เป็นการเจอกันแบบรู้แล้วว่าจะต้องเจอละค่ะ ก็คือ อ.ขจิต อ.นายช่างใหญ่ เจ๊เขี้ยว (ผู้ซึ่งผ่านการโดนยำ เพราะว่าพี่ๆ อาวุโสไม่ได้ไป เธอท่าจะอาวุโสที่สุด น้องๆ ก็เลยอยู่ใน กำมือ ละค่ะ อิอิ)
... งานนี้ได้ cop ภาพจากกล้องเจ๊เขี้ยวมาด้วย เลยได้ของดีมาให้ดูอย่างไม่ได้ตั้งใจ ... ลอง ดู ดู๊ ดู ดู เธอทำ ...
ภาพนี้ น่าจะเป็นภาพตอนที่เดินทางข้ามภาคมา จากภาคเหนือ (เชียงใหม่เจ้า) มาสู่ภาคอีสาน (เมืองม่วนซื่นโฮแซว เมืองอุบลฯ) ท่าจะแซ่บหลาย หลังหม่ำเสร็จก็เลยต้องเสริมสวยหน่อยจ้า
วิวนี้ก็ดีหนอ น่าถ่ายภาพ
แต่อันนี้ ไม่รู้ว่า เจ๊แกถ่ายทำมาเพราะว่า ประทับใจอะไร ??? มีน้องหมาเดินสวนสนามกันด้วย
กับอันนี้ หมู่เฮา อิ่มหมีพีมัน กับลางสาด คนละชะลอมกันเลยจ้ะ (เจ๊ แกเอามาฝาก คนละชลอม ... ดู อ.ขจิต ยิ้มอย่างมีความสุขซะก่อน) ... กะ หัวหน้าเรา อ.หมอสมศักดิ์ มาปะพอดี ถามเข้านั่น รู้จักกันได้ยังไงนั่น ทำไมหนิทหนมเหลือเกิน ... ไม่ยากค่ะ อาจารย์ ก็เม้าท์กันทาง G2K บ่อยๆ ก็เหมือนรู้จักกันมาเป็น 10 ปีทีเดียว จริงบ่เจ้า
เจอกันอีกนะ เจ๊เขี้ยว ครั้งหน้า เอาทุเรียน นะเจ้า
ขอบคุณเจ้าของลางสาดด้วยค่ะ ที่ได้อานิสงค์โดยไม่ได้รับเชิญ
ขอขอบคุณเจ๊เขี้ยวโตยเน้อเจ๊า เป่นคนนึ่งตี้ได้กิ่นลางสาด ลำเหมือนลองกองเลยเจ๊า
น้องมะผาง