ช่วงสุดท้าย อ.หมอสมศักดิ์ กำชับไว้ว่า
สุดท้ายอย่าลืมแก่นว่า
เราทำ KM ไม่ใช่เพื่อความรู้ (เท่านั้น) เราทำเพื่อพลัง พลังของคนเกิดจากใจ ใจที่เห็นพลังของตัวเองด้วย ไม่ใช่แต่ใจรักองค์กรเท่านั้น แต่ใจที่เชื่อมั่นในตัวเอง เชื่อในความสามารถที่จะเรียนรู้ต่อไปได้ และมีใจที่อยากจะเรียนรู้
เพราะฉะนั้น ถ้าเราทำ KM ลปรร. ยิ่งทำยิ่งฝ่อ เขายิ่งมีความรู้น้อยก็ผิด ทำให้เขามีความรู้เยอะไม่ต้องเรียนรู้แล้ว ก็ผิดเหมือนกัน ทำอย่างไรที่จะทำให้เขาอยากเรียนรู้ อยากแบ่งปัน ถ้าเขา ลปรร. ดีดี ก็จะได้ใจ ไม่ใช่ได้แต่ความรู้ ส่วนที่จะต้องไปเติมกระบวนการอื่นๆ หรือเปล่านี้ ฝากไปเรียนรู้ต่อครับ
ผมขอขอบคุณที่เข้ามาอยู่ในวงนี้ ขอบคุณที่พยายามอย่างยิ่งที่จะไปลองทำอะไรตั้งเยอะแยะ โดยไม่กลัวผิด และขอบคุณที่พยายามมาแลกเปลี่ยนในเรื่องต่างๆ ผมคิดว่า นี่เป็น spirit ที่สำคัญ
ผมหวังว่า พวกเราทุกคนที่ทำ KM มาแล้ว ลปรร. Capture ความรู้ รวบรวมความรู้ อะไรหลายๆ อย่าง ฟังวันนี้แล้วจะเห็นมากขึ้น มีโอกาสไปคิดอะไรใหม่ๆ มากขึ้น และอย่าลืมมาบอกกันต่อไป
ผมโชคดีที่พอมาเล่าความคิดให้เราฟัง และพวกเราไปทำต่อ เพราะว่าผมคนเดียวคงทำอะไรไม่ได้ทุกอย่าง เพราะว่าพวกเราทำ ก็ทำให้ผมได้เรียนรู้ด้วย เมื่อมาเล่าให้ฟัง
หวังว่าพวกเราจะมีโอกาสคุยกับคนที่ทำงาน KM คุยกับคนทำงานที่พยายามจัดการตัวเองให้เป็นนักเรียนรู้ให้มากขึ้น และเอาประสบการณ์ เอา Feed back ทั้งหลายไปหาเทคนิคในการทำให้องค์กรของเรามีสิ่งแวดล้อมที่ทำให้เกิดการเรียนรู้ให้มากขึ้น
"... ปีใหม่
... ขออวยพรให้ทุกคนมีกำลังใจที่เข้มแข็ง ... แต่ว่ามีจิตใจที่อ่อนโยน
มีสมองที่ฉับไว ... แต่ว่ารู้จักดำเนินชีวิตที่ช้าๆ บ้าง
ที่สำคัญกว่านั้น ขอให้ทุกคนมีพลังในคำพูดของตัวเอง
พูดภาษาง่ายๆ คือ วาจาสิทธิ์
ก็คือ การเจรจาที่ทำให้ทุกคนที่เกี่ยวข้องเกิดพลังในการทำงานร่วมกัน
ผ่านการพูดอย่างมีพลังของพวกเราทุกคน ..."