค่ะ เจมส์ คนต้นเรื่องคนนี้
ดูสิทุกคนสูงได้มาตรฐานหมดเลย..เจมส์ก็ด้วยนะ อุตส่าห์ย่อลงมาช่วยโด่ง..อิอิ
สวัสดีค่ะน้องแป๋ม ไม่ได้มานาน คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแป๋ม
แวะผ่านมาครับ
ตอนนี้เจมส์อยู่ที่ จ. หนองคายกับ เพื่อน ๆ ผม ทั้ง 6 คือ
1. ตูมตาม 2. เก็จ 3. หนุ่ย 4. โด่ง 5. เจมส์ 6. นับ
ที่บ้านญาติ ครูแป๋ม ซึ่งก็มี ป้าณี ป้าแต๊ะ ป้าหนูด คุณลุง ปิงปอง ณิชคุณ
รวมไปถึง น้องซาร่า และ ตุ่นด้วย ซึ่งเป็นการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมด้วยเพราะไม่ได้ท่องเที่ยวอย่างเดียว ยังได้ไปทำบุญที่วัดโพธิ์ชัยซึ่งเป็นวัดที่มีชื่อเสียงของหนองคายเลยทีเดียว
กิจกรรมที่ผ่านมา
หลังจากที่เดินทางมาด้วยรถไฟ จาก บ้านโคราช 6.30 น. ถึง จุดหมายปลายทาง 14.20 น.
ป้าหนูดก็มารับที่สถานีเลย หลังจากนั้นเมื่อมาถึงก็ไปรับประทานอาหารที่ร้าน 999 ติดริมโขง
โดยเมนูนั้น ไม่พ้นอาหารอีสานแน่นอน หลังจากนั้นก็ไปเยี่ยมบ้านของป้าแต๊ะ ที่อยู่หลังศาลาแก้วกุ่ โดยบ้านที่ป้าแต๊ะสร้างเป็นบ้านที่ออกแบบสำหรับคนเดียว โดยป้าแต๊ะเล่าว่า ป้าแต๊ะจะอยู่นี่แหละ เพราะสบายดี ป้าแต๊ะยังมีโปรเจก ปลูกต้นไม้เพิ่มโดยส่วนใหญ่ต้องการให้เป็นพืชดอกครับ
ไม่นานเจมส์ก็หลับที่ข้างบ้านป้าแต๊ะ โดยที่ไม่ได้ทำกิจกรรมอะไรเลย แล้วก็หลับหลังจากนั้นก็กลับมาประจำที่บ้านป้าหนูดเช่นเดิมอิอิ ซึ่งกิจกรรมในวันแรกอาจจะยังไม่ได้อะไรมากนักเพราะว่าวันแรก ยังเหนื่อยล้าจากกการเดินทางอยู่ อีกวันหนึ่งก็ได้ไปที่วัดสระแก้วไปล้างธาตุ ของบรรพบุรุษ จากนั้นเราก็ไปที่วัดหลวงพ่อพระใส ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านถ้าเดินก็ใกลพอสมควร เลยได้เช่า สร้อยพระ กับ พระในกรอบอีก 3 องค์มาเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ จากนั้นก็กลับมาทาสีธาตุ จนสมบูรณ์ ด้วยฝีมือ่ของพวกเรานี่แหละครับ
ก็สรุปกิจกรรมไว้ ณ เท่านี้ครับ 12 เม.ย. 54 21.25
สวัสดีค่ะ เจมส์ ศิษย์รัก
การพบกัน พูดคุยกันถามไถ่ทุกข์สุขด้วยรักและจริงใจต่อกันเป็นกิจวัตรที่เราไม่เคยละเลยค่ะ.