นอกเหนือจากนี้แล้ว ส่วนของเนื้อฟัน เป็นส่วนที่ลึกเข้าไป คือ เนื้อฟัน
เนื้อฟันจะมีการสร้างตัวตลอดชีวิต โดยมาก บริเวณส่วนผิวๆ ใกล้ๆ กับบริเวณโพรงประสาทฟันของเนื้อฟัน จะมีความเข้มข้นของฟลูออไรด์สูงที่สุด
เพราะฉะนั้นจะเห็นได้ว่า โดยปกติแล้ว เวลามีฟันผุ มักจะไม่ทะลุโพรงประสาทง่ายๆ ถ้าไม่มีปัจจัยอื่นมากระตุ้น เช่น การเคี้ยวอาหารแข็ง หรือว่ามีเศษอาหารไปอุดติดบริเวณนั้นนานๆ หรือมีการแตกหักจากการเคี้ยวเอง
ภาพที่มองเห็นจะเป็นส่วนของ Dentinal tubule เพราะว่า เนื้อฟันมีรูพรุนอยู่
และเนื้อฟันเองเมื่ออยู่ที่บริเวณใกล้ๆ กับบริเวณที่ถูกกระตุ้นด้วยสภาวะฟันผุ มันจะการพยายามปิดรูพรุนของมันเอง เพื่อป้องกันไม่ให้เชื้อโรคลามไปตามรูพรุนเหล่านี้
จะเห็นได้ว่า เส้นผ่าศูนย์กลางของรูจะตีบแคบลง บริเวณที่อยู่ด้านใน คือ Dentine หรือเนื้อฟันนั่นเอง ที่มีการหนาตัวมากขึ้น