จากห้วงการคิดคำนึง  ทำอย่างไรดีหนอเด็กอนุบาลจะได้ปฏิบัติกิจกรรมเพื่อสืบสานและอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมในท้องถิ่นได้เหมาะสมกับวัย ที่สำคัญคือปลอดภัย ส่งเสริมพัฒนาการเด็กในด้านร่างกาย  อารมณ์จิตใจ  สังคม และสติปัญญา ฟ้อนเล็บก็อ่อนช้อยงดงามแบบชาวเชียงใหม่แต่พอนึกถึงเล็บมือที่สวมใส่ที่ปลายนิ้วมันช่างเล็กแหลมเสียจริง  ฟ้อนดาบก็จังหวะครึกครืนดีแต่ดาบนะซิคงไม่เข้าท่า  อ้อ  กลองสะบัดชัยดีกว่า  เพราะ...

1. วัสดุอุปกรณ์ไม่ต้องหาให้ยุ่งยาก เพราะโรงเรียนของเรามีกลองสะบัดชัยตั้ง 2 รุ่นแล้ว คือรุ่นชั้นประถมศึกษากับรุ่นมัธยมศึกษา ฉะนั้นกลอง  ฉาบ  ฆ้อง  ครบเครื่องอยู่แล้ว
2. ครูผู้ฝึกสอนก็คุณครูทองเนตรแน่นอนอยู่แล้วค่ะ
3. เครื่องแต่งกายก็มีอยู่แล้ว ก็ชุดพื้นเมืองที่ใส่ในวันศุกร์ทุกสัปดาห์ไงละคะ

           ทุกอย่างครบครันแต่ยังไม่ได้ลงมือฝึกปฏิบัติ  จึงได้หาโอกาสเสวนาพูดคุยกับท่านคุณครูทองเนตร  ซึ่งท่านก็ไม่ปฏิเสธ  จากนั้นพอถึงวาระการประชุมประจำเดือนจึงเสนอให้ท่านผอ.รับทราบซึ่งท่านเห็นดีด้วย

           ต่อมาจึงมีการนัดหมายกับท่านคุณครูทองเนตรเกี่ยวกับการฝึกซ้อม เริ่มฝึกซ้อมช่วงแรกหลังจากเด็กตื่นนอนประมาณบ่าย 3 โมง  ส่วนเรื่องการกระตุ้นความสนใจในการเรียนรู้นั้นไม่มีปัญหา  เพราะเด็กๆเห็นรุ่นพี่ฝึกซ้อมตีกลองและแสดงในโอกาสวันสำคัญต่างๆ  พอหยั่งเชิงถามว่าอยากร่วมกิจกรรมไหม  เด็กทุกคนตอบอย่างกระตือรือร้น  "อยากครับ/คะ"  วัสดุอุปกรณ์ก็ใช้กลอง  ไม้ตี  ชุดใหญ่ของรุ่นพี่ก่อน

           คุณครูทองเนตร เริ่ม...

1.ให้เด็กแต่คนละจับ/สัมผัสไม้ตีกลอง  โดยยื่นไม้ตีกลอง2อันให้เด็กจับทีละคนจนครบทุกคน

2.ครูสาธิตการจับไม้ตีกลองตามจังหวะอย่างง่ายๆ พร้อมกับนับ  1-2-3-4

3.ครูให้เด็กเปลี่ยนกันออกมาตีกลองตามที่ครูสาธิต ขณะเดียวกันครูก็ค้นหาเด็กที่มีแววในการตีกลองไปด้วย

4.ต่อมาการฝึกให้เด็กตีฉาบ  ซึ่งต้องให้เด็กฝึกทีละคน  และค้นหามือฉาบเช่นกัน

5.เด็กที่เหลือก็ฝึกตีฆ้อง

6.สุดท้ายทั้งหมดร่วมวงตีกลอง ฉาบ ฆ้องร่วมกันเป็นวงอย่างมีจังหวะ ได้อย่างน่าทึ่ง   ซึ่งคุณครูทองเนตรผู้ฝึกสอนและครูประจำชั้นอย่างดิฉันรู้สึกอัศจรรย์ใจเป็นยิ่งนัก

         เบื้องหลังความสำเร็จกลองสะบัดชัยของเด็กปฐมวัย ร.ร.บ้านร้องขี้เหล็ก  ที่น่าจะกล่าวถึงยังมีอีกได้แก่  กลองสะบัดชัยที่เล็กที่สุดในโลก  ไม่มีจำหน่าย  มีเพียงชิ้นเดียว  ซึ่งเป็นผลงานที่ประดิษฐ์ขึ้นโดยท่านผอ.สมบูรณ์ เดชยิ่ง  เนื่องจากกลองที่ใช้ฝึกตีมีน้ำหนัก  และขนาดสูงใหญ่มาก ลำพังเด็กอนุบาลแบกคงไม่ไหวแน่นอน  ตัวกลองได้มาจากโครงของกลองแต๊ก ซึ่งท่านผอ.ได้ขอบริจาคจากโรงเรียนชุมชนบ้านเชิงดอย(ดอยสะเก็ดศึกษา) หุ้มหน้ากลองด้วยหนังวัว ห่อหุ้มด้วยผ้าสีแดงระบายสีขาว ตกแต่งด้วยไม้แกะสลักรูปพญานาค2ตัวขนาบ2ข้าง สวยเด่นเป็นสง่า ต่อด้ามอลูมิเนียมบนและล่าง เท่านี้เด็กอนุบาลก็แบกได้อย่างสบาย เด็กๆช่างโชคดีมากที่มีท่านผอ.นักประดิษฐ์์แบบนี้