ความประทับใจ...เป็นสิ่งที่หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณของเรา...
สวัสดีครับ
ในกิจกรรม สนทนาเบิกฟ้า หรือ world cafe
มีประโยคหนึ่งที่ผมจดจำ และประทับใจกับความกมายที่ลึกซึ้งของท่านกระบวนกรมากคือ..
ความประทับใจ...เป็นสิ่งที่หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณของเรา...
เป็นเรื่องที่ผมรู้สึกสะดุดและคล้อยตาม...
และคิดว่าทำไมเราถึงผ่านเรื่องราวต่างๆที่ลำบากในการทำงาน และอุปสรรคในการทำงาน...
น่าจะมีส่วนหนึ่งที่เรา ได้รับแรงบันดาลใจ กำลังใจ
เป็นกำลังใจที่หล่อเลี้ยงจิตวิญาณของเรา....
มันเป็นเรื่องเล่า เป็นผลรวมของความรู้สึกประทับใจ ความรู้สึกมีความสุข
ความรู้สึกในคุณค่าของตนเองระดับหนึ่งที่ ได้ทำไป และเกิดผลลัพธ์และการเรียนรู้...
ผมเชื่อว่าทุกคนมีความประทับใจที่มากมาย.... ซึ่งหล่อเลี้ยงเรามาตลอดเส้นทางเดินของชีวิต
มาตามช่วงอายุและวัย....
ในวัยการทำงานของเรานั้น...
เรื่องราวของความประทับใจ เราน่าจะจดจำ และบันทึกไว้ เพื่อหล่อเลี้ยงตัวตนของเรา
ให้สามารถก้าวเดินต่อไป เพื่อให้ผ่านอุปสรรคไปได้....
สิ่งที่ได้จดจำบางส่วนคือ...
- เรื่องราวของการพาคนไข้ ไปตรวจตามโรงพยาบาลใหญ่ๆ ที่เชียงใหม่หรือเเม่ฮ่องสอน ด้วยรถของเราเอง เพราะเราเข้าไป เลยพาไปด้วย....
- เรื่องราวของผู้ป่วยที่ทำร้ายตนเอง... หรือคิดทำร้ายตนเอง... แต่เราก็พูดคุยให้เขาผ่านจุดนั้นมาได้ หลายๆคน...
- เรื่องเราของการค้นพบความรัก ความดีงาม และความผูกพัน ของเพื่อนมนุษย์ พ่อ แม่ ลูก หลาย พี่ ป้า น่า อา... ที่ได้ดูแล เอื้ออาทรต่อกัน ยามทุกข์จากการเจ็บป่วย...
- การดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้าย...ให้ผ่านวาระของชีวิตไปได้....
- การทำให้ผู้ป่วยโรคเรื้อรังหลายคน ที่ควบคุมไม่ได้ กลับมาดีขึ้น จากการแนะนำ ใส่ใจ และสื่อความเป็นห่วงอย่างแท้จริง อดทนรอคอยเพื่อให้เขากลับมาปกติได้....
- การช่วยผู้ป่วยให้ผ่านช่วงวิกฤติ ของชีวิตได้ส่วนมาก...
- การที่รู้สึกว่า การมีแพทย์ในโรงพยาบาลที่ห่างไกล ขาดแคลน เพิ่มหนึ่งคน และทำงานตามสมควร... น่าจะเป็นสิ่งที่ดีกว่าไม่มี หรือมาอยู่แว็ปก็จากไป....
มีเรื่องราวอื่นๆในชีวิตอีกมากมายที่เราประทับใจ และหล่อเลี้ยงเพื่อให้เราก้าวเดินต่อไป..
อย่าลืมจดจำ และระลึกถึงเรื่องราวที่ดีๆ ที่ประทับใจบ้างนะครับ แม้ว่าจะเป็นการปรุงแต่งไปหาสัญญาเก่าๆ ก็น่าจะอนุโลมได้บ้าง...
ความเห็น (7)
เข้าท่าดีค่ะ : ) ไว้จะลองเขียนดูบ้าง โดยปกติเป็นคนประทับใจอะไรง่ายมาก ต่อมประทับใจมันตื้น hahahaha
ลองนึกๆดู .... เอ .... ไม่เขียนไว้ก็ลืมจริงๆนะคะเนี่ยะ ทั้งๆที่เราว่าเราก็มีเรื่องราวน่าจดจำเยอะนะเนี่ยะ : P
ไว้ต้องรีบทำตามคุณหมอแล้วค่ะ
อย่าลืมจดจำ และระลึกถึงเรื่องราวที่ดีๆ ที่ประทับใจบ้างนะครับ แม้ว่าจะเป็นการปรุงแต่งไปหาสัญญาเก่าๆ ก็น่าจะอนุโลมได้บ้าง...
เห็นด้วยค่ะ บันทึกไว้บ้างก็ดีค่ะ...กันลืม..เผื่อไว้อ่านทีหลัง
ตามคุณหมอข้างบนมาค่ะ
แม้บางครั้ง บางคนอาจไม่เห็นและอาจไม่สามารถสัมผัสได้
แต่ทุกครั้งสำหรับเราความประทับใจมันฝังลึกกลายเป็นกำลังใจให้ทำต่อไป
ที่สำคัญ เรา รู้สึก ได้ ค่ะ
ไชโย ค่ะ ที่ตามลิ้งค์คุณหมอมัทมาอ่านบันทึกนี้
เป็นคนชอบจด ชอบจำ เรื่องที่คิดว่าน่าประทับใจ
จดแม้กระทั่งในเศษกระดาษ,ตั๋วเครื่องบิน,ตั๋วรถเมล์..อิ อิ
จะคอยตามอ่านของคุณหมอและ เหล่าสาวก(แซว)ข้างบนนี้ ค่ะ
เห็นด้วยให้ทุกประการเลยนะครับ ยิ่งถ้าในเรื่องราวอันดีงามนั้น เราเป็นส่วนหนึ่งของการปลูกสร้างเรื่องราวนั้น ๆ ด้วยก็ยิ่งเป็นความประทับใจอันยิ่งใหญ่ของชีวิต
...
หลานสาวคนสวยคงโตวันโตคืนและนำพาความประทับใจนานาเรื่องราวมาสู่คุณพ่อและคุณแม่ทุกเมื่อเชื่อวันเลยกระมัง..
...
ขอให้มีความสุขกันอย่างไม่รู้จบ, นะครับ
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณน้องหมอ
* สบายดีนะคะ อ่านคราใดก็อิ่มเอมใจ
* กับภารกิจ พันธะแห่งรัก ณ เมืองปาย
* ความประทับใจ...เป็นสิ่งที่หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณของเรา...
* พี่เห็นด้วยมากๆ ค่ะ เพราะประสบกับตนเอง
* และมั่นใจว่า คุณน้องคงมีหลากหลายแห่งความประทับใจ
* ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ จรรโลงใจ
* มีความสุขในวันอาทิตย์นะคะ .. คิดถึงค่ะ
เห็นภาพนี้แล้ว คิดถึงเมืองปายมากๆ ... ประทับใจค่ะ ...
นอกจากจะหล่อเลี้ยงจิตวิญญาณของตัวผู้ทำเองแล้ว การนำมาเล่าเผื่อแผ่แบบที่คุณหมอสุพัฒน์สละเวลามาทำนั้น เพิ่มพลังให้จิตวิญญาณของผู้อ่านได้อย่างดียิ่งด้วยนะคะ มีความสุข ตื้นตัน เพิ่มความศรัทธาในเพื่อนมนุษย์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตมีความสุขยิ่งกว่าเรื่องใดๆ ขอบคุณมากๆนะคะ