สวัสดีครับ...

สองวันที่ผ่านมาได้ไปออกหน่วย  พอสว.  บนดอยแสนไกล

โชคดีที่ได้ร่วมภารกิจไปกับพี่เอกด้วย...พี่เอกไปแจกของที่ผู้ใจบุญบริจาคมาครับ..

ระหว่างทางเราได้พูดคุยกัน...

ผมได้กล่าวถึง VCD ธรรมะที่มีผู้ส่งมาให้  แล้วพี่เอกก็ให้ผมมาฟังก่อน  ได้มา 10 แผ่น  เป็น file MP3 ฟังได้หลายเรื่องแล้วครับ  ได้ประโยชน์มากๆ  เป็นเรื่องของจิต  และการปฏิบัติล้วนๆ

ฟังแล้วเข้าใจง่ายมากๆครับ  วามสามารถนำมาปฏิบัติได้เลย

   เรื่องหนึ่งที่ได้คือ  การปฏิบัติธรรมกับชีวิตประจำวัน

         เรื่องการการเจริญสติ  เป็นสิ่งที่เราต้องปฏิบัติทุกๆวัน  ทุกขณะที่เราสามารถทำได้  เพราะว่าจะได้ให้เกิดสะสมของสติมากๆ  สติจะได้แกร่งและแก่กล้าขึ้นเรื่อยๆ และเป็นการชำระจิตของเราทุกๆวัน

     เปรียบเหมือนเสื้อผ้าที่เราใส่..ถ้าเราใส่นานเป็นเดือนแล้วมาซัก  กับใส่ทุกวนก็ซักทุกวัน  เสื้อผ้าที่เราซักทุกวันนั้นย่อมดีกว่า  สะอาดกว่า

    ดังนั้นมีความจำเป็นและสำคัญมากๆที่เราต้องฝึกฝนตัวเองให้รู้เนื้อรู้ตัวตลอดเวลา  หรือรู้กาย  รู้อารมณ์  รู้ความคิด  รู้ธรรม... ฝึกบ่อยๆแล้วก็จะได้เอง  เกิดผลดีเอง  โดยที่เราอาจจะไม่คาดคิด

   โลกอาจจะเปลี่ยนไปจากเดิมมากๆ  หากเราเรียนรู้และปฏิบัติธรรมแล้วได้ผลมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ  จิตเราจะละเอียดขึ้น  อ่อนน้อมขึ้น

  ผมได้ยกตัวอย่าง  ที่เกิดขึ้นกับตนเองง่ายๆคือ...

    ความรู้สึกจี๊ด  ผิดหวังเล็กๆที่เกิดขึ้น..มันเกิดขึ้นจริงๆ กับคนไกล้ๆเราเอง  แต่ก็รับรู้ รู้ตัวว่าความคิดนี้เกิดขึ้นหนอ...

        สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนั้นมันเป็นธรรมชาติ...เราไม่สามารถห้ามได้จริงๆ เพียงรับรู้...เหมือนเกิดความเปลี่ยนแปลงในตนเองอย่างชัดเจนที่เรื่องนี้แม้จะเกิดความรู้สึกทางลบ  แต่ก็ดูขนาดเบาๆ  ครุ่นคิดเล็กน้อย  ไม่ปล่อยจิตไปตามการปรุงแต่ง..

        ไม่นานนักไม่กี่ชั่วโมง  เราก็สามารถวางเรื่องนี้ลงได้  ไม่ติดใจ  ไม่ยึดไว้  ไม่ร้อนรนภายใน  แปลกมากกับธรรมชาติที่เกิดขึ้นกับตนครั้งนี้..

          มันอาจจะเป็นเรื่องเล็กๆ  แต่ผมคิดว่ามันเป็นพัฒนาการและเป็นต้นแบบของกาเปลี่ยนแปลงอักมากมายในอนาคต..แบบค่อยๆเป็นไป  ดูตัวเองไปเรื่อยๆ  เข้าใจว่าหลายอย่างคงต้องรอจังหวะ  ระให้ถึงวาระ  ให้สุกงอม  สิ่งดีๆก็จะบังเกิดหรือผุดขึ้นมาเองโดยที่เราก็ไม่ได้รู้หรือคาดหมาย

  นั่นเป็นตัวอย่างของการเสวนาธรรมของกัลยาณมิตรผู้ยิ่งใหญ่ของผมท่านหนึ่งครับ 

 พี่เอกจตุพร