1 วันของการเรียนรู้เครื่องมือ Storytelling คงถือว่าเป็นวันแห่งการจุดประกายให้กับทางศาลปกครองนะคะ ที่ทีม KM กรมอนามัย ได้สรุปประเด็นทิ้งท้ายไว้ก็คือ

จากคุณศรีวิภาค่ะ

• เราสามารถเรียนรู้จากการเล่าเรื่องได้ทั้งในกลุ่ม และการนำเสนอ ... ไม่ว่าน้องจะใหม่แค่ไหน พี่จะเก๋าแค่ไหน ตื่นเต้นไม่แพ้กัน อาศัยความใจ้กล้า สติ และสำคัญที่ให้ลงมือ มันมีความยาก ก็ตรงที่ให้คนมารวมตัวกัน และเล่าเรื่องเท่านั้นเอง
• การเรียนรู้คู่ปฏิบัติ เป็นการเรียนรู้ที่สำคัญที่สุด วันนี้คุณได้ทำหน้าที่หลายบทบาท ตั้งแต่เป็นผู้เล่าเรื่อง เป็นสมาชิกที่รู้จักฟัง รู้จักเปิดใจ ถ้าเมื่อไรที่คุณไม่เปิดใจ คุณจะไม่มีสิทธิได้รับฟังเขาได้อย่างเติมเต็ม
• ท่านเป็นนักฝึกอบรม ท่านจะทำอะไร ก็ต้องเปิดใจเขาให้ได้ หลายคนที่เวลาเอามา share สิ่งที่ยากที่สุด คือ
  ... ทำอย่างไรให้เขามา share ให้ได้
  ... share ให้เป็น
• ดิฉันเชื่อว่า ทุกท่านทำได้
• เครื่องมืออีกอันที่สำคัญ คือ BAR ถ้าเตรียมคุณกิจได้ดี ก็จะได้ทุกเม็ดของเรื่องเล่า
• คำถามว่า ได้จากบนกระดาษที่บันทึกเรื่องเล่ากันแล้ว ไปต่อยังไง ปัจจัยเรื่องเล่า ก็จะเป็น Knowledge Asset ไปต่อเป็น document ได้ ทำซ้ำได้ เผยแพร่ในเวปได้ ก็จะได้ประเด็นความรู้
• เล่าครั้งที่สองอาจได้มากกว่านี้ หรือน้อยกว่านี้
  ... ถ้าทำซ้ำๆ ก็จะได้ explicit
  ... และเป็น tacit ที่บางคนไปทำต่อได้
  ... เกิดการพัฒนาตน
  ... บางคนหยิบไปทำต่อ แล้วไปเกิด innovation ใหม่
  ... บางคนมีพื้นฐานโปรแกรมอื่น ก็สามารถนำโปรแกรมไปต่อยอดได้
• "เริ่มได้ทุกกลุ่ม อยู่ที่จะเริ่มเมื่อไร เราจะคอยติดตามผลงานของท่าน เราจะมาชื่นชมท่าน"

คุณวิมล บอกไว้ว่า ความจริงแล้ว ... การจัดการความรู้ของที่นี่ เราเริ่มกันตั้งแต่ BAR ที่พี่ๆ ไปเยี่ยมกรมอนามัย และวันนี้ DAR (During action review) เรามาปฏิบัติจริง และมาทบทวนการปฏิบัติในวันนี้ เครื่องมือตัวสุดท้าย จะเป็น AAR คือ การถอดบทเรียนหลังปฏิบัติจริง

และพี่ผู้แทนกลุ่มได้สรุปสิ่งที่ได้รับจากการ ลปรร. ในวันนี้ก็คือ

เวทีวันนี้เป็นเวทีที่มีความสุขจริงๆ คือ

ความสุขอันแรก ... นักฝึกอบรม หาเวทีที่เป็นอย่างนี้ยากจริงๆ เพราะจะเป็นคนที่มาใช้ชีวิตแบบผู้ถูกอบรมยากมาก เวลาเราทำงานจะไม่มีเวลาที่มามีความสุข ที่จะได้กิน ได้ดื่มแบบนี้

ความสุขประการที่สอง ... รู้สึกว่า การที่ทุกคนได้มาพูดสิ่งที่เป็นความภาคภูมิใจ มันเป็นอะไรที่เป็นภาษาดอกไม้ ทุกคนอยากจะพูด ทุกคนเห็นคุณค่าในตัวเอง แต่เราไม่เคยมีเวทีที่จะให้ทุกคนมาบอกว่า ฉันมีคุณค่าอย่างไร
... หลายคนก็มีความรู้สึกว่า ฉันไม่ได้เป็นคนที่เก่ง หรือดี
... แต่เวทีนี้ ทำให้ทุกคนรู้สึกว่า ฉันก็เป็นคนที่มีอะไรดีเหมือนกันนะ
... ซึ่งจริงๆ ตรงนี้ เป็นสิ่งที่เราอย่างจะ build น้องๆ ทุกคน ให้เกิดความรู้สึกภาคภูมิใจในความสามารถของตัวเอง
... แต่เนื่องจากว่า ความที่เราต้องทำงานตลอด เราก็เลยไม่มีเวทีอย่างวันนี้เลย

ความสุขประการที่สาม ... คือ ไปร่วม Workshop มาเยอะแยะแล้ว บรรยากาศของการจัดทุกที่ คนจะหนีหมด ช่วงเช้าอยากมาฟังเยอะ เป็นฝ่ายรับ one-way แต่วันนี้ ทุกคนอยากมานั่ง ไม่มีใครโดดเลย ทุกคน เว้นคนที่ถูกตามตัว ก็ลุกไปอย่างเสียดาย

สิ่งที่ไม่ผิดหวังคือ ในทีมของพี่ๆ บอกว่า เราได้ฟัง และเห็น KM แล้ว
... เราเกิดความรู้สึก อ๋อ ว่า เราต้องเริ่มนับ 1 แล้ว
... เราพอเห็นลู่ทางแล้ว ว่าเราจะทำต่อไปกันอย่างไร
... เราจะสานต่อแน่นอน

รวมเรื่อง "คลุกวงใน KM ศาลปกครอง"