คำถาม
... ห้องนี้เป็นห้อง Lead & Learn มันน่าจะมีการผลิต product หรือ know how ต่างๆ ขึ้นมา เรามีการ talk กันแล้ว learning กันแล้ว มันก็ต้องมีกระบวนไปสู่การสร้างนวัตกรรมขึ้นมา
... ผมว่าตรงนั้นสำคัญมาก การทำ KM ถ้าจะได้ผลคงไม่แค่ Storytelling อย่างเดียว มันน่าจะนำไปสู่กระบวนการคิดค้นงานที่มีคุณค่าด้วยคุณพินิจ
- ผมว่าอย่างที่อาจารย์วิจารณ์เคยว่าแหล่ะครับ คือ
- การออกแบบกระบวนการนี่วัตถุประสงค์คุณคืออะไร คุณจะสนับสนุนอะไร
- เออ ผมอาจจะลืมไม่ได้บอกไปว่า จริงๆ แล้ว เราต้องการฟังคนตัวเล็กตัวน้อย ที่อยู่หน้างาน ที่ทำงานกันอย่างเหน็ดเหนื่อย
- ในทุกวันนี้ เราอยากจะฟังว่า เขามีความคิดยังไง
- เราอยากจะส่งเสริมเขา ว่า เขาคิดอะไรได้เล็กๆ น้อยๆ ซึ่งอนาคตมันก็จะส่งผลไปยัง Innovation อะไรใหญ่โตขึ้นไปได้อีก
- แต่ความรู้เล็กๆ ที่เขามีอยู่จากหน้างานนี้ ซึ่งบางตัวเขาไม่ได้มีทฤษฎีอะไรมารองรับนะครับ แต่เขาได้คิด ได้ share ได้เล่าประสบการณ์ของเขา และเอามาแบ่งปันกัน
- วัตถุประสงค์ของเรา คือ เราต้องการเน้นการมีส่วนร่วม เรามีคน 2,800 คน ที่แม่เมาะ
- เราไม่อยากได้คนกระหยิบมือ 10-20 คน ที่เขาทำงาน Engineering เขาทำอยู่แล้ว มันแบ่งกันทำ ในวงนั้นมันต้องคุยกันอีกเรื่องหนึ่ง นะครับ
- เรามีงาน Innovation มี research อะไรเยอะแยะอย่างที่กรุงเทพฯ ก็มี
- แต่สำหรับคนหน้างาน คนหมู่มาก ที่เราจะขับเคลื่อนและพัฒนาไปด้วยกัน ต้องทำขนานกันไป ทั้งในเชิงลึก และเชิง mass ที่เราต้องขับเคลื่อนกันไป
- วัฒนธรรมองค์กรนี่จะไม่เปลี่ยนเลย นะครับ ถ้าคุณเปลี่ยนอยู่เฉพาะในห้อง air หรือ ห้อง research นะครับ
- เรากับเล่นกันคนหมู่มาก เล่นพฤติกรรม วัฒนธรรมองค์กร
- ซึ่งก็จะบอกได้ว่า แม่เมาะเป็นแบบไหนนี่
- ... แม่เมาะส่วนใหญ่เป็นคนจบ ปวช. กับ ปวส. บางคนจบแค่ มศ.3 ที่มาเล่าให้ฟังเมื่อกี้ ไม่ได้จบอะไรมากมาย
- เพราะฉะนั้นเราอยากจะได้อะไร ก็ออกแบบเอา
- KM ไม่ได้มีแค่นี้ KM นี่ที่ทำนี่ แค่กระผีกเดียวเท่านั้นเองครับ
- ตอบยังไงก็ถูกกันหมดครับ ว่ายังไงก็ถูกกันหมด ไม่มีผิดละครับ นะ
- ขึ้นอยู่กับว่า เราอยากได้อะไร แต่ที่แม่เมาะเราอยากได้อย่างนี้ เราก็ทำอย่างนี้ แล้วเราก็คิดว่าได้
- สิ่งที่สัมผัสได้นะครับก็คือ
... ความรู้สึก ว่าเขารู้สึกว่ามีความสุข
... ผมถามว่า ผมจัดมาอีกมั๊ย
... มาครับ ปีละกี่ครั้งดี 3 ครั้งครับ
... ปีนี้จัดครั้งเดียวน้อยไปครับ
... ผมอยากมาอีกครับ ผมมีเรื่องเล่าอีก
... ผมขอเล่าเรื่องอีกได้มั๊ย
... ไม่มีเวลาแล้วครับ ต้องเล่าเรื่องเดียวพอ- อย่างนี้ละครับ นี่คือสิ่งที่เราสัมผัสได้
- หัวหน้าไปดู หัวหน้าสัมผัสได้ นะครับ
- ผมอยู่ในนั้น เจ้าตัวเองก็สัมผัสได้ ว่า
... เพื่อนก็มีความสุข
... ตัวเองก็มีความสุข- เราอาจจะมักน้อยแค่นี้ แต่สำหรับคนอื่นที่อยากได้อะไร ไปออกแบบเอาเองนะครับ
- อยากได้อะไร ออกแบบเอาเอง
คุณชรินทร์
... ลองฟังในมุมมองของ อ.วิจารณ์บ้างสิครับอ.วิจารณ์
... คราวนี้เราเห็นพ้องกัน ผมเลยตอบแบบใส่ ไม้-ยมก (ๆ) ครับรวมเรื่อง Learn 4 Change ที่เมืองทองธานี
ไม่มีความเห็น