เมื่อคืนนั่งดูรายการ Sponge ฉลาดสุดสุด
ตอน เมื่อเจ้าของสุนัขตกอยู่อันตราย สุนัขจะทำอย่างไร ....................... แล้วคั่นด้วยการโฆษณา เพื่อทิ้งช่วงเวลาให้ผู้ชมได้คิดถึงของตนเองบ้าง จึงทำให้ดิฉันคิดถึงสุนัขที่พี่สะใภ้ เลี้ยงไว้ 2 ตัวเป็นลูกสุนัข มีชื่อว่า โอเล่ กับ โอโม่ เป็นสุนัขพันธุ์อะไรไม่รู้แต่หน้าตาเหมือนรูปนี้มาก
เมื่อประมาณ 2 ปีที่แล้ว วันหนึ่ง ตอนประมาณ 3ทุ่ม พี่สะใภ้เข้าไปทำความสะอาดบริเวณที่เจ้าโอโม่และเจ้าโอเล่อยู่ ทำให้พื้นบริเวณนั้นเปียกไปหมดรวมทั้งเจ้า 2 ตัวนั้นด้วย เพราะขณะที่ทำมันก็คงวิ่งเล่นไล่จับกันด้วย และวิ่งไปคาบตัวต่อปลั๊กไฟลักษณะเป็นวงกลม ทำตกลงมาแตก พี่สะใภ้ไล่มันแล้วเอามือไปจับขึ้นมา ปรากฏว่าไฟฟ้าดูดล้มลงเสียงดัง
ดิฉันนั่งดูทีวีกับพี่ชายที่ห้องชั้นลอย พี่ชายได้ยินเสียงดัง ถามดิฉันว่า คนหลังบ้านเค้าทะเลาะกันหรือดิฉันลุกขึ้นดูไม่เห็นมีอะไร และไม่เห็นได้ยินเสียงอะไร นอกจากเจ้าโอเล่กับเจ้าโอโม่เห่าเสียงดังผิดปกติ จึงฉุกคิดขึ้นว่าพี่สะใภ้อาจลื่นล้ม จึงรีบวิ่งลงมาดู เห็นเจ้าโอเล่วิ่งมาเห่าที่หัวบันไดบ้าน เจ้าโอโม่เห่าอยู่บริเวณพี่สะใภ้นอนอยู่
ดิฉันรีบวิ่งไปช่วยพี่สะใภ้ลักษณะนอนชักกระตุกตาค้าง ปากเบี้ยว น้ำลายฟูปาก ตกใจมากเห็นสายอะไรไม่รู้อยู่ที่มือ ดิฉันรีบจับสายดึงออกจากร่าง แล้วรีบช่วยชีวิตด้วยวิธีการปั้มหัวใจ เขย่าหน้า ปากก็เรียกพี่สะใภ้สลับกับเรียกพี่ชายให้ลงมาช่วย แต่ปรากฏว่า เสียงที่ดิฉันเรียกไม่สามารถแข่งกับเสียงเจ้า2 ตัวนี้ได้ ดิฉันช่วยอยู่สักพัก พี่สะใภ้เริ่มรู้สึกตัว ดิฉันจับให้นั่ง แต่นั่งไม่ได้ เพราะมืออีกข้างหนึ่งไหม้ติดกับประตูรั้วเหล็กอยู่ จึงค่อย ๆ แกะมือออกจากประตูรั้วเหล็กนั้น และพามานั่งพิงกับประตูเหล็กอีกด้านหนึ่ง เพื่อให้กระแสไฟฟ้าวิ่งออกจากตัวพี่สะใภ้ไปประตูเหล็กนั้น
พี่สะใภ้พูดกับดิฉันว่า .....นึกว่าต้องตายแล้วแน่ ......เวลาคนใกล้ตายมันเป็นอย่างนี้เอง แล้วเรียกให้ดิฉันไปถอดปลั๊กไฟ ดิฉันจึงเพิ่งมีสติรู้ว่าเมื่อตะกี้ที่จับสายอะไรไม่รู้นั้น ก็คือสายไฟนั้นเอง ..... คิดแล้วก็ใจหาย ...ดีไม่ติดไปด้วยอีกคน
เมื่อคิดว่าตนเองถอดปลั๊กแล้ว ก็เอามือไปจับที่ห่วงของเต้าปลั๊กไฟมาดู พี่สะใภ้ขอจับดูบ้าง แต่ลักษณะการจับไม่เหมือนดิฉัน เพราะเอามือไปจับที่ตัวปลั๊ก ทันใดนั้น มัน ช๊อตรอบ2 ทิ้งเต้าปลั๊กไฟแทบไม่ทัน ปรากฏว่า ดิฉันถอดคนละปลั๊กออก จึงรีบวิ่งไปถอดอีกปลั๊ก
ขณะวิ่งกลับมาเห็นพี่สะใภ้หน้าขาวซีด ทำให้ตกใจมาก รีบพยุงให้มานั่งเก้าอี้ ได้ยินเสียงบ่นว่า......เจ็บมือมาก จึงรีบเอากระติกใส่น้ำแข็งและน้ำ ให้พี่สะใภ้แช่ไว้ แล้วยกออกเพราะปวดมาก ดิฉันให้ทำเช่นนี้ 2 - 3 ครั้ง แล้วเปลี่ยนน้ำใหม่ เพราะคิดว่าน้ำน่าจะเป็นสื่อที่จะดึงกระแสไฟฟ้าจากตัวพี่สะใภ้ออกได้บ้าง และสามารถลดความร้อนออกจากบาดแผลที่ถูกไฟไหม้ได้บ้าง ทำให้เซลล์บาดแผลไม่ถูกทำลายมากนัก
ดิฉันรีบนำพี่สะใภ้ขึ้นชั้นบนไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อจะนำไปหาหมอที่โรงพยาบาลต่อ ..แต่ปรากฏว่าท่านไม่ยอมไป กลับต่อว่าพี่ชายว่าไม่ลงไปช่วย พี่ชายไม่รู้เพราะเห็นดิฉันลงไปแล้วเลยวางใจนอนหลับไปไม่รู้เรื่องเลย
พวกเราเลยช่วยกันใหญ่เอาบัวหิมะที่พอมีอยู่บ้าง ทาไปที่บริเวณแผลให้ทั่ว ๆ และจะรีบพาไปโรงพยาบาล ทำอย่างไรท่านก็ไม่ไป ยังบอกอีกว่านี้ เป็นรอบ2 แล้วที่รอดตายมาได้จากไฟฟ้าช๊อต เล่ามาเสียยาว แล้วเจ้า2 ตัวนั้นมันว่าไง ..........
หลังจากพี่สะใภ้ปลอดภัยแล้วมันนอนเงียบเฉย คิดว่าคงเหนื่อยเอามาก ๆ เชียว!!!!! คืนนั้นทั้งคืน ดิฉันนอนไม่หลับเลย ต้องแอบลงมาดูพี่สะใภ้ อยู่บ่อย ๆ กลัวว่าจะเป็นอะไรไป รุ่งเช้า เห็นไม่เป็นอะไรมาก ก็ให้ทายาบัวหิมะไปก่อน กลับจากทำงานเอาชุดทำแผลมาทำให้ ทุกวัน จนแผลแห้งดี แต่ยังมีอาการเจ็บบริเวณอก ตรวจดูบาดแผลก็ไม่มี
ญาติผู้ใหญ่พอรู้เรื่องรีบให้ เขาแรดมาขูดต้มกินเฉพาะน้ำ ประมาณ 1 อาทิตย์ เพื่อดึงความร้อนออกจากร่างกาย .......ขณะนี้แผลได้หายสนิท มีรอยแผลเป็นเล็กน้อย ..............
เล่ามาตั้งนาน คำตอบที่ถามไว้ด้านบน ..........สุนัขรีบวิ่งมาเห่าให้คนมาช่วย แต่จากที่ดูรายการเมื่อคืนนี้ปรากฏว่ามีสุนัขหลายตัว.........วิ่งหนี ไม่สนใจเจ้าของเลย ทำให้เจ้าของหลายคนเสียใจไปตาม ๆ กัน คำตอบที่ถูก คือ มันจะวิ่งหนี เอาตัวรอด เพราะมันยังไม่เคยถูกฝึกให้เรียนรู้มาก่อน ดังนั้น บทสรุปที่เค้าให้ไว้ก็ คือ..................การเรียนรู้มาก่อนสัญชาตญาณเสมอ
..............สวัสดีจ๊ะ
นี่ไง เพื่อนที่รู้ใจอีกคนของบ้าน
สวัสดีครับ มารับความรู้....การเรียนรู้มาก่อนสัญชาตญาณเสมอ....
มีความสุขในวันหยุดนะเพื่อน
สวัสดีครับคุณจริน
แวะมาทักทายตอนเช้าครับ
สวัสดีครับ จริน~Natachoei (หน้าตาเฉย) แหมทีมงานศูนย์อนามัยเข้มแข็งจริงๆ ขอชื่นชมครับ มาเยี่ยมเยี่ยน พร้อมกับอวยพรวันปีใหม่และวันคริสต์มาส ขอขอบพระคุณมากมาก และขอให้สิ่งดีดีที่มอบให้ผมจงสะท้อนย้อนกลับไปถึงท่านและครอบครัวเป็นร้อยเท่าพันทวีขอบคุณครับ
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณหมอ
ยินดีที่ได้รู้จัก .....ต้อนรับNuch เพื่อนร่วมจังหวัดเดียวกันเสอ และขอสวัสดีปีใหม่เช่นกันจ๊ะ
เห็นภาพข่าวของสุนัขที่มีน้ำใจกับเพื่อนสุนัขแล้วอดคิดถึง คนเราไม่ได้ครับ ต้องอาศัยเป็นเครื่องเตือนใจ ว่า ให้คนเรารู้จักมีน้ำใจนะ ให้ถือเป็นสัญชาตญาณด้วยได้ไหมเนี่ย เรียนรู้จากข่าวนะ
ยินดีครับ ขอแสดงความคิดเห็นและร่วมกันอภิปราย
ขอให้มีความสุขทุกคนครับ
สวัสดีจ๊ะเพื่อนรัก และขอบคุณมากที่ทำบุญเผื่อให้ นั่นซิ !!! รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูก ถามเรื่องอาหารเช้า ยังเหมือนเดิม มาทานที่ทำงาน ก็กาแฟ / ไมโล 1 แก้ว กินได้ตั้งแต่เช้าถึงเย็น ว่าจะปรับพฤติกรรมการกินใหม่ ก็มัวแต่จะ .....จะ..... ปี52 จะไม่จะแล้ว คิดถึง และเป็นหว่งเพื่อนเช่นกัน ....รักเสมอ
ยินดีที่ได้รู้น้องน้องชอบจ๊ะ และสวัสดีปีใหม่เช่นกัน
มีความสุขกายสบายใจตลอดไป นะค่ะ
สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักและขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาร่วมแบ่งปัน การเรียนรู้ มีอะไรจะชี้แนะยินดีรับเสมอค่ะ
สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก ...เห็นพี่หนุ่ยนักอ่านเล่าเรื่องราวและชื่นชมพี่ให้ฟังอยู่บ่อย ๆ และยังคุยอีกว่าได้นามแฝงที่ชอบมาก ยังย้ำให้เข้าไปอ่านเรื่องราวของพี่ด้วยน่ะ ยินดีจริง ๆจ๊ะ และขอสวัสดีปีใหม่ด้วยคนค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ ขอบคุณค่ะที่ส่งความสุขมาให้ แล้วจะติดตามเรื่องราวของพี่ต่อน่ะ
เอาหัวใจแห่งความสุขมาฝากนะคะ
คืนนั้นทั้งคืน ดิฉันนอนไม่หลับเลย ต้องแอบลงมาดูพี่สะใภ้ อยู่บ่อย ๆ กลัวแก่จะเป็นอะไรไป
พี่สะใภ้รู้รึยังว่าน้องสามี แอบลงมาดูด้วยความเป็นห่วง น่ารักจริง ๆ น้องเรา...
ขอให้มีความสุขมาก ๆ จ้า...
ขอบคุณค่ะพี่ที่เข้ามาชม พี่สะใภ้รู้เพราะท่านก็นอนไม่หลับเพราะปวดแผลที่นิ้วมาก นิ้ว5นิ้วมีแผลหมดเลยรวมทั้งบริเวณฝ่ามือด้วย ตอนแกะนิ้วออกจากกำแพงเหล็กกลิ่นเนื้อย่างยังติดจมูก จนตอนนี้ยังไม่คิดอยากกินเนื้อย่างเลย แผลบ้างจุดลึกพอสมควร แต่ขอบอกพี่ท่านทนชมัด ระหว่างรักษาแผลไม่มีวันไหนหยุดทำงานเลย ทางบ้านตั้งฉายาว่า หญิงเหล็ก สิ่งไหนที่บอกว่าทำไม่ได้ อย่าไปพูดให้ท่านได้ยินเชียวล่ะ เพราะท่านจะไปแอบทำให้ดู แล้วมาบอกว่าทำได้ แล้ว ........จนตอนนี้ทุกคนยกให้แล้ว บาปหรือเปล่าเอาพี่สะใภ้มานินทา....ฮิฮิฮิ..
ขอบคุณค่ะพี่ที่เอารูปครอบครัวใหม่ที่นครสวรรค์มาฝาก แอ๊ะดูแล้วเหมือนสายพันธ์โอเล่โอโม่มาก มากกว่ารูปที่ให้ไว้เสียอีก ยอมรับว่าเป็นคนกลัวหมา เวลามันเดินเข้ามาใกล้ ๆ จะขนลุกกลัวมันจะกัด เวลาไปสวนส้มจะต้องถือไม้ประจำตัวไว้ป้องกันตัว ผิดกับพี่สะใภ้ที่ชอบอุ้มและเล่นกับมันบ่อย ๆ แต่พอเห็นมันเหาเรียกคนมาช่วยพี่สะใภ้ ต้องยกนิ้วให้ ถ้าคืนนั้นไม่มีมันอยู่ ก็ไม่รู้......ว่าจะเป็นอย่างไร อาจจะตายไปแล้ว หรืออาจจะไม่เกิดเรื่องนี้ขึ้นก็เป็นได้ แต่เมื่อเหตุมันเกิดแล้วแต่มีทางช่วยได้สำเร็จก็ต้องยกนิ้วให้มัน ที่มีสัญชาตญาณดีมาก ต้องขอบคุณ และขอสวัสดีปีใหม่ ให้ครอบครัวพี่มีความสุขมาก ๆ ตลอดไปน่ะค่ะ
ขอส่งความสุขให้น้องเช่นกันจ๊ะ